Ο Α. Αλαβάνος δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής

Ο Α. Αλαβάνος δεν θα είναι, σύμφωνα με σημερινή του δήλωση, υποψήφιος βουλευτής. Δεν θα μπει τελικά σε αγώνα δρόμου με τον Α. Τσίπρα για το ποιός θα σταυρωθεί από περισσότερους... Ο "διακριτός ρόλος" που του επιφύλασσε η ηγεσία του ΣΥΝ ήταν αυτός. Κατέβα μάζεψε σταυρούς, και θα δούμε... Ο Α. Αλαβάνος όπου και να επέλεγε να κατέβει είναι σίγουρο ότι θα ερχόταν πρώτος σε σταυρούς. Επέλεξε να μην μπει στη διαδικασία να δείξει ποιός την έχει μεγαλύτερη (την απήχηση...). Έχει αξιοπρέπεια, δεν είναι μαϊντανός ούτε καρεκλοκένταυρος.
Όσοι αγωνιούν για την υπόθεση της Αριστεράς και για τον ΣΥΡΙΖΑ ας διαβάσουν με πολύ προσοχή την τοποθέτηση του Α. Αλαβάνου στη Σαββατιάτικη συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΝ κατάφερε (με σοβαρές ευθύνες ιδιαίτερα κάποιων συνιστωσών) να τον πετάξει έξω. Το πρόβλημά τους δεν ήταν προσωπικά ο Α. Αλαβάνος αλλά αυτά που λέει. Και εμείς δεν θεωρούμε Θεό ή αλάνθαστο τον Αλαβάνο (ίσα- ίσα), αλλά συμφωνούμε απόλυτα με αυτά που λέει παρακάτω:

Αλέκος Αλαβάνος
Καταρχήν να ευχαριστήσω τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ που μου δίνει το λόγο χωρίς να ‘μαι μέλος της. Δεν είμαι μέλος της Γραμματείας πλέον. Είναι σωστό ότι δεν έχω καμιά ιδιότητα. Από άποψη ιεραρχική είμαι ένα τίποτα. Και μπορώ να σας πω ότι το χαίρομαι αυτό το τίποτα, γιατί νιώθω έναν δεσμό μ’ όλον αυτόν τον κόσμο ο οποίος αγωνιά. Θέλω να πω ότι όλοι μιλήσαμε και θα πούμε τις εξυπνάδες μας και τις ατάκες μας, εάν, όμως, βάζαμε έναν τίτλο στη σημερινή συνεδρίαση θα ήταν «ο λυγμός του Πάντζα». Ο Πάντζας, ο γιος ενός εξόριστου από την δεξιοκρατία και εξόριστου από το ΚΚΕ μέσα στις φυλακές, έρχεται εδώ και μας λέει κάποια πράγματα και μετά κλείνει μ’ έναν κόμπο και έναν λυγμό. Άρα, ας φτάσουμε στο επίπεδο της αξίας και της ψυχής της Αριστεράς για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τα πράγματα.
Εγώ σύντροφοι θέλω να πω ότι δεν είναι το θέμα του επικεφαλής στην πραγματικότητα. Θυμάμαι όταν κάναμε αυτή τη στροφή στο Συνασπισμό, όταν εμφανίστηκα εγώ εδώ στο ΣΥΡΙΖΑ, άπειρος και άσχετος και με συνεχή λάθη κλπ., αλλά με μια προσπάθεια ο Συνασπισμός να δώσει πνοή, να συμβάλλει, να τιμήσει αυτόν τον χώρο, να πάρει πρωτοβουλίες, να κάνει προτάσεις κ.λπ. κανείς δεν έβαλε θέμα προέδρου και επικεφαλής. Ουδείς έβαλε (…). Μπορώ να πω ότι ακόμη κι ο Γλέζος κρατούσε τη βεντάλια κι έκανε αέρα. Ο Μανόλης ο Γλέζος μ’ αυτές τις θέσεις που έχει.
