Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Το απρόβλεπτο βάθος της οικονομικής κρίσης

1 Στις 7 Μαϊου 2008 ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Χ. Πόλσον δήλωνε ότι "οι χρηματοοικονομικές αγορές σιγά-σιγά συνέρχονται από την πιστωτική κρίση". Λίγους μήνες μετά, στις αρχές Σεπτέμβρη, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κρατικοποίησε (προκειμένου να διασώσει) τα δύο μεγαλύτερα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, τη Fannie Mae και τη Freddie Mac, που βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης λόγω της κρίσης των στεγαστικών δανείων. Το αμερικανικό δημόσιο πλήρωσε πάνω από 200 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου το ΑΕΠ της Ελλάδας). Αμέσως μετά, έπεσε σαν κεραυνός η είδηση της κατάρρευσης της Lehman Brothers, της 4ης μεγαλύτερης επενδυτικής τράπεζας στις ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο κολοσσό, που η κατάρρευσή του έχει απρόβλεπτες συνέπειες στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Ήδη τα χρηματιστήρια καταγράφουν συνεχείς πτωτικές συνεδριάσεις με μείον 4%, μείον 6% κ.λπ. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να καθησυχάσουν τις αγορές, οι οικονομικοί αναλυτές ανέφεραν ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ότι η κατάρρευση της Lehman Brothers αποτελεί μεμονωμένο γεγονός και οφείλεται σε σοβαρά προβλήματα της συγκεκριμένης τράπεζας. Ο δε Πόλσον δήλωσε: "Το τραπεζικό μας σύστημα είναι υγιές και σταθερό, οι Αμερικανοί μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα σε ό,τι αφορά τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς". Αλήθεια, μήπως φθάνει η στιγμή όπου τίθεται εν αμφιβόλω η ίδια σταθερότητα των εμπορικών τραπεζών; Μήπως πλησιάζει το, αδιανόητο για άλλες εποχές ενδεχόμενο, οι τραπεζικοί λογαριασμοί των πολιτών να μετατραπούν σε κουρελόχαρτα; Όταν ακούς τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ να το διαψεύδει, τόσο πρέπει να το ψάχνεις.

2 Η εκτίμηση, που αβίαστα προκύπτει, είναι ότι η κρίση είναι εξαιρετικά βαθιά και βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της. Το παρόν επεισόδιο ξεκίνησε στις αρχές του 2007 με τις καταρρεύσεις μεσαίου μεγέθους τραπεζών και σημαντικές πτώσεις στα χρηματιστήρια. Έχει δε φθάσει στο σημείο, παρά τις συνεχείς παροχές και ενέσεις ρευστότητας από το αμερικανικό κράτος, να καταρρέουν πλέον οι κολοσσοί της Wall Street αλλά και να απειλούνται οι κολοσσοί της Ευρώπης και της Ρωσίας. Η εξέλιξη της κρίσης θα οδηγήσει σε πρωτόγνωρα φαινόμενα, καθώς το νεοφιλελεύθερο μοντέλο (το βασικό εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης) φθάνει πλέον στα όριά του. Παράλληλα πυροδοτούνται μεγάλες ανακατατάξεις στους ενδοϊμπεριαλιστικούς συσχετισμούς. Ήδη, ακόμη και Αμερικάνοι αναλυτές ανακαλύπτουν τον πολυπολικό κόσμο. Κρίση και Νέα Τάξη Πραγμάτων, κρίση και πόλεμος συνιστούν μια αξεχώριστη ενότητα. Καθόλου ασύνδετα με την κρίση όσα συμβαίνουν στον Καύκασο, όσα ετοιμάζονται στο Ιράν, αλλά και όσα έγιναν σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Μέση Ανατολή.

3 Ένα καινούριο στοιχείο με την κατάρρευση της Lehman Brothers είναι ο ισχυρότατος αντίκτυπος που υπήρξε στη Ρωσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 16 Σεπτέμβρη οι αρμόδιοι προέβησαν σε διακοπή των συναλλαγών στο δεύτερο σημαντικότερο δείκτη του χρηματιστηρίου της Μόσχας, τον Micex, μετά από "βουτιά" σε επίπεδα άνω του -16%. Συνολικά, ο δείκτης RTS έχει μειωθεί κατά 53% από τα μέσα Μαΐου, και περίπου 25% από τις αρχές του Σεπτεμβρίου. Οι κλάδοι που έχουν πληγεί περισσότερο είναι αυτοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, με την κρατική γιγαντιαία εταιρεία ενέργειας Gazprom, αλλά και την Rosneft, να καταγράφουν τη μεγαλύτερη πτώση.

4 Φυσικά, δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα ο καλλιεργούμενος από τα ΜΜΕ εφησυχασμός ότι η κατάρρευση της Lehman Brothers είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Τις ίδιες ημέρες μια άλλη κολοσσιαία αμερικανική επενδυτική τράπεζα, η Goldman Sachs, ανακοίνωσε απώλεια κερδών ύψους 845 εκατ. δολαρίων στο τρίτο τρίμηνο του έτους. Η Merrill Lynch, άλλος παγκόσμιος κολοσσός επίσης υπό κατάρρευση, εξαγοράστηκε την τελευταία στιγμή από τη Bank of America αντί του ευτελούς για το μέγεθος της ποσού των 50 δισ. δολαρίων. Παράλληλαμε την κατάρρευση της Lehman Brothers, η AIG, μέχρι πριν λίγους μήνες κορυφαία ασφαλιστική εταιρεία των ΗΠΑ βάσει της κεφαλαιοποίησης της, παρουσιάζει πτώση 50% της αξίας της μετοχής της, ενώ η πτώση από τις αρχές του έτους φθάνει το 96% – κυριολεκτική εξαΰλωση. Αποκλειστικά και μόνο σε σχέση με τις άμεσες επιπτώσεις από την κατάρρευση της Lehman Brothers στην Ευρώπη, η ελβετική UBS είναι η πρώτη τράπεζα που αναμένεται ότι θα παρασυρθεί σε αυτήν την κατρακύλα, ακολουθούμενη από την Deutsche Bank (πρώτη σε μέγεθος ευρωπαϊκή τράπεζα) και την Credit Suisse. Να σημειωθεί ότι στη χώρα μας δραστηριοποιούνται όλα αυτά τα "ευαγή" αρπακτικά του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και οι συνέπειες θα ξεπεράσουν κατά πολύ την ως τώρα καταβαράθρωση του χρηματιστήριου.

5 Αυτό που σήμερα καταρρέει είναι το πιο παρασιτικό, το πιο επιθετικό αλλά και το πιο κερδοφόρο τμήμα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Καταρρέουν οι πρωταγωνιστές του χρηματιστηριακού τζόγου, οι διαχειριστές του πλασματικού κεφαλαίου, με τα μυθώδη κέρδη κάθε μέρα μέσα μόνον από ανταλλαγές χαρτιών. Όμως αυτό το τμήμα του κεφαλαίου ελέγχει την παγκόσμια οικονομία και ειδικά την υλική παραγωγή του πλανήτη. Συνεπώς, οι συνέπειες των καταρρεύσεων θα είναι εξαιρετικά αρνητικές στα εισοδήματα των λαών, θα οδηγήσουν σε μια νέα έκρηξη της φτώχειας και της πείνας. Το 2005, πριν το ξέσπασμα του τωρινού επεισοδίου της κρίσης, 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Αύριο πόσοι;

6 Η Αριστερά στην Ελλάδα και στον πλανήτη οφείλει να κάνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να αναδείξει πειστικά στους λαούς τον αναχρονισμό του παγκοσμιοποιημένου μονοπωλιακού καπιταλισμού και τον ζουρλομανδύα που επιβάλλει πάνω στον πλανήτη. Ο παρασιτισμός και η κερδοσκοπία είναι οργανικά και διαχρονικά χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού, όπως απέδειξε στο αξεπέραστο έργο του ο Λένιν. Το χρηματιστικό κεφάλαιο, η δεσπόζουσα και καθοριστική δύναμη του καπιταλισμού, δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες της ανθρώπινης κοινωνίας, που ειδικά σήμερα εκτινάσσονται – γι’ αυτό ο καπιταλισμός αποτελεί αναχρονισμό. Η Αριστερά οφείλει παράλληλα να αναδείξει πόσο αποπροσανατολιστικές είναι οι θεωρίες για λιγότερο ή περισσότερο έλεγχο του χρηματιστικού κεφαλαίου ή για κρατικό παρεμβατισμό από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. "Δεν πρέπει να μας κυβερνά η χρηματοπιστωτική τρέλα" φωνασκούν οι νεοφιλελεύθεροι σοσιαλδημοκράτες Ντελόρ, Νταλέμα, Ζοσπέν, Ροκάρ κ.λπ. (βλ. "Αριστερά!", φύλλο 244). "Περισσότερη κρατική ρύθμιση" (more regulation) ζητά ακόμη και ο ρεπουμπλικανός υποψήφιος Μακ Κέιν, στη γνωστή ρότα "ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών".

