Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Τελευταίος Δρόμος της Αριστεράς για το 2012 - Αναζητήστε τον!

Μη χάσετε το Δρόμο
της Αριστεράς που κυκλοφόρησε
το Σάββατο 29 Δεκεμβρίου
Μεταξύ άλλων διαβάστε:
·         Χριστούγεννα παγωνιάς και απόγνωσης, αλλά και Χριστούγεννα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Οι δυο όψεις της μνημονιακής Ελλάδας προκαλούν οργή και γενούν ελπίδα
·         Η επιχείρηση Σαμαρά για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, οι προκλήσεις του 2013 και ο λαϊκός παράγοντας
·         Άκρως αποκαλυπτικός ο λογαριασμός της δόσης για την οποία πανηγυρίζει η τρόικα εσωτερικού
·         Συνεχίζει να ανάβει φωτιές στο πολιτικό σύστημα η Λίστα Λαγκάρντ
·         Άρθρο για το αν η Ελλάδα θυμίζει δημοκρατία της Βαϊμάρης ή ζει συνθήκες αντίστοιχες με την περίοδο πριν τη μικρασιατικά καταστροφή
·         Τελικά, στραβός είν’ ο γυαλός… - Επιμονή στην ίδια πορεία οι Θέσεις του ΚΚΕ ενόψει του 19ου Συνεδρίου
·         Ο οικονομολόγος Βασίλης Βιλιάρδος γράφει για τις επικίνδυνες εξελίξεις
·         Η μετάβαση από τον «ομολογιακό αντικαπιταλισμό-διεθνισμό» στην πολιτική
·         Ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης μιλά στον Δρόμο για τη σκευωρία των κατασταλτικών μηχανισμών εναντίον του Πέτρου Καπετανόπουλου
·         Με τη μαρτυρία του Περικλή Κοροβέση ο Δρόμος εγκαινιάζει τη στήλη της προφορικής μικροϊστορίας
·         Πλήρης απορρύθμιση της λιμενεργασίας - Προετοιμάζονται πανευρωπαϊκές κινητοποιήσεις τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο
·         Μέρα αγώνα κι όχι κατανάλωσης η Κυριακή 30 Δεκέμβρη
Ακόμα διαβάστε,
·         «Εξαγωγή» Γερμανών συνταξιούχων λόγω… αδυναμίας περίθαλψης
·         Η εισαγόμενη σωτηρία βλάπτει σοβαρά το Ανατολικό Κονγκό
·         Εφιαλτικό το ποινικό σύστημα των ΗΠΑ
·         Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, το 5λεπτο διάλειμμα με τον Σωκράτη Μαντζουράνη, τον Ηρόστρατο, το δισέλιδο της… άλλης Θεσσαλονίκης, τη σελίδα του αθλητισμού και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς
Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Για να ακουστούμε, πορευόμαστε σιωπηλά

Καθώς το ημερολόγιο των Μάγια τελειώνει, ένας νέος κύκλος αγώνων αρχίζει με χιλιάδες Ζαπατίστας να διαδηλώνουν ειρηνικά και σιωπηλά καταλαμβάνοντας τις πλατείες της πόλης κατα μήκος της Τσιάπας.
Οι Ζαπατίστας επιστρέφουν! Ρέουν σαν το νερό του ποταμού που χτυπάει το σπαθί. Και ενώ ορισμένοι προσδοκούν τις γιορτές των Χριστουγέννων, και κάποιοι άλλοι το τέλος  του ημερολογίου των Μάγιας, και άλλοι ακόμα το νέο ανακοινωθέν από το Γενικό Comandancia του EZLN που είχε ανακοινωθεί τον περασμένο Νοέμβριο, οι κύριες πόλεις της Τσιάπας ξύπνησαν πριν μερικές μέρες με τις αναμνήσεις του 1994 .
Οπαδοί της Νέας Εποχής σε όλο τον κόσμο μπορεί να μιλούν και να μεταδίδουν το ενδεχόμενο ότι ετοιμάζεται το τέλος του κόσμου, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι Μάγιας είχαν μια πολύ διαφορετική άποψη επί του θέματος. Προτίμησαν να μας στείλουν ένα άλλο μήνυμα: αυτό που ετοιμάζουν και οικοδομούν μέσα στη σιωπή για δύο δεκαετίες τώρα.

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ο συστημισμός… προωθεί την «ανανέωση» της πολιτικής ζωής

Εξαιρετικό άρθρο του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφόρησε εκτάκτως την Παρασκευή.

 Ο συστημισμός… προωθεί την «ανανέωση» της πολιτικής ζωής
...και η μη διαχειρίσιμη αμφισβήτηση μετρά τη σχέση της με την Αριστερά. Του Γιάννη Τσούτσια

Το ότι η επικαιρότητα γίνεται ολοένα και πιο αντιφατική και πιο δυσανάγνωστη, τόσο σε ό,τι αφορά τα καθημερινά, αλλά και σε όσα τείνουν να καταστούν μονιμότερα, αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση. Και οι δημοσκοπήσεις αυτό έδειξαν. Κολλήσαμε! Η καθίζηση στο κίνημα αλλά και στη λαϊκή διαθεσιμότητα είναι ορατή. Όπως και το γεγονός ότι αυτή συνοδεύεται από μια αυξανόμενη διάθεση καθολικής απόρριψης, που υποστρέφει περισσότερο σε απογοήτευση παρά σε οργή, όσο κι αν η τελευταία παραμένει κοντά στο σημείο βρασμού.
Εν ολίγοις, διερχόμαστε τη φάση όπου ξεσπούν τα αδιέξοδα από την παράκαμψη του αιτήματος διαμόρφωσης ενός αριστερού ρεύματος κοινωνικοπολιτικής διεξόδου. Αιτήματος επιτακτικού, σε όλα τα επίπεδα, που βιώνεται εντονότερα από το πιο πολιτικοποιημένο τμήμα της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, βιώνονται και οι συνέπειες της ακινησίας, νομιμοποιημένης από τη θεωρία της αυτόματης πτώσης Σαμαρά, που έδωσε τη δυνατότητα στη Δεξιά να σχεδιάσει απερίσπαστη την ανασύνταξή της. Είμαστε, δηλαδή, μακριά από την απαίτηση για έναν πολιτικό λόγο διεξόδου.
Εν τω μεταξύ, ο Σαμαράς προχωρεί απερίσπαστος, ξεδιπλώνοντας τακτικές. Ευθυγράμμισε τη Δεξιά σ’ ένα και μόνο στρατόπεδο. Σταθεροποιήθηκε στην κυβέρνηση (στα όρια πάντα του εφικτού και μέχρι εκεί που του επιτρέπει η κυριαρχούσα αποδιαρθρωτική ρευστότητα). Επιχειρεί την ιδεολογική οχύρωση του συστημισμού, μέσω της θεωρίας των άκρων, και κλιμακώνει τη σκλήρυνση, δηλαδή, την αύξηση της βίας σε κάθε επίπεδο. Τώρα επιτίθεται επιλεγμένα στη συνδικαλιστικά συγκροτημένη κοινωνία, που από «συντεχνία» έγινε «ομάδα συνδικαλιστών», υποβοηθούμενος από τη φθορά και την απονομιμοποίηση στα μάτια όλης της κοινωνίας μιας ορισμένου τύπου συνδικαλιστικής δράσης. Τέλος, τα ελάχιστα που θα περισσέψουν από το πακέτο της δόσης, διανέμονται με επικοινωνιακά αποδοτικό τρόπο και σύμφωνα με προκαθορισμένες προτεραιότητες. Έτσι, δόθηκε μέρος των οφειλομένων στους αγρότες, στο χώρο των οποίων εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί η επιρροή της Ν.Δ. περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.
Το μεγάλο κόλπο, όμως, είναι άλλο. Είναι η «ανανέωση» της πολιτικής ζωής.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Μη χάσετε το Δρόμο το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου

