Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Άδωνις ο ...ανταρτοφάγος

Αντάρτης
Από τον ΕΥΓΕΝΙΟ ΑΡΑΝΙΤΣΗ

Κατευθείαν εκτός εαυτού βγήκε ο Αδωνις Γεωργιάδης με το που άκουσε να αντηχεί στον τηλεοπτικό αέρα η λέξη «αντάρτης», την οποία τόλμησε να προφέρει ένας απ' τους οπαδούς του κινήματος «δεν πληρώνω» σε ζωντανή σύνδεση με το επιτελείο του Γ. Αυτιά.

Αρχισε να βρυχάται εμπλουτίζοντας την πύρινη ρητορική του κατά της ιδέας της ανταρσίας (εν γένει) με νοσταλγικές κορώνες τύπου «Δεν μπορώ ν' ακούω γι' αντάρτες!» και: «ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ!!!». Κατά τα λοιπά, η οδηγητική ιδέα του γεωργιαδικού ξεσπάσματος συνέπιπτε με την υποχρέωση του λαού να σέβεται τους νόμους, έστω κι αν είναι καταφανώς άδικοι, για να μην πούμε ιδίως τότε, και να πιέζει για την αποκατάσταση του δικαίου μέσω των εκλεγμένων νομοθετών του έθνους. Μάλιστα, μεσούσης της διαφωνίας, που το ύφος της δεν επέτρεπε σε κανέναν απ' τους διαδίκους να ακουστεί καθαρά, ο Αδωνις μνημόνευσε στεντορεία τη φωνή και τον Ζαχαριάδη, μάλλον ως παράδειγμα προς αποφυγή.

ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι συμπεριφορές αυτού του είδους έχουν προ πολλού αποδελτιωθεί από την ψυχιατρική. Φέρ' ειπείν, κάποιος Τόμας Ρέι Μίτσελ, 54 ετών, πυροβόλησε τρεις φορές τη φίλη του Μπάρμπαρα Τζέκινς, τον Μάρτιο του 1999, επειδή άνοιξε το στόμα της λέγοντας «Ι'm going to...» - Θα πάω στο..., οπότε εκείνος νόμισε ότι ήταν έτοιμη να αρθρώσει τις λέξεις Νιου Τζέρσεϊ. Ο Τόμας, που είχε υπάρξει κατά καιρούς τρόφιμος ψυχιατρείου, διαβεβαίωσε την αστυνομία ότι η φίλη του χρησιμοποιούσε τις λέξεις Νιου Τζέρσεϊ σκοπίμως για να τον εκνευρίσει, ώστε να πετύχει πάλι τον εγκλεισμό του σε ίδρυμα και να οικειοποιηθεί την περιουσία του.

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, η απλή αναφορά συγκεκριμένων λέξεων προκαλεί σε άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο του Μίτσελ εκρήξεις θυμού. Εδώ, τα εκλυτικά αίτια εντοπίζονταν επίσης στις λέξεις «Mars», «snickers» και «Wisconsin»· ως εκ τούτου, οι μάρτυρες στο δικαστήριο της πόλης Γκάλβεστον, στο Τέξας, αντάλλασσαν με τους παράγοντες της δίκης γραπτά μηνύματα, προκειμένου να αποφευχθεί η δαιμονική αντήχηση των λέξεων που πυροδοτούσαν τη μανία του κατηγορουμένου. Εξαιτίας μιας αβλεψίας του συνηγόρου στην ακροαματική διαδικασία που προηγήθηκε της δίκης, ο Μίτσελ ήρθε αντιμέτωπος με το περιεχόμενο της κάρτας που έγραφε «snickers» και άρχισε να βρίζει τους πάντες ουρλιάζοντας. Στη δίκη, άντεξε δύο αναφορές στο Νιου Τζέρσεϊ, όμως έκτοτε κάλυπτε με τις παλάμες τα αυτιά του μόλις υποπτευόταν ότι κάποια απ' τις τρομερές λέξεις ήταν καθ' οδόν προς την εκφορά.

ΑΝΑΛΟΓΕΣ περιπτώσεις συναντιούνται στην ελληνική πολιτικοτηλεοπτική σκηνή, και αρκεί να θυμίσουμε την πανικόβλητη αντίδραση ορισμένων όταν ακούν, π.χ., τις λέξεις «ψυχισμός», «Εξάρχεια», «Ορθοδοξία» ή «αυτοδιάθεση». Μία μία, οι λέξεις ξαναβρίσκουν τη χαμένη δύναμή τους προκαλώντας αλλεργικά σοκ. 

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ποιό είναι το πραγμτατικό "κίνημα του τζάμπα";

Ποιο είναι το πραγματικό «κίνημα του τζάμπα»;

Του Γιώργου Παπαϊωάννου.

Αρκετοί χαριτωμένοι κυβερνητικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι, μιας και έχουν εξαντληθεί τα επιχειρήματα, προσπαθούν να χτυπήσουν «ηθικά» το κίνημα ανυπακοής. Έχουν αυξηθεί, λοιπόν, οι αναφορές στο «κίνημα του τζάμπα» ή σε κάποιους «τζαμπαζήδες» που δεν πληρώνουν διόδια και εισιτήρια στις συγκοινωνίες.
Το κίνημα του τζάμπα είναι υπαρκτό και σε αυτό συμμετέχουν οι παρακάτω:
• Οι τράπεζες που έχουν απορροφήσει τζάμπα μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.

• Οι εταιρίες που στήνουν τα μαγαζάκια τους στους εθνικούς δρόμους και χαρατσώνουν τους πολίτες εισπράττοντας διόδια με παράνομες και αποικιοκρατικές συμβάσεις.
• Οι επιχειρηματίες που προσλαμβάνουν κόσμο χωρίς να πληρώνουν οι ίδιοι τα ένσημα, αλλά ο ΟΑΕΔ μέσω προγραμμάτων και χρημάτων των ίδιων των ασφαλισμένων.
• Πάλι οι επιχειρηματίες που γλιτώνουν, με τον τελευταίο νόμο, αποζημιώσεις απόλυσης, αυξήσεις στους μισθούς και πολλά ακόμα.
• Οι εφοπλιστές που απολαμβάνουν πλήθος από φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις.
• Οι ξένοι επενδυτές που με το fast track και τις αποικιοκρατικές συμβάσεις απαλλάσσονται από τη φορολογία και τις υποχρεώσεις της εργατικής νομοθεσίας.
• Οι καναλάρχες που είναι γνωστό ότι εκπέμπουν στο τζάμπα και χωρίς άδειες έναντι εκβιασμών και εξυπηρετήσεων.
• Το κράτος που εκμεταλλεύεται την εργασία χιλιάδων ανθρώπων μέσω των εργολαβιών και της ενοικίασης εργαζομένων.
• Πάλι το κράτος που χρωστάει δισεκατομμύρια ευρώ στις συγκοινωνίες, στους δήμους και σε πολίτες.
• Το υπουργείο Παιδείας που είχε απλήρωτους τους ωρομίσθιους, που φέτος προσέλαβε αναπληρωτές στο τζάμπα και μετά τους έκανε έκπληξη ότι θα πληρωθούν από το ΕΣΠΑ.
• Το υπουργείο Υγείας που με το έτσι θέλω αρνείται να πληρώσει τους γιατρούς για τις εφημερίες τους.
Ας μη συνεχίσουμε τον κατάλογο των τζαμπατζήδων. Η διαφορά με τα άλλα κινήματα είναι ότι αυτό το κίνημα έχει γερές πλάτες. Έχει το νομικό οπλοστάσιο που του επιτρέπει να δρα «νόμιμα» και ανενόχλητα, ειδικά με το έκτακτο καθεστώς του Μνημονίου και της τρόικας. Απέναντι σε όλους αυτούς είναι... σούζα οι γνωστοί μεγαλοδημοσιογράφοι και ούτε το όνομά τους δεν λένε. Απέναντι στους πολίτες είναι μάγκες και μιλάνε πολύ άνετα για «τζαμπατζήδες». Δικαιούνται κι αυτοί μια θέση στο πραγματικό κίνημα του τζάμπα ως τζάμπα μάγκες.
Να ξέρουν, λοιπόν, τα παπαγαλάκια ότι κανέναν δεν πείθει η προσπάθεια ηθικής απαξίωσης του κινήματος «δεν πληρώνω» και όσο επαναλαμβάνουν τα περί «τζαμπατζήδων», τόσο αποδεικνύουν τη δουλικότητά τους απέναντι στους μεγαλοτζαμπατζήδες.
Οι πολίτες που οργανώνονται, συντονίζονται και αρνούνται να πληρώσουν διόδια, αρνούνται να αποδεχτούν το χαράτσι στα εισιτήρια, το κάνουν με ψηλά το κεφάλι, έχουν αξιοπρέπεια, δεν δέχονται να τους κλέβουν με το «έτσι θέλω» και θα νικήσουν.

* O Γιώργος Παπαϊωάννου είναι μέλος του δικτύου αλληλεγγύης εργαζόμενων – ανέργων Δικαίωμα.
[πηγή: Δρόμος]

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Η Νομική (σχολή) ενώπιον του νόμου και της Δικαιοσύνης

Άρθρο του Κ. Δουζινά για τη Νομική. Τη ίδια στιγμή καταπατήθηκε "σοσιαλιστικά" το άσυλο και στη Νομική γίνονται διαπραγματεύσεις μεταξύ απεργών και αστυνομίας [Δείτε εδώ]

Η Νομικη (σχολη) ενωπιον του νομου και της Δικαιοσυνης

Του Κώστα Δουζίνα

Ποιος είναι ο ρόλος της νομικής παιδείας, τι σημαίνει το να μαθαίνει κανείς το νόμο; Το πρώτιστο καθήκον των δασκάλων του νόμου, είναι να κατανοούν και να διδάσκουν τη γλώσσα της δικαιοσύνης, την αναπνοή, το πνεύμα και την αμεροληψία που θα έπρεπε να κινεί το σώμα του νόμου. Νόμος χωρίς δικαιοσύνη είναι κενό γράμμα, σώμα δίχως ψυχή – υπολείμματα απλώς και ερείπια μιας έντιμης παράδοσης. Ένας δικηγόρος που θέλει να είναι άξιος του ονόματός της, νέμει και κατανέμει. Θέτει τις απαιτήσεις της απούσας δικαιοσύνης και της ιδανικής ισότητας ενώπιον της, πάνω από τα αιτήματα της εξουσίας και των καταχρήσεων του πλούτου.

Η δικαιοσύνη εκλείπει, όχι μόνο όταν δεν πληρούνται τα κριτήρια, που ο ίδιος ο νόμος έχει θέσει στον εαυτό του, αλλά πολύ περισσότερο, όταν το σύνολο της Νομικής (και η διδασκαλία της) δεν λογοδοτεί, η ίδια, στο βωμό της δικαιοσύνης. Δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να το θυμίσω αυτό στα παιδιά της Αντιγόνης. Η Θέμιδα, που κοσμεί τα δικαστήρια μας, έχει δεμένα τα μάτια της, ακριβώς για να μην δει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του προσώπου, που έρχεται ενώπιον του νόμου (τοποθετώντας την αφηρημένη λογική του θεσμού πάνω από τη ζεστή λάμψη της δικαιοσύνης).

Η Νομική σχολή από την άλλη πλευρά, έχει στο σφυγμό της ένα ανάχωμα ορθάνοιχτο, που κοιτάζει τον άλλο στο πρόσωπο και υπόσχεται άπειρη δικαιοσύνη. Εκείνοι, που το ξεχνούν αυτό, όταν διδάσκουν ή ασκούν τη δικηγορία, μετατρέπονται σε λογιστές της εξουσίας και υποχείρια της. Από λειτουργούς του κράτους Δικαίου, μετατρέπονται σε υπηρέτες του κράτους. Η απόσταση μεταξύ Κράτους και Κράτους Δικαίου, είναι πάντοτε μικρή, αλλά όταν η δικαιοσύνη εκπίπτει του νόμου, τότε τα δύο καθίστανται ταυτόσημα – ο νόμος σαν γλώσσα μιας τρελής από δύναμη κυριαρχίας.