7 Το κεντρικό, όμως, ζήτημα για την Αριστερά (και ειδικά για την κομμουνιστική Αριστερά) είναι η γείωσή της μέσα στις φτωχές μάζες του λαού, η οργάνωσή του για να αντισταθεί στο σύγχρονο νεοταξικό εφιάλτη της φτώχειας, της πείνας, του πολέμου, του κοινωνικού αποκλεισμού και της κλιματικής αλλαγής. Ο αγώνας ενάντια στο μεγαλύτερο σύγχρονο αναχρονισμό, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα, είναι προϋπόθεση για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Η παρέμβαση της Αριστεράς όμως οφείλει να συνδέει άρρηκτα την αντικαπιταλιστική πάλη με την υπέρβαση του σημερινού συστήματος, με την αντικατάστασή του από το σοσιαλισμό. Τα τραγικά σημερινά αδιέξοδα μόνο σ’ αυτό το πλαίσιο μπορούν να αντιμετωπισθούν. Με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με απελευθέρωση των παραγωγικών δυνατοτήτων από τα δεσμά των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, με σχεδιοποίηση, με πρωτοπόρα ενεργοποίηση των λαϊκών μαζών στην παραγωγή και στη διεύθυνση της κοινωνίας – στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής εξουσίας που θα εκφράζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, του χεριού και του μυαλού. Από τις μητροπόλεις του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού μέχρι τις παραγκουπόλεις της περιφέρειας, ο στόχος πρέπει να είναι κοινός: ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού μέσα από μεγάλα λαϊκά κινήματα, αποτροπή του πολέμου, αποτροπή της καταστροφής του πλανήτη, να ανοίξει ο δρόμος για έναν άλλο (εφικτότατο σήμερα) κόσμο, για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.

του Χρίστου Καραμάνου
από την εφημερίδα Αριστερά!

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Μαζική η λαϊκή συνέλευση στο Δρέπανο





































Πάνω από 150 άνθρωποι παρακολούθησαν τη λαϊκή συνέλευση που κάλεσε η Ένωση Πολιτών Δήμου Ασίνης. Η προσέλευση του κόσμου έδειξε πως
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΝΕΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

ΠΕΙΝΑ: Η τροφή του νεοφιλελευθερισμού

ΠΕΙΝΑ: Η τροφή του νεοφιλελευθερισμού

Το τελευταίο διάστημα ζούμε μια άνευ προηγουμένου έξαρση των διεθνών τιμών των τροφίμων. Εξεγέρσεις πεινασμένων καθώς και συνταρακτικά νούμερα που αφορούν τον υποσιτισμό εκατομμυρίων ανθρώπων αναγκάζουν τα ΜΜΕ και τη «διεθνή κοινότητα» να συζητά για το οξυμένο πρόβλημα της πείνας. Δεκάδες χώρες βρίσκονται στο κόκκινο και τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα λόγω της πείνας, έρχονται να προστεθούν σε αυτά που οφείλονται στους πολέμους, στη φτώχεια και στις κλιματικές αλλαγές.
Την ένταση και έκταση του προβλήματος μαρτυρούν τα παρακάτω στοιχεία. Οι πεινασμένοι αυτή τη στιγμή υπολογίζονται σε 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους, ενώ εκτιμάται πως τα επόμενα χρόνια θα φτάσουν το 1,5 δις, εφόσον οι τιμές των τροφίμων -σύμφωνα και με ομολογία του FAO- δεν πρόκειται να μειωθούν θεαματικά. Το ράλι τιμών (ανάμεσα σε Μάρτη ’07 και Μάρτη ’08: ρύζι +80%, σιτάρι +130%, καλαμπόκι +35%) αποτέλεσε την χαριστική βολή για τα εκατομμύρια ανθρώπων που ζούσαν στο όριο της φτώχειας. Ειδικά για τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι άνθρωποι ξοδεύουν πάνω από το 50% του εισοδήματός τους για τροφή, σε σύγκριση με 10-20% στις ανεπτυγμένες.
Η φτώχεια και η πείνα δεν είναι καινούρια φαινόμενα για τον καπιταλισμό. Αρκεί να πούμε πως οι φτωχοί το 1996 έφταναν τα 830 εκ. Τότε μάλιστα στην Παγκόσμια Διατροφική Συνάντηση (World Food Submit) τέθηκε ο στόχος να μειωθούν οι φτωχοί στο μισό ως το 2015. Τελικά σήμερα όχι μόνο δεν έχουμε μείωση αλλά περίπου 50% αύξηση των φτωχών.

Πού οφείλεται το ράλι των τροφίμων;

Το ζήτημα είναι σίγουρα πολυδιάστατο και δεν μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά. Η κυρίαρχη απάντηση προσπαθεί να εξηγήσει το πρόβλημα με κάποια επιχειρήματα που αποτελούν μόνο κομμάτι του παζλ. Τέτοιες απαντήσεις αναφέρουν σαν αιτίες την ανεπάρκεια τροφίμων, την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, την αυξημένη ζήτηση από χώρες με μεγάλο πληθυσμό όπως η Κίνα και η Ινδία, την αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Ο τρόπος που δίνονται οι παραπάνω απαντήσεις οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: Δεν φταίει κάποιος συγκεκριμένα αλλά κάποιες συνθήκες που παρουσιάζονται σαν «αντικειμενικές» (δημογραφικό, φύση, ανάπτυξη). Οφείλουμε να αναρωτηθούμε: Πέραν των προαναφερθέντων αιτιών υπάρχουν και άλλοι λόγοι που πιθανώς να παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο; Είναι οι παραπάνω αιτίες ανεξάρτητες από το σύστημα που ζούμε;

Τα τρόφιμα πηγή πλουτισμού για λίγους

Ένας όχι ειδικός παρατηρητής θα ήταν καχύποπτος, καταρχήν, από το γεγονός και μόνο ότι η κούρσα αυτή των τιμών ξεκινά περίπου την ίδια περίοδο που σκάει η φούσκα των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ. Έτσι μεταξύ Απριλίου και Δεκεμβρίου 2007 (δηλαδή την περίοδο που οι αγορές των δημητριακών απογειώθηκαν) ο όγκος των κεφαλαίων που κατευθύνθηκε στον κλάδο των αγροτικών προϊόντων πενταπλασιάστηκε (από 156 εκ $ σε 911 εκ $). Είναι η στιγμή που κερδοσκόποι αγοράζοντας συμβόλαια παράδοσης δημητριακών για το μέλλον δημιουργούν τεχνητή έλλειψη και υπολογίζουν να τα μεταπωλήσουν ακριβότερα. Στην Ευρωπαϊκή αγορά αντίστοιχα αλλάζουν χέρια 8.000 συμβόλαια αγοράς δημητριακών την ημέρα, δημιουργώντας ένα τεράστιο κύμα κερδοσκοπίας. Η χρηματιστηριακή κερδοσκοπία ομολογήθηκε ακόμα και στην αμερικάνικη γερουσία όταν πριν ένα μήνα γερουσιαστής διατύπωσε το συμπέρασμα ότι «όσοι κερδοσκοπούν επί της πορείας των χρηματιστηριακών δεικτών ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση των τιμών στα βασικά εμπορεύματα».
Η κερδοσκοπία όμως δεν αφορά μόνο το χρηματιστηριακό τζογάρισμα των τροφίμων. Βασικοί κερδισμένοι βγαίνουν οι εξαγωγικές χώρες και οι μεγάλοι όμιλοι με μονοπωλιακή θέση στους κλάδους των τροφίμων και των πρώτων υλών. Όσον αφορά τα τρόφιμα, οι ΗΠΑ αποκόμισαν έσοδα ρεκόρ από τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων (85 δις $). Σε παγκόσμιο επίπεδο η αγορά τροφίμων ελέγχεται από 8 μεγάλες πολυεθνικές. Ενδεικτικά η Cargill διατηρεί τον έλεγχο του 25% από το παγκόσμιο εμπόριο δημητριακών και παρουσίασε το πρώτο τρίμηνο του 2008 διπλάσια κέρδη (1,03$) από το αντίστοιχο του 2007 (553 εκ $).