Μη χάσετε το Δρόμο
το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου

Μεταξύ άλλων διαβάστε:



·         To eurogroup, η δόση και οι πανηγυρισμοί της τρόικας εσωτερικού για το άλμα της χώρας στην καταστροφή

·         Το προκλητικό Νόμπελ Ειρήνης στην Ε.Ε., οι κινητοποιήσεις στο Όσλο, το ενδιαφέρον των ξένων ΜΜΕ και η «αδιαφορία» των ελληνικών. Μιλά στο Δρόμο ο Βουλευτής Δημήτρης Κοδέλας, που εκπροσώπησε τον ΣΥΡΙΖΑ στις διαδηλώσεις που έγιναν στη νορβηγική πρωτεύουσα

·         Η ανταποκρίτρια του Δρόμου στη Λευκωσία, Ανδρούλα Γεωργιάδου, γράφει για το πώς έπεσε και η Κύπρος στα νύχια του Μνημονίου, για το κλυδωνιζόμενο πολιτικό σύστημα και τις επερχόμενες εκλογές

·         Προμήνυμα των επερχόμενων αλλαγών στο πολιτικό σκηνικό η εσωκομματική σύγκρουση στους Ανεξάρτητους Έλληνες

·         Τι θα συζητηθεί στην πρώτη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

    Η επίθεση Λυκουρέντζου στα φαρμακεία και τα διαλυτικά πειράματα της κυβέρνησης Σαμαρά

·         Η διαπλοκή είναι χρυσός: Μια αποκαλυπτική συζήτηση στη Βουλή για τα μεταλλεία χρυσού και χαλκού στη Κασσάνδρα Χαλκιδικής

    Εργολαβικές μπίζνες στις πλάτες εργαζομένων - Εμπαιγμός, αλλά και πιθανή απάτη σε βάρος του Δημοσίου, στο Ηράκλειο
    Ένα αποκαλυπτικό άρθρο για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και τo χωριό του Αστερίξ

Ακόμα διαβάστε,

·         Ο Φαουάζ Τραμπούλσι, με αφορμή τις αραβικές εξεγέρσεις, γράφει για την Αριστερά, τονίζοντας ότι πρέπει να ξανασκεφτεί συνολικά το κοινωνικό της πρόταγμα

·         Πώς οι πολυεθνικές αποτιμούν την ανθρώπινη ζωή

·         Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, το 5λεπτο διάλειμμα με τον Σωκράτη Μαντζουράνη, τον Ηρόστρατο, το δισέλιδο της… άλλης Θεσσαλονίκης, τη σελίδα του αθλητισμού και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους


Εφημερίδα Δρόμος

Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Τι είναι αριστερό / αριστερά σήμερα;

Από το Δρόμο του προηγούμενου Σαββάτου

Τι είναι αριστερό / αριστερά σήμερα;
Με αφορμή την εμφάνιση της Aριστερής Πλατφόρμας. Tου Τάσου Βαρούνη

Στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ έκανε με ηχηρό τρόπο την εμφάνισή της η Αριστερή Πλατφόρμα, παρουσιαζόμενη σαν προσπάθεια κατοχύρωσης της δημοκρατίας στο εσωτερικό του «νέου κόμματος» και τοποθέτησης ορισμένων οχυρωματικών κτισμάτων σε μια πιθανή ή και ήδη συντελεσμένη δεξιόστροφη πορεία του οργανισμού.
Αυτά που παρουσίασε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ήταν δύο τροπολογίες (μία για ευρώ και χρέος και μία για τη συμπαράταξη της Αριστεράς όπως την εννοεί), μία ξεχωριστή λίστα με τίτλο Αριστερή Πλατφόρμα που υποστηρίχτηκε ως ένδειξη δημοκρατίας στο κόμμα και υπεράσπισης της Αριστεράς από μια σύνθλιψή της που προωθείται από ένα μπλοκ δυνάμεων, μάλλον αστικής παλινόρθωσης. Ακόμα, έγινε φανερό πως αυτή η εξέλιξη είχε σχεδιαστεί από καιρό, είχαν υπάρξει συνεργασίες και συμφωνίες (πάντα στις κορυφές) ενώ στις συνελεύσεις δεν είχε τεθεί καν τέτοιο θέμα.
Το γεγονός ότι η παρέμβαση Λαφαζάνη από το βήμα της Συνδιάσκεψης δεν έτυχε της ευνοϊκής αποδοχής από το σώμα, καταγράφεται και αποτελεί μήνυμα για την πρωτοβουλία του, η οποία δημιουργεί, τουλάχιστον, σκεπτικισμό και αντανακλαστικούς φόβους. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εκτιμήσεις πολλών στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας για την έκβαση της Συνδιάσκεψης είναι διθυραμβικές, στηριγμένες κυρίως στην καταγραφή τους και όχι στην συνολική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

«Ένα δαχτυλίδι για μια κούπα ρύζι»

Από το Δρόμο του Σαββάτου.

«Ένα δαχτυλίδι για μια κούπα ρύζι» ή αλλιώς θα προσθέσουμε εμείς: ως πότε θα τους ανεχόμαστε;
 