Τι είναι, όμως, δικαιοσύνη; Βλέπουμε ότι μας περιβάλει η αδικία, αλλά συχνά δεν γνωρίζουμε που βρίσκεται η δικαιοσύνη. Η πιο οδυνηρή μαρτυρία της εποχής μας, γι’αυτό, είναι η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η δικαιοσύνη έχει εκλείψει. Ότι δικαιοσύνη, δεν υπάρχει στα γκέτο της Αθήνας, δεν υπάρχει για τους ανέργους. Ότι ματαιώνεται με την λήψη των μέτρων του ΔΝΤ, τις περικοπές μισθών για τους χαμηλόμισθους και τους συνταξιούχους, ή με την αντιμετώπιση των προσφύγων στα στρατόπεδα του Έβρου και το τείχος, που ετοιμάζεται για να κρατήσει τους φτωχούς εκτός και τους Έλληνες εντός.

Η βίαιη αποβολή της δικαιοσύνης, αποδεικνύεται από την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σύμφωνα με την οποία η αποστολή προσφύγων στην Ελλάδα, ισοδυναμεί με βασανιστήρια, απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση. Αιτία γι’αυτήν την απόφαση είναι η απάνθρωπη διαβίωση και οι συνθήκες κράτησης, καθώς και το γεγονός ότι η Ελλάδα, ουσιαστικά ποτέ, δεν δίνει άσυλο στους αιτούντες πρόσφυγες.

Από το γεγονός, ότι το Βέλγιο καταδικάστηκε, επειδή θεώρησε την Ελλάδα ως ένα ανθρωπιστικό κράτος, στο οποίο μπορεί να αποστείλει πίσω έναν Αφγανό πρόσφυγα και τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη, που στο εξής θα ασχοληθούν με την ελληνική κυβέρνηση, όπως της αξίζει: σαν τον παραβάτη της στοιχειώδους αξιοπρέπειας των εξαθλιωμένων αυτής της γης. Δεν υπάρχει ασυλία στην Ελλάδα – οι πρόσφυγες και οι μετανάστες συλούνται. Το Πανεπιστημιακό άσυλο, προσφέρει μια ελάχιστη αποζημίωση για αυτή την πολύ μεγαλύτερη σύληση.

Η δικαιοσύνη, θα ναυαγήσει την στιγμή που ο Νόμος και οι πανεπιστημιακοί καθηγητές θα επιχειρήσουν να ‘εκκενώσουν’ την σχολή της Νομικής, από τους απεργούς πείνας που την κατέλαβαν, ώστε να έχουν ένα μέρος να κοιμούνται. Πετώντας έξω τους απεργούς, αυτό που θα πετάξουν έξω από την Σχολή του Νόμου, είναι η δικαιοσύνη. Γιατί, τι είναι ακριβώς αυτό που ζητάνε αυτοί οι άνθρωποι, μέσα στην σχολή της Νομικής? Να μας κάνουν, να προσέξουμε, επιτέλους, την αδύναμη και ασήμαντη ύπαρξη που έχουν για μας. Διεκδικούν τις απαραίτητες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Την ελάχιστη δυνατή αναγνώριση ότι ζουν εδώ, εργάζονται εδώ, ωστόσο τους μεταχειρίζονται χειρότερα απ’ ότι σε καταδικασμένους σε ισόβια.

Αυτό που, απλά, λένε είναι: “είμαστε εμείς που δεν μας βλέπετε, δεν μας λαμβάνετε υπόψη, δεν μας δίνετε ταυτότητα, εμείς που είμαστε δίπλα σας και ανήκουμε σε αυτό που είστε και σ’ αυτό που γίνεστε”. Είναι οι άνθρωποι που τιμωρούνται, όχι γι αυτό που έχουν κάνει (εγκληματικότητα ή παρανομία), αλλά, γι αυτό που είναι. Όχι γιατί κουβαλούν ένα κακό, αλλά για την εξαθλιωμένη τους αθωότητα. Οι δικοί μας ‘sans papiers’ (χωρίς χαρτιά), είναι οι homines sacri, άτομα που επειδή δεν έχουν νομική υπόσταση, δεν λογαριάζονται ως άτομα και γι αυτό υφίστανται τις χειρότερες βαναυσότητες από κράτη ή άλλους ανθρώπους, εργοδότες, ιδιοκτήτες ή μειοψηφίες, που κραυγάζουν δίπλα τους στον δρόμο.

Θα ακούσουμε και πάλι, τα προφανή, πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επειδή, διδάσκουμε το Σύνταγμα και τις σχετικές διατάξεις στις σχολές της Νομικής, διαθέτουμε πλήθος οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κοινότητες, διανοούμενους, υπουργεία, συνηγόρους και θεσμούς που τα προάγουν. Αλίμονο. Δεν σταματάνε να μας επαναλαμβάνουν πως τα ανθρώπινα δικαιώματα ανήκουν σε όλους μας επειδή, ακριβώς, είμαστε μέρος της ανθρωπότητας, κι όχι επειδή συνδεόμαστε με κάτι πιο συγκεκριμένο, όπως ένα έθνος, ένα κράτος ή μία ομάδα. Κι αυτό, ακούγεται πραγματικά παρηγορητικό.

Όταν, ωστόσο, γυρίσουμε το βλέμμα στους μετανάστες της νομικής σχολής, οι παραπάνω διακηρύξεις φαντάζουν αντιφατικές και ψευδείς αξίες της ιδεολογίας μας. Καταγγέλλοντας τις χείριστες παραβιάσεις σήμερα στην Ελλάδα, διεκδικώντας το δικαίωμα να γίνουν ορατοί και αντιληπτοί – έστω και ελάχιστα, έστω και με το τίμημα της ζωής τους – αυτοί οι άνθρωποι, προσφέρουν την πιο σημαντική υπηρεσία που θα μπορούσαν, στον Νόμο και την Νομική Σχολή. Φέρνουν αντιμέτωπους τους καθηγητές και τους φοιτητές, με όσα θα πρεπε να διδάσκουν και να διδάσκονται, αλλά τις περισσότερες φορές αγνοούν.

Η θυσία τους (sacrificium) σημαίνει ιεροποίηση (sacer facere) και θα ‘ναι πράγματι μια πράξη ιερή – σύνδεση του εγκόσμιου με το άγιο, ένα γεφύρωμα του νόμου και της διδασκαλίας του, με την άπειρη δικαιοσύνη και την ατελεύτητη φιλοξενία, για τις οποίες δεν μπορούμε ποτέ να πούμε, ότι είναι εδώ, ότι τις κατέκτησε τώρα ο κόσμος, κι εμείς μέσα σε αυτόν και ότι άρα, ο κόσμος είναι ‘καλός’.

Αν πετάξουμε έξω αυτούς τους ανθρώπους, από την σχολή όπου διδάσκεται ο Νόμος, ένας νόμος που για ελάχιστες ώρες και μέρες κατακλύστηκε με την ιδέα της δικαιοσύνης, ή, καλύτερα, με την διαμαρτυρία ενάντια στην απόλυτη αδικία, τότε πραγματικά δεν θα μας αξίζει να γυρίσουμε ξανά στον ίδιο χώρο, για να διδάξουμε το Νόμο, ή να υποκρινόμαστε ότι ο νόμος που διδάσκουμε, έχει οποιαδήποτε σχέση με την δικαιοσύνη.

Ο Κώστας Δουζίνας είναι καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου, στο Κολέγιο Birkbeck του Πανεπιστημίου του Λονδίνου 
πηγή:  
http://greekleftreview.wordpress.com/2011/01/27/nomos-kai-dikaiosyn/

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Το κίνημα κατά των διοδίων και το epitropesdiodiastop

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στην Τρίπολη η σύσκεψη του προσωρινού Συντονιστικού Φορέων και Κατοίκων Πελοποννήσου ενάντια στα διόδια. Στη σύσκεψη συμμετείχαν 50-60 άνθρωποι από όλους τους νομούς της Πελοποννήσου. Η συζήτηση ενώ ξεκίνησε καλά με μια χρήσιμη ενημέρωση από το Πανελλαδικό Συντονιστικό συνέχισε με σειρά παρεμβάσεων που έκαναν 7-8 άνθρωποι που είχαν έρθει από την Αθήνα και αυτοονομάζονται επίσης "Πανελλαδικό Συντονιστικό"!
Τα εν λόγω άτομα επαναλάμβαναν τις ίδιες και τις ίδιες τοποθετήσεις σε ένα σουρεαλιστικό σκηνικό όπου στο τέλος κάθε τοποθέτησης αυτοχειροκροτούνταν. Κωδικά, δεν ήθελαν τη συμμετοχή φορέων στο Συντονιστικό, ήθελαν αμεσοδημοκρατία χωρίς να υπάρχει καν μια επιτροπή/συντονιστικό που να διεκπαιρεώσει τις αποφάσεις της συνέλευσης, κατηγορούσαν το Πανελλαδικό Συντονιστικό  κλπ κλπ.
Δεν θα ασχολούμασταν  μαζί τους (αντίθετα θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε...) αν δεν αντιλαμβανόμασταν ότι το βασικό που τους ενδιαφέρει είναι να παρουσιαστούν σαν μοναδικοί εκφραστές του κινήματος κατά των διοδίων με μπόλικη σαντιγύ αμεσοδημοκρατίας, τρομερή έπαρση, μεθόδους συκοφαντίας και ψεμμάτων, επιδιώκοντας τη διάσπαση και όχι την ενότητα του κινήματος.
Ρωτώντας πήγαμε στην πόλη. Δηλαδή μάθαμε ότι πολύ εξ'αυτών ανήκουν στο ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα). Έτσι εξηγείται το ότι παρόλο το ξασπάθωμα ενάντια στα κόμματα κλπ οι ιδρυτές και οι πιο συχνά εμφανζόμενοι στα ΜΜΕ ανήκουν στο ΕΕΚ. Δεν θα ήταν πρόβλημα μια οργάνωση να φτιάχνει πιο πλατιά σχήματα αρκεί να μην τα φτιάχνει για να καπελώσει και να οικειοποιηθεί ένα κίνημα και μάλιστα ασκώντας πολεμική με βρώμικα μέσα σε όσους αγωνίζονται πέραν των δικών της ορίων.
Επομένως όλα αυτά περι κομμάτων, καπελωμάτων ήταν απλά μπαρούφες.
Έτσι εξηγείται και η ταυτόχρονη αφισοκόλληση αφισών του ΕΕΚ και των epitropesdiodistop σε διάφορες περιοχές:
Ή ακόμα και η εικόνα δίπλα όπου συνυπάρχουν τα πανό του ΕΕΚ με τα πανό των επιτροπών τους.
Μάλιστα στο μπλογκ τους στη δεξιά στήλη υπάρχει λινκ μόνο για μια εφημερίδα  η οποία  ονομάζεται "Ο Εργάτης" και σχετίζεται επίσης με το ΕΕΚ.