Χώρες έρμαια των διαθέσεων των κερδοσκόπων

Χαμένοι από αυτή την κατάσταση είναι οι φτωχομεσαίοι σε όλο τον κόσμο που οδηγήθηκαν ραγδαία στην απόγνωση. Αυτοί, που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την ύπαιθρο και να στοιβαχτούν σε αστικά κέντρα αναζητώντας δουλειές. Αυτοί, που οι χώρες τους για πάνω από δυο δεκαετίες βρέθηκαν στο στόχαστρο των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι χώρες τους αναγκάστηκαν να πάρουν δάνεια που σαν όρο είχαν τη διάλυση της εγχώριας παραγωγής τους, την κατάργηση της αυτάρκειάς τους σε βασικά είδη διατροφής και τον προσανατολισμό στις εξαγωγές. Έτσι το Μαλί τη χρονιά που μας πέρασε εξήγαγε 380.000 τόνους βαμβακιού και εισήγαγε 82% των τροφίμων του. Το Μεξικό από εξαγωγική χώρα καλαμποκιού εισάγει τώρα το 30%. Η Ινδονησία που το 1992 είχε αυτάρκεια στη σόγια, τώρα εισάγει το 60%. Οι χώρες της Δυτικής Αφρικής ενώ σύμφωνα με το IFAD θα μπορούσαν να παράγουν επαρκείς ποσότητες τροφής, αντιμετωπίζουν διόγκωση του διατροφικού ελλείμματος κατά 81% μεταξύ 1995 και 2004 (FAO). Η πολιτική επιλογή κατάργησης της τοπικής γεωργίας των αναπτυσσόμενων χωρών γίνεται πιο φανερή από τα παρακάτω στοιχεία: Η βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες ανήλθε από 20 δις $ το 1980 σε 100 δις $ το 2007. Την ίδια περίοδο η βοήθεια στη γεωργία μειώθηκε δραματικά από τα 17 δις $ σε μόλις 3 δις $. Με πολλαπλούς τρόπους αποσαρθρώθηκε η γεωργική παραγωγή δεκάδων χωρών οι οποίες έγιναν έρμαιο των πολυεθνικών δικτύων που μονοπωλούν τον αγροτοδιατροφικό τομέα και απώλεσαν κάθε δυνατότητα διατροφικής αυτάρκειας.
Η αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι σημαίνουν καλύτερες μέρες για τους φτωχομεσαίους αγρότες όλου του κόσμου. Όμως αυτό δεν γίνεται για δυο λόγους. Πρώτον, μεγάλο κομμάτι της κερδοσκοπίας αφορά τους μεσάζοντες. Έτσι στην Ισπανία υπολογίζεται ότι οι καταναλωτές πλήρωσαν 600% παραπάνω από αυτά που πήρε ο παραγωγός. Δεύτερον, παράλληλα με τις τιμές των τροφίμων υπάρχει μια μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής. Ήδη τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μεγάλη αύξηση στις τιμές των γεωργικών εφοδίων, οι οποίες έχουν εκτιναχθεί τους τελευταίους μήνες. Ειδικά όσον αφορά τα λιπάσματα, οι τιμές τους θυμίζουν την «χρυσή εποχή» του ελληνικού χρηματιστηρίου όπου μέρα με τη μέρα ανέβαιναν οι μετοχές. Οι, πολλές φορές, πάνω από 100% αυξήσεις των λιπασμάτων, σπόρων και φυτοφαρμάκων έρχονται να μεταφέρουν εισοδήματα από τους αγρότες προς τις λίγες πολυεθνικές που ελέγχουν τις πρώτες ύλες και τον τομέα αγροτικών εφοδίων.

Ένα σύστημα παράλογο και αντι-ανθρώπινο

Οι παραπάνω λόγοι είναι οι βασικοί που έχουν οδηγήσει στην όξυνση του προβλήματος της πείνας. Σε αυτούς έρχονται να προστεθούν και αυτοί που αναφέρθηκαν στην αρχή του κειμένου. Τα βιοκαύσιμα (αγρο-καύσιμα το ορθό) παρουσιάζονται σαν λύση στο ενεργειακό πρόβλημα το οποίο για τις δυνάμεις της αγοράς έχει προτεραιότητα απέναντι στο πρόβλημα της πείνας. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες όσο κι αν παρουσιάζονται σαν αντικειμενικές σε μεγάλο βαθμό προκαλούνται από την αντι-περιβαλλοντική ανάπτυξη που υπαγορεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να αμβλύνουν τις επιπτώσεις τους θεωρούνται αντι-οικονομικές. Όπως αντι-οικονομική θεωρήθηκε και η αποθεματοποίηση δημητριακών μειώνοντας τις διαθέσιμες ποσότητες που σε μια κρίση σαν τη σημερινή θα μπορούσε να παίξει ένα ρυθμιστικό και εξομαλυντικό ρόλο. Η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών εκατομμυρίων ανθρώπων συνήθως δεν σημαίνει ότι διατρέφονται καλύτερα αλλά ότι μαζικοποιείται και παγκοσμιοποιείται ο ένας και μοναδικός τρόπος διατροφής και ζωής που έχει οδηγήσει πάνω από 60% των θανάτων παγκοσμίως να προκαλούνται από την παχυσαρκία και τις επιπλοκές που δημιουργεί.

Ανάγκη για ριζικά διαφορετικές πολιτικές

Η επισιτιστική κρίση δικαιώνει πλήρως όσους μιλούσαν για την ανάγκη μιας άλλης αγροτικής πολιτικής στην χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη. Η ΚΑΠ και οι εθνικές αγροτικές πολιτικές, που ακολούθησε ο δικομματισμός στην χώρα μας, διόγκωσαν το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα και κατέστησαν την χώρα πλήρως εξαρτημένη σε τομείς που είχε, και θα μπορούσε να έχει, μεγάλο βαθμό αυτάρκειας. Ο αγροτικός πληθυσμός μειώθηκε, η ύπαιθρος ερήμωσε και είμαστε πια ολοένα και περισσότερο στο έλεος των διεθνών κερδοσκόπων και των μονοπωλίων που ελέγχουν την αγροδιατροφική αλυσίδα. Το πρόβλημα της πείνας περιγελά όσους προτείνουν σαν διέξοδο την «ποιοτική», την «άλλη» ή όπως αλλιώς τη λένε γεωργία. Παρασυρμένοι από τις «νομοτέλειες» της εποχής παραδίδουν την ασφάλεια και επάρκεια τροφίμων της χώρας στην ελεύθερη παγκόσμια αγορά. Κάτι που έκαναν και άλλες χώρες πριν από εμάς και τώρα αναζητούν το δρόμο της επιστροφής.
Αντί αυτού ο μοναδικός δρόμος που θα μπορούσε να μας προστατέψει είναι η στήριξη της οικογενειακής γεωργίας και της μικρομεσαίας αγροτιάς. Ένα εθνικό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης που θα στόχευε στην κατάκτηση του μέγιστου δυνατού βαθμού αυτάρκειας σε βασικά διατροφικά προϊόντα, σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον και με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια για τον καταναλωτή. Η πολύπλευρη στήριξη της περιφέρειας. Η αξιοποίηση, ενίσχυση και ανάπτυξη της έρευνας και του επιστημονικού δυναμικού της χώρας. Η ανάπτυξη της αναγκαίας εγχώριας βιομηχανίας που θα υπηρετήσει τους παραπάνω στόχους και θα συμβάλει στη μείωση του κόστους παραγωγής. Η απαγόρευση χρήσης αγροτικής γης για βιοκαύσιμα 1ης γενιάς.
Επιστρέφοντας στην παγκόσμια διάσταση της κρίσης, το ερώτημα που τίθεται είναι αν μέσα από αυτή την κρίση μπορούν τελικά κερδισμένοι να βγουν οι λαοί. Οι «εξεγέρσεις των πεινασμένων» διαψεύδουν όσους θεωρούσαν πως οι επαναστάσεις του μέλλοντος δεν θα είναι για ζητήματα επιβίωσης αφού ο κόσμος δήθεν ευημερεί. Αποκαλύπτουν τον ανθρωποκτόνο χαρακτήρα του συστήματος. Από την άλλη τα αρπακτικά περιμένουν. Ήδη οι πολυεθνικές ετοιμάζονται να μαζικοποιήσουν ακόμα περισσότερο τη χρήση μεταλλαγμένων, με πρόσχημα την ανάγκη για αύξηση της παραγωγής. Ένας διεθνής συντονισμός των εκατομμυρίων πεινασμένων, των φτωχών αγροτών, των εργαζομένων που αδυνατούν να επιβιώσουν με την ακρίβεια να ροκανίζει τους πενιχρούς μισθούς τους, είναι αναγκαίος. Κοινός εχθρός μας ο νεοφιλελευθερισμός, οι διεθνείς οργανισμοί -μαριονέτες των πολυεθνικών, και όσοι σε κάθε χώρα υπηρετούν τις παραπάνω πολιτικές.

Δημήτρης Κοδέλας
Μέλος γραμματείας ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αργολίδας

Ιούλιος '08

Το παραπάνω άρθρο και άλλα ενδιαφέροντα κείμενα μπορείτε να διαβάσετε στην Αναγέννηση που κυκλοφορεί...

26 χρόνια από τη σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα

Ανακοίνωση του PFLP Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης:

26 χρόνια μετά τη σφαγή στη Σάμπρα και τη Σατίλα, o αγώνας συνεχίζεται

Ο Σεπτέμβρης του 2008 σηματοδοτεί την 26η επέτειο της σφαγής στα (προσφυγικά στρατόπεδα) Σάμπρα και Σατίλα. Φέτος, που είναι και η 60ή επέτειος της Nakba (της Καταστροφής), καθώς ο λαός μας παραμένει πολιορκημένος και σε προσφυγικά στρατόπεδα, αγωνιζόμενος να επιστρέψει στις εστίες του, και καθώς η αντίσταση στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και το Ιράκ συνεχίζει να αφηγείται μια ιστορία ακλόνητης στάσης και λαϊκής δύναμης ενάντια στην απέραντη βαρβαρότητα, τις σφαγές και τη στρατιωτική ισχύ, το PFLP θυμάται τη σφαγή στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα, και δεσμεύεται να συνεχίσει τον αγώνα για επιστροφή και απελευθέρωση.

Στις 16-18 Σεπτέμβρη του 1982, χιλιάδες Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι κάτοικοι των προσφυγικών στρατοπέδων Σάμπρα και Σατίλα κοντά στη Βηρυτό του Λιβάνου, δολοφονήθηκαν βάρβαρα σε μια από τις πιο τρομακτικές σφαγές της πρόσφατης ιστορίας. Οι σφαγές, που έγιναν από δεξιούς φαλαγγίτες πολιτοφύλακες του Λιβάνου με εντολή και έγκριση των σιωνιστικών στρατιωτικών δυνάμεων εισβολής, ήταν μία ακόμα καταστροφή που έπεσε πάνω στον Παλαιστινιακό λαό, μια καταστροφή σχεδιασμένη από ένα κράτος αποφασισμένο να τσακίσει τον Παλαιστινιακό λαό, την αντίστασή του, ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη.