Ενεχυροδανειστήριο μέσα και σε σούπερ μάρκετ
Σε σύγχρονο-μοντέρνο μαυραγορίτη έχει μετατραπεί πολύ γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ, νοικιάζοντας χώρο μέσα σε ένα από τα δεκάδες πολυκαταστήματα που διατηρεί στη χώρα, σε ιδιοκτήτη ενεχυροδανειστηρίου.
Καταπατώντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας απέναντι στον καταναλωτή, η ιδιοκτησία του σούπερ-μάρκετ, δεν δίστασε να εντάξει στις... υπηρεσίες της, έναν από τους χιλιάδες επιτήδειους που εκμεταλλεύονται τον πόνο της κοινωνίας.
Οι πληροφορίες του Δρόμου, αναφέρουν ότι το σούπερ-μάρκετ βρίσκεται στην Παλλήνη, επί της Λεωφόρου Μαραθώνος και ο ιδιοκτήτης του ενεχυροδανειστηρίου, ήρθε σε συμφωνία με την ιδιοκτησία έτσι ώστε να του παραχωρηθεί ένα μέρος του καταστήματος με αντάλλαγμα την μηναία καταβολή ενοικίου.
Η πινακίδα με την επιγραφή «Αγοράζω Χρυσό» είναι σε διακριτή θέση και η διαδικασία πώλησης και αγοράς χρυσού γίνεται μέσα στο σούπερ-μάρκετ, εκμεταλλευόμενοι αμφότεροι (σούπερ-μάρκετ και ενεχυροδανειστήριο) την ανάγκη κάθε οικογένειας για την κάλυψη των βασικών για τη διατροφή της αναγκών.
Παράλληλα, και σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η άδεια του ενεχυροδανειστηρίου είναι νόμιμη, άρα μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία του, αφού έχει κατατεθεί έναρξη εργασίας στην εφορία και έχει διαβιβαστεί με τυπική κοινοποίηση στην ελληνική αστυνομία, αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι ο χώρος λειτουργίας του (δηλαδή το περιβάλλον) δημιουργεί τέτοιο κλίμα που η πώληση του χρυσού γίνεται σε πολύ χαμηλές τιμές.
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε πως ενεχυρίαζες ένα κόσμημα για να καλύψεις ένα -μεγάλο συνήθως- ποσό που όφειλες. Πλέον, ακόμη και για να αποκτήσεις τη δυνατότητα αγοράς τροφίμων θα πρέπει να ξεπουληθείς.

Ναυπλιώτικες δικτυακές αναζητήσεις

Το τελευταίο εξάμηνο έχει κάνει τη δυναμική του εμφάνιση ένα νέο μπλογκ στην περιοχή του Ναυπλίου. Ανακαλύψτε το Παλαμπούρτζι!
υγ. απολαύστε την πρόσφατη ανάρτηση "Kαλό τελευταίο μας μήνα.." !

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Κοινωνικό Παντοπωλείο Πολιτών Άργους

Και μέρες που 'ναι ας μην ξεχνάμε το Κοινωνικό Παντοπωλείο Πολιτών Άργους...
http://kppargos.blogspot.gr/


 

 

 

Κερατέα, 2 χρόνια μετά...

Ημερομηνία: 11/12/2012
Συγγραφέας: left.gr

Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους αγωνίστηκαν με μόνο αντάλλαγμα τη σωτηρία του τόπου τους και το μέλλον των παιδιών τους και σε όλους όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι.

Μνήμη σημαίνει Αλήθεια. 

Γιατί Αλήθεια σημαίνει ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΗΘΗ 

Σήμερα είναι για εμάς μία ημέρα μνήμης, μία ημέρα αλήθειας. Και οι μνήμες που κουβαλάμε είναι πολλές, άλλες τόσες και οι αλήθειες. 

Μνήμη είναι οι σειρήνες να ηχούν στις 4 το πρωί 
Μνήμη είναι η εισβολή μέσα σε κρύο και σε χιόνι στις 4 το πρωί 
Μνήμη είναι τα χημικά σε μπαλκόνια, αυλές και παιδικές χαρές. 
Μνήμη είναι οι ευθείες βολές, οι πλαστικές σφαίρες και η άγρια καταστολή 
Μνήμη είναι η αδιάκριτη βία, αποτέλεσμα της διαταγής: «Ότι στέκεται σε δύο πόδια, γαμήστε το» 
Μνήμη είναι η «δολοφονική» επιχείρηση στο μπλόκο του Λαυρίου, όπου έκαψαν και έδειραν χωρίς οίκτο 
Μνήμη είναι η έγκυος γυναίκα που απέβαλλε 
Μνήμη είναι εκείνη η γριούλα στη Φειδίου που πνιγόταν από τα χημικά (όπως και οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι και παιδιά) κι ευχόμαστε ο γιος της να μην ξέχασε 
Μνήμη είναι οι 37 κατηγορούμενοι ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης 
Μνήμη είναι πως οι πρώτοι τρεις ήδη αθωώθηκαν πριν φτάσουν σε δίκη 
Μνήμη είναι οι εκατοντάδες τραυματίες 
Μνήμη είναι πως με τρεις δικαστικές αποφάσεις κυρήχθηκε παράνομη αυτή η εισβολή 
Μνήμη είναι ότι το κράτος αγνόησε αυτές τις αποφάσεις 
Μνήμη είναι η καταστροφή από τα ματ της περιουσίας των κατοίκων 
Μνήμη είναι τα 7 εκατομμύρια ευρώ που κατασπατάλησε το κράτος τις 128 ημέρες, φυλώντας 3 μηχανήματα ιδιωτών 
Μνήμη είναι πως ούτε αυτό κατάφεραν 
Μνήμη είναι τα ψέματα των ραγκούση, παπακωνσταντίνου, λιακόπουλου,παπουτσή, τζάκρη 
Μνήμη είναι πως όλοι εκείνοι πέρασαν στη λήθη 
Μνήμη είναι τα ψέματα του σγουρού εδώ και ενάμιση χρόνο 
Μνήμη είναι η συμπόρευση των μμε με την κυβερνητική γραμμή και η εναντίον μας προπαγάνδα τους 
Μνήμη είναι η αυθόρμητη αντίδραση, η πίστη και η ανιδιοτελής προσφορά των κατοίκων 
Μνήμη είναι όλα αυτά τα όμορφα που αναδείχθηκαν αυτές τις 128 ημέρες 
Μνήμη είναι ότι κόμματα, παρατάξεις, συντεχνίες, προσωπικά και όλα εκείνα που χωρίζουν τους ανθρώπους έμειναν στην άκρη 
Μνήμη είναι η μάνα που ενώ κρατούσε το μπλόκο ζωντανό όλη την ημέρα, μαγείρευε και έφερνε φαγητό στα παιδιά της στις 2 τη νύχτα 
Μνήμη είναι οι πάντα χαμογελαστοί και αποφασισμένοι ακόμα για θάνατο γέροντες 
Μνήμη είναι η δημιουργική στάση και το τσαγανό των μικρών παιδιών, μαθητών και μαθητριών 
Μνήμη είναι το ότι κανείς δεν φοβήθηκε τη σύγκρουση 
Μνήμη είναι ότι κάποιοι στάθηκαν στις πρώτες γραμμές του αγώνα ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Και θα το ξανακάνουν 
Μνήμη είναι ότι αυτή η μάχη κερδήθηκε γιατί ο καθένας έκανε αυτό που έπρεπε και μπορούσε καταθέτοντας όλη την ψυχή του 
Μνήμη είναι η αλληλεγγύη που εισπράχθηκε από παντού 
Μνήμη είναι να μαθαίνουμε από τα λάθη και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Κάποιοι στα «ψηλά» δεν το έχουν καταλάβει και πράττουν ακριβώς το αντίθετο 
Μνήμη είναι τους ελάχιστους ιδιοτελείς να τους παραμερίζουμε. Είναι εκείνοι που ανοίγουν τις κερκόπορτες 
Μνήμη είναι να ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια. Τίποτα δεν τελείωσε κι όποιος επαναπαύεται και ξεχνά η ιστορία δείχνει πως στο τέλος τιμωρείται 
Μνήμη είναι να σεβόμαστε και να νοιώθουμε δέος που αποτελούμε κομμάτι ενός κινήματος που μας ξεπέρασε όλους 
Μνήμη είναι το ότι ήρθαμε κοντά και δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας χωρίσει 


ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ 


Υ.Γ. – «Μικρές μάχες κερδίζονται και σήμερα ανά τον κόσμο, νομίζω, όμως, πως οι άνθρωποι (εξακολουθούν να) χάνουν. Πραγματικά, βλέπω το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας ζοφερό/χωρίς ελπίδα. Μα έχω εμπιστοσύνη στην αντίληψη των ανθρώπων για στοχασμό, οργή και επανάσταση…» 

Στα λόγια του φίλου μας Όσκαρ Ολιβέρα κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Μικρές μάχες δίνονται και κερδίζονται σε όλο τον κόσμο. Αυτό δε σημαίνει ότι κερδίζεται και ο πόλεμος. Το ίδιο συμβαίνει και στην χώρα μας. Παντού μικρές και μεγάλες μάχες δίνονται καθημερινά. Για να κερδίσουμε τον πόλεμο απέναντι σε όλους εκείνους που προσπαθούν να μας κλέψουν την αξιοπρέπεια και τα όνειρά μας, που καταστρέφουν το περιβάλλον για το κέρδος, που θέλουν να μας τρομοκρατήσουν και να ελέγχουν τις ζωές μας, οφείλουμε να κάνουμε ένα πράγμα: Να αγωνιστούμε μαζί, δίπλα ο ένας στον άλλο, χέρι με χέρι. Αυτό είναι το μήνυμα του αγώνα της Κερατέας. Όλοι μαζί μπορούμε… 

Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται σε όσους αγωνίστηκαν με μόνο αντάλλαγμα τη σωτηρία του τόπου τους και το μέλλον των παιδιών τους και σε όλους όσους στάθηκαν αλληλέγγυοι. Σε όλους εκείνους που σήμερα αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στη δημοκρατία και ιδιαίτερα στους φίλους μας σε Σκουριές, Φυλή, Γραμματικό, Κιλκίς, Ωραιόκαστρο, Μαυροράχη, Λευκίμμη, Αιγιαλεία, Καρβουνάρι, Ελληνικό…
 
Πηγή: Forkeratea.com

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Πόσο ενιαίος, πόσο νέος, πόσο μεγάλος φορέας ο ΣΥΡΙΖΑ;

Από το Δρόμο της Αριστεράς του Σαββάτου μια καίρια τοποθέτηση για το ΣΥΡΙΖΑ
 
Μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και στο δρόμο για το ιδρυτικό Συνέδριο. Του Ρούντι Ρινάλντι


