Ένας πρώτος σχολιασμός των αποτελεσμάτων

Το αποτέλεσμα των εκλογών φανερώνει την ανάγκη της πλειοψηφίας των πολιτών να αλλάξουν τα πράγματα. Την ανάγκη να σταματήσουν οι εφαρμοζόμενες πολιτικές που φροντίζουν για τα κέρδη των λίγων και αδιαφορούν για τη φτώχεια των πολλών. Γι' αυτό τιμωρήθηκε έτσι η ΝΔ.
Το ΠΑΣΟΚ βγήκε κυβέρνηση χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει ένα ισχυρό λαϊκό ρεύμα αλλαγής. Περισσότερο κυριάρχησε η ανάγκη "να φύγει η ΝΔ" και λιγότερο η πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τη διάθεση να αλλάξει κάτι ουσιαστικά. Γι' αυτό και λίγες μέρες πριν την κάλπη το κλίμα στους εκτός κομματικών μηχανισμών πολίτες δεν θύμιζε ότι πάμε σε εκλογές.
Η προεκλογική εκστρατεία και των δυο μεγάλων κομμάτων είχε σαν στόχο να μετριάσει τα αιτήματα-προσδοκίες του κόσμου και να κρατήσει ευχαριστημένα τα μεγάλα συμφέροντα. Η ΝΔ με πιο εμφανή τρόπο τοποθετήθηκε με το μέρος των πλουσίων. Το ΠΑΣΟΚ με μετρημένες παροχές και χωρίς να αμφισβητεί τον άνισο τρόπο διανομής του πλούτου, υπόσχεται κυρίως νοικοκύρεμα, περιορισμό σπαταλών και έναν πρόεδρο που δεν θα ανεχτεί φαινόμενα διαφθοράς (με το ίδιο στυλ και πιο επιθετικά είχε βγει ο Καραμανλής το 2004-νταβατζήδες...).
Και οι δυο προσπάθησαν να ακρωτηριάσουν την ανάγκη της κοινωνίας για ριζικές αλλαγές μέ δευτερεύοντα διακυβεύματα.
Τα οικονομικά, εθνικά και υπερεθνικά, συμφέροντα και τα ΜΜΕ, ήταν προφανές ότι στόχευαν σε αυτή την ομαλή εναλλαγή του Καραμανλή από τον Παπανδρέου. Δεύτερος στόχος τους ήταν να μην υπάρχει κάποια άλλη, μη ελεγχόμενη δύναμη από τα αριστερά που να εκμεταλλευτεί την βοούσα εδώ και μήνες φθορά του δικομματισμού. Και αυτό, σε μεγάλο βαθμό, το κατάφεραν.
Ο σημαντικός ρόλος των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της "κοινής γνώμης" επαληθεύτηκε. Η προστασία που παρείχαν στον Καραμανλή την πρώτη τριετία είχε εδώ και καιρό τελειώσει. Το επόμενο βήμα ήταν να διαμορφώσουν το προφίλ του Γ.Π. ως ενός ηγέτη στιβαρού, ικανού, αποφασισμένου. Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που επιχείρησε μερίδα των ΜΜΕ (με άγαρμπο τρόπο) στην αντιπαράθεση Παπανδρέου-Βενιζέλου. Η τηλεοπτική δημοκρατία κερδίζει πόντους. Ο εσωστρεφής, ατομιστής, "ρεαλιστής", μη κοινωνικός άνθρωπος, που διαμορφώνει άποψη από τα debate ή τα "δελτία των 8" και τους απίθανους "δημοσιογράφους", μπορεί να είναι πολύ εύκολα χειραγωγήσιμος. Και αυτός είναι ο στόχος τους.
Το βέβαιο είναι ότι εκτός από τον κόσμο του δικομματισμου και των ΜΜΕ, υπάρχουν οι ανάγκες της κοινωνίας οι οποίες κάθε τόσο θα τινάζουν το καπάκι του καζανιού και θα αναζητούν πολιτική οργάνωση, στήριξη και εκπροσώπηση.