Πολλοί Παλαιστίνιοι που ζούσαν στα στρατόπεδα του Λιβάνου είχαν εκδιωχθεί από τα σπίτια και τη γη τους το 1948, και στερούνται από τότε το δικαίωμα επιστροφής στις εστίες τους. Οι Παλαιστίνιοι του Λιβάνου, μαζί με τους Λιβανέζους Άραβες αδερφούς και αδερφές τους, οργανώθηκαν μέσα στα στρατόπεδα, έχτισαν τις κοινότητές τους και αντιστασιακές οργανώσεις και την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO).

Στις 6 Ιούνη του 1982, ο Ισραηλινός στρατός εισέβαλε στον Λίβανο, δηλώνοντας τα σχέδιά του να επιτεθεί στην PLO, με πρόσχημα το συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο στον Λίβανο. Εξαιτίας της εισβολής, 17.000 Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι βρήκαν το θάνατο. Ο στρατός εισβολής πολιόρκησε τη Βηρυτό για δύο μήνες, πριν οι δυτικές δυνάμεις επέμβουν με ένα σχέδιο για την κατάπαυση των εχθροπραξιών και την εκκένωση του Λιβάνου από τους Παλαιστίνιους μαχητές. Όμως αφού ολοκληρώθηκε η αποχώρηση των μαχητών, η πολυεθνική δύναμη (που υποτίθεται πως προοριζόταν να προστατέψει τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες) αποχώρησε υποστηρίζοντας ότι «εκπλήρωσε την αποστολή της».

Λίγες μέρες αργότερα, στις 15 Σεπτέμβρη του 1982, οι Ισραηλινές δυνάμεις εισέβαλλαν στη Δυτική Βηρυτό, παραβιάζοντας ξεκάθαρα τη συμφωνία εκκένωσης της πόλης. Μερικές μέρες αργότερα, ο Αριέλ Σαρόν διέταξε την είσοδο των «Λιβανέζικων Δυνάμεων» (μιας δεξιάς φαλαγγίτικης πολιτοφυλακής με μακρά ιστορία στενών σχέσεων με την ισραηλινή κυβέρνηση) και του «Στρατού του Νοτίου Λιβάνου» (πολιτοφυλακή που αντιπροσώπευε το Ισραήλ στον Νότιο Λίβανο) στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα, αποκλείοντας την περιοχή με ισραηλινά τανκς. Όταν οι φαλαγγίτες εισέβαλαν στα στρατόπεδα προσφύγων, αντιμετώπισαν μόνο την αντίσταση ελαφρά οπλισμένων νεαρών αγοριών, των Ashbaal [Σ.τ.Μ.: «Λιονταράκια», οργάνωση Παλαιστίνιων νέων].

Τις επόμενες 38 ώρες, με την υλική υποστήριξη του ισραηλινού στρατού, οι φαλαγγίτες βασάνισαν, βίασαν, ακρωτηρίασαν και δολοφόνησαν χιλιάδες Παλαιστίνιους και Λιβανέζους κατοίκους των στρατοπέδων. Σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, περισσότεροι από 2.750 Παλαιστίνιοι σφαγιάστηκαν κατά τη διάρκεια της διάρκειας της κατάληψης της Σάμπρα και της Σατίλα. Ο βασικός εγκληματίας πολέμου που φέρει την ευθύνη για τη σφαγή είναι ο μετέπειτα υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, στρατηγός Αριέλ Σαρόν.

Παρόλο που η σφαγή ορίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως έγκλημα πολέμου, ο Σαρόν ποτέ δεν προσήχθη σε δίκη για τα τρομακτικά του εγκλήματα. Αντί να δικαστεί, έγινε υπουργός και πρωθυπουργός του σιωνιστικού κράτους. Τώρα που βρίσκεται κοντά στο θάνατο, είναι απίθανο πια να αντιμετωπίσει τη δικαιοσύνη για τα εγκλήματά του.

Ωστόσο, τα εγκλήματα της Σάμπρα και Σατίλα συνεχίζονται. Οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες συνεχίζουν να στερούνται το δικαίωμα επιστροφής και συνεχίζουν να αγωνίζονται για την επίτευξη των εθνικών και συλλογικών δικαιωμάτων τους. Συνεχίζουν να στερούνται τα κοινωνικά και πολιτικά τους δικαιώματα στο Λίβανο, και να αντιμετωπίζουν επιθέσεις και καταπίεση από τις δυνάμεις ασφαλείας, όπως δείχνει και η πρόσφατη καταστροφή του στρατοπέδου Nahr el-Bared. Ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να ζει, να αντιστέκεται και να αγωνίζεται, όπως τον καλεί το αίμα των μαρτύρων που έπεσαν για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαιωμάτων και της εθνικής μας ύπαρξης.

Στην 26η επέτειο των σφαγών στη Σάμπρα και τη Σατίλα, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης τιμά τους μάρτυρες και εκφράζει την ακλόνητη δέσμευσή του: να συνεχίσει στο δρόμο της απελευθέρωσης και της αντίστασης, μέχρι την επιστροφή, μέχρι τη νίκη, μέχρι τη δικαιοσύνη, μέχρι την απελευθέρωση!

από το koel.gr

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Οχι στο ξεπούλημα των δρόμων - όχι στην αύξηση των διοδίων

ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

Η Κυβέρνηση της ΝΔ, με τη σύμβαση παραχώρησης που υπέγραψε με την σύμφωνη ψήφο του ΠΑΣΟΚ στην Βουλή, μετά τον ΟΤΕ και την ΔΕΗ, τα λιμάνια, την Ολυμπιακή, ξεπούλησε και τις Εθνικές οδούς και συγκεκριμένα την Εθνική Οδό Κορίνθου - Πατρών - Πύργου - Τσακώνας στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Αμέσως μετά την παραχώρηση και πριν από την έναρξη οποιουδήποτε έργου, έστω για τα μάτια του κόσμου, ήρθε το χαράτσι της αύξησης των διοδίων σε 2,8 ευρώ από 2 που ήταν μέχρι σήμερα. Σε έναν δρόμο - καρμανιόλα που δεν πληροί καμία προδιαγραφή ασφάλειας. Τα στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητήριου δείχνουν ότι, μόνο τα 30 από τα 120 χλμ. έχουν στηθαίο ασφάλειας, η ποιότητα του οδοστρώματος, ο φωτισμός κι οι διαγραμμίσεις και οι ταμπέλες είναι απαράδεκτες. Το αποτέλεσμα είναι να θρηνούμε συνέχεια θύματα.
Δεκαετίες τώρα μέσω των διοδίων εισπράττονται τεράστια κονδύλια που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών, ανέρχονταν, πριν την αύξηση, σε 80.000 ευρώ καθημερινά, χωρίς ποτέ να γίνουν οι απαιτούμενες εργασίες βελτιώσεων του δρόμου και χωρίς να υπάρξει ενημέρωση από το ΥΠΕΧΩΔΕ για το πού πήγαν αυτά τα χρήματα.
Καλούμε τους πολίτες να αντισταθούν στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του δημόσιου χώρου μας. Να αντισταθούν στην οικονομική πολιτική της ΝΔ που συνεχώς επιδεινώνει την κατάσταση των εργαζόμενων και των άνεργων.
Καλούμε τους πολίτες να σηκώσουν το ανάστημά τους απέναντι σε κάθε μέτρο με το οποίο υλοποιείται αυτή η πολιτική.
Να μην πληρώνουν διόδια στο δρόμο με τα εκατοντάδες εικονοστάσια
Ζητάμε την κατάργηση της απαράδεκτης σύμβασης παραχώρησης και την άμεση έναρξη εργασιών βελτίωσης του δρόμου και άμεση χάραξη και κατασκευή νέας εθνικής οδού σύγχρονων προδιαγραφών ασφαλείας.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς διοργανώνει διαμαρτυρία στα διόδια του Ρίου την Πέμπτη 25-9-08 ώρα 5.30 μμ κατά της παραχώρησης της εθνικής οδού στο κατασκευαστικό Κεφάλαιο και την αλματώδη αύξηση των διοδίων. Την ιδία ώρα, ανάλογη διαμαρτυρία οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Κορινθίας στα διόδια της Κορίνθου.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΧΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τις εξελίξεις στο νερό

Τη Δευτέρα 22 Σεπτέμβρη σε έκτακτο νομαρχιακό συμβούλιο συζητήθηκε και εγκρίθηκε η «Προμελέτη για τον Ανάβαλο». Σχετικά με το θέμα αυτό, έχουμε να σημειώσουμε τα εξής:

