Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Γιατί η σύμβαση με την Cosco είναι "αποικιοκρατική";

Χρήσιμες απόψεις φιλοξενεί η σημερινή "αυγή" σχετικά με τη σύμβαση της Cosco, την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των λιμενεργατών και τον αποικιοκρατικό χαρακτήρα της σύμβασης. Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη του Γιώργου Νουχουτίδη προέδρου της Ένωσης Λιμνεργατών στον ΟΛΠ, του Γιώργου Κατρούγκαλου, δικηγόρου και αναπληρωτή καθηγητή ΔΠΘ και το κείμενο της Αναστασίας Φρατζεσκάκη μέλους του Δ.Σ. ΕΜΥ/ΟΛΠ:

Συνέντευξη του Γ. Νουχουτίδη στον Κ. Ζαγαρά

* Πώς βλέπετε τους χειρισμούς της νέας κυβέρνησης στο θέμα του λιμανιού;

Έχουμε κάνει ένα αγώνα τρία χρόνια, αυτά τα τρία χρόνια οι βουλευτές Πειραιά του ΠΑΣΟΚ και ο νομάρχης και ο δήμαρχος που προέρχονται από τον ίδιο χώρο βρίσκονταν στο πλευρό των εργαζομένων. Παράλληλα είχαν, όπως κι εμείς, ονομάσει κι αυτοί με τη σειρά τους τη σύμβαση “λεόντειο” και “αποικιοκρατικού” χαρακτήρα. Προεκλογικά επίσης είχαν έρθει εδώ οι υποψήφιοι βουλευτές ΠΑΣΟΚ Α' και Β' Πειραιά και η πρόταση που έκαναν ήταν “επαναδιαπραγμάτευση- αναθεώρηση- ακύρωση”. Κι αυτό όπως λέγανε θα γινόταν μέσα από μία επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης, ζητώντας να κυριαρχεί το δημόσιο συμφέρον και το management να περάσει στα χέρια του δημοσίου.

Σήμερα ωστόσο διαπιστώνουμε από τα επίσημα χείλη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ότι αλλάζει εντελώς το περιεχόμενο των προεκλογικών τους δεσμεύσεων. Μιλάνε πλέον με γνώμονα ότι η Cosco είναι μέσα στο λιμάνι και δεν πάνε σε μία ριζική επαναδιαπραγμάτευση ούτε ακύρωση της σύμβασης. Συνεπώς μπορούμε να μιλάμε ξεκάθαρα για αναντιστοιχία λόγων και έργων.

* Πώς βλέπετε επίσης τις προθέσεις της να προχωρήσει σε επέκταση της συμφωνίας;

Εδώ να σημειώσουμε ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, η προβλήτα I έχει 5 γερανογέφυρες και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ανταγωνιστεί την προβλήτα II που έχει 14. Η νέα κυβέρνηση μας λέει πως επιθυμεί μία “σύμπραξη”. Θα έπρεπε όμως να δούμε το βάθος και το περιεχόμενο αυτής της έννοιας. Να δούμε τι σημαίνει σύμπραξη, ποιος έχει το management της εταιρείας, πόσο τοις εκατό έχει το ελληνικό δημόσιο, ποιος κάνει τις προσλήψεις, πώς περιφρουρούνται οι εργασιακές σχέσεις κ.λπ. Άρα να την αναφέρει κανείς ως λέξη τη “σύμπραξη” μπορεί να λέει κάτι, ως περιεχόμενο όμως αποτελεί μία φωτοβολίδα. Ίδωμεν.

* Ποιες είναι οι εργασιακές συνθήκες που προβλέπει η σύμβαση με την Cosco;

Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει την επόμενη ημέρα. Αυτό που προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης είναι να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία. Η εργατική νομοθεσία ωστόσο συμπεριλαμβάνει: Εθνική Συλλογική Σύμβαση, προγράμματα stage, άνεργοι από τον ΟΑΕΔ, δελτίο παροχής υπηρεσιών, 4ωρα και μερική απασχόληση. Γεγονός που εμείς το θεωρούμε απαράδεκτο, καθώς θα έπρεπε τουλάχιστο να διασφαλιστούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που ισχύουν στα λιμάνια ως ελάχιστη προστασία των εργαζομένων. Για να δείξουν τέλος πάντων ότι έχουν μία ευαισθησία και να μην επιτρέψουν την Cosco να επιβάλλει εργασιακό μεσαίωνα.