Οι εργασίες έληξαν, οι προβληματισμοί συνεχίζονται. Αναμφισβήτητα ήταν ένα μεγάλο γεγονός στις διεργασίες, τις εξελίξεις και τη ζωή της Αριστεράς στη χώρα μας. Η κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ έχει τροποποιηθεί όπως και ο ρόλος του στις πολιτικές εξελίξεις και στα τεκταινόμενα στην Αριστερά, που έχει γίνει κομβικός-κεντρικός. Επομένως, η όποια προβληματική-κριτική, ο όποιος απολογισμός πρέπει να λάβει υπ’ όψιν τη σημερινή διάσταση του εγχειρήματος, που δεν επιδέχεται συγκρίσεις με προηγούμενες συνδιασκέψεις, για πολλούς λόγους.
Στις διαδικασίες για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πήραν μέρος δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι (30-35.000) εκλέχτηκαν 3.200 αντιπρόσωποι, τις εργασίες παρακολούθησαν γύρω στις 6.000 άνθρωποι και στις ψηφοφορίες πήραν μέρος περίπου 3.000 αντιπρόσωποι. Όλα αυτά δείχνουν τη νέα κλίμακα και την αλλαγή από τον ΣYΡΙΖΑ του χτες. Τώρα που ο κύκλος αυτός ολοκληρώθηκε, μέχρι να ανοίξει ο επόμενος που θα αφορά το ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα, επιτρέπεται και είναι αναγκαίος ένας ουσιαστικός απολογισμός.
Η ευκαιρία για ένα κόμμα-κίνημα ή πώς ο μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ ατύχησε
Η συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με ένα αυθεντικό ριζοσπαστικό ρεύμα που δυνάμωσε μέσα στους αγώνες ενάντια στο Μνημόνιο και την τρόικα -δηλαδή ενάντια στο ειδικό καθεστώς επιτροπείας και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που το πλάσαρε και το στήριξε εσωτερικά- τροποποίησε άρδην τον πολιτικό χάρτη και έφερε την Αριστερά στον προθάλαμο της διακυβέρνησης, την κατέστησε αξιωματική αντιπολίτευση και γκρέμισε το δικομματισμό των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συνάντηση έγινε μέσα στους αγώνες αλλά και σαν δυναμική τάση από τις εκλογές της 6ης Μαΐου.
Από τότε μπορούσαν να μπουν οι βάσεις για ένα νέο κόμμα-κίνημα, για δραστικό άνοιγμα που θα γίνονταν στη βάση της έκκλησης να δημιουργηθεί στη χώρα ένα κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα που θα στηριζόταν σε διαδικασίες βάσης και στην αυτοοργάνωση για να έρθει μια μεγάλη πολιτική αλλαγή. Αυτό δεν συνειδητοποιήθηκε ούτε στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων (ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο στις δύο εκλογικές διαδικασίες), αλλά ούτε και αμέσως μετά το αποτέλεσμα του Ιουνίου. Δεν τέθηκε με έμφαση το ζήτημα, παρόλο που άρχισαν ορισμένες συζητήσεις για το νέο φορέα. Το βάρος δόθηκε στην προετοιμασία γύρω από το πρόγραμμα, τα τμήματα, τα υπουργεία, τις προτάσεις κ.λπ. Όλα τα άλλα παραπέμφθηκαν για το Σεπτέμβρη και βλέπουμε…
Αυτή η έλλειψη, η καθυστέρηση για προτάσεις σχετικά με το υποκείμενο και τις διαδικασίες του έφερε σύγχυση αλλά και αμηχανία, αφού ο κόσμος ήταν ζεστός, περίμενε αλλά δεν άκουγε τίποτα σχετικό. Ήταν φανερό πως ανάμεσα στην εξαγγελία μιας πολιτικής γραμμής, κυρίως από τον Αλέξη Τσίπρα, και τον κόσμο που καλούνταν να την υποστηρίξει με κάθε τρόπο, ο οργανισμός ΣΥΡΙΖΑ ήταν σε άλλο μήκος κύματος, είτε εξαιτίας συνηθειών, είτε από αντιλήψεις του παρελθόντος. Κραυγαλέο παράδειγμα, η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ όπου παρουσιάστηκε η πρόταση για την παραγωγική ανασυγκρότηση και η οποία συνάντησε τη γενική αδιαφορία από τον οργανισμό ΣΥΡΙΖΑ, είτε γιατί κάποιοι θεωρούν την πρόταση εξ ορισμού «δεξιά», είτε γιατί δεν καταλαβαίνουν αυτή την ανάγκη, είτε γιατί έχουν έγνοια και αποκλειστικό ενδιαφέρον για άλλα ζητήματα.
Με αυτά και με αυτά χάθηκε χρόνος, δεν εντοπίστηκε η ανάγκη του κινηματικού χαρακτήρα και του πολιτικού τρόπου που έπρεπε να αλλάξουν πολλά μέσα στον οργανισμό του ΣΥΡΙΖΑ και του βάρους που έπρεπε να πέσει στο ζήτημα αυτό. Η μεγάλη ευκαιρία για την ανάδυση και δραστηριοποίηση στη βάση της μορφής κόμμα-κίνημα, περιορίστηκε.
Παρ’ όλα αυτά οι πάνω από 500 συνελεύσεις που έγιναν και οι πολύ μαζικές συγκεντρώσεις σε ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα, έδειχναν ότι υπήρχαν άλλες δυνατότητες και άλλες επιλογές από αυτές που, τελικά, έγιναν. Ένα κόμμα-κίνημα που θα ήταν ανοιχτό σε μια «εισβολή» λαϊκών ανθρώπων στις τάξεις του θα διαμόρφωνε μια άλλη κατάσταση και θα έδινε πολύ μεγαλύτερη διάσταση στο εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτό θα προέκυπτε ένας πραγματικά μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ. Τα πνεύματα, όμως, εντός του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν έτοιμα για κάτι τέτοιο. Ο ιστός του ΣΥΝ δεν μπορούσε να ξεπεράσει συνήθειες και οι άλλες συνιστώσες-ομάδες δεν ήθελαν να χάσουν το ρόλο που είχαν μέσα στο χτεσινό ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, όλα προσαρμόστηκαν…
Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ
Αντί του νέου και μεγάλου εγχειρήματος επιλέχθηκε εκ των ενόντων ο «ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ» ως μεγέθυνση του ΣΥΝ. Το ίδιο, δηλαδή, μοντέλο σε ένα μεγαλύτερο νούμερο, πιο φαρδύ, πιο μεγάλο, πιο χωρητικό. Αυτό όριζε να κοντύνουν οι συνιστώσες, να παίρνονται αποφάσεις -δεν μπορεί να μιλάς για διακυβέρνηση και να μην μπορεί ο φορέας να καταλήγει σε μια σειρά ζητήματα γρήγορα και αποφασιστικά-, να συγκροτούνταν διαδικασίες οι οποίες να συντόνιζαν τον ενιαίο φορέα στις νέες επιλογές και στα νέα καθήκοντα που έρχονταν.
Ο τόνος έπεσε στις «αυτοδιαλύσεις» των συνιστωσών, ο ΣΥΝ σιγά-σιγά καταχτούσε τις θέσεις μέσα στα κρίσιμα πόστα π.χ. κοινοβουλευτικές επιτροπές, τμήματα ανά υπουργείο, θεματικές επιτροπές και πλησιάζοντας στις συνελεύσεις και τις εκλογές για τη συνδιάσκεψη άρχισαν και κυριάρχησαν οι καταμετρήσεις και οι λιστομαχίες.
Οι ημερομηνίες ήταν ασφυκτικές, η συζήτηση πολύ στριμωγμένη, αφού τα κείμενα δόθηκαν τελευταία στιγμή και η εγγραφή νέου κόσμου προχωρούσε με βραδείς ρυθμούς. Οι συνελεύσεις δεν συζήτησαν πολιτικά παρά ελάχιστα. Αλλά και όσο συζήτησαν, καμιά διαδικασία αξιοποίησης αυτής της συζήτησης δεν υπήρξε. Κυριάρχησε η γνωστή λογική: «ας γίνονται κάποιες, οποιεσδήποτε διαδικασίες στη βάση και κάπου αλλού κανονίζονται και αποφασίζονται τα πράγματα».
Το ίδιο και σε μεγαλύτερη κλίμακα συνέβη μέσα στη Συνδιάσκεψη. Τόσο ως διαδικασία όσο και ως ουσία. Η διαδικασία ήταν αυτή που παραγνώρισε το γεγονός ότι φτιάχνουμε ένα νέο φορέα. Είχαμε δύο «συνέδρια»: Ένα που εξελίσσονταν ως κανονική διαδικασία, 3-4 άτυπα, μικρότερα από τάσεις, συνιστώσες, λίστες κ.λπ. και μια σχεδόν διαρκή συνεδρίαση της γραμματείας που ασχολούνταν με θέματα που ήταν της δικαιοδοσίας ολόκληρου του σώματος.
Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με την πλήρη εφαρμογή του τρόπου που ο ΣΥΝ εκλέγει τα όργανά του, χωρίς ποτέ αυτό να έχει συζητηθεί στις συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, το «ενιαίο» έτσι όπως αρχικά επιθυμούνταν, δεν επετεύχθη και αυτό για πολλούς λόγους: Η εμφύτευση μιας «αριστερής αντιπολίτευσης» πριν καν συζητήσουμε και καταλήξουμε για τον τρόπο λειτουργίας και τις καταστατικές αρχές τού υπό ίδρυση κόμματος -κατάργηση έτσι κάθε μεταβατικής ιδιότητας του σώματος αυτού και ταυτόχρονα γράψιμο της δημοκρατίας στα παλαιότερα των υποδημάτων- τίναξε στον αέρα το «ενιαίο» όπως είχε σχεδιαστεί.
Από τις διαδικασίες της Συνδιάσκεψης φάνηκε ότι σχεδόν το σύνολο των συνιστωσών δεν έχει κατανοήσει τη σημασία του συνθήματος «ΣΥΡΙΖΑ των μελών».
Ο νέος φορέας
Το προσδιοριστικό «νέος» είναι αυτό που υποτιμήθηκε περισσότερο από καθετί μέσα στη διαδικασία που κυριάρχησε. Πριν και κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης. Ενώ το τελευταίο διάστημα πρέπει να γράφτηκαν περίπου 15-20 χιλιάδες νέα μέλη, σχεδόν κανένα από αυτά δεν εκλέχτηκε ως αντιπρόσωπος στη Συνδιάσκεψη και λίγα παρακολούθησαν τις διαδικασίες της στο ΣΕΦ. Το «νέο» στοιχείο πνίγηκε από την κυριάρχηση μηχανισμών και τις αλλεπάλληλες καταμετρήσεις τους.
Δεν αποδεχόμαστε πως μόνο αυτό μπορούσε να γίνει ή ότι ήταν μοιραίο να φτάσουμε σε τέτοια διαδικασία. Πρώτον γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ γενικά είναι σε ανοδική φάση, δεύτερον γιατί υπάρχει διαθεσιμότητα από νέο κόσμο να συσπειρωθεί, τρίτον γιατί έγιναν τέτοιες προτάσεις αλλά δεν εισακούστηκαν από ΣΥΝ και συνιστώσες, τέταρτον γιατί για να επιτευχθούν στόχοι πρέπει να υπάρχουν πολιτικές που να δημιουργούν κίνηση και συσπείρωση - και αυτό λείπει παντελώς από τον υπαρκτό ΣΥΡΙΖΑ σαν μέθοδος.
Θα μπορούσε να δημιουργηθεί άλλο κλίμα, να δοθεί άλλο κέντρο βάρους -στα νέα μέλη- να παραμερίζονταν μικροκομματικές συνήθειες, να γίνονταν μια συνδιάσκεψη με περισσότερη πολιτική συζήτηση και να έμπαινε το ερώτημα τι είδους, τι μορφή οργάνωσης χρειαζόμαστε για τη μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα. Και να προχωράγαμε πιο ορμητικά αλλά και πιο προσεκτικά, πιο μελετημένα. Οι προχειρότητες αναδύονται, καθορίζουν, τραυματίζουν, συσσωρεύουν προβλήματα.
Σαν συμπέρασμα
Συνεχίζεται η παλίνδρομη αντιφατική πορεία συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ ως πρωτότυπου και σημαντικού εγχειρήματος. Η κλίμακα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης και οι θετικές και αρνητικές πλευρές που αποκόμισαν χιλιάδες άνθρωποι που πήραν μέρος στις διαδικασίες της είναι μια παρακαταθήκη για την προετοιμασία -σε όλα τα επίπεδα- ενός σημαντικού και ελπιδοφόρου ιδρυτικού συνέδριου. Το «νέο» πρέπει να οδηγεί όλες τις προτάσεις και ιδιαίτερα η μέριμνα για την έκφραση ενός ευρύτατου πολιτικού ρεύματος διεξόδου στην ελληνική κοινωνία.
* * * * *
Η κρίσιμη ποσόστωση
Μέχρι τώρα στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μέριμνα για ποσοστώσεις στο θέμα των γυναικών ή στο να εκφράζονται όλες οι περιφέρειες της χώρας στη νέα Κ.Ε. Νομίζουμε ότι μια ποσόστωση που είναι κρίσιμη και θα καθορίζει την πορεία του νέου φορέα είναι εκείνη που θα δίνει το 50% των εκπροσωπήσεων σε όργανα και επιτροπές σε νέα μέλη. Δηλαδή μια γρήγορη αποφασιστική εμπλοκή σε όλη τη ζωή της δομής του οργανισμού μας νέων μελών. Αυτό θα βάλει φρένο και φραγμό σε όλες τις «κακές συνήθειες» του παρελθόντος, θα δημιουργήσει ένα κλίμα συμμετοχής και δεν θα αφήσει τα νέα μέλη (μια μειοψηφία τους) βορά σε μηχανισμούς και μια πλειοψηφία σε παθητικό ανενεργό ρόλο.
Το πρόβλημα της νεολαίας
Δομικό πρόβλημα του νέου φορέα αποτελεί η οργανική του σχέση με τη νεολαία. Οι νέοι δεν παίρνουν μέρος στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δεν είναι θετικό. Η επιρροή στη νεολαία (εκλογική και άλλη) είναι δυσανάλογη με την άμεση συμμετοχή της στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς να πάρει μέρος στις διαδικασίες έτσι όπως αυτές γίνονται; Δεν είναι απλά ζήτημα δημιουργίας μιας μαζικής αυτόνομης οργάνωσης νεολαίας (που θα συζητηθεί στο επόμενο διάστημα). Είναι κυρίως ζήτημα πολιτικής και αντίληψης. Δεν εκφωνείται πολιτική για τη νεολαία (όπως και για τους αγρότες, τους εργαζόμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες κ.λπ.), δεν υπάρχουν ειδικές πολιτικές και κυρίως δεν προβλέπονται ρόλοι για αυτούς μέσα στο νέο κόμμα που δημιουργείται.
Η νεολαία βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης - αλλά και στο επίκεντρο της διεξόδου από αυτήν. Αντιμετωπίζει μεθοδευμένη, προγραμματισμένη γενοκτονία κατά στάδια. Καθολική ανεργία, οριστική περιθωριοποίηση, αδυναμία βιολογικής αναπαραγωγής, εξαναγκαστική μετανάστευση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει διαρκή έκκληση στους νέους για να παραμείνουν στη χώρα, να μην ξενιτευτούν. Να αναγνωριστεί μαζικά πως αποτελούν το επίκεντρο κάθε απόπειρας Πολιτικής Οικονομικής Κοινωνικής διεξόδου.
Παραγωγική ανασυγκρότηση χωρίς νεανικό επιστημονικό δυναμικό, χωρίς στοιχειώδη προσπέλαση σε νέες τεχνολογίες αιχμής που προϋποθέτουν φαιά ουσία, δεν γίνεται. Στον αγώνα για πραγματική Δημοκρατία σε όλο τον κόσμο πρωταγωνιστεί η νεολαία. Παράλληλα, πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε οι νέοι να πρωταγωνιστήσουν στην οικοδόμηση του νέου φορέα.
Τα κόμματα τα χτίζουν οι νεολαίοι!
Οι νέοι δίνουν την πνοή στους αγώνες και τα ελπιδοφόρα εγχειρήματα.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Μη χάσετε το Δρόμο το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου

Μη χάσετε το Δρόμο
το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου
Μεταξύ άλλων διαβάστε:

·         Επικίνδυνη φυγή στην ακροδεξιά και σε πρακτικές παρακράτους από τον υπάλληλο της Μέρκελ, Αντώνη Σαμαρά
·         Μαγειρεύουν τη φοροκαταιγίδα και με απανωτά πραξικοπήματα πετούν στο δρόμο εργαζόμενους και επιχειρούν να ακυρώσουν τη δικαιοσύνη
·         Άνθρωποι της διπλανής πόρτας μιλούν στον Δρόμο για τις συνθήκες διαβίωσής τους και για την πολυδιαφημισμένη… δόση
·         Για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ γράφουν οι: Γιάννης Θεωνάς, Ανδρέας Καρίτζης, Δημήτρης Στρατούλης, Ρούντι Ρινάλντι, Άβα Μπουλούμπαση και Χρήστος Παναγής
·         Οι επικοινωνιακές πρωτοβουλίες Βενιζέλου και το απελπισμένο διάβημα Λοβέρδου
·         Ο πολιτικοποιημένος σκηνοθέτης και πρωτοπόρος ντοκιμαντερίστας, Ροβήρος Μανθούλης, σε μια αποκλειστική συνέντευξη μιλά για το έργο και τη ζωή του
·         Δικαστικό χαστούκι στο «χαράτσι Βενιζέλου»
·         Με «δωράκι» στον Λάτση εγκαινίασαν τις αποκρατικοποιήσεις
·         Το τρίτο και τελευταίο μέρος της έρευνας του Δρόμου με αποκαλυπτικά στοιχεία για τους αυτοκινητόδρομους της διαφθοράς και της διαπλοκής
·         Και μη χάσετε το ένθετο Δρόμοι της Ιστορίας για τα «68 χρόνια από τον Δεκέμβρη του ’44», με άρθρα και συνεντεύξεις των Μιχάλη Λυμπεράτου, Μενέλαου Χαραλαμπίδη, Γιώργου Μαργαρίτη, Βασιλικής Λάζου, Γιάννη Σκαλιδάκη και Χρίστου Μάη