  1. Το έκτακτο νομαρχιακό συμβούλιο, είναι αποτέλεσμα της εντεινόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας και των πρόσφατων κινητοποιήσεων, οι οποίες θορύβησαν την κυβέρνηση. Η αγανάκτηση, η οποία άρχισε να βρίσκει τρόπους μαζικής και αγωνιστικής έκφρασης, ανάγκασε την – «αναρμόδια» μέχρι χθες - Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση να συντάξει εσπευσμένα την προμελέτη η οποία και θα σταλεί στο – επίσης «αναρμόδιο» μέχρι χθες - Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
  2. Η «Προμελέτη για τον Ανάβαλο» χαρακτηρίζεται από προχειρότητα, αποδεικνύοντας ότι συντάχθηκε άρον - άρον, με σκοπό να ηρεμήσουν τα πνεύματα στο νομό.
  3. Η «λύση», που μάλιστα παρουσιάζεται σαν οριστική λύση του προβλήματος άρδευσης, δεν διακατέχεται στο ελάχιστο από τις αρχές ορθής διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Δεν περιλαμβάνει τη δημιουργία φραγμάτων για την αξιοποίηση των βροχοπτώσεων και δεν μεριμνά για την προστασία της Λέρνης από την υπεράντληση, ενώ η λογική της περιορίζεται από τις δυνατότητες ενός έργου που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε 40 χρόνια πριν.
  4. Στις περιοχές που θα γίνουν οι επεκτάσεις (δεν υπάρχει ούτε ένα σχεδιάγραμμα που να τις δείχνει) δεν αναφέρεται πουθενά ποιος προβλέπεται ότι θα είναι ο εφικτός αρδευτικός κύκλος. Κάθε 25 μέρες όπως συμβαίνει μέχρι τώρα;
  5. Οι βουλευτές του νομού επιδίδονται σε έναν αγώνα για το ποιος έχει «πιέσει» περισσότερο τον κ. Κοντό και ποιος έχει στείλει περισσότερες επιστολές. Να τους επισημάνουμε ότι ενώ αντιμετωπίζουμε οξύ πρόβλημα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης «ενδιαφέρθηκε» για το πρόβλημα μόνο μετά τις λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων και τις κινητοποιήσεις των αγροτών.
  6. Επειδή τα όσα περιέχονται στην «προμελέτη» αποτελούν ημίμετρα, επειδή μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία δέσμευση και κανένα χρονοδιάγραμμα, επειδή ο δρόμος για να περάσουμε από το στάδιο της προμελέτης σε αυτό της μελέτης και μετά στην χρηματοδότηση είναι μακρύς, επειδή το πρόβλημα του νερού είναι πολυδιάστατο και αντιμετωπίζεται μονοσήμαντα (Ανάβαλος), θεωρούμε αναγκαία τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
  7. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχει και θα στηρίξει ενεργά κάθε πρωτοβουλία που επιδιώκει την κινητοποίηση των δημοτών με βασικό στόχο α) τον καλύτερο συντονισμό όλων των πρωτοβουλιών β) την μέγιστη ενότητα και κινητοποίηση του κόσμου γ) την κλιμάκωση των μορφών αγώνα.
  8. Γίνεται φανερό, πως οι μέχρι τώρα πολιτικές των δύο μεγάλων κομμάτων, δεν έδωσαν, ούτε μπορούν να δώσουν λύσεις σε βασικά προβλήματα, όπως αυτό του νερού, (για άρδευση, αλλά και του πόσιμου). Είναι αναγκαίο, να γίνει το αυτονόητο, να κινητοποιηθούμε για τα προβλήματα αυτά, γιατί μόνο έτσι θα μας «ακούσει» η Κυβέρνηση της σεμνότητας, των ταπεινών – ανύπαρκτων κοινωνικών έργων και της διάλυσης όλου του δημόσιου τομέα.

Γραμματεία ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αργολίδας

24/09/2008

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

"Προμελετημένη" μη λύση από τη νομαρχία για το νερό

Χθες πραγματοποιήθηκε έκτακτο νομαρχιακό συμβούλιο όπου εγκρίθηκε η «Προμελέτη για τον Ανάβαλο». Μπορείτε να την δείτε εδώ. Συνιστούμε, βέβαια, σε όσους είναι μηχανικοί να μην την διαβάσουν, γιατί όσοι μηχανικοί την είδαν κόντεψαν να σκίσουν τα πτυχία τους...
Είναι προφανές ότι η «Προμελέτη για τον Ανάβαλο» χαρακτηρίζεται από προχειρότητα, αποδεικνύοντας ότι συντάχθηκε άρον άρον, με σκοπό να ηρεμήσουν τα πνεύματα στο νομό.Η αγανάκτηση, η οποία άρχισε να βρίσκει τρόπους μαζικής και αγωνιστικής έκφρασης, ανάγκασε την -αναρμόδια μέχρι χθες- νομαρχία να συντάξει εσπευσμένα την προμελέτη η οποία και θα σταλεί στο –επίσης αναρμόδιο μέχρι χθες- Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Δεν περιλαμβάνει τη δημιουργία φραγμάτων για την αξιοποίηση των βροχοπτώσεων και δεν μεριμνά για την προστασία της Λέρνης από την υπεράντληση, ενώ η λογική της περιορίζεται από τις δυνατότητες ενός έργου που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε 40 χρόνια πριν.
Στις περιοχές που θα γίνουν οι επεκτάσεις (δεν υπάρχει ούτε ένα σχεδιάγραμμα που να της δείχνει) δεν αναφέρεται πουθενά ποιος προβλέπεται ότι θα είναι ο εφικτός αρδευτικός κύκλος; Κάθε 25 μέρες όπως συμβαίνει μέχρι τώρα;
Γενικά, η "λύση" που προτείνετε έχει πάρει διαζύγιο με ότι συνεπάγεται η ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων...

Ύστερα από όλα αυτά: Ο αγώνας συνεχίζεται...

Και όσα δεν θα μάθετε από τους άλλους:

Στη συνάντηση παραβρέθηκαν από το κυβερνών κόμμα οι κκ Μανώλης και Κρανιάς. Και οι δύο ήταν ικανοποιημένοι από τις εξελίξεις. Ο κ Μανώλης είπε ότι πήρε τηλέφωνα και συναντήθηκε με τον κ. Κοντό. Ο κ. Κρανιάς δεν συναντήθηκε με τον κ. Κοντό, υποθετουμε επειδή μάζευε υπογραφές... Ο κ. Μανιάτης έλειπε σε κομματική εκδήλωση στην Ερμιονίδα, αλλά όλοι υποθέσαμε πως ετοιμάζει επιστολή που θα στείλει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας... Η κ.Παπαδημητρίου απουσίαζε, αλλά δεσμεύτηκε να προωθήσει την "προμελέτη" στη γαλλική Souez...


Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Κινητοποίηση της Ένωσης Πολιτών Δήμου Ασίνης στις 28/9




















Επίσης διαβάστε έγγραφο προς τη νομαρχία σχετικό με την ποιότητα του νερού:

ΔΡΕΠΑΝΟ 15-9-2008


Εμείς οι εκπρόσωποι της Ένωσης Πολιτών του Δήμου Ασίνης, σας παρακαλούμε να προστατέψετε την υγεία των μόνιμων κατοίκων αλλά και των τουριστών του Δήμου Ασίνης από το επικίνδυνο για την υγεία μας νερό «για ανθρώπινη κατανάλωση» που τρέχει στις βρύσες μας. Επειδή το νερό φθάνει στις 13.300 αγωγιμότητα και έχει νιτρικά που φθάνουν σε ανεπίτρεπτα όρια και άγνωστο τι ποσότητες φυτοφαρμάκων περιλαμβάνει θα θέλαμε να λάβετε μέτρα για την προστασία της υγείας μας εφαρμόζοντας την Κοινή Υπουργική απόφαση Υ2/2600/2001-ΦΕΚ-892 ΄Β/11-7-01 περί «Ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης» σε συμμόρφωση με την οδηγία 98/83/ΕΚ του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 3ης Νοεμβρίου 1998..

Στα πλαίσια μιας απέλπιδας προσπάθειας απευθυνθήκαμε στο Γενικό χημείο του Κράτους οι οποίοι και μας συνέστησαν να απευθυνθούμε σε Σας, στη Δ/νση Υγείας του Νομού μας ως τους πλέον υπευθύνους. Εσείς θα μπορέσετε να προβείτε σε ολοκληρωμένες χημικές εξετάσεις του νερού και αν το νερό πράγματι αποδειχτεί ότι είναι τόσο επικίνδυνο για οποιαδήποτε χρήση από τον άνθρωπο να μας προστατέψετε με ενημερώσεις και με απαγορεύσεις για τη χρήση του. Επειδή πιστεύουμε πως μόνο εσείς μπορείτε να επέμβετε και να προστατέψετε την υγεία μας περιμένουμε άμεσο έλεγχο και λήψη μέτρων από την υπηρεσία σας.


Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Αλαβάνος για τη (μη) συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ

Με αφορμή τη συζήτηση που επίμονα ανοίγουν τα ΜΜΕ σχετικά με ενδεχόμενη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, δημοσιεύουμε την απάντηση του Α.Αλαβάνου σε ερώτηση που του έγινε από δημοσιογράφο της εφημερίδας "Έθνος". Μάλιστα σε δηλώσεις του ο τοπικός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Μανιάτης έθεσε στον ΣΥΡΙΖΑ το δίλημμα αν θέλει να παραμείνει κόμμα διαμαρτυρίας ή να συνεισφέρει σε μια "προοδευτική διακυβέρνηση". Η απάντηση του κ. Αλαβάνου μάλλον του απαντά.

"Η κυβερνητική συνεργασία εξαρτάται πρώτα και κύρια από την προγραμματική σύγκλιση. Αλλιώς θα ήταν τυχάρπαστη και ιδιοτελής. Οι διαφορές σε μια σειρά από κεντρικά ζητήματα -ευρωσυνθήκη, δημόσιο πανεπιστήμιο, φορολογία και τόσα άλλα- αποκλείουν γενικότερη συνεργασία. Και το έχουμε πει επανειλημμένα: Ο ρόλος μας δεν είναι να διαιωνίσουμε το πολιτικό τέλμα του δικομματισμού, αλλά να το ξεπεράσουμε όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Την ίδια στιγμή όμως πρωταγωνιστούμε πάντα στην προώθηση προτάσεων συνεργασίας των δυνάμεων της αντιπολίτευσης.