* Μέχρι πότε είστε διατεθειμένοι να συνεχίσετε τις απεργιακές κινητοποιήσεις; Θα συνεχίσετε ακόμα και αν, όπως λέει η κυβέρνηση, διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας;

Οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματά μας. Έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας ότι εμείς δεν πρόκειται να αυτοκτονήσουμε. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή την στιγμή δεν υπερασπιζόμαστε συντεχνιακά μας δικαιώματα. Πέρα από εργαζόμενοι είμαστε και ενεργοί πολίτες αυτής της χώρας, που έχουμε λόγο και δυνατότητα να κρίνουμε κάθε σύμβαση παραχώρησης δημόσιου πλούτου. Συγκεκριμένα για τον ΟΛΠ θεωρούμε ότι αποτελεί πνεύμονα οικονομικής ανάπτυξης όχι μόνο του Πειραιά, αλλά και όλης της χώρας. Συνεπώς θα υπερασπιστούμε τα “ιερά και τα όσια” που έχουμε για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί.

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, να τονίσουμε ότι οι θέσεις εργασίας δεν μπορούν να διασφαλιστούν με τους ιδιώτες. Μόνο το δημόσιο είναι αυτό που μπορεί να τις διασφαλίσει.
* Εκπρόσωποι του επιχειρηματικού και εμπορικού κόσμου μιλάνε για καταστροφικές επιπτώσεις στην αγορά από την απεργία, τι απαντάτε σε αυτό;

Πράγματι υπάρχει κόσμος που έχει δίκιο να διαμαρτύρεται και είναι κατανοητό. Αυτό όμως που θα πρέπει να είναι σε όλους κατανοητό ότι από το 1977 είχαν να γίνουν κινητοποιήσεις στον Πειραιά. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από τη στιγμή που η κυβέρνηση της Ν.Δ. αποφάσισε να ξεπουλήσει τον ΣΕΜΠΟ του λιμανιού.

Εμείς ζητάμε από τους εμπόρους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες να σταθούν στο πλευρό μας γιατί πρέπει να έχουν στον νου τους ότι οι εργαζόμενοι υπερασπίζονται αυτή τη στιγμή το δημόσιο συμφέρον. Γιατί οι εργαζόμενοι είναι και καταναλωτές και χωρίς να έχουν χρήματα δεν μπορεί να δουλέψει το εμπόριο. Πέρα όμως από αυτό, πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε πως αν εγκατασταθεί η κινέζικη εταιρεία θα υπάρξουν μεταποιητικές επιχειρήσεις που ουσιαστικά θα καταστρέψουν ό,τι αυτή τη στιγμή υπάρχει. Αυτό συνέβη όπου πήγε και εγκαταστάθηκε η Cosco, ακόμα και εκεί που είχε μόλις το 10-15% ενός λιμανιού.

* Διάφοροι κύκλοι εξαπολύουν επίθεση εναντίον σας κάνοντας λόγο για τις αμοιβές σας ότι είναι “πολύ υψηλές”. Τι απαντάτε σε αυτό;

Να υπογραμμίσουμε αρχικά ότι δεν υπάρχει ούτε 1 ευρώ που δίνετε στους εργαζόμενους και δεν είναι θέμα ΣΣΕ. Από την άλλη πλευρά, για πάνω από 10 χρόνια δεν έχουν γίνει προσλήψεις, όπως εμείς ζητούσαμε, με αποτέλεσμα μέρος του προσωπικού που απασχολείτε αυτή τη στιγμή να κάνει 500 περίπου 8ωρα το χρόνο (Σαββατοκύριακα, αργίες κ.λπ.). Αποτέλεσμα αυτού είναι οι υψηλές αποδοχές. Ορισμένοι επιδιώκουν να διαβάλουν και να διασύρουν τους εργαζόμενους για να χρησιμοποιήσουν ως άρμα την πρακτική αυτή ώστε να συκοφαντήσουν συνολικά την εργατική τάξη.
Γιατί δεν μας άκουσαν ούτε μία στιγμή ώστε να γίνουν προσλήψεις προτιμώντας την ίδια στιγμή να πληρώνουν υπερωρίες με προσαύξηση 50%; Αυτό από μόνο του τα λέει όλα.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ ΣΤΟΝ Κ. ΖΑΓΑΡΑ

* Ποια είναι τα ζητήματα που προκύπτουν από τη σύμβαση μεταξύ ΟΛΠ Α.Ε. - και Cosco;