Ακόμα διαβάστε,
·           Ένα αποκαλυπτικό άρθρο για τις καταιγιστικές εξελίξεις στην Αίγυπτο
·           Προκλητικοί νέοι εποικισμοί στη Δυτική Όχθη
·           Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, τον Ηρόστρατο, το δισέλιδο της… άλλης Θεσσαλονίκης, τη σελίδα του αθλητισμού και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Εφημερίδα Δρόμος
Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

εκδόσεις Α/συνεχεια Ημερολόγιο 2013: Ένας χρόνος ανατροπής – Ένας χρόνος αλληλεγγύης

 
εκδόσεις Α/συνεχεια
Ημερολόγιο 2013: Ένας χρόνος ανατροπής – Ένας χρόνος αλληλεγγύης


Αφιερωμένο στην κοινωνική αλληλεγγύη είναι το ετήσιο ημερολόγιο των εκδόσεων Α/συνεχεια για το 2013. Στις σελίδες του φιλοξενεί κείμενα και δράσεις των ποικίλων εγχειρημάτων κοινωνικής αλληλεγγύης, που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, από το “κίνημα της πατάτας” και τα κοινωνικά ιατρεία, μέχρι μαθήματα αλληλεγγύης και κοινωνικά ωδεία. Παρουσιάζονται επίσης αντίστοιχα εγχειρημάτα εκτός Ελλάδας, ενώ περιλαμβάνει και μια ιστορική ματιά γύρω από την ανάπτυξη των κινημάτων αλληλεγγύης. Το ημερολόγιο συνοδεύει ένας όσο το δυνατό πιο ενημερωμένος οδηγός των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, μέχρι τη στιγμή της έκδοσης.

Η ανάδειξη του πολυποίκιλου γαλαξία των κοινωνικών δομών αλληλεγγύης, γέννημα της προσφοράς και αλληλοβοήθειας ενός αντιστεκόμενου λαού, είναι ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσουμε την ελπίδα που ποτίζεται από αυτές τις μικρές καθημερινές πράξεις ανθρωπιάς και συντροφικότητας, δείγματα της θέλησης ενός λαού να μην υποκύψει, αλλά να σταθεί όρθιος πέρνοντας την τύχη του στα χέρια του, στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις. 
 
Για πληροφορίες, παραγγελίες :
τηλ. 210-3845870, φαξ. 210-3473561, email: info@asynechia.gr / http://asynechia.gr

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Δεκέμβρης 2008: Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες | Left.gr

Δεκέμβρης 2008: Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες | Left.gr

Διαταγή-σταθμός του Πρωτοδικείου Ξάνθης «παγώνει» τη διαθεσιμότητα.

Διαταγή-σταθμός του Πρωτοδικείου Ξάνθης «παγώνει» τη διαθεσιμότητα.

Δικαίωση του κινήματος η απόφαση Πρωτοδικείου για τα χαράτσια

Μια πολύ σημαντική είδηση/νίκη για το κίνημα κατά των χαρατσιών της ΔΕΗ!
Από το left.gr



Παράνομη έκρινε το Πολυμελές Πρωτοδικείο την είσπραξη του χαρατσιού μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Η απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο είναι προσωρινά εκτελεστή, γεγονός που σημαίνει ότι η ΔΕΗ πρέπει να σταματήσει να εισπράττει το χαράτσι, ακόμη και αν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, μέχρι να κριθεί εκ νέου το θέμα από τη δικαιοσύνη.




Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα των πολιτών ενάντια στα εξοντωτικά χαράτσια

"Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που απαγορεύει στη ΔΕΗ να διακόπτει το ρεύμα λόγω μη καταβολής του "χαρατσιού", της επιβάλει να αποδέχεται την πληρωμή του λογαριασμού χωρίς το ποσό που αφορά το εδικό τέλος, να μην το ενσωματώνει, υπολογίζει και καταλογίζει στους λογαριασμούς που εκδίδει και επιπλέον δίνει το δικαίωμα στους πολίτες να ζητήσουν αποζημίωση για οποιαδήποτε από τις παραπάνω παράνομες ενέργειές της, δικαιώνει οριστικά και αμετάκλητα τον τεράστιο αγώνα του κινήματος ενάντια στα χαράτσια. 

Αποτελεί δικαίωση αυτού του κινήματος και ήττα των αντιλαϊκών αντισυνταγματικών και βάρβαρων επιλογών των τροϊκανών κυβερνήσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα των πολιτών ενάντια στα εξοντωτικά χαράτσια". 


Νοικοκυριά χωρίς ρεύμα

Σε 30.000 διακοπές ρεύματος μηνιαίως λόγω μη εξόφλησης, προχωρά η ΔΕΗ σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλό της. 


Η εφορία αποστέλλει ειδοποιητήρια

Αποστέλλονται σε λίγες μέρες περισσότερα από 350.000 "ραβασάκια" της ΔΕΗ στους ιδιοκτήτες των ακινήτων που δεν πλήρωσαν το χαράτσι για το 2011.

Σύμφωνα με πρωτοσέλιδο του "Ελεύθερου Τύπου" οι 350.000 ιδιοκτήτες θα κληθούν να πληρώσουν το χαράτσι στις εφορίες για να εξοφλήσουν άμεσα τα χρέη τους  ή να καταφύγουν σε διακανονισμό εντός 15 ημερών διαφορετικά απειλούνται με κατασχέσεις κινητών ή ακινήτων περιουσιακών στοιχείων.


Κανένας μόνος του στην κρίση: Αξιοπρεπής κατοικία για όλους

Μέσα στις συνθήκες λεηλασίας της κοινωνίας από τις μνημονιακές πολιτικές, συλλογικότητες αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία ενός κινήματος προστασίας του δικαιώματος των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των αυτοαπασχολούμενων, όλων όσοι πλήττονται βάναυσα από την κρίση να έχουν αξιοπρεπή κατοικία.




Διαβάστε επίσης:

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα την τελευταία ημέρα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.

“Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτό το τριήμερο μας δόθηκε η δυνατότητα να βάλουμε τις βάσεις για τη συγκρότηση ενός νέου πολιτικού φορέα: Αριστερού, ριζοσπαστικού, δημοκρατικού. Ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία για όλους και όλες μας. Με ωριμότητα, με όραμα, με προτάσεις και πάνω απ’ όλα με αγωνιστική διάθεση και αποφασιστικότητα, που φανερώνει πως όλοι και όλες έχουμε συναίσθηση της ευθύνης, αλλά, κυρίως, έχουμε ήδη πάρει την μεγάλη απόφαση. Θα μπούμε εμείς μπροστά για να σταματήσει η καταστροφή. Για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, για να δώσουμε όλο μας το είναι, ώστε να ξαναφτιάξουμε αυτόν τον τόπο από την αρχή.
Έχουμε μια κυβέρνηση που για το χατίρι της κ. Μέρκελ είναι ικανή να τα σαρώσει όλα. Έχουν πια χάσει κάθε ίχνος σοβαρότητας και λογικής. Προχθές αποφάσισαν να φορολογούν από εδώ και στο εξής ακόμη και όσους έχουν τρίτο παιδί, αδιαφορώντας για το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, αδιαφορώντας για την ίδια την επιβίωση του λαού μας.
Έχουμε μια κυβέρνηση που στερείται πια κάθε σοβαρότητας όταν εξαγγέλλει ότι δεν θα ανακοινώσει νέα μέτρα. Σήμερα, τους διαψεύδει ο ίδιος ο Σόιμπλε, με έγγραφό του που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας και προβλέπει ότι το χρέος, ακόμα και με τις σημερινές δικές τους αισιόδοξες προβλέψεις, δεν θα είναι 124% το 2020, αλλά 126 %. Αυτό  σημαίνει 5 δις νέα μέτρα στη πλάτη του λαού μας. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και όσα θα προκύψουν από την ύφεση που για άλλη μια φορά υποεκτιμάται και την επακόλουθη υστέρηση των δημόσιων εσόδων. Και, επιπλέον, θα πρέπει να προσθέσουμε και όσα θα χρειαστούν από την απόκλιση από το στόχο των 31 δις επαναφοράς ομολόγων.
Τα δεδομένα αυτά σημαίνουν ότι πολύ σύντομα αυτή η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά στην πίεση να φέρει νέα μέτρα. Και φυσικά επειδή το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η εύνοια των δανειστών για να παραμείνει γαντζωμένη στην εξουσία, θα το κάνει, όπως και όλες τις προηγούμενες φορές δηλώνοντας ότι είναι τα τελευταία.
Ας το γνωρίζουν όμως από τώρα. Αυτή θα είναι η τελευταία της πράξη. Ο λαός μας δε πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια στην απόπειρα εξόντωσής του. Ούτε εμείς θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Τους λέμε λοιπόν από σήμερα.
Αφήστε κάθε σκέψη να γαντζωθείτε με το ζόρι στην εξουσία.

Γιάννης Δραγασάκης: Βρισκόμαστε στον πρόλογο ενός νέου κύκλου ανατροπών και ρήξεων

Από τη σημαντική εκδήλωση της ΚΟΕ "Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο μετά την τρόικα" τη Δευτέρα 26/11 η ομιλία του Γιάννη Δραγασάκη.

Θα ήθελα αρχικά να αναφέρω τέσσερα χαρακτηριστικά της κρίσης, όπως τα αντιλαμβάνομαι, τα οποία μας προσδιορίζουν και ορισμένα συστατικά της στρατηγικής εξόδου απ’ αυτήν.
Το πρώτο έχει να κάνει με αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ιστορικό βάθος της κρίσης. Βεβαίως η κρίση άρχισε το 2008, επιδεινώθηκε με το Μνημόνιο, αλλά νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε στο ότι με την κρίση αυτή βγήκαν στην επιφάνεια μια σειρά από διαρθρωτικά προβλήματα, ανισορροπίες και αντιθέσεις που έχουν αρκετά μεγάλο ιστορικό βάθος. Ορισμένοι ταύτισαν την κρίση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. την τελευταία δεκαετία. Η ερμηνεία αυτή όμως δεν είναι επαρκής. Άλλοι, πάλι, είπαν ότι για την κρίση ευθύνεται το ευρώ. Όμως και το δημόσιο χρέος αλλά και άλλα προβλήματα προϋπήρξαν της ένταξής μας στο ευρώ. Χωρίς λοιπόν να προχωρήσω σε εκτενέστερη ανάλυση, λέω ότι η κρίση που ζούμε έχει ιστορικό βάθος μεγάλο, το οποίο φθάνει μέχρι τη μεταπολίτευση και πέρα απ’ αυτήν. Έχει να κάνει με τον τρόπο που έγινε η ανατροπή της χούντας, αλλά, από ορισμένες απόψεις, φτάνει και πιο πίσω, στον τρόπο με τον οποίο οικοδομήθηκε το ελληνικό κράτος μετά τον εμφύλιο πόλεμο από τους νικητές του. Αν δούμε π.χ. το φορολογικό σύστημα, αν δούμε τη συγκρότηση του κράτους και της παραγωγικής δομής, θα διαπιστώσουμε ότι σήμερα στην πραγματικότητα ζούμε τις συνέπειες επιλογών που έγιναν τη δεκαετία του ’70 ή ακόμη και του ’50. Αυτό σημαίνει ότι για να βγούμε από την κρίση θα απαιτηθούν βαθιές και μακράς πνοής αλλαγές. Πρέπει να σκεφτούμε από την αρχή τη συγκρότηση της κοινωνίας, τα «βάθρα» της, τις αξίες της, την προοπτική της.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό αφορά τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης. Πρωτογενώς οι αιτίες της κρίσης που ζούμε είναι ενδογενείς. Είναι αιτίες που έχουν να κάνουν με τη συγκρότηση και τον τρόπο διαμόρφωσης και ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Όμως σημαντικό ρόλο έπαιξαν και εξωγενείς αιτίες της κρίσης. Σχηματοποιώντας δηλαδή, θα έλεγα ότι η κρίση ωριμάζει και γεννιέται μέσα στο ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα, όμως επιτείνεται και επιδεινώνεται λόγω της αρχιτεκτονικής του ευρώ και των αποφάσεων των Βρυξελλών, αλλά και των ελληνικών κυβερνήσεων, και τρίτον μετατρέπεται σε καταστροφή με την εφαρμογή του Μνημονίου. Αυτά τα τρία επίπεδα των αιτιών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά το σχεδιασμό της εξόδου από την κρίση. Η ακύρωση του μνημονίου, με όποιον τρόπο κι αν γίνει, είναι μια από τις προϋποθέσεις της εξόδου από την κρίση. Δεν πρέπει δηλαδή να ταυτίζουμε την ακύρωση του μνημονίου με την άρση των συνεπειών που η πολιτική του μνημονίου δημιουργεί στο κοινωνικό σύνολο.

linkwithin

Related Posts with Thumbnails