Ορίστε, από την εφημερίδα σας μπορώ να διατυπώσω έξι προτάσεις, με βάση μόνο τη θεματολογία της εβδομάδας που πέρασε, προς όλη την αντιπολίτευση και προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πρώτον, κοινή δράση για τον δημόσιο χαρακτήρα μιας ανανεωμένης Ολυμπιακής και απόρριψη κάθε είδους ιδιωτικοποίησης. Δεύτερον, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Τρίτον, Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο, από την πρώτη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα, το 1999, με την εγκατάλειψη της δικαστικής διεκδίκησης της δημόσιας κυριότητας, μέχρι σήμερα. Τέταρτον, άμεση δράση για τη συνταγματική υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου με την κατάργηση όλων των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Πέμπτον, μια που έχει αρχίσει η συζήτηση για τις εκλογές, ενδεχομένως αλλεπάλληλες, κοινή νομοθετική πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης για την απλή αναλογική. Εκτον, κοινή δράση για να μην εγκατασταθεί στη Σούδα το Κέντρο Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε αυτήν την εβδομάδα στη Βουλή, με κόστος μάλιστα των Ελλήνων φορολογουμένων.

Ας δούμε λοιπόν τι πόρτες, ποιος τις ανοίγει και ποιος τις κλείνει, και ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας καλόπιστα."

Κινητοποίηση αγροτών στο Κουτσοπόδι

Πάνω από 100 αγρότες από τις περιοχές Κουτσοποδίου και Μυκηναίων συγκεντρώθηκαν στις 9.00 στον Α.Σ. Κουτσοποδίου. Οι αγρότες κατευθύνθηκαν και έκλεισαν για 30 λεπτά τον κόμβο για Στέρνα (ύψος Μαλαχιά).Παρακάτω μερικές εικόνες από τη διαμαρτυρία και το ψήφισμα των συγκεντρωμένων.




















Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008

Βιντεάκι για ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ

Σχετικά με τις επιστολές Χατζηδάκη...

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις επιστολές του υπουργού Μεταφορών προς τους εργαζόμενους της Ολυμπιακής

19/9/2008

Με λογική και ευαισθησία…

Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας τις επιστολές του υπουργού Μεταφορών προς τους εργαζόμενους της Ολυμπιακής, δηλώνει:

Καταγγέλλουμε τον νεκροθάφτη της Ο.Α., κ. Κ. Χατζηδάκη που εκτελεί εντεταλμένο συμβόλαιο για λογαριασμό των ανταγωνιστών της και καλεί τους εργαζόμενους να υπογράψουν την καταδίκη τους αποστέλλοντάς τους προσωπικές επιστολές. Το μόνο που ίσως περιμένει ο κ. υπουργός είναι να απαντήσει ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά και να τον ευχαριστήσει για την απόλυσή του.


επίσης διαβάστε κομμάτι από την τοποθέτηση του Α. Αλαβάνου στη Βουλή:

"Τύπος, μανδαρίνοι κρατικοί, φίλοι, ψηφοφόροι, έλυναν και έδεναν στην Ολυμπιακή, οι πάντες ταξίδευαν τσάμπα, κομματικές διοικήσεις οι οποίες επέλεγαν τα αεροπλάνα με βάση την προμήθεια και τη μίζα που θα έπαιρναν. Αυτά είναι που γονάτισαν την Ολυμπιακή, γι΄αυτό η Ολυμπιακή αντί σαν τις άλλες εταιρίες να έχει έναν, δύο, τρεις τύπους αεροσκαφών, έχει τη μεγαλύτερη συλλογή γραμματοσήμων. Διότι το κάθε αεροπλάνο από την κάθε εταιρία ήταν και μία μίζα στις τσέπες των Υπουργών. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει πρόσωπο, το οποίο κατηγορείται, δεν λέω ότι είναι ένοχος, για την υπόθεση SIEMENS, που σημαίνει τι; Ότι καθόριζε τις προμήθειες του Δημοσίου με βάση τη μίζα και ήταν Υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ σε μια κρίσιμη φάση της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Με αυτή την έννοια, …. τα ξέρετε όλα αυτά, θέλετε να πούμε ονόματα… δεν ξέρουμε το μοντέλο Ακριβάκη; Θέλετε να μιλήσω για το μοντέλο Ακριβάκη; Γιατί με πιέζετε να μιλήσω για ονόματα; …Περίμενα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ από εσάς μία στροφή και σας καλώ να την κάνετε. Μία στροφή που να βλέπει για δημόσια επιχείρηση η οποία μόνο έτσι μπορεί να σταθεί."

ολόκληρη βρίσκεται εδώ.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Κάτω τα χέρια από την Ολυμπιακή

Δημόσιος αερομεταφορέας στην υπηρεσία της κοινωνίας

Το σχέδιο της κυβέρνησης και του Υπ. Μεταφορών Κ. Χατζηδάκη βρίσκεται σε απόλυτη εναρμόνιση με τις επιδιώξεις της Κομισιόν για την εδραίωση ενός παντοδύναμου καρτέλ στις αερομεταφορές και στη χώρα μας. Ένα τέτοιο σχέδιο δεν έχει τίποτα θετικό ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για τους πολίτες.

Μετά την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, την εκχώρηση των λιμανιών Θεσσαλονίκης και Πειραιά σε ξένα συμφέροντα, την εκχώρηση των αεροδρομίων μέσω ΣΔΙΤ σε γερμανικά συμφέροντα (Χόχτιφ), την συνεχή απαξίωση του εθνικού δημόσιου σιδηρόδρομου και την χαριστική ιδιωτικοποίηση των φιλέτων του ΟΣΕ σε ιδιώτες, έρχεται η σειρά της ΟΑ να τεμαχιστεί, να περάσουν οι δραστηριότητές της στην Πάνθεον (κύκλοι, όνομα, φθηνές τριτοκοσμικές σχέσεις, πτητικό έργο, χρονοθυρίδες, handling).

Ο νεοφιλελεύθερος κατήφορος της Ν.Δ. αφαιρεί από τη χώρα κάθε δυνατότητα να εφαρμόζει αυτόνομες και αναπτυξιακές πολιτικές στις επικοινωνίες και τις μεταφορές. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σκληρή και επικίνδυνη πολιτική που δοκιμάσθηκε και απέτυχε οικτρά σε κάθε χώρα που εφαρμόσθηκε. Οι πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων, όπου εφαρμόστηκαν, είχαν καταστροφικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους, για τους πολίτες, για τον τομέα της ασφάλειας στις μεταφορές.

Την ώρα που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει στον χρηματοπιστωτικό τομέα και όχι μόνο, την ώρα που συντηρητικοί πολιτικοί κύκλοι ξεθάβουν την κρατική παρέμβαση για να σώσουν με «ενέσεις» δημόσιου χρήματος το ιδιωτικό κεφάλαιο, η νεοφιλελεύθερη σχιζοφρένεια της Ν.Δ. δεν έχει τελειωμό.

Την ίδια στιγμή η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιμελώς δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη δημόσιο για τις ΔΕΚΟ (παρά μόνο για «υγιή και βιώσιμη ΟΑ» γενικά), υπερασπιζόμενη το νεοφιλελεύθερο παρελθόν της για τις πολιτικές της στην ΟΑ, τον ΟΣΕ, τον ΟΤΕ και τα Λιμάνια, την ΕΥΑΘ κλπ που οδήγησαν τη Ν.Δ. να επικαλείται «τέλος εποχής». Ας μην ξεχνάμε ότι επί κυβερνήσεων Σημίτη έγινε η διχοτόμηση της Ολυμπιακής, απολύσεις 262 ιπτάμενων φροντιστών, καθώς και η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κ.α..

Σήμερα, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ πρέπει να οργανώσουν την απάντηση των εργαζομένων, συντονίζοντας τις κινητοποιήσεις τους. Οι εργαζόμενοι στον εθνικό αερομεταφορέα, στον ΟΣΕ, στα Λιμάνια, στην ΥΠΑ, στην ΕΥΑΘ, στις ΔΕΚΟ, σε συμμαχία με την κοινωνία να αποτρέψουν τα σχέδια της κυβέρνησης που μετατρέπουν τη χώρα μας σε μια «μπανανία» της νοτιοανατολικής Ευρώπης χωρίς δημόσιο στρατηγικό σχέδιο και παρέμβαση στις επικοινωνίες, στις νέες τεχνολογίες, στις μεταφορές. Όλα παραδίδονται στον παγκόσμιο πλειστηριασμό όπου ανθρώπινες ψυχές, η αξιοπρέπεια, τα εργασιακά δικαιώματα μπαίνουν στο παζάρι του ξεπουλήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει τη μάχη, ενωτικά, αγωνιστικά, ριζοσπαστικά. Οι προτάσεις μας έχουν όραμα και ρεαλισμό, έναν ρεαλισμό που το δικομματικό κατεστημένο και τα «υποζύγια» του απεχθάνονται δείχνοντάς το με κάθε ευκαιρία.