Το βασικότερο πρόβλημα της σύμβασης είναι ότι δεν εξασφαλίζει ότι η εμπορευματική κίνηση στο λιμάνι του Πειραιά θα γίνεται με τρόπο που να εξυπηρετεί το κοινωνικό συμφέρον. Το Σύνταγμα μας στο άρθρο 106 επιβάλλει στο κράτος να εξασφαλίζει ότι η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας (παρ. 2). Για τον σκοπό αυτό υπάρχει κρατική υποχρέωση (τουλάχιστον) για άμεση εποπτεία στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας ή σε φορείς που παρέχουν υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο (παρ. 3). Και για τους δύο παραπάνω λόγους η σύμβαση αυτή που παραχωρεί μια δημόσια υπηρεσία σε έναν ιδιώτη θα έπρεπε να μην αποσκοπεί κυρίως στο οικονομικό κέρδος του τελευταίου ή στην είσπραξη του αντίτιμου από το δημόσιο αλλά στην εξυπηρέτηση της δημόσιας υπηρεσίας. Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει.

Οι εργαζόμενοι αντιδρούν κυρίως σε αυτήν την εξαφάνιση του δημόσιου συμφέροντος από το λιμάνι. Βεβαίως, και το ίδιο τους το εργασιακό μέλλον βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Παραχωρείται στην Cosco η προβλήτα ΙΙ, γνωστή ως Σ.ΕΜΠΟ (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων), η μοναδική προβλήτα που λειτουργεί στον ΟΛΠ εδώ και 20 χρόνια και έχει κατασκευαστεί με ίδια κεφάλαια. Εκεί απασχολούνται άμεσα 750 εργαζόμενοι (από το σύνολο των 1600 της ΟΛΠ Α.Ε.) που μόλις τελειώσει η φάση «δανεισμού» τους προς την νέα εταιρεία δεν θα έχουν πλέον αντικείμενο εργασίας. Αν καταργηθούν οι θέσεις τους, αντιλαμβάνεστε ότι θα απολυθούν, παρά τις εγγυήσεις που είχε προβλέψει για αυτούς ο νόμος.

* Για ποιους λόγους θεωρείτε, αν εξαιρέσουμε τα εργασιακά ζητήματα, πως είναι αποικιοκρατική η σύμβαση;

Όχι μόνον η διάρκεια της σύμβασης (35 χρόνια!), αλλά κυρίως η έλλειψη οποιασδήποτε αποτελεσματικής εποπτείας εκ μέρους του δημοσίου δικαιολογεί, νομίζω, τον χαρακτηρισμό αυτό. Για παράδειγμα, δεν εξασφαλίζεται με αυτήν η συνέχεια της δημόσιας υπηρεσίας. Ακόμη και εάν η νέα εταιρεία αποφασίσει να κλείσει το λιμάνι, η ΟΛΠ μπορεί να αντιδράσει μόνον εάν εγκαταλείψει τη λειτουργία του για συνεχές χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 15 ημερών. Και πάλι και τότε δεν καταγγέλλεται η σύμβαση, μια που αυτή προβλέπει ότι η ΟΛΠ οφείλει να δώσει «εύλογη (sic!) προθεσμία στην ανάδοχο η οποία δεν θα είναι μικρότερη των πενήντα ημερών. Η κινεζική δε εταιρεία, έχει δυνατότητα να στείλει την υπόθεση στην διαιτησία, πέραν και αυτού του διαστήματος. Άλλο παράδειγμα: Στο σχέδιο καταστατικού της αναδόχου (άρθρο 2 στ'), που επίσης κυρώθηκε με τον νόμο της Νέας Δημοκρατίας, μεταξύ των σκοπών της αναδόχου περιλαμβάνονται η «προστασία της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης»! Αντιλαμβάνεστε ότι δεν ήταν μόνον τα «ασημικά» της εθνικής οικονομίας που φαίνεται ότι ήταν διατεθειμένη να ξεπουλήσει η προηγούμενη κυβέρνηση…

* Η κυβέρνηση λέει πως δεν είναι δυνατή η ακύρωση της σύμβασης και μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση. Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα κρίσιμα θέματα που πρέπει να τεθούν στην επαναδιαπραγμάτευση;

Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να καλύψει τις τερατώδεις αυτές προβλέψεις της σύμβασης με έναν εξίσου τερατώδη σε έκταση και περιεχόμενο κυρωτικό νόμο, που (με τα παραρτήματα του) φτάνει τις 2527 σελίδες. Η νομοθετική κύρωση όμως δεν εμποδίζει την επαναδιαπραγμάτευση, τουλάχιστον εκείνων των ρυθμίσεων που είναι εξόφθαλμα αντισυνταγματικές. Το κρισιμότερο θέμα είναι η αποκατάσταση του δημοσίου στη δημόσια υπηρεσία του λιμανιού. Υπάρχουν πολλές νομικές μορφές για τούτο και θεωρώ ότι οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να δεχθούν οποιαδήποτε από αυτές εξασφαλίζει τα εργασιακά τους δικαιώματα και το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον.