Όσον αφορά το θέμα της αμεσοδημοκρατίας και του παραγοντισμού όποιος ψάξει λίγο θα διαπιστώσει ότι λίγοι άνθρωποι (οι ίδιοι συνεχώς) έχουν δώσει ένα κάρο συνεντέυξεις στα ΜΜΕ. Το ίδιο έγινε στην Καλαμάτα όταν ο εξ'Αθηνών απεσταλμένος που μετείχε σε σύσκεψη για τα διόδια έκανε δηλώσεις στα τοπικά ΜΜΕ ενώ ο ίδιος άνθρωπος και την Κυριακή πήρε σβάρνα τα τοπικά κανάλια.  Ποιός επέλεξε αμεσοδημκρατικά να προβάλεται συνεχώς ο ίδιος άνθρωπος;
Προφανώς οι κύριοι αυτοί δεν θέλουν φορείς και ανθρώπους από άλλα κόμματα γιατί θέλουν να φτιάξουν το μαγαζί τους ξεγελώντας κόσμο που έχει τη διάθεση να αντισταθεί.  
Δεν τους ενδιαφέρει να κερδίσει το κίνημα μέσα από τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου φορέων και πολιτών ενάντια στα διόδια και τις συμβάσεις παραχώρησης αλλά να φτιάξουν κάτι που θα το ελέγχουν πλήρως, μέσω του οποίου θα προβάλουν τους εαυτούς τους, επιτιθέμενοι με κάθε ευκαιρία στο Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα κατά των διοδίων που μόνο ένας αφελής ή κολλημένος δεν θα καταλάβαινε ότι είναι αυτό που έχει πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία του κινήματος κατά των διοδίων.
Μπαίνοντας στο, κατά τα άλλα καλά οργανωμένο, μπλογκ της κίνησής τους, είδαμε την παρακάτω εμετική και απαράδεκτη ανάρτηση. Την παραθέτουμε με στόχο καθένας να κρίνει τις προθέσεις τους. Σε αγκύλες και με κόκκινα γράμματα έχουμε προσθέσει δικούς μας σχολιασμούς:

 Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ

Την Κυριακή 23/01/11 διεξήχθη στο Εργατικό Κέντρο Τριπόλεως συνέλευση με στόχο την εκλογή Μόνιμου Παμπελοποννησιακού Συντονιστικού [ΨΕΜΑ 1ο: στόχος δεν ήταν η εκλογή όπως την αναφέρουν, αλλά η ενημέρωση των πολιτών και των φορέων για το κίνημα κατά των διοδίων (γι' αυτό και ήταν καλεσμένα δυο μέλη από το Πανελλαδικό Συντονιστικό), η δημιουργία Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων και Κατοίκων Πελοποννήσου με συμμετοχή δηλαδή όλων όσων, φορέων και κατοίκων, το επιθυμούν, και η πιθανή εκλογή μιας επιτροπής για τη διεκπαιρέωση των άμεσων ζητημάτων] ενάντια στα διόδια. Στην διαδικασία συμμετείχαν φορείς, δημοτικές κινήσεις και εκπρόσωποι του αυτοαποκαλούμενου «Πανελλαδικού Συντονιστικού κατά των Διοδιών» [ΨΕΜΑ 2ο: 21 επιτροπές και 12 φορείς είναι αυτοαποκαλούμενοι;, δείτε εδώ]  που αποτελείται από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ [ΨΕΜΑ 3ο: δεν χρειάζεται τεκμηρίωση καθώς δεν μπορεί να αντικρουστεί ένας αυθαίρετος ισχυρισμός.], ενώ αισθητή ήταν η απουσία κατοίκων της περιοχής [επεξήγηση 1η: Προφανώς δεν ήταν κάτοικοι της Πελοποννήσου ούτε οι 250 άνθρωποι που άνοιξαν τα διόδια σε Σπαθοβούνι, Νεστάνη, Ασεά στις 9/1]. Μέχρι τη συνέλευση αυτή, είχε αυτοχρηστεί [ΨΕΜΑ 4ο: Δεν είχε αυτοχρηστεί. Είχε δημιουργηθεί "προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή" ύστερα από ανοιχτό και δημόσιο κάλεσμα  σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 23/12, η οποία άνοιξε στις 9/1 για πρώτη φορά και τους τρεις σταθμούς διοδίων στην Ε.Ο. Κορίνθου - Καλαμάτας, δείτε εικόνες και βίντεο εδώ και εδώ] με στόχο μέσω της διαδικασίας που πραγματοποιήθηκε να μονιμοποιήσει την καπελωτική του ιδιότητα. Η διαδικασία δε θύμισε σε τίποτα αμεσοδημοκρατική συνέλευση [ΑΛΗΘΕΙΑ 1η: Φυσικά δεν είναι αμεσοδημοκρατική συνέλευση όταν αντί να μιλήσουν οι πολίτες της περιοχής, ακούγαμε τα μανιφέστα 7-8 Αθηναίων που έλεγαν το ίδιο πράγμα]. Πραγματοποιήθηκε με παρουσία ελάχιστων κατοίκων και μονοπωλήθηκε από εκπροσωπήσεις κάποιων κομματικοποιημένων φορέων, δημοτικών κινησεων και συντονιστικών επιτροπών που έφεραν τη σφραγίδα-καπέλο τους για να κατοχυρώσουν μία θεσούλα στην γραμματεία του Μόνιμου Απο-Συντονιστικού [Αρες... μάρες].
Αξίζει να αναφερθεί ότι οι Επιτροπές Αγώνα Κατοίκων, Πολιτών και Εργαζομένων ενάντια στα διόδια-Πανελλαδικό συντονιστικό , παρενέβησαν οργανωμένα [ΑΛΗΘΕΙΑ 2η: Ευτυχώς το παραδέχονται ότι είχαν σχέδιο να το κάνουν μπάχαλο και ΕΡΩΤΗΜΑ: Πότε αποφασίστηκε η οργανωμένη τους παρέμβαση; Έγινε κάποια αμεσοδημοκρατική Πανελλαδική Συνέλευση για να αποφασιστεί αυτό;] στη συνέλευση καταδικάζοντας τη στημένη διαδικασία [επεξήγηση: αυτοί που παραδέχονται ότι ήρθαν στημένοι καταγγέλουν τη ...στημένη διαδικασία]. Την ίδια καταγγελτική και απαξιωτική προς τη διαδικασία στάση κράτησε και όσος απο τα κάτω κόσμος παρευρισκόταν στην αίθουσα αποχωρώντας από τη διαδικασία [ΨΕΜΑ 5ο: Έφυγε, αφού μετατρέψατε τη συνέλευση σε φοιτητικό αμφιθέατρο και η διήρκεσε από τις 11.30 έως τις 16.30. Ευτυχώς που μείναν και κάποιοι να λέτε και δε μείνατε μόνοι σας]. Παλαιότερα όπου εμπλέκονταν φορείς και κόμματα που προσπαθούσαν να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από κινήματα [ΑΛΗΘΕΙΑ 3η: Για την πολιτική υπεραξία ,που προσπαθεί να αντλήσει το ΕΕΚ από το κίνημα κατά των διοδίων θα επανέλθουμε παρακάτω] δημιουργώντας εξουσιαστικές δομές από τα πάνω,ο κόσμος, συνήθως απογοητευόταν και κλεινόταν σπίτι του. Τώρα, εν μέσω ενός πρωτόγνωρου ταξικού πολέμου που βιώνουμε ο κόσμος απλά τους φτύνει κατάμουτρα και καταφεύγει σε άλλες μορφές αυτοοργάνωσης από τα κάτω.
Μετά το πέρας της «συνέλευσης» οι Επιτροπές Αγώνα Κατοίκων, Πολιτών και Εργαζομένων μαζί με κατοίκους της Πελοποννήσου άνοιξαν τα διόδια της Νεστάνης για πάνω από μία ώρα, ενώ οι καρεκλοκένταυροι πήγαν στα σπίτια τους για ύπνο [ασχολίαστο γιατί είναι άγνωστος ο παραλήπτης των χαρακτηρισμών καθώς ούτε.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ:
Το κίνημα δεν καπελώνεται και δεν γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και διαμεσολάβησης από κανέναν φορέα-κομματικό καπέλο [ΨΕΜΑ 7ο: Εκτός φυσικά από το ΕΕΚ...], που φιλοδοξεί να παραγοντίσει στις πλάτες του.
Το κίνημα δεν αναθέτει τον αγώνα του σε κανένα καρεκλοκένταυρο-γραφειοκράτη [ΨΕΜΑ 8ο:πέραν των μελών του ΕΕΚ] και δεν διαπραγματεύεται τα αιτήματά του με καμία εξουσία.
Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να επιβάλλουν στο κίνημα με το έτσι θέλω χαρακτηριστικά και διαδικασίες του απαξιωμένου πολιτικού συστήματος είναι γελασμένοι [επεξήγηση: Θα επιτρέψουμε να δοθούν μόνο χρακτηριστικά μιας μίζερης, υποκριτικής, μικροκομματικής "αριστεράς"].
Ας καταλάβουν επιτέλους τα παράσιτα του κινήματος ότι ο ξενιστής τους έχει ξεσηκωθεί και θα τους σαρώσει με ένα τίναγμα και μόνο [Το θράσος και η πολιτική αλητεία δεν έχουν όριο...]: .
Ύστερα από τα παραπάνω ίσως δεν είναι τυχαίο το ότι σε ένα από τα πρώτα κείμενα της κίνησής τους
Επιτροπές Πολιτών και Εργαζομένων σ' όλη την Ελλάδα.
Δημιουργήστε επιτροπές κατοίκων ενάντια στα διόδια σε όλες τις πόλεις και τις γειτονιές. Επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλέφωνα: Αθήνα και Στερεά Ελλάδα Ανδρέας Αγγέλης 6974198362 Δυτική Αθήνα - Ελευσίνα Τάκης Αλεξόπουλος 6978338418 Δυτική Ελλάδα - Πάτρα Νίκος Τζίρης 6938630696 Θεσσαλία - Βόλος Γιάννης Χατζηγιάννης 6972004219 Βόρεια Ελλάδα - Θεσσαλονίκη Γιώργος Τσιομάλου 6976708281
όλα τα ονόματα συμπεριλαμβάνονταν και στο ψηφοδέλτιο του ΕΕΚ:
23. Α' ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Τζαχρήστας Βάϊος του Βασιλείου: φοιτητής Τσιομάλου Γεώργιος του Ορφέα: ζαχαροπλάστης 28. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ Αγγέλης Ανδρέας του Γεωργίου: Ελεύθερος επαγγελματίας 41. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Μαραβάς Ορφέας του Κων/νου: λογιστής Παπαδόπουλος Βασίλειος του Λεωνίδα: γιατρός 51. ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ Αλεξόπουλος Παναγιώτης του Αθανασίου: εργαζόμενος στο Μέτρο 
Ο Γιαννης Χατζηγιάννης και ο Νικος Τζίρης στελεχη του ΕΕΚ σε Βόλο και Πάτρα αντιστοιχα......

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Ανυπάκουες συνειδήσεις...

Από τη σημερινή Κυριακάτικη Αυγή, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου.

Λένε πως το ταχύτερο πράγμα στον κόσμο είναι η σκέψη. Πώς γίνεται όμως και η συνείδηση αλλάζει αργά, απελπιστικά αργά; Ας μην επιχειρήσω να το εξηγήσω βιοχημικά, είμαι και άσχετος, και ας περιοριστώ στην παραδοσιακή γνώση περί αυτού. Κατά τους ψυχιάτρους, συνείδηση είναι η κατάσταση που επιτρέπει στο άτομο να ενεργοποιεί τις λειτουργίες που είναι απαραίτητες για να αντιλαμβάνεται ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον του και στον ίδιο του τον εαυτό. Οι φιλόσοφοι, ως γνωστόν, επί αιώνες τσακώνονται για το αν η συνείδηση «στεγάζεται» εντός ή εκτός του σώματος, ωστόσο οφείλουμε στον Λοκ την παραδοχή ότι η συνείδηση είναι αποτέλεσμα της υλικής πραγματικότητας του ανθρώπου, διαμορφώνεται από τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες του. Το πού και το πώς παρεμβάλλεται η βιοχημεία στη διεργασία αυτή δεν είναι του παρόντος, εμπειρικά ωστόσο οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι η ανθρώπινη συνείδηση είναι κατά βάση συντηρητική, αφού και οι όροι της ζωής μας, κατά κανόνα, αλλάζουν αργά, διακοπτόμενοι από μάλλον σπάνια σοκ.

ΑΛΛΑ και το σοκ, λένε πάλι οι ψυχίατροι, δεν είναι πάντα παράγοντας ανατροπών στη συνείδηση, συχνά προκαλεί απλώς την εκτροπή της στις δύο άλλες φυσιολογικές καταστάσεις της, την υπναγωγία ή την ονειροπόληση. Και εξίσου συχνά, οι τρεις καταστάσεις της συνείδησης, όπως μας έμαθε ο Γιουνγκ, μπορεί να συνυπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Να διαθέτουμε τη συνείδησή μας σε εγρήγορση για τα βασικά, για ανακλαστικές κινήσεις επιβίωσης, αλλά ταυτόχρονα να «κλέβουμε» τον εργοδότη με υπναγωγία, χωρίς να βυθιστούμε σε πλήρη και βαθύ ύπνο, ή με διαρκή ονειροπόληση.