Παλεύουμε:

  • Για δημόσια Ολυμπιακή, αναπτυσσόμενη, σύγχρονη, ασφαλή και αποτελεσματική με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.
  • Για αερομεταφορέα απαλλαγμένο από την κομματική εκμετάλλευση, την κακοδιαχείρηση και τις σπατάλες των εκάστοτε διοικήσεων. Το δημόσιο να πληρώσει τα χρέη του στην Ολυμπιακή.
  • Για μια Ολυμπιακή- μοντέλο πλήρους και σταθερής εργασίας για όλους. Όχι στην εθελούσια και στο αβέβαιο μέλλον που ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους. Καμιά απόλυση μόνιμου ή εποχικού προσωπικού.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΣΥΡΙΖΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Εκεί, μας φτάσανε...


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Διεθνή νέα από Βολιβία και Νεπάλ

ΗΠΑ και ολιγαρχία ετοιμάζουν αιματοχυσία στη Βολιβία

Τις τελευταίες μέρες η καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ ολιγαρχία των πλούσιων επαρχιών, μετά τη συντριπτική ήττα της στο πρόσφατο δημοψήφισμα, κινητοποιείται ανοιχτά για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης του προέδρου Μοράλες. Στην πόλη Σάντα Κρουζ και αλλού οι ένοπλες φασιστικές παραστρατιωτικές συμμορίες σκορπούν τον τρόμο και προσπαθούν να προκαλέσουν αιματοχυσία που θα «δικαιολογήσει» την εξαπόλυση πραξικοπήματος. Ο πρόεδρος Μοράλες κήρυξε χθες 10/9 ανεπιθύμητο τον Αμερικανό πρέσβη Γκόλντμπεργκ, που καθοδηγεί τους επίδοξους πραξικοπηματίες, και ζήτησε την άμεση επιστροφή του στις ΗΠΑ (ο Γκόλντμπεργκ στη δεκαετία του ’90 «διέπρεψε» στη Γιουγκοσλαβία) . Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες κατάγγειλε τα σχέδια των ΗΠΑ και δήλωσε την αλληλεγγύη του με τη Βολιβία. Η Επαναστατική Αντιιμπεριαλιστική Συμμαχία, στην οποία συμμετέχει το Κ.Κ. (ΜΛΜ) Βολιβίας, το Κ.Κ. Βολιβίας και το Σ.Κ. Βολιβίας, καλεί την εργατική τάξη, τους ιθαγενείς και όλο το λαό να τεθούν σε κατάσταση ετοιμότητας για να υπερασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα και ενότητα της χώρας, και να συντρίψουν τα σχέδια της αντίδρασης να ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση και τις λαϊκές κατακτήσεις.

Ποινικοποίηση της δουλείας στο Νεπάλ

Η Νεπαλέζικη κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Μαοϊκών έθεσε εκτός νόμου το σύστημα δουλοπαροικίας της Haliya, ελευθερώνοντας 20.000 ανθρώπους από τα χέρια των τοκογλύφων και των γαιοκτημόνων. Σύμφωνα με το σύστημα της Haliya, που εφαρμόζονταν για δεκαετίες σε εννέα επαρχίες του Νεπάλ, οι τοκογλύφοι εξανάγκαζαν τους δανειζόμενους να καλλιεργούν τη γη τους μέχρι να ξεχρεώσουν. Ο υπουργός Ειρήνης και Ανοικοδόμησης και πρώην διοικητής των Μαοϊκών ανταρτών, Janardan Sharma, δήλωσε πως εφεξής όποιος εφαρμόζει αυτό το σύστημα θα τιμωρείται. Ανακοίνωσε επίσης ότι η κυβέρνηση δημιούργησε επιτροπή που έχει επιφορτιστεί με την επανένταξη των πρώην δουλοπαροίκων και των οικογενειών τους.

από το koel.gr

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Αγιος Ανδριανός. Η σπίθα που θα βάλει φωτιά στον κάμπο;

Χθες 10/9 στον Αγ. Ανδριανό έγινε η λαϊκή συνέλευση με θέμα το νερό. Η προσέλευση πάνω από 150 ανθρώπων και η παραμονή τους ως το τέλος έδειξε το εξειρετικό ενδιαφέρον των κατοίκων για τη λύση του προβλήματος του νερού. Στη συγκέντρωση ήταν εκπρόσωποι από όλα τα κόμματα, πλην της κυβέρνησης.
Επιτέλους δόθηκε ο λόγος στους "απλούς πολίτες", οι οποίοι πολλές φορές εξέφρασαν την αγανάκτησή τους:
"Οι πολιτικοί ζουν μια χαρά. Με τις μερσεντές τους, με τις ανέσεις τους... Αυτοί περνάνε καλά. Δεν ενδιαφέρονται για εμάς:"
"Ζητάμε τα λεφτά που δώσαμε τόσα χρόνια για γεωτρήσεις πίσω. Θα είχαμε φτιάξει 15 Ανάβαλους..."
"Κ. Μανιάτη, δεν σας φωνάξαμε να πείτε τη γνώμη σας, αλλά να απολογηθείτε, για αυτά που δεν κάνατε 20 χρόνια"
"Παλιά στη βουλή ήταν μέσα κόσμος με τις μαγκούρες. Τώρα που τους αφήσαμε..."

Από την ένωση πολιτών Δήμου Ασίνης η Κατερίνα Παπανδριαννου έκλεισε την τοποθέτησή της:

"Μήπως ήρθε η ώρα και οι περίφημες «συναρμόδιες αρχές» που είναι η Δ/νση Υγείας της Νομαρχίας, το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας της Περιφέρειας, ο ΕΦΕΤ και το ΥΠΕΧΩΔΕ που είναι υπεύθυνοι φορείς μαζί με τους δημάρχους των Δήμων, το Νομάρχη και τους βουλευτές να φροντίσουν για την εφαρμογή της οδηγίας του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής ένωσης για την προστασία της «Ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης »;

Μήπως ήρθε η ώρα όλων μας; Μήπως τελικά δεν πάει άλλο;

Μήπως δε χωράει πια άλλη αναβολή του Ανάβαλου; Μήπως ήρθε επιτέλους η στιγμή να ασχοληθούμε σοβαρά με τη μοναδική λύση για πόσιμο νερό που είναι ο Ανάβαλος; Αλήθεια έχετε σκεφτεί πως το έργο του Ανάβαλου έγινε την περίοδο της Χούντας; Οι δικτάτορες είχανε την ευαισθησία να δώσουν λύση στην άρδευση του κάμπου κάνοντας αυτό το απίστευτο έργο του Ανάβαλου! Έργο που λένε πως καταρρέει αφού σήμερα δεν ενδιαφέρεται κανένας σοβαρά για τη συντήρησή του. Όσο για την όψιμη σβελτάδα για προτάσεις με ΣΔΙΤ και δεν ξέρω τι άλλο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το 1993 η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήθελε το νερό του Ανάβαλου για την Αθήνα. Αν η διαχείριση του Ανάβαλου δεν ελέγχεται από δυνάμεις του τόπου, όχι στην Αθήνα αλλά και στην Μέση Ανατολή θα φθάσει. Μόνο σε μας δεν θα έρθει ΠΟΤΕ."

Η λαϊκή συνέλευση κατέληξε σε ένα ψήφισμα που δηλώνει την αντίθεση στην ιδιωτικοποίηση του νερού, ζητά άμεση επίλυση του προβλήματος και θα καλέσει τις επόμενες μέρες στη δημιουργία ενός συντονιστικού νομού που θα οργανώσει κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση λύσεων.

Η οργή μας πρέπει να εκφραστεί και να την νιώσουν όσοι κυβερνούν. Δεν πάει άλλο. Ας οργανώσουμε τους αγώνες μας με κλεισίματα δρόμων, διαμαρτυρίες στην Περιφέρεια και στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Φτάνει με τους αντιπροσώπους μας, φτάνει με τις ανκοινώσεις και τις επερωτήσεις, φτάνει με τις δηλώσεις στα κανάλια. Εδώ και τώρα μαζική, αγωνιστική, ενωτική δράση!

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Παλαιστίνη - Το ισραηλινό ναυτικό πυροβολεί παλαιστίνιους ψαράδες σ�

Πολλοί Παλαιστίνιοι ψαράδες της αποκλεισμένης Γάζας έχουν χάσει τη ζωή τους και έχουν τραυματιστεί στη διάρκεια τέτοιων επιθέσεων. Αυτή είναι η καθημερινότητα που βιώνουν εδώ και χρόνια. Απλά, αυτή τη φορά υπήρχαν και ξένοι ακτιβιστές πάνω στα καΐκια...

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Ερώτηση Μ.Παπαγιαννάκη για το υδατικό πρόβλημα της Αργολίδας

ΕΡΩΤΗΣΗ βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Μ. Παπαγιαννάκη 03-09-2008

Προς τους κ.κ. Υπουργούς: ΠΕΧΩΔΕ, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Θέμα: Tο πρόβλημα του νερού στην Αργολίδα διαρκώς γιγαντώνεται

Tο πρόβλημα του νερού στην Αργολίδα χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει και προστίθενται συνεχώς νέες περιοχές, όπου το νερό κρίνεται ακατάλληλο για την ύδρευση. Οι κάτοικοι πέραν των διακοπών στην παροχή που υφίστανται όλο και πιο συχνά, αναγκάζονται να ξοδεύουν χρήματα για την αγορά εμφιαλωμένου. Βασικές πηγές όπως του Κεφαλαρίου, της Αμυμώνης και του Ποντίνου έχουν στερέψει ενώ η αποδοτικότητα της Λέρνης μειώθηκε αφού ανιχνεύεται αλμυρό νερό. Οι δε αγρότες, ζουν καθημερινά με το άγχος της πτώσης της στάθμης των γεωτρήσεων και αρκετοί να εξωθούνται στην εγκατάλειψη κάποιων κτημάτων τους.