* Θεωρείτε πως είναι εφικτή η ακύρωση της συμφωνίας με την Cosco;

Όπως γνωρίζετε, η ομοσπονδία των εργαζομένων και το σωματείο των λιμενεργατών έχουν ασκήσει αίτηση ακύρωσης που συζητήθηκε στην Ολομέλεια του Συμβούλιου της Επικρατείας. Θέλω να ελπίζω ότι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας μας θα ελέγξει και θα ακυρώσει όσα αντισυνταγματικά περιλαμβάνει η σύμβαση αυτή.


ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ Α. ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑΚΗ

Με αφορμή την πολυήμερη απεργία των εργαζομένων στα λιμάνια με αίτημα να ακυρωθεί η σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ του ΟΛΠ και της Cosco ένα τμήμα της συζήτησης έχει στραφεί στα αρνητικά σημεία της σύμβασης παραχώρησης.

Η κριτική των εργαζομένων μπορεί να συμπυκνωθεί σε δύο ομάδες επιχειρημάτων, εκείνα που είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και εκείνα που αφορούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Όσον αφορά την προστασία του δημόσιου συμφέροντος, να σημειώσουμε ότι από τη σύμβαση απουσιάζουν παντελώς ρήτρες που θα εξασφαλίζουν τον ελεγκτικό και εποπτικό ρόλο του δημοσίου επί της σύμφωνης με το δημόσιο συμφέρον εξέλιξη της σύμβασης. Συνεπώς δεν προκύπτει από πουθενά με σαφήνεια ότι το ελληνικό δημόσιο θα μπορεί για παράδειγμα να ελέγχει αν τηρείται η σχετική νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας ή ασφάλειας του χώρου.

Επιπλέον προβλέπονται οι εξής παράνομοι όροι:

Στην Cosco παραχωρείται το δικαίωμα να παρέχει το δημόσιο αγαθό της μεταφοράς. Το ελληνικό κράτος οφείλει να διασφαλίσει ότι αυτού του είδους η υπηρεσία θα παρέχεται απρόσκοπτα.

Σύμφωνα με τη σύμβαση ο ΟΛΠ- διότι το ελληνικό Δημόσιο δεν εμφανίζεται πουθενά- θα έχει το δικαίωμα να καταγγείλει την σύμβαση μόνο στην περίπτωση που η Cosco εγκαταλείψει τη λειτουργία του λιμανιού για συνεχές χρονικό διάστημα 15 ημερών. Αυτό σημαίνει ότι η Cosco μπορεί όσες φορές θέλει να σταματά τη λειτουργία του λιμανιού έως και 14 ημέρες, αρκεί την 15 να αποκαθιστά τη λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας.

Σχετικά τώρα με τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν θα ήταν παράλογο να πούμε ότι υποσκάπτονται. Αυτό γιατί πουθενά στη σύμβαση δεν αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι στα λιμάνια είναι μία ιδιαίτερη επαγγελματική ομάδα με συγκεκριμένες δεξιότητες που αυτό συνεπάγεται και συγκεκριμένες αμοιβές και εργασιακά δικαιώματα. Τα τελευταία περιγράφονται και διασφαλίζονται μέσα από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που τα όριά τους όμως εξαντλούνται στους Δημόσιους Οργανισμούς Λιμένων. Παράλληλα δίδεται ρητά το δικαίωμα στην Cosco να προσλαμβάνει εργαζόμενους από την ελεύθερη αγορά, πλήρους ή μερικής απασχόλησης, να τους αμείβει είτε ως ανειδίκευτους εργάτες ή ιδιωτικούς υπαλλήλους, και βεβαίως να τους κάνει ατομικές συμβάσεις εργασίας ή ακόμη και συμβάσεις έργου.

Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένα φτηνό και ανασφαλές εργατικό δυναμικό το οποίο θα λειτουργεί ως μέσο εκβιασμού για να περισταλούν και οι εργασιακές διεκδικήσεις των ήδη εργαζόμενων στον ΟΛΠ, προκειμένου ο τελευταίος να μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στην Cosco.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

linkwithin

Related Posts with Thumbnails