ΤΟ ΣΟΚ του Μνημονίου, της κρίσης χρέους, της δραματικής επιδείνωσης του εισοδήματος, της βίαιης ακύρωσης σχεδίων για το μέλλον, της βάναυσης προσβολής της αξιοπρέπειας των ανθρώπων που απολύονται, της πολιτικής εξαπάτησης, της αναίδειας και της αλαζονείας των ανθρώπων της εξουσίας έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους (τη μεγάλη πλειοψηφία τους, θα έλεγα εγώ) σ’ αυτή την ερμαφρόδιτη κατάσταση εγρήγορσης- υπναγωγίας- ονειροπόλησης, όπου πραγματικότητα και εφιάλτης μπλοκάρουν τη συνείδηση σε μια κατάσταση αδράνειας. Πιθανότατα- όπως θα σκέπτονταν κάποιοι συνωμοσιολόγοι- υπάρχουν και κάποιες τεχνικές χειραγώγησης που εφαρμόζουν οι σύμβουλοι επικοινωνίας των ευρωκρατών, των τροϊκανών και των εγχωρίων υπαλλήλων τους κάθε φορά που βγαίνουν μειλίχιοι, ήρεμοι, χαμογελαστοί και μας φτύνουν κατάμουτρα, αν κι εμείς έχουμε τη στέρεη πεποίθηση ότι απλώς βρέχει. Ίσως πάλι κάποια ψυχοτρονικά όπλα, κάποια μυστικά μηνύματα, εκπέμπονται από τους τηλεοπτικούς δέκτες κάθε φορά που οι «ομιλούσες κεφαλές» μάς βρίζουν τεμπέληδες, άχρηστους, άπληστους, κλέφτες κι εμείς αισθανόμαστε ανακούφιση, σαν τους Χριστιανούς μετά την εξομολόγηση.

ΑΛΛΑ, απ’ την άλλη πλευρά, και οι «δυνάμεις της ανατροπής», οι πεπεισμένες ότι μια βίαιη υποβάθμιση του «είναι» των ανθρώπων, μια βύθισή του στον πάτο οδηγεί με κάποιον αυτοματισμό σε μια «εξέγερση» της συνείδησης, δεν κάνουν και κάτι ιδιαίτερο για να υποδείξουν «προς τα πού» πρέπει να συντελεστεί η στροφή, σε ποιαν ονειροπόληση να εκτραπεί αυτή η βραδυφλεγής ουσία του ανθρώπου. Ή μάλλον, για να μην αδικώ κανένα, κάνουν πολλά, ίσως υπερβολικά πολλά για να γίνουν αντιληπτά από έναν μέσο νου, μια «παγωμένη» από το σοκ συνείδηση. Πολλές συσκέψεις, πολλές διαβουλεύσεις, πολλά σούρτα φέρτα, πολλές σχοινοτενείς αναλύσεις, πολλές προτάσεις και πρωτοβουλίες συσπείρωσης και αποσυσπείρωσης, πολλές προσδοκίες, μικρές και κυρίως μεγάλες, αλλά ούτε ένα απτό αποτέλεσμα ικανό να ανταγωνιστεί σαν εντύπωση τον ορυμαγδό μέτρων που εξαγγέλλονται και σε χρόνο dt αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων, ούτε ένα λαμπερό δείγμα δράσης αρκετό να συγκριθεί με τον τεκτονικό σεισμό που προκάλεσε το απονενοημένο διάβημα του απελπισμένου Μοχάμεντ Μπουαζίζι πριν ένα μήνα στην Τυνησία. Πόσα εκατομμύρια ανυπάκουες συνειδήσεις ξύπνησε από την υπναγωγία και την ονειροπόληση αυτή η απλή στη σκληρότητά της κίνηση;

ΑΦΗΣΤΕ τα μπετόνια με τη βενζίνη κάτω, πετάξτε τους αναπτήρες, δεν εννοώ αυτό που υποθέτετε. Να αλλάξουμε συνειδήσεις είναι το ζήτημα, όχι να τις εξαερώσουμε. Αυτό που εννοώ είναι πώς, ενώ οι κεφαλές της καθ’ ημάς (και της καθ’ υμας, και της κατ’ αυτούς) αριστεράς επεξεργάζονται κατά μόνας το σχέδιο που θα ρίξει τα τείχη της καχυποψίας ή το πρόγραμμα που θα εμπνεύσει τη λεηλατούμενη κοινωνική πλειοψηφία, εμείς οι λοιποί θνητοί, τα πόδια, τα χέρια και τα λοιπά μέλη της καθ’ οιονδήποτε αριστεράς, πώς καταστρώνουμε τις μικρές, καθημερινές ανταρσίες, τα αθόρυβα βήματα κοινωνικής ανυπακοής στην απόλυση, στη μείωση του μισθού, στο άδικο χαράτσι, στον ληστρικό φόρο, στη βάναυση ανατίμηση, στο πανάκριβο εισιτήριο, στην τραπεζική τοκογλυφία, στην απαξίωση της μικροκατάθεσης, στον υπέρογκο λογαριασμό, στον τηλεοπτικό οχετό, στην προσβλητική κυβερνητική προπαγάνδα; Ανθυπομειδιάσαμε όταν ο Γκλέτσος γκρέμισε την μπάρα, μας φάνηκε «λίγη» η άρση μπαρών αλλά, εδώ που τα λέμε, ποιο άλλο κίνημα πέτυχε κάποια μετρήσιμη εκτροπή συνειδήσεων στην ανυπακοή, ένα μετρήσιμο όφελος στους «ανυπάκουους» κι ένα επίσης μετρήσιμο κόστος στους χρηματοδότες της χειραγώγησής τους;

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Ο αγώνας Κερατέα - Κερατάδες συνεχίζεται...

Η κυβέρνηση συνεχίζει να προστατεύει με κάθε τρόπο (νόμιμο ή μη) τα συμφέροντα του κ. Μπόμπολα στην Κερατέα, μετατρέποντας την περιοχή σε φρούριο και εγκαινιάζοντας νέες (παρα)κρατικές μεθόδους καταστολής και τρομοκρατίας.
Διαβάστε δίπλα πώς βλέπει τα γεγονότα ένας εννιάχρονος μαθητής [πηγή: http://antixyta.blogspot.com/2011/01/9.html].
Δημοσιεύουμε άρθρο του Δρόμου που αναφέρεται στον εμπαιγμό και τις προθέσης της κυβέρνησης για τη διαχείριση απορριμμάτων:

 

Οι κάτοικοι της Κερατέας δεν υποχωρούν

Επικοινωνιακά τρικ του υπουργείου Εσωτερικών με την απόφαση του ΣτΕ, ενώ σχεδιάζεται και εργοστάσιο καύσης στη Φυλή.
Με επικοινωνιακά τρικ, το υπουργείο Εσωτερικών και τα πρόθυμα «μέσα» διοχετεύουν τις τελευταίες μέρες το μήνυμα ότι τάχα το έργο κρίθηκε νόμιμο από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).
Την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου το ΣτΕ δεν ενέκρινε την αίτηση από την κοινότητα της Κερατέας, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί η, από 7.7.2009 υπουργική απόφαση, που έδινε παράταση μέχρι τις 30.10.2013 στους περιβαλλοντικούς όρους για την εγκατάσταση μονάδας διαχείρισης αποβλήτων.

Η ουσία της υπόθεσης όμως δεν έχει κριθεί αφού εκκρεμούν άλλες τρεις προσφυγές στο ΣτΕ (περιβαλλοντική έγκριση, απαλλοτριώσεις, άρση αναδάσωσης) που δεν έχουν εκδικαστεί ενώ την ίδια στιγμή ισχύει η απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου η οποία απαγορεύει την έναρξη οποιασδήποτε εργασίας στην περιοχή μέχρι να συντελεσθεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση της εκτάσεως για την εκτέλεση της Α΄ φάσης του Χ.Υ.Τ.Α. Κερατέας, να εκπονηθούν οι μελέτες που προβλέπονται από την εργολαβική σύμβαση, να αποφανθούν οι αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες περί της μη υπάρξεως αρχαιολογικών ευρημάτων στο χώρο αυτό και να εκδοθούν οι σχετικές πολεοδομικές άδειες για την εκτέλεση των εργασιών της εργολαβίας.
Το Δημόσιο άσκησε έφεση στην απόφαση του Ειρηνοδικείου, η οποία τελικά δεν εκδικάστηκε την Παρασκευή 7/1 αφού το Δημόσιο εμφανίστηκε εντελώς ανέτοιμο με έναν εκ των συνηγόρων του να απουσιάζει. Η δίκη αναβλήθηκε για τις 2 Φεβρουαρίου.

Πήρε φωτιά… η αύρα τους
Μέχρι τότε οποιαδήποτε «πρόοδος των εργασιών» είναι παράνομη όπως παράνομη είναι και η απαγόρευση πρόσβασης των κατοίκων στις ιδιοκτησίες τους από τα ΜΑΤ. Η αστυνομία συνεχίζει να φυλάει τα μηχανήματα του εργολάβου και συνεχίζει να κρατάει κλειστή τη λεωφόρο Λαυρίου δημιουργώντας προβλήματα στην μετακίνηση των κατοίκων.
Οι κάτοικοι συνεχίζουν να συγκρούονται με την αστυνομία απαιτώντας να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του Ειρηνοδικείου. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα την Τρίτη 15 Ιανουαρίου οι κάτοικοι συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ τα οποία έπνιξαν την περιοχή πάλι με δακρυγόνα και επιστράτευσαν την αύρα νερού που λίγο αργότερα αναγκάστηκαν να «μαζέψουν» αφού πήρε φωτιά από τις μολότοφ που πέταξαν οι κάτοικοι. Οι οδομαχίες συνεχίστηκαν αρκετές ώρες μετά μαζί με τον πάτερ που ανεβασμένος σ΄ ένα καμένο αυτοκίνητο έδινε το σύνθημα «Απάνω τους!».

Ξεκαθάρισε την θέση του ο Ραγκούσης
Ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Ραγκούσης δήλωσε το πρωί της Τρίτης στο σταθμό του ΣΚΑΙ ξεκάθαρα ότι στην περιοχή του Οβριοκάστρου στην Κερατέα, τα έργα θα ξεκινήσουν με την κατασκευή ΧΥΤΑ δηλαδή χωματερής και όχι ΧΥΤΥ δηλαδή ταφής υπολειμμάτων. Στην ίδια ραδιοφωνική συνέντευξη ο κ. Ραγκούσης δήλωσε κατηγορηματικά ότι ακόμη δεν έχουν καθοριστεί οι τεχνολογίες με τις οποίες θα γίνει η επεξεργασία των απορριμμάτων. Στην απάντηση του, ο Δήμος Λαυρεωτικής αναφέρει: «Με όλα όσα συνέβησαν τον τελευταίο μήνα, το Οβριόκαστρο αποτελεί πλέον ιερό τόπο για τους κατοίκους της Λαυρεωτικής και έτσι θα παραμείνει.»

Και εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών στη Φυλή
Η κυβέρνηση αποδεικνύει πως όταν μιλά για «πράσινη ανάπτυξη» εννοεί να γίνει θυσία (και πάλι) το περιβάλλον, η υγεία και το βιος των πολιτών στους επιχειρηματικούς ομίλους, στα κέρδη του κάθε Μπόμπολα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου λοιπόν προωθεί τη διαδικασία της λεγόμενης «προγραμματικής σύμβασης» για τη διαχείριση τον απορριμμάτων. Συνένοχη και η δικομματική ηγεσία του ΕΣΔΚΝΑ, που αφού απέτυχε να πάρει απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο, μετά τις κινητοποιήσεις εργαζομένων και κατοίκων, προώθησε πραξικοπηματικά τη σύμβαση.
Τι προβλέπει αυτή η διαβόητη «προγραμματική σύμβαση»; Πλήρης ιδιωτικοποίηση του συστήματος, ουδεμία ανακύκλωση στην πηγή, συγκέντρωση όλων των απορριμμάτων στις χωματερές, απόληψη με μηχανικό τρόπο μόνο των μεταλλικών στοιχείων και καύση των απορριμμάτων –μια ξεπερασμένη τεχνολογία που εισάγει από τη Γερμανία ο όμιλος Μπόμπολα. Παράγεται ενέργεια η οποία πωλείται στη ΔΕΗ σαν ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, άρα σε πολύ ακριβή τιμή ενώ επιπλέον επιδοτείται από το κράτος. Από την καύση παράγονται εξαιρετικά επικίνδυνοι ρύποι, διοξίνες καθώς καίγεται το πλαστικό.
Το δε υπόλειμμα της καύσης είναι τόσο τοξικό, που θα απαιτηθεί να κατασκευαστούν ειδικοί χώροι για απόθεση τοξικών αποβλήτων. Το κόστος της διαχείρισης των σκουπιδιών από 42 ευρώ ανά τόνο που είναι σήμερα και που θα μπορούσε να συρρικνωθεί αρκετά αν εφαρμοζόταν η ανακύκλωση στην πηγή από κάθε νοικοκυριό, εκτοξεύεται με την καύση στα 180 ευρώ ανά τόνο. Μόνο αφελής θα μπορούσε να ρωτήσει ποιος θα επιβαρυνθεί. Το πρώτο εργοστάσιο προγραμματίζεται στη Φυλή. Οι κάτοικοι, τα δημοτικά σχήματα και οι εργαζόμενοι στη χωματερή έχουν το λόγο. Θυμίζουμε ότι στη Θήβα, που αρχικά σχεδιαζόταν το εργοστάσιο καύσης, ο λαϊκός ξεσηκωμός ακύρωσε τα καταστροφικά σχέδια πριν ένα χρόνο.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Αποφάσεις Πανελλαδικού Συντονιστικού κατά των Διοδίων

Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα Κατά των Διοδίων

Δελτίο τύπου

Λαμία, 15 Ιανουαρίου 2011

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η 3η συνέλευση του 
Πανελλαδικού Συντονιστικού Κατά των Διοδίων

Σήμερα Σάββατο 15 Ιανουαρίου στην Λαμία στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρο του Δήμου πραγματοποιήθηκε η 3η πανελλαδική συνδιάσκεψη του συντονιστικού των επιτροπών ενάντια στα διόδια. Σε αυτή συμμετείχαν πλήθος κόσμου που δημιούργησε το αδιαχώρητο στην αίθουσα του Πολιτιστικού κέντρου καθώς και επιτροπές αγώνα ενάντια στα διόδια από ολόκληρη την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα συμμετείχαν οι κάτωθι επιτροπές αγώνα:

1. Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων και Φορέων Λαμίας κατά των Διοδίων
2. Εθελοντική Ομάδα Δράσης Νομού Πιερίας
3. Επιτροπή Νότιας Πιερίας κατά των Διοδίων
4. Επιτροπή Ακρίβεια STOP Aθήνας
5. Επιτροπή Αγώνα κατά των Διοδίων Αιγινίου
6. Επιτροπή Ακρίβεια-Διόδια STOP Καβάλας
7. Επιτροπή Ακρίβεια STOP Θεσσαλονίκης
8. Επιτροπή Ακρίβεια STOP Πάτρας
9. Πρωτοβουλία Πολιτών Λάρισας Ενάντια στα Διόδια
10. Επιτροπή Κατοίκων κατά των Διοδίων Καρδίτσας
11. Επιτροπή Κατοίκων κατά των Διοδίων Τρικάλων
12. Πρωτοβουλία Πολιτών Γιαννίνων για ελεύθερους χώρους, δρόμους και δημόσια αγαθά
13. Κίνηση Hasta La Victoria Siempre (επιτροπή αλληλεγγύης στο κίνημα των διοδίων)
14. Επιτροπές για μια γέφυρα που ενώνει (Ρίο)
15. Πολίτες Βόλου ενάντια στα Διόδια
16. Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και Κατοίκων ΒΑ Αττικής ενάντια στα Διόδια
17. Κίνηση πολιτών Ξάνθης ενάντια στα Διόδια της Εγνατίας
18. Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή Πελοποννήσου ενάντια στα Διόδια
19. Επιτροπή Πολιτών Μώλου Ενάντια στα Διόδια
20. Επιτροπή Πολιτών Τραγάνας Ενάντια στα Διόδια
21. Κάτοικοι Κορινθίας ενάντια στα Διόδια

Συμμετείχαν επίσης οι φορείς:

1. Δήμος Λαμιέων
2. ΙΝΚΑ
3. ΒΙΟΖΩ
4. ΕΜΔΥΔΑΣ Φθιώτιδας
5. Υπεραστικό ΚΤΕΛ Νομού Φθιώτιδας
6. Ένωση Παραπληγικών Νομού Φθιώτιδας
7. Δημοτική Κίνηση Παρέμβαση Πολιτών Λαμίας
8. Δημοτική Κίνηση Δύναμη Αλλαγής για την Λαμία
9. Δημοτική Κίνηση Δελφών Πολίτες στο Προσκήνιο
10. Αυτοδιοικητικό Κίνημα Στερεάς Ελλάδας
11. Ριζοσπαστική Οικολογική Συνεργασία Στερεάς Ελλάδας
12. Ομάδα Πολίτες της Ροδόπης εν δράσει

Ψηφίσματα κατέθεσαν οι φορείς:

1. ΕΒΕ Φθιώτιδας. ΤΕΕ τμήμα κεντρικής Ελλάδας, Δικηγορικός Σύλλογος Λαμίας (κοινό ψήφισμα)
2. ΕΜΔΥΔΑΣ και ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής
3. ΟΕΝΓΕ
4. Δημοτική κίνηση Γαλατσίου Άλλος Δρόμος
5. Επιτροπή Αγώνα κατά των διοδίων Β. Ανατολικής Αττικής ( δύο ψηφίσματα)
6. Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή Πελοποννήσου ενάντια στα Διόδια

Μετά την πανελλαδική συνέλευση ορίστηκε ξεκάθαρα ο στόχος του κινήματος. Σαν κίνημα πολιτών ενάντια στα διόδια ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

* Να καταργηθούν οι συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών δρόμων σε ιδιωτικές εταιρίες.
* Να καταργηθούν τα όλα διόδια, ιδιωτικά ή κρατικά
* Να συνεχιστούν όλα τα έργα επέκτασης ή βελτίωσης όλων των εθνικών δικτύων με ευθύνη ενός δημόσιου φορέα με κοινωνικό έλεγχο.

Απορρίπτουμε τις λογικές της κάρτας, του ηλεκτρονικού διοδίου ή της χρήσης παράπλευρων δρόμων.

Στο αγώνα μας αυτό θα συμπορευτούμε και με άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που αντιμετωπίζουν προβλήματα από την σημερινή οικονομική κρίση. Προτείνουμε στους αγρότες και επαγγελματίες οδηγούς να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και σε κάθε κινητοποίηση να ανοίγουμε τις μπάρες εναλλακτικά από το κλείσιμο των δρόμων. Με αυτό τον τρόπο θα φέρουμε την κοινωνία μαζί μας αντί απέναντί μας.


Στην πανελλαδική συνδιάσκεψη συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν τα κάτωθι ανά τομέα:

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

* Συστήθηκε 5α μελής γραμματεία του πανελλαδικού συντονιστικού
* Υιοθετήθηκε κοινό διακριτικό σήμα και υπότιτλος για όλες τις επιτροπές αγώνα
* Ορίσθηκε η μορφή της ηλεκτρονικής σελίδας του πανελλαδικού συντονιστικού
* Αποφασίσθηκε η συμμετοχή μας στην ιδρυτική συνάντηση του Παμπελοποννησιακού Συντονιστικού Ενάντια στα Διόδια για να συμβάλλουμε στην προσπάθεια των συναγωνιστών της Πελοποννήσου την Κυριακή 23/1.

ΝΟΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

* Συστήθηκε Νομική Επιτροπή αποτελούμενη από επαγγελματίες δικηγόρους, μέλη των επιτροπών αγώνα. Αρμοδιότητες της επιτροπής είναι η κωδικοποίηση νομικών κειμένων, η νομική αντιπαράθεση σε προσφυγές και η προσφυγή αντισυνταγματικότητας των συμβάσεων.

ΔΡΑΣΕΙΣ

* Αποφασίστηκε ότι η επόμενη πανελλαδική συγκέντρωση του συντονιστικού αγώνα ενάντια στα διόδια θα πραγματοποιηθεί στα Τρίκαλα στις 13 Μαρτίου 2011 ημέρα Κυριακή.
* Αποφασίστηκε ότι επόμενη κοινή δράση όλων των επιτροπών αγώνα για πανελλαδικό άνοιγμα όλων των σταθμών διοδίων θα πραγματοποιηθεί στις 06 Φεβρουαρίου 2011. Παράλληλα στηρίζουμε τις τοπικές κινητοποιήσεις και πρωτοβουλίες των κατά τόπους περιοχών.

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Ανησυχεί και περιχαρακώνεται ο Ριζοσπάστης

Το σημερινό φύλλο του Δρόμου έχει ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα με θέμα "Η Αριστερά μπροστά στη νέα δεκαετία" με άρθρα γύρω των Ευτύχη Μπιτσάκη, Κώστα Βεργόπουλο, Κώστα Λαπαβίτσα, Αλέκο Αλαβάνο, Στάθη Κουβελάκη, Χρήστο Καραμάνο
Σχετικό με την ελληνική αριστερά και πιο ειδικά το ΚΚΕ είναι άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Δρόμο  του προηγούμενου Σαββάτου:

Ανησυχεί και περιχαρακώνεται ο Ριζοσπάστης.
Του Ρούντι Ρινάλντι.

Σε μια στιγμή που η οργή και η απόγνωση των εργατικών στρωμάτων και της νεολαίας αυξάνονται περισσότερο από ποτέ, σε μια στιγμή που καταιγιστικά μέτρα παίρνονται το ένα πίσω από το άλλο, για την εφαρμογή του Μνημονίου και των αναδιαρθρώσεων που επιτάσσει η καπιταλιστική κρίση, ιδιαίτερα, σε μια στιγμή που φαίνεται πως η διάθεση και η δράση του λαϊκού παράγοντα μπορεί να ξεπεράσει τα γνωστά όρια και αποκτά ξανά τις διαστάσεις του μαζικού κινήματος (πανεργατικές απεργίες και ιδιαίτερα αυτές τις 5/5 και 15/12, Κερατέα, κίνημα για τα διόδια), ο χώρος του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ επιδίδεται σε μια συστηματική επίθεση σε οποιαδήποτε κίνηση κινείται στα αριστερά του, θέτει συγκεκριμένα αιτήματα αιχμής, απαιτεί συντονισμό των αγώνων.
Παρομοίως, διαχωρίζεται και επιτίθεται ενάντια σε κάθε αυθόρμητη εκδήλωση της οργής του κόσμου. Σε επίπεδο πρακτικής συνεχίζει τις περιχαρακωμένες, διαφορετικές, ξεχωριστές συγκεντρώσεις, πρωτοβουλίες, οικοδομώντας ένα μέτωπο γύρω από τον εαυτό του και τη στενή επιρροή του, τη στιγμή που οι συνθήκες απαιτούν την πιο πλατιά συσπείρωση δυνάμεων για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια έχουν πληθύνει τα δημοσιεύματα ενάντια στην ΚΟΕ, το ΝΑΡ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και φυσικά η εφημερίδα Δρόμος είχε την τιμητική της με επανωτά άρθρα και εκτεταμένα σχόλια. (21/12, 28/12, 30/12και 2/1/2011). Σχόλια που καταφεύγουν σε λαθροχειρίες, σε βολικές παραποιήσεις. Αλλά δεν πειράζει. Έστω και έτσι, θα γίνει ένας «διάλογος», μια ουσιαστική αντιπαράθεση και ελπίζουμε στο τέλος ο αναγνώστης να ξεδιαλύνει ορισμένα ζητήματα ουσίας.