Η Πολιτεία, παραμένει για χρόνια αδιάφορη, χωρίς σχέδια ολοκληρωμένης διαχείρισης υδάτινων πόρων, με ελάχιστα εγγειοβελτιωτικά έργα, με σοβαρές ελλείψεις, των σχετικών υπηρεσιών που έχουν συσταθεί, σε προσωπικό, εξοπλισμό και υποδομές.

Αποτέλεσμα της αδράνειας των πολιτικών συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους και της αδιαφορίας για το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους είναι η μη αξιοποίηση των πηγών του Ανάβαλου. Μεγάλα έργα γίνονται μόνο όταν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κερδοφορίας ιδιωτών; Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και έτσι πρέπει να μείνει. Το πρόβλημα της διαχείρισης υδάτινων πόρων οφείλει να βασίζεται σε επιστημονικές προσεγγίσεις και να υπερβαίνει τα μικροπολιτικά συμφέροντα.

Ερωτώνται οι κ.κ Υπουργοί:

- Υπάρχει ολοκληρωμένη υδατική πολιτική όσον αφορά την Αργολίδα (υδρογεωλογική λεκάνη Ανατολικής Πελοποννήσου);

- Σε ποια φάση βρίσκεται η υλοποίηση, εγγειοβελτιωτικών έργων στο νομό της Αργολίδας (φράγματα, υδατοδεξαμενές, ταμιευτήρες…) ;

- Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών όπου το πρόβλημα οξύνθηκε ποιες πολιτικές εξοικονόμησης υδατικών πόρων εφαρμόσθηκαν στην ευρύτερη περιοχή; Υπήρξε διαρκής και μόνιμη καμπάνια ενημέρωσης στο νομό για το πρόβλημα του νερού και τρόπους εξοικονόμησης;

- Ποιο είναι το κόστος για την χρηματοδότηση έργων συντήρησης, εκσυγχρονισμού και επέκτασης των υποδομών του Αναβάλου;

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Με αφορμή την επίσκεψη Ρέππα στο νομό...

Με αφρομή την αυριανή επίσκεψη Ρέππα στο νομό
ο οποίος θα μιλήσει σα να μην κυβέρνησε ποτέ αξίζει να θυμηθούμε τους αντιασφαλιστικούς νόμους που δώρησε στην ελληνική κοινωνία. Δείτε ανακοίνωση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2008.

Να τον χαίρονται, όσοι τον κάλεσαν, και όσοι θα πάνε...

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

Η "Αργολίδα, κοινωνία των πολιτών" για τον Ανάβαλο

ΑΝΑΒΑΛΟΣ
Από τη χρεοκοπία του 35χρονού δικομματισμού, στις νεοφιλελεύθερες συνταγές ιδιωτικοποίησης.

Το ζήτημα του νερού, είναι καιρό τώρα στην επικαιρότητα. Εμείς, ως «Κοινωνία των Πολιτών», τοποθετηθήκαμε με αφορμή τη συνάντηση των αντίστοιχων Νομαρχιακών κινήσεων των όμορων νομών, που έγινε για το πρόβλημα του νερού στο Άργος, το Νοέμβρη του 2007.
Το τελευταίο διάστημα όμως, ο Ανάβαλος έγινε κεντρικό θέμα. Τέθηκαν ζητήματα βελτίωσης της ποιότητας και αύξησης της ποσότητας των νερών, που θα κάλυπταν όλο το νομό, όχι μόνο για άρδευση, αλλά και ύδρευση. Τοποθετήθηκαν δημόσια βουλευτές, νομάρχης, δήμαρχοι. Παρακολουθήσαμε ακόμα και εμφύλιες συρράξεις στο νεοδημοκρατικό χώρο.
Καταρχήν όλοι παραδέχονται την ουσιαστική εγκατάλειψη του έργου του Ανάβαλου. Αυτό αναδεικνύει τις διαχρονικές ευθύνες των κομμάτων που κυβέρνησαν τα τελευταία 35 σχεδόν χρόνια και βέβαια τις ιδιαίτερες ευθύνες των ίδιων των εκπροσώπων τους στο νομό μας. Ακόμα οι ευθύνες προσωποποιούνται, στο μέτρο που τους αναλογεί, και στους άλλους υπεύθυνους του νομού και ιδιαίτερα νομάρχες και δημάρχους. Ανικανότητα, αδιαφορία, επικάλυψη αρμοδιοτήτων, μη επαρκής οικονομική στήριξη, ελλιπής επάνδρωση και κυρίως ελλιπής επιστημονική στελέχωση, καθόρισαν τη σημερινή κακή κατάσταση. Υποσχέσεις, προεκλογικοί λόγοι, προγράμματα κλπ, στην πράξη αποδείχτηκαν μόνον λόγια.
Σαν κίνηση πιστεύουμε πως, το δημόσιο ήταν κάτω από τις απαιτήσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είναι ικανό να ολοκληρώσει με επιτυχία, τόσο τις άμεσες προτεραιότητες (καθαρισμός λεκάνης, βάνες, πιεζόμετρα, αντλίες κλπ), όσο και την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων, την ολοκλήρωση των αγωγών σε όλο το νομό και φυσικά τη κατοχύρωση της σωστής λειτουργίας σε βάθος χρόνου. Δεν είναι το δημόσιο ανίκανο. Ανίκανοι είναι αυτοί που το διαχειρίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Και βέβαια το νερό δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα. Δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους η πρόταση για εμπλοκή των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων στο θέμα του Ανάβαλου, είτε άμεσα, είτε έμμεσα ως ΣΔΙΤ. Με τη φόρα που έχουν πάρει μερικοί, προσπαθούν να μας πείσουν πως μόνο το ιδιωτικό μπορεί να παράγει, να κάνει έργα, να δημιουργεί ανάπτυξη. Πως πρέπει παντού να λειτουργούν οι κανόνες του ανταγωνισμού, του ιδιωτικού κέρδους, ακόμα και σε ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και το νερό, που είναι ταυτισμένα με την ίδια τη συνέχιση της ζωής; Πως το δημόσιο και η Αυτοδιοίκηση είναι αναποτελεσματικά.
Η λύση για την «Κοινωνία των Πολιτών», βρίσκεται στην άμεση συνολική αναβάθμιση του δημόσιου φορέα, που έχει την ευθύνη του Ανάβαλου. Να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα. Να ενισχυθεί οικονομικά το έργο. Να ολοκληρωθούν γρήγορα οι μελέτες. Να αναλάβουν οι ικανοί επιστήμονες και το απαραίτητο προσωπικό την υλοποίηση τόσο των άμεσων μέτρων, όσο και των αναγκαίων έργων για την βελτιστοποίηση και ολοκλήρωση του έργου. Μόνον έτσι θα αξιοποιηθούν τα νερά του Ανάβαλου προς το συμφέρον του λαού, θα πάψει η Αργολίδα να συγκαταλέγεται στους άνυδρους τόπους, θα αναπτυχθεί η γεωργία μας και θα ξεδιψάσουν οι πόλεις και τα χωριά μας. Στόχος να σταματήσει η υπεράντληση των υπογείων υδάτων. Να λυθεί το πρόβλημα της υφαλμύρωσης, Να αντιμετωπιστεί η μόλυνση των υπογείων υδάτων.
Όμως για μας το πιο σημαντικό είναι να γίνει υπόθεση της κοινωνίας, το σοβαρότατο αυτό για τη ζωή μας ζήτημα. Ο Ανάβαλος και το νερό συνολικά είναι πολύ σοβαρό υπόθεση για να τα εγκαταλείπουμε στα χέρια εκείνων που διαχρονικά έχουν αποδείξει, πως δεν πιστεύουν στο Δημόσιο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αποτελέσει το «κλοτσοσκούφι» της δικομματικής, της εσωκομματικής και προσωπικής τους αντιπαράθεσης. Ακόμα να μη γίνει στοιχείο των γνωστών συμμαχιών και ανταγωνισμών, μεταξύ των βουλευτών και των εκλεγμένων στην αυτοδιοίκηση. Και βέβαια να μην επιτρέψουμε να αποτελέσει βορά στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Εννοείται πως η κίνησή μας συμμετέχει και στηρίζει κάθε κίνηση πολιτών, εφόσον στοχεύει στην δραστηριοποίηση των ανθρώπων για τη λύση του προβλήματος, με βάση τις παραπάνω θέσεις. Μόνο αν οι ενεργοί πολίτες της Αργολίδας (απλοί πολίτες, αγρότες, εκπρόσωποι φορέων, ειδικοί επιστήμονες και ιδιαίτερα η νεολαία) δημιουργήσουν τη δική τους αγωνιστική ενότητα, μπορούν να επιβάλουν την ολοκληρωμένη αξιοποίηση του Ανάβαλου και την επίλυση του υδατικού προβλήματος στην Αργολίδα.

Νομαρχιακή Κίνηση: «Αργολίδα, Κοινωνία των Πολιτών» 25.08.2008

linkwithin

Related Posts with Thumbnails