Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Μια σπουδαία προσπάθεια!

"Κλέβουμε" από το γειτονικό blog Δον Κιχώτης:

Stay Tuned!

Για τρίτη συνεχή χρονιά ο ανοιχτός κοινωνικός χώρος Δον Κιχώτης αποτελεί για την πόλη του Άργους μια σημαντική διέξοδο. Ήδη από τις αρχές Σεπτέμβρη ο χώρος φιλοξενεί την πρώτη έκθεση της φωτογραφικής ομάδας που δημιουργήθηκε πέρυσι στο Δον Κιχώτη. Επίσης, συνεχίζονται οι προβολές ταινιών (δείτε εδώ: 1, 2, 3, 4 ) με επιλογές που κινούνται σε μονοπάτια εναλλακτικά. Ακόμη, ετοιμάζονται βραδιές με πολλά ερωτηματικά (Δον Κιχώτης Quiz Nights!), εργαστήρια και μαθήματα διαφόρων ειδών, εκδηλώσεις και άλλα πολλά! Μείνετε συντονισμένοι!  

Σκέφτομαι...

Άρθρο της Τζίνας Πολίτη από την Αυγή της Πέμπτης.

Σκέφτομαι τα κατεστραμμένα σπίτια, τις ρημαγμένες πόλεις και τα χωριά, τα αίματα των αθώων στους δρόμους, τους προσφιλείς νεκρούς που άφησαν θαμμένους και άθαφτους οι 450.000 χιλιάδες πρόσφυγες, γυναίκες, άνδρες, γέροι και παιδιά από τη Συρία, που «συνωστίζονται» στα σύνορα της Τουρκίας. Σκέφτομαι και όλους τους άλλους, τους χιλιάδες πρόσφυγες από τη Λιβύη για τους οποίους τίποτα δεν ακούμε.
Στρέφω το βλέμμα μου προς την Αίγυπτο για να δω τ’ αποτελέσματα που έφερε η «αναίμακτη» επανάσταση της ένδοξης πλατείας Ταχρίρ και βλέπω ότι ο αιγυπτιακός λαός δεν πήρε τη μοίρα του στα χέρια του. Άλλοι τον ορίζουν πάλι όπως και πριν, άλλοι εκμεταλλεύονται τον πλούτο της χώρας τους και της εργασίας τους, το ΔΝΤ βρίσκεται πάντα ante portes για να βοηθήσει με έντοκα δάνεια και όρους σκληρούς για την «ανασυγκρότηση» και αυτών των χωρών.
Ναι, πράγματι, ευφυέστατη αυτή η στρατηγική που εμφανίστηκε αμέσως μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση! Τώρα, αντί η αυτοκρατορία να κάνει εντυπωσιακούς πολέμους χάριν της Δημοκρατίας (διότι ο ιερός σκοπός αγιάζει τα ανίερα μέσα), όπως στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, αντί να γίνεται μισητή στον ειρηνόφιλο κόσμο και ν’ ακούει την κραυγή «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι», τώρα βγάζει την ουρά της και τα πολυδάπανα οπλικά της συστήματα  από τη μέση και βάζει τους λαούς να πολεμάνε μεταξύ τους λυσσαλέα για να ελευθερωθούν από τους πρώην φίλους της, τώρα στυγνούς δικτάτορες, ώστε να κατακτήσουν και οι λαοί αυτοί το ιδεώδες της «δημοκρατίας», να φτάσουν επιτέλους στο δεύτερο στάδιο «εξέλιξης» μετά την απελευθέρωσή τους από την αποικιοκρατία!
«Εμφύλιοι πόλεμοι» λοιπόν ξεσπούν παντού, χάριν της Δημοκρατίας, που όπως φαίνεται εμψυχώνει από καιρό και τα πλήθη ενάντια στον δικτάτορα του Ιράν και πιο πρόσφατα ακόμα και τα πλήθη της «εκδημοκρατισμένης» Ρωσίας, που στενάζουν κάτω από την εξουσία του δεσποτικού Πούτιν.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Από τη δημοκρατία στο φασισμό: Κατασκευάζουν ανθρωπάκια και γεννούν τέρατα!

Άρθρο του Στέλιου Ελληνιάδη στο Δρόμο της Αριστεράς
 
Τα βλέπαμε. Αλλά ποιος μπορούσε να αντιδράσει αποτελεσματικά. Μόνοι μας τα λέγαμε, μόνοι μας τ’ ακούγαμε. Σεισμογράφοι υπάρχουν στην κοινωνία, αλλά ποιος τους λαμβάνει υπ’ όψιν, ιδιαίτερα όταν οι δονήσεις είναι χαμηλής έντασης και μεγάλης διάρκειας και αναδιαμορφώνουν τα λαϊκά στρώματα σταδιακά και φαινομενικά ανώδυνα.
Σε εποχές που το χρήμα ρέει, οι βιτρίνες είναι φωτισμένες, τα ράφια στα σουπερμάρκετ γεμάτα, τα δάνεια εύκολα και το θέαμα-ακρόαμα ξέχειλο, οι πληροφορίες από τις χορτασμένες αισθήσεις διυλίζονται από τα φίλτρα που έντεχνα τοποθετεί το σύστημα στον πολίτη-καταναλωτή. Τα σήματα κινδύνου δεν φτάνουν ποτέ στο κέντρο επεξεργασίας του εγκεφάλου ή φτάνουν, ακόμα και στους πολίτες που βρίσκονται σε κάποια επιφυλακή, εξασθενημένα.