Ένα ζήτημα ουσίας
Κατ’ επανάληψη έχουμε υποστηρίξει πως το 2010, με την υπαγωγή της χώρας στην εποπτεία της Τρόικας, εισήλθαμε σε ένα ειδικό καθεστώς, μια νέα καθεστωτική φάση με ορισμένα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μάλιστα με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς (ευρωκομμουνιστικής προέλευσης) αντιπαρατεθήκαμε γύρω από το ζήτημα, γιατί και αυτές υποτιμούσαν τα ειδικά χαρακτηριστικά της νέας φάσης και επέμεναν ότι είναι μια συνηθισμένη καπιταλιστική αναδιάρθρωση και τίποτα παραπάνω.
Έχουμε επισημάνει δύο μεγάλα κενά στην πολιτική στάση και γραμμή του ΚΚΕ: Το πρώτο έγκειται στο ότι δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη όσα έγιναν το 2010. Το Μνημόνιο, η Τρόικα, και όσα βιώνονται ως «χούντα», ως «κατοχή», ως κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, υποβάθμισης του κοινοβουλίου, ως ειδικό καθεστώς εποπτείας και άμεσου οικονομικού ελέγχου, ή όπως έχουν άλλοι χαρακτηρίσει και επίσημα μπανανίας και μισοαποικίας, δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν πολύ το ΚΚΕ. Αυτή η νέα καθεστωτική φάση ορίζει μια ιδιαίτερη πολιτική κατάσταση που χρήζει όχι μόνο καταγγελίας, αλλά συγκεκριμένης πάλης ενάντιά της. Ως ειδική μορφή αντιθέσεων που προσλαμβάνει η πορεία και η εμβάθυνση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης σε έναν αδύναμο κρίκο, ως ειδική μορφή διεθνούς πειραματισμού για τη διαχείριση της κρίσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Διεθνείς τοκογλύφοι, μονοπώλια, ελληνική αστική τάξη και κυρίαρχο πολιτικό σύστημα συμβαδίζουν στην επιβολή όλων των «γιατρικών» για την «έξοδο από την κρίση». Από την άλλη πλευρά, το 2010 είχαμε πολλαπλές εκδηλώσεις της ανάγκης αλλά και της δυνατότητας να δοθεί διέξοδος στη λαϊκή οργή, μια λύση, μια φωνή, ένα μέτωπο ανατροπής, εδώ και τώρα, των μέτρων που στραγγαλίζουν την επιβίωση και το μέλλον, πέρα από τα όρια του πολιτικού συστήματος.

Έλλειψη επίκαιρης πολιτικής αιχμής και στόχευσης
Το δεύτερο κενό έγκειται στο άλμα που κάνει το ΚΚΕ όταν εμφανίζει σχεδόν σαν άμεση λύση το σοσιαλισμό, με τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Με αυτό το άλμα -φάσεων, περιόδων, συσχετισμών, κοινωνικοοικονομικών μπλοκ, συμμαχιών κ.λπ.- καλύπτεται η παντελής έλλειψη κάθε πολιτικής αιχμής και στόχευσης που, σήμερα, θα δημιουργούσε προβλήματα και αναστατώσεις στην αστική τάξη και καλύτερους όρους για το λαϊκό κίνημα. Αιχμές και συνθήματα άμεσης υλοποίησης, όπως η έξοδος από την Ευρωζώνη άμεσα και από το ευρώ, η εθνικοποίηση των τραπεζών, η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, η ακύρωση των συμφωνιών με ΔΝΤ-Ε.Ε., το διώξιμο της κυβέρνησης Παπανδρέου κ.λπ. είναι ορισμένα παραδείγματα. Η επίδειξη περιχαρακωμένης δύναμης και σύνεσης δεν είναι τόσο ενοχλητική. Μιλάμε πάντα για την κεντρική πολιτική γραμμή του ΚΚΕ αυτή την περίοδο και όχι για τις επιμέρους αγωνιστικές ενέργειες.
Άλλο παράδειγμα είναι το ότι δεν υπάρχει απάντηση στα ερωτήματα του λαού για το χρέος. Δεν επιτρέπεται η Αριστερά να έχει προτάσεις για τις συγκοινωνίες, για τις τράπεζες (όπως πρόσφατα το ΠΑΜΕ πρόβαλε ένα σωστό πλαίσιο διεκδικήσεων) και να απουσιάζει μια συνολική πρόταση για το χρέος, όταν γύρω από αυτό η αστική τάξη στήνει όλο το σκηνικό. Δεν επιτρέπεται να λέμε το χρέος δεν είναι το πρόβλημα, το ζήτημα είναι οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ειδικά σε μια φάση που το χρηματιστηριακό κεφάλαιο ασκεί την ιμπεριαλιστική του πολιτική μέσω της χρέωσης και της διεθνούς τοκογλυφίας. Δεν δίνεται, έτσι, προσανατολισμός μεταβατικής προοπτικής, δηλαδή ότι υπάρχει κοινωνική, οικονομική, πολιτική διέξοδος για τη χώρα, η οποία σαν τέτοια έχει σαφή αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά και εντάσσεται στη μακρά πορεία προς το σοσιαλισμό. Υπάρχει εκκωφαντική σιωπή γύρω από το αίτημα να φύγει άμεσα η κυβέρνηση, να ανατραπεί το ετοιμόρροπο πολιτικό σύστημα, να επισημανθούν στοιχεία ενός νέου πολιτικού συστήματος, μιας νέας μεταπολίτευσης, μιας νέας πολιτικής φάσης. Επιπρόσθετα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στις 15/12 ήταν στο χέρι του ΚΚΕ η δημιουργία μείζονος πολιτικού ζητήματος για το σύστημα. Αν αποφάσιζε να μη μετάσχει στη Βουλή για το νομοσχέδιο και στη συνέχεια πήγαινε με κάθε επισημότητα στον πρόεδρο της δημοκρατίας εγκαλώντας για εξευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, για κοινοβουλευτικό πραξικοπηματισμό. Στην περίπτωση αυτή, η αναμέτρηση που έγινε στις 15/12 στους δρόμους με τους διαδηλωτές θα αποκτούσε άλλο χαρακτήρα, άλλο περιεχόμενο, άλλη δυνατότητα και άλλη προοπτική. Η πραγματικότητα δίνει πολλές ευκαιρίες και παραδείγματα για το ξετύλιγμα μιας συνεκτικής πάλης με ενιαία και αδιαίρετα τα αντιμπεριαλιστικά και αντικαπιταλιστικά καθήκοντα. Η πολιτικοποίηση της πάλης όμως, η κύρια αιχμή, απαιτούνται περισσότερο από ποτέ.
Επί του συγκεκριμένου η κριτική μας στο ΚΚΕ συνοψίστηκε στα εξής: 1) Χρειάζεται πολιτικός αγώνας. Δηλαδή αγώνας που να θέτει στο επίκεντρο την κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, το πολιτικό καθεστώς, τη πολιτική εξουσία. 2) Ο πολιτικός αγώνας διεξάγεται με αιχμές. Αυτές προσανατολίζουν, αναδεικνύουν τα επίδικα, αποτελούν κλειδί για τη συνειδητοποίηση/ πολιτικοποίηση του κινήματος. 3) Οι αιχμές δεν επιλέγονται αυθαίρετα ούτε ορίζονται αυτόματα από τα προγράμματα μας ή τα ιδεολογικά μας προτάγματα. Ορίζονται κατά πρώτον από την πραγματικότητα και την ανάγκη του κινήματος. Κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει τις ανάγκες του κινήματος ή να κάνει ότι τις αγνοεί, επειδή δεν συμπίπτουν με τα ιδεολογήματα ή τα στερεότυπά του για τη διεξαγωγή του πολιτικού αγώνα.
Ανάμεσα στις άμεσες διεκδικήσεις έστω κι αν αυτές έχουν πολιτική χροιά (εδώ που φτάσαμε και η παραμικρή διεκδίκηση βρίσκει απέναντι της το Μνημόνιο και αποκτά πολιτικές διαστάσεις), ανάμεσα στη φάση της ενεργητικής αντίστασης – της στρατηγικής ισορροπίας και της τελικής αντεπίθεσης (που ορίζουν διαφορετικά επίπεδα ταξικού συσχετισμού ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη) και στην εγκαθίδρυση της σοσιαλιστικής κοινωνίας υπάρχει μεγάλη απόσταση, εντός της οποίας ορίζεται το πεδίο της στρατηγικής και της πολιτικής. Και εδώ υπάρχει και αμηχανία και σιωπή και σύγχυση όχι μόνο από το ΚΚΕ, αλλά και από ολόκληρη την Αριστερά (και αυτή η συζήτηση θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα και γόνιμη παρά οι αντιπαραθέσεις και οι περιχαρακώσεις σαν αυτές που επιδιώκει ο Ριζοσπάστης).

Το σχήμα που ακολουθεί ο Ριζοσπάστης - Λαθροχειρίες
Όταν παρουσιάζονται οι θέσεις του Δρόμου από τον Ριζοσπάστη, προκειμένου στη συνέχεια να ανασκευαστούν, έχουν κιόλας υποστεί μια πρώτη χειρουργική επέμβαση, μια παραποίηση.
Γράφει ο Ριζοσπάστης:
«Η σημερινή πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη επίθεση και κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας». Τι θέλουν να πουν μ’ αυτό; Ότι η κυβέρνηση καταπιέζεται από τους «ξένους». Ότι οι αστοί, τα μονοπώλια, όπως και ο λαός καταπιέζονται από τους ξένους. Εξαφάνισαν, λοιπόν, την ταξική αντίθεση και τη μετέτρεψαν σε εθνική ή, καλύτερα, αστικοεθνική. (28/12)
Ολόκληρη η φράση στο κείμενό μας είχε ως εξής:
«Η σημερινή πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη επίθεση και κατάλυση δικαιωμάτων των εργαζομένων, κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας, μετατροπής της Βουλής σε ένα μηχανισμό μετάφρασης και πρωτοκόλλησης αποφάσεων της Τρόικας, εκχώρησης και κυριαρχικών δικαιωμάτων στους δανειστές της χώρας, δείχνει ποιο πρέπει να είναι το πλαίσιο κάποιων άμεσων αιτημάτων, κάποιων αιχμών στην πολιτική των αριστερών κομμάτων». (Δρόμος 24/12)
Πρώτη λαθροχειρία. Ο συντάκτης πήρε ένα απόσπασμα από ολόκληρη τη φράση, την παραποίησε και την απέδωσε όπως την απέδωσε και έβγαλε τα εντελώς αυθαίρετα συμπεράσματα (π.χ. φτηνοκατασκευές του είδους «η κυβέρνηση πιέζεται από τους ξένους», «εξαφάνιση ταξικής αντίθεσης» και άλλα).
Στη συνέχεια, δείτε πώς παρουσιάζει τις προτάσεις –παραλείποντας τη θέση για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- που απορρέουν από αυτήν την εκτίμηση:
(...) «Αιτήματα όπως ‘‘να φύγει τώρα η Τρόικα’’, ‘‘να αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους και να φύγουμε από την Ευρωζώνη’’, ‘‘να αγωνιστούμε για μια νέα μεταπολίτευση σε όφελος του λαού’’ κ.λπ. λείπουν εντελώς από τη γραμμή, τον τόνο, τη συνθηματολογία του ΚΚΕ».
Τι λέει με απλά λόγια; Η πρόταση αυτών που κατηγορούν το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, τον Ριζοσπάστη για μη πολιτικοποίηση των αγώνων είναι να φύγουν οι ψεύτες και οι κλέφτες και όχι τα μονοπώλια, τα κόμματά τους (αυτοί είναι οι ψεύτες και οι κλέφτες), πρόταση υποταγής του κινήματος σε άλλη αστική διακυβέρνηση, που θα διώξει την Τρόικα, θα αρνηθεί την πληρωμή του χρέους, θα φύγει από την Ευρωζώνη. (Ριζοσπάστης 28/12)

Ποια ήταν η δική μας πρόταση;
«Αιτήματα όπως ‘‘να φύγει τώρα η Τρόικα’’, ‘‘να πέσει άμεσα η κυβέρνηση του ψέματος και της τρομοκρατίας’’, ‘‘να αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους και να φύγουμε από την Ευρωζώνη’’, ‘‘να αγωνιστούμε για μια νέα μεταπολίτευση σε όφελος του λαού’’ κ.λπ. λείπουν εντελώς από την γραμμή, τον τόνο, τη συνθηματολογία του ΚΚΕ». (Δρόμος 24/12)
Η αντιπαράθεση συνεχίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο σ’ όλο το κείμενο. Ο Ριζοσπάστης, στην προσπάθειά του να στηρίξει τη θέση ότι ο Δρόμος κάνει κριτική στο ΚΚΕ από «πλευράς ΠΑΣΟΚ», ότι είναι δύναμη που θέλει να βοηθήσει το καπιταλιστικό σύστημα, συγκαλύπτει, διαστρέφει τη θέση-αιχμή του Δρόμου ότι πρέπει να πέσει άμεσα η κυβέρνηση του ψέματος και της τρομοκρατίας. Η κοπτοραπτική της διαστρέβλωσης έχει πλέον την τιμητική της. Η ευπρέπεια στην αντιπαράθεση χάνεται.

Ποια είναι η δυσκολία του ΚΚΕ
Ας σοβαρευτούμε, όμως. Η δυσκολία του ΚΚΕ προέρχεται από το γεγονός ότι το αίτημα «να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όλος ο πολιτικός κόσμος του Μνημονίου» απουσιάζει από τη συνθηματολογία του. Αυτό όμως σήμερα είναι το νευραλγικό. Η απαίτηση για συγκεκριμένο αντικυβερνητικό αγώνα προσανατολίζει. Δείχνει πού πρέπει να στραφούν τα πυρά του κινήματος. Πώς δημιουργούνται δυσκολίες για την άρχουσα τάξη. Μια κυβέρνηση που μπαίνει στο στόχαστρο του λαϊκού κινήματος και πέφτει κάτω από την ανάπτυξη λαϊκών αγώνων ή ακόμα και μεγάλων ξεσπασμάτων-εξεγέρσεων δεν είναι διόλου μικρό πράγμα για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Αν, λοιπόν, ακολουθηθεί ένας τέτοιος δρόμος και τεθεί ένας τέτοιος στόχος (πλάι σε μια σειρά άλλους), τότε θα αλλάξει η εικόνα όλου του κινήματος. Προϋποτίθεται όμως αντίστοιχη αλλαγή γραμμής του ΚΚΕ.

Σύνοψη
Η άρνηση να τεθούν πολιτικοί στόχοι που πραγματικά να «πονάνε» σήμερα και τώρα το σύστημα (σαν αυτούς που αναφέρθηκαν), η πολιτική συμπεριφορά και οι αποστάσεις που παίρνει ο χώρος του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ από άλλες δυνάμεις και κινητοποιήσεις που έχουν μαζικό χαρακτήρα και ιδίως οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις του, η άρνηση να οικοδομηθεί ένα πλατύ μέτωπο αποτροπής της εξαθλίωσης του λαού μέσω της πολιτικής του χρέους, η επίθεση που πραγματοποιεί σε δυνάμεις που κινούνται στα αριστερά του δείχνουν μια πολιτική συμπεριφορά που παρά τα παχιά λόγια για ταξικούς πολέμους ενάντια στο κεφάλαιο κ.λπ. δεν πιέζει, δεν ενοχλεί πολύ, δεν προκαλεί ανησυχία. Η ανησυχία της αστικής τάξης (στη χώρα μας και πανευρωπαϊκά) την τρέχουσα περίοδο προκαλείται από τα ξεσπάσματα της λαϊκής οργής και όχι από την πολιτική της Αριστεράς σε όλες τις εκδοχές της. Φαίνεται όμως πως και το ΚΚΕ εκτιμά ότι υπάρχουν οι όροι να αναπτυχθούν κινήματα και κινήσεις και μάλιστα με μαζικά χαρακτηριστικά που θα ξεπερνούν τη γραμμή και τα όρια που το ίδιο νομίζει ότι σηκώνει η κατάσταση. Δεν απεργεί μόνο το ΠΑΜΕ, δεν υπάρχει μια μοναδικότητα και αποκλειστικότητα στον αγώνα και, κυρίως, στις γενικές απεργίες - που είναι κάτι διαφορετικό από μια κομματική πετυχημένη συγκέντρωση. Οι δυνάμεις της οργανωμένης Αριστεράς μάλλον είναι μια μειοψηφία και επίσης οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν είναι ούτε οι μόνες ούτε αυτές που πλειοψηφούν. Προετοιμάζεται επομένως μέσω της περιχαράκωσης από τέτοιες εξελίξεις και διαστρεβλώνοντας ή συκοφαντώντας δυνάμεις και κινήσεις. Το άρθρο του Θανάση Γκώγκου απηχεί αυτές τις ανησυχίες:
Ένα επιπλέον στοιχείο αλλά όχι νέο, που πρέπει να αξιολογηθεί, είναι ο συντονισμός στην επίθεση απέναντι στο ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με την ίδια επιχειρηματολογία από ορισμένα ΜΜΕ και αριστερίστικες ομάδες. (Ριζοσπάστης 2/1/2011)
Και η ανακοίνωση της Ν.Ε. Λαρίσης του ΚΚΕ περίπου το ομολογεί:
Αυτή τη στιγμή το ΝΑΡ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την ΚΟΕ, τους έχει επιλέξει η αστική εξουσία για να αντικαταστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ που απέτυχε να χτυπήσει το ΚΚΕ, να του αποσπάσει κύρος και δύναμη. Έτσι προβάλλονται με κάθε ευκαιρία και αυτό συμβαίνει τόσο σε κεντρικά Μέσα ενημέρωσης αλλά και στον τοπικό Τύπο και τα ντόπια τηλεοπτικά κανάλια, την ίδια στιγμή που αποσιωπούνται η δράση και οι κινητοποιήσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ.
 
Σύγχυση ή κάτι άλλο;
Το φινάλε των άρθρων του Ριζοσπάστη στην αντιπαράθεση προς το Δρόμο και τις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, είναι μπερδεμένα, δυσνόητα ή και αποκαλυπτικά.
 
Παράδειγμα πρώτο:
«Και συνεπείς στο ρόλο που έχουν αναλάβει, τους έχουν αναθέσει, δεν έχει και μεγάλη διαφορά, πασχίζουν να τον εκπληρώσουν. Στο ζήτημα αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος των μονοπωλίων ή σε όφελος του λαού βρίσκονται στη μέση, δηλαδή με την Ελλάδα ενάντια στους ξένους. Που σημαίνει ανάπτυξη για την Ελλάδα, δηλαδή για τα μονοπώλια και όχι για το λαό, δηλαδή την Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας» (άρθρο με υπογραφή Ι.Λ. στο Ριζοσπάστη 28/12). Βγάλατε συμπέρασμα; Καταλάβατε τι θέλει να πει ο ποιητής; Ούτε εμείς. Μάλλον σύγχυση στο κρανίο…

Παράδειγμα δεύτερο
«Στις σημερινές συνθήκες το ΚΚΕ διεξάγει σκληρό μακροχρόνιο αγώνα, για να εδραιωθεί και να βαθύνει ο αντιιμπεριαλιστικός αντιμονοπωλιακός προσανατολισμός του λαϊκού κινήματος, κόντρα στις προτάσεις ενσωμάτωσης, διαχείρισης και ταξικής συνεργασίας. Η απάντηση πρέπει να είναι μία: Καμία αναστολή και περιορισμός αγώνων, καμία ευθυγράμμιση με κινητοποιήσεις που επιδιώκουν μέσω αγώνων, το προσκύνημα της τάξης μας. Τώρα κλιμακώνεται ο πραγματικός πόλεμος» (άρθρο Θανάση Γκόκου στο Ριζοσπάστη 2/1/2011). Ποιες είναι οι κινητοποιήσεις που μέσω αγώνων επιδιώκουν το προσκύνημα της εργατικής τάξης; Ή μήπως ομολογείται ένας φόβος για μη ελεγχόμενες από το κόμμα κινητοποιήσεις και αγώνες;

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου

Στο Δρόμο του Σαββάτου, 15/01, 40 σελίδες

Αφιέρωμα: Η Αριστερά μπροστά στη νέα δεκαετία του 21ου αιώνα
Γράφουν: Ευτύχης Μπιτσάκης, Κώστας Βεργόπουλος, Κώστας Λαπαβίτσας,
Αλέκος Αλαβάνος, Στάθης Κουβελάκης, Παναγιώτης Λαφαζάνης,

Οι λαοί ξεσηκώνονται,
Οι πρώτες εξεγέρσεις του 2011 σε Αλγερία και Τυνησία, δείχνουν το δρόμο του αγώνα και των ανατροπών

ΤΟ ΘΕΜΑ:
Κοινωνία και εργαζόμενοι λένε «Όχι» στο ξεπούλημα των αστικών συγκοινωνιών
Το χρονικό της «διαρθρωτικής» απορρύθμισης
Συνέντευξη από τον πρόεδρο των εργαζομένων του Μετρό Αντώνη Σταματόπουλο

ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
Χιλιάδες πολίτες άνοιξαν τους δρόμους…

Απόστολος Γκλέτσος: «Θα ξεχειμωνιάσουμε στα μπλόκα»
Συνέντευξη στον Λεωνίδα Σακλαμπάνη

Ελληνοτουρκικές «συνομιλίες» και Λαϊκά συμφέροντα
Γράφει ο Θέμος Χ. Στοφορόπουλος (συνταξιούχος πρεσβευτής)

Πληθαίνουν οι κραδασμοί στο διευθυντήριο των Βρυξελλών

Τα προκλητικά διαπιστευτήρια στις ΗΠΑ, έδιναν οι υποτελείς Χρυσοχοϊδης και Οικονομού

Το τείχος της ντροπής και το κρατητήριο της Ευρώπης

Περίπτερο Ιδεών: Νόρμαν Φίνκελσταϊν για την Παλαιστίνη
από τον Στέλιο Ελληνιάδη


Σκιτσάρουν ο Πάνος Μαραγκός, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

Δρόμος,
η εφημερίδα που γράφεται από όλη την αριστερά για όλη την αριστερά.
Αναζητήστε την επίμονα κάθε Σάββατο στα περίπτερα.

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Η Αριστερά και τα Διόδια

Υπάρχει ως γνωστόν το κίνημα κατά των διοδίων. Επίσης υπάρχει η πολύ ζωντανή και μαζική επιτροπή Φορέων & Κατοίκων της ΒΑ Αττικής. Υπάρχει το μπλογκ της επιτροπής: www.diodiastop.blogspot.com. Με το που μπαίνει κανείς στο μπλογκ, υπάρχει η φράση: "Οι κύριες θέσεις της Συντονιστικής φαίνονται εδώ". Αν κάνει "ΚΛΙΚ" στο "ΕΔΩ" βγαίνει ένα κείμενο που καταλήγει στο:

"Δεν πληρώνουμε διόδια και απαιτούμε να καταργηθεί η αποικιακού τύπου σύμβαση παραχώρησης των εθνικών μας δρόμων.... Απαιτούμε... να καταργηθούν ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ εντός της Αττικής."

Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει η μεγάλη εφαρμογή από χιλιάδες πολίτες της "άρνησης πληρωμής διοδίων", υπάρχει η ανησυχία σε εταιρίες και κυβέρνηση για την κατάρρευση των συμβάσεων, υπάρχει και η ερώτηση που υπέβαλλαν οι Τσίπρας-Παπαδημούλης η οποία ξεκινά ως εξής:
"Την κατάργηση των πλευρικών-περιαστικών διοδίων και τον επαναπροσδιορισμό -προς τα κάτω- όλων των αντιτίμων στην Εθνική oδό Αθηνών- Λαμίας, διεκδικούν οι κάτοικοι της Βόρειας Αττικής."
και καταλήγει ως εξής:
"1. Θα προβείτε στην άμεση κατάργηση, τουλάχιστον των πλευρικών-περιαστικών διοδίων που επιβαρύνουν άδικα τους κατοίκους στις καθημερινές και αναγκαίες μετακινήσεις τους;
2. Έχει η κυβέρνηση εντάξει στον προγραμματισμό έργων για τις περιοχές αυτές την κατασκευή τοπικών παράδρομων απαλλαγμένων από διόδια, προκειμένου να απεμπλακούν οι κάτοικοι των περιοχών από την καθημερινή καταβολή διοδίων; Αν ναι, με ποιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα;
3. Θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων παραχώρησης εκ μέρους του Δημοσίου της εκμετάλλευσης των διοδίων σε ιδιωτικές εταιρείες;"
Πέραν αυτών ουδέν σχόλιον.