Σεισμογράφος ακριβείας
Το λαϊκό τραγούδι είναι ένας τέτοιος σεισμογράφος και, μάλιστα, μεγάλης ακριβείας. Καταγράφει τα ρεύματα και τις τάσεις και τα αποτυπώνει με τους δικούς του κώδικες. Για παράδειγμα, μόνο στο τραγούδι θίχτηκε το ζήτημα της μετανάστευσης με τόση καθαρότητα και έμφαση. Επίσης, στο τραγούδι αποτυπώθηκε με εξονυχιστική λεπτομέρεια το κυρίαρχο λάιφσταϊλ της τελευταίας εικοσαετίας. Η συντελούμενη καταστροφή εκδηλωνόταν με ενεργητικό και παθητικό τρόπο, μέσα από τη γκλαμουριά και το χαβαλέ του φτηνού εμπορεύματος και μέσα από την απουσία του ποιοτικού λαϊκού τραγουδιού. Ένα χάσμα πρωτόγνωρο για το ελληνικό τραγούδι. Ένα χάσμα που δεν έγινε πλατιά αντιληπτό.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Μετάβαση και ΣΥΡΙΖΑ

Άρθρο του Ρούντι Ρινάλντι, στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς, τεύχος 130
Με την απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινούν οι διεργασίες για τη σύγκληση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του συμμαχικού σχήματος για τη δημιουργία του ενιαίου φορέα, σε μια κρίσιμη περίοδο.
Οι σκέψεις που ακολουθούν ας θεωρηθούν μια συμβολή για το εγχείρημα αυτό, με στόχο μια γόνιμη και αποδοτική διεργασία μέσα σε ένα δυναμικό των ανθρώπων της Αριστεράς που βιώνουν με αγωνία και διάθεση για προσφορά, την ταραγμένη πορεία του τόπου.

Ορισμένες βασικές παραδοχές
• Η χώρα, η κοινωνία και ο λαός βρίσκονται προ μιας τεράστιας καταστροφής. Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει την καταστροφή και τη χρεοκοπία, ενώ η άγουσα των εξελίξεων μας οδηγεί με γοργό βήμα σε μια μεγάλων διαστάσεων πανεθνική καταστροφή.
• Η ανάγκη να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ολέθρια πορεία, ορίζει μια διαδικασία μετάβασης σε μια άλλη Ελλάδα –που καμιά σχέση δεν θα έχει με την προ του 2008 κατάσταση– και που πρώτο της βήμα θα είναι να σταθεί σε ένα «μετα-τροϊκανό ξέφωτο» (όπως πολύ παραστατικά αναφέρει στο ιδιαίτερης σημασίας άρθρο του ο Λαοκράτης Βάσσης, Αυγή, 28/8) ανατρέποντας μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, δίνοντας τέλος στη δράση του σάπιου πολιτικού κόσμου και του νομικού εποικοδομήματος που το στήριξε, ανοίγοντας ταυτόχρονα διάπλατα τους ορίζοντες για μια παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση - ανασυγκρότηση της χώρας.
• Η αποτροπή της καταστροφής και η ανάληψη της ευθύνης να οδηγηθεί η χώρα στη σωτηρία και σε διέξοδο, μέσα από μια διαδικασία ρήξεων, ανατροπών και πολιτικών αλλαγών, η διαδικασία μετάβασης σε μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, σημαδεύονται και οριοθετούνται από τη σύγκρουση δύο υπό διαμόρφωση μεγάλων κοινωνικών μπλοκ, δύο στρατοπέδων, δύο κόσμων. Από τη μια του μνημονιακού μπλοκ και από την άλλη του λαϊκού, δημοκρατικού, πατριωτικού, αντιμνημονιακού και αντιτροϊκανού μπλοκ που έχει δημιουργηθεί και εκφράζεται μέσα από αγώνες και πολιτικές αναμετρήσεις των δυόμισι τελευταίων χρόνων. Η κοινωνική σύγκρουση αυτών των δύο «παρατάξεων» είναι αναπόφευκτη, είναι σε εξέλιξη και η έκβασή της δεν είναι προκαθορισμένη.
• Αυτά που διαδραματίζονται στη χώρα μας, πέρα από οδυνηρά, είναι και εκπληκτικά, και δικαίως ο ελληνικός λαός έχει καταταχθεί και αξιολογηθεί ως ένας αντιστασιακός λαός που με την παρουσία του και τους αγώνες του βρίσκεται σήμερα μεταξύ των πιο σημαντικών λαϊκών κινημάτων στο σύγχρονο κόσμο.

linkwithin

Related Posts with Thumbnails