Το ΚΚΕ από την άλλη ακολουθεί τη γνωστή του τακτική. Σε ρεπορτάζ της Τρίτης αναφέρεται, μεταξύ άλλων, κινητοποίηση που έγινε την Κυριακή από "εργαζόμενους και κάτοικους". Προφανώς το ότι τα ανοίγματα οργανώθηκαν από το Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Κατά των Διοδίων δε έχει γίνει γνωστό ακόμα στους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη.
Μάλιστα, στις 14/1 οργανώνει το ΚΚΕ "δικό του" πανελλαδικό άνοιγμα των διοδίων. Το πλαίσιο που έχει το ΠΑΜΕ είναι παρεμφερές με των υπολοίπων επιτροπών και θα μπορούσε και θα μπορούσαν να υπάρξουν ενωτικές και ακόμα πιο μαζικές κινητοποιήσεις. Μόνο ένα σημείο λείπει από το πλαίσιο του ΠΑΜΕ και είναι το κάλεσμα στο λαό να μην πληρώνει διόδια.
Το "οξύμορο" (για όποιον περιορίζει το κίνημα στα μέλη και την επιρροή του κόμματός του) είναι ότι οι εταιρίες τόσα χρόνια δε φοβήθηκαν τα επαναστατικά αιτήματα του Κόμματος της εργατικής τάξης, αλλά φοβήθηκαν σήμερα τον κόσμο που μαζικά δεν πληρώνει, ενέργεια που γίνεται χωρίς την ενθάρρυνση από το ΚΚΕ. Απόδειξη της δύναμης που έχει ένα (ιδιότυπο είναι η αλήθεια) πραγματικό όμως κίνημα σε σχέση με τις κομματικές κινητοποιήσεις. Όσον αφορά την άποψη που διατυπώνει:
"Μόνο η ατομική αντίδραση δεν αρκεί για να σταματήσει τη μεγάλη ληστεία που υφίσταται ο λαός."
συμφωνούμε απόλυτα. Θα προσθέταμε ότι "ούτε και οι κομματικές αντιδράσεις αρκούν..."
Υγ. Ευτυχώς, τουλάχιστον, που δε μιλά για χιλιάδες προβοκάτορες στους δρόμους που επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν τον λαό από την πραγματική πάλη κατά των μονοπωλίων... Μη χειρότερα να λέμε...

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Συνέλευση της Κίνησης για το Συντονισμό Πολιτών στην Πελοπόννησο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
της Κίνησης για το Συντονισμό Πολιτών στην Πελοπόννησο
Κυριακή 16/1, 10.30 στο Εργατικό Κέντρο Τρίπολης

Η Κίνηση για το Συντονισμό Πολιτών στην Πελοπόννησο πραγματοποιεί την Κυριακή 16/1 συνέλευση όπου θα συζητηθεί-αποφασιστεί η παραπέρα πορεία της κίνησής μας. Η παρουσία και δράση μας τους τελευταίους μήνες, ανέδειξε την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας Κίνησης Πολιτών στην Πελοπόννησο που να δραστηριοποιείται τόσο πάνω στα κεντρικά προβλήματα της εποχής (επιτήρηση, τρόικα, αντιλαϊκά μέτρα,…) όσο και για τοπικά ζητήματα που αφορούν τους πέντε νομούς της περιφέρειας Πελοποννήσου.
Είναι επιτακτική ανάγκη να ενεργοποιηθούν οι πολίτες, να οργανωθούν αντιστάσεις, να ξαναβρούν νόημα λέξεις όπως αλληλεγγύη, συλλογικότητα, δικαιώματα, αγώνας.
Καλούμε, όσους μέχρι σήμερα υποστήριξαν την κίνησή μας, όσους είδαν θετικά τις πρωτοβουλίες μας, να συμβάλουν ενεργητικά στο επόμενο βήμα μας παίρνοντας μέρος στη συνέλευση της Κυριακής. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Κίνηση για το Συντονισμό Πολιτών στην Πελοπόννησο
επικοινωνία: 6974-073849
politespeloponnisou@gmail.com

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Το Συντονιστικό Κατά των Διοδίων για τη σύλληψη Γκλέτσου

Πανελλαδικό Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα Κατά των Διοδίων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της 11/1/2011

Δεν θα τους περάσει!

Σοκαρισμένη από τις μαζικές και αποφασιστικές κινητοποιήσεις χιλιάδων ανθρώπων την περασμένη Κυριακή σε όλη τη χώρα, αλλά και από την τεράστια ανταπόκριση της κοινής γνώμης στο δίκαιο αγώνα μας ενάντια στο χαράτσι των διοδίων και τις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις με τους μεγαλοεργολάβους, η κυβέρνηση επιχειρεί τώρα να τρομοκρατήσει το κίνημα κατά των διοδίων και τους πολίτες. Έτσι, λειτουργώντας ως υποχείριο των ιδιωτικών εταιριών, προχώρησε σήμερα στη σύλληψη του δημάρχου Στυλίδας Απόστολου Γκλέτσου.

Υπενθυμίζουμε ότι ο δήμαρχος και οι κάτοικοι της περιοχής έριξαν χτες τα κάγκελα που είχε τοποθετήσει η «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου ΑΕ» ώστε να εμποδίσει την πρόσβαση των κατοίκων στους παράπλευρους δημοτικούς δρόμους και να τους υποχρεώσει έτσι να πληρώνουν καθημερινά και επανειλημμένα τα διόδια ακόμη και για να πηγαίνουν από τα σπίτια τους στα κτήματά τους! Τη νύχτα η εταιρία, προκλητική, ξαναέστησε τα κάγκελα, αλλά σήμερα το πρωί οι κάτοικοι και ο δήμαρχος απελευθέρωσαν εκ νέου την πρόσβαση στους δημοτικούς δρόμους. Ο δήμαρχος συνελήφθη σήμερα το μεσημέρι «κατόπιν εισαγγελικής εντολής».

Η προκλητική σύλληψη του δημάρχου Στυλίδας θα γυρίσει μπούμερανγκ ενάντια στην κυβέρνηση και τις ιδιωτικές εταιρίες. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο δήμαρχο και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή του και την απόσυρση όλου του γελοίου και προκλητικού κατηγορητηρίου εναντίον του. Και ρωτάμε την κυβέρνηση-υπηρέτη της «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου ΑΕ»: Αφού είστε τόσο ευαίσθητοι στην τήρηση της νομιμότητας, ποιον από αυτή την εταιρία συλλάβατε για το θανατηφόρο δυστύχημα στα Τέμπη, που επιπλέον έκοψε την Ελλάδα στα δύο επί πέντε μήνες;

____________________________________________________________________________________
ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Θεσσαλονίκη: 6974479243, Πιερία: 6973380700,
Γιάννενα: 6972255216, Θεσσαλία: 6976864058, Φθιώτιδα: 6944749515, 6979115156,
Αφίδνες: 6944298970, Αττική: 6974072825, 6972738059, Πελοπόννησος: 6936730668,
Πάτρα: 6973426334, Ξάνθη: 6944729569, 6973824308
www.diodiastop.com * diodiastop.blogspot.com

Ανεπιθύμητος ο φασίστας Λίμπερμαν

Είναι εμφανές ότι έχουμε μια κυβέρνηση με την πλέον φιλοϊσραηλινή στάση. Όσο συχνά μας επισκέπτονται οι επιτηρητές της τρόικας αλλό τόσο μας επισκέπτεται και κάποιος παράγοντας του Ισραήλ. Η εξωτερική πολιτική χαράσσεται σύμφωνα με τα συμφέροντα των ΗΠΑ ενώ οι λέξεις "δικαιοσύνη" και "διεθνές δίκαιο" είναι άγνωστες για την κυβέρνηση. Εδώ, υπάρχουν παλαιότερες αναρτήσεις μας για τον ελληνο-ισραηλινό έρωτα.

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΛΙΜΠΕΡΜΑΝ

Ο Υπουργός Εξωτερικών και Αναπληρωτής Πρωθυπουργός του Ισραήλ Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, πρόεδρος του ακροδεξιού κόμματος Yisrael Beitanu, έρχεται την Τετάρτη στην Αθήνα, κλιμακώνοντας με άλλη μια «υψηλού επιπέδου» επίσκεψη την αναβάθμιση των σχέσεων Ελληνικής-Ισραηλινής κυβέρνησης.

Ο Λίμπερμαν, «υψηλού επιπέδου» φασίστας, ακόμα και σύμφωνα με τα κριτήρια μεγάλης μερίδας της Ισραηλινής κοινής γνώμης, εκφράζει με θράσος και ρατσιστικό μίσος όσα η κυβέρνησή του προωθεί. Κάτοικος ο ίδιος εποικισμού στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, αποτελεί τον πιο ένθερμο υποστηρικτή της επέκτασης των Ισραηλινών εποικισμών, των ρατσιστικών πολιτικών ενάντια στους Παλαιστίνιους που ζουν στο Ισραήλ και των πολιτικών εθνοκάθαρσης των Παλαιστινιων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.

Η Ελληνική κυβέρνηση σε άλλη μια από τις υποτιθέμενες κινήσεις σωτηρίας της χώρας από την οικονομική κατάρρευση εντείνει τις σχέσεις με τέτοιους εγκληματίες.Ο Λιμπερμαν και τα σχέδια που φέρνει μαζί του για οικονομική και στρατιωτική συνεργασία είναι ανεπιθύμητα.

Ο πιο φασίστας του φασιστικού κράτους του Απαρτχάιντ, της συνεχιζόμενης εθνοκάθαρσης, της απάνθρωπης κατοχής και του εγκλήματος τους στραγγαλισμού της Γάζας θα έπρεπε να βρίσκεται κατηγορούμενος σε διεθνή δικαστήρια εγκλημάτων πολέμου και όχι επίσκεψη για συζητήσεις διακρατικών σχέσεων στη χώρα μας.

Καλούμε συλλογικότητες, φορείς και δημοτικές παρατάξεις να εκδώσουν ανακοινώσεις καταγγελίας αυτής της επίσκεψης.

Συγκέντρωση για να δηλώσουμε «Εξω ο φασίστας Λίμπερμαν»

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011 6.00 μ.μ.

Σύνταγμα (απέναντι από τη Βουλή)


Σύλλογος Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ

www.intifada.gr

http://intifadagr.wordpress.com/

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Άνοιγμα διοδίων στην Πελοπόννησο (video)

Βίντεο από το άνοιγμα διοδίων στο Σπαθοβούνι:

Ανακοίνωση της προσωρινής επιτροπής Πελοποννήσου ενάντια στα διόδια

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ
10 Ιανουαρίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Χαιρετίζουμε τη μαζική συμμετοχή των πολιτών της Πελοποννήσου, στο κάλεσμα της Επιτροπής την Κυριακή 9 Ιανουαρίου σε όλους τους σταθμούς των διοδίων της Πελοποννήσου, να σηκώσουμε τις μπάρες.
Η μεγάλη συμμετοχή των ενεργών πολιτών και κυρίως της νεολαίας, αλλά και οι εκδηλώσεις συμπαράστασης από τους διερχόμενους οδηγούς εκφράζουν την αγανάκτηση των πολιτών για τις τρομακτικές αυξήσεις των τιμών των διοδίων, αλλά και ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, του μνημονίου και της τρόικας. Πολιτική που έχει οδηγήσει στην τρομακτική αύξηση της ανεργίας και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι να έχουν χάσει πάνω από 30% του εισοδήματός τους, την ίδια ώρα που η βενζίνη έχει αυξηθεί πάνω από 50%, τα τέλη κυκλοφορίας πάνω από 20%, τα εισιτήρια 20% και τα τιμολόγια της ΔΕΗ πάνω από 7%.
Το κίνημα κατά των διοδίων που εκδηλώθηκε σε όλη τη χώρα την Κυριακή, είναι πλέον ένα μεγάλο, μαζικό, αυθόρμητο και ακηδεμόνευτο κίνημα. Γι’ αυτό έχει ανησυχήσει και η κυβέρνηση και οι ιδιωτικές εταιρείες που εισπράττουν το χαράτσι.
Η Προσωρινή Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και Πολιτών Πελοποννήσου ενάντια στα Διόδια καλεί όλους τους φορείς και τους ενεργούς πολίτες την Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011, στις 11 π.μ., στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Αρκαδίας για να συγκροτήσουμε τη Συντονιστική Επιτροπή Πελοποννήσου και να καθορίσουμε τη συνέχιση του αγώνα μας. Στη συγκέντρωση της 23ης Ιανουαρίου θα παραβρεθούν οι εκπρόσωποι του Πανελλαδικού Συντονιστικού κατά των Διοδίων μαζί με νομικούς.

Ο αγώνας συνεχίζεται. Δεν θα μας τρομοκρατήσουν.
Αντιστεκόμαστε. Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση.

Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Φωτογραφίες από το άνοιγμα διοδίων στο Σπαθοβούνι

Πολίτες από την Πελοπόννησο άνοιξαν για πρώτη φορά και τους τρεις σταθμούς διοδίων (Σπαθοβούνι, Νεστάνη, Ασέα).
Δείτε κάποιες φωτογραφίες από το άνοιγμα στο Σπαθοβούνι:








linkwithin

Related Posts with Thumbnails