Επομένως, είναι ένα θέμα σύντροφοι του πώς μπορεί κανείς να έχει κατακτήσεις όχι μέσα από διοικητικά μέτρα και από επετηρίδα. Είχα πάρει την πρωτοβουλία να ανανεωθεί το κόμμα με νέους ανθρώπους, ακριβώς για να χτυπήσω τάσεις και τέτοια πράγματα και έρχονται σήμερα και λένε επετηρίδα, υπάρχει επετηρίδα, υπάρχουν νόμοι. Κανονικά σύντροφοι έπρεπε να μπαίνει ο Συνασπισμός εδώ πέρα και να πηγαίνουμε όλοι στη γωνία. Και να λέμε «τι θα μας πει;». Μπράβο, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Τι αντιπρόταση μπορούμε να φέρουμε;
Δεν είναι το θέμα του επικεφαλής και δεν έχουμε κανέναν άξιο για επικεφαλής πια. Κανέναν σχεδόν δεν έχουμε. Γιατί όλοι έχουν φθαρεί. Σύντροφοι το πρόβλημα είναι πώς προσεγγίζουμε τα ζητήματά μας. Κι αν υπάρχει μια αντίρρηση σ’ έναν επικεφαλής είναι γιατί συνδέεται με μια λογική κομματοκρατίας. Συνδέεται με μια λογική τυφλής και απολίτικης επικοινωνιακότητας. Συνδέεται με μια πολιτική η οποία αποδείχτηκε δέσμια δημοσκοπήσεων, συνδέεται με μια πολιτική που την είδαμε στις ευρωεκλογές, η οποία τι είχε; Να πετά συνθήματα μόνο, χωρίς να στέκονται πουθενά. «Τέσσερις ευρωβουλευτές, θα φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα εμείς η ηγεσία, τρίτος πόλος» ξαφνικά τρεις μέρες πριν τις εκλογές κ.λπ.
Συνδέεται σύντροφοι με μια απολίτικη και κομματοκρατική αντίληψη και προσέγγιση των προβλημάτων μας. Και δεν το λέω αυτό ως καταγγελία. Το λέω ως μια ευκαιρία να το καταγράψουμε και να προσπαθήσουμε να το περάσουμε, να το ξεπεράσουμε. Και θα ‘ναι πολύ σημαντικό να κάνει ένα τέτοιο βήμα ο Συνασπισμός. Και θέλω να πω ότι είναι μια από τις τελευταίες συνεδριάσεις που συμφωνώ πλήρως με την τοποθέτηση αντιπροσώπου του Συνασπισμού. Και είναι με αυτή του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Πλήρως. Αν μου πείτε υπογράφεις την τοποθέτηση του Λαφαζάνη, σας λέω, ναι, την υπογράφω. Κι όχι επειδή ξέρω ότι είναι ένας από τους συντρόφους που έχουν κρατήσει και το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού, αλλά επειδή είπε σωστά πράγματα. Όμως, Παναγιώτη, οι μικρομεσαίοι, εντάξει θα πούνε, «δάνεια» και «να φύγουν τα 28 δισ. από τις τράπεζες», αλλά τι αξίες βρίσκουν εδώ πέρα; Τι πολιτικές πρωτοβουλίες; Τι αξιοπιστία σ’ αυτό το χώρο; Τι εναλλακτικότητα; Προσπαθήσαμε να οικοδομήσουμε το 2005 μια εναλλακτικότητα δικιά μας.
Ο καθένας έχει προσδιοριστεί σύντροφοι από τις δραστηριότητές του. Γιατί να μην προσδιορίζεται ο Μπανιάς από τις τοποθετήσεις του στη Βουλή για τα εξωτερικά θέματα; Ποιος μπορεί να πει όχι σ’ αυτά που λέει ο Μπανιάς και να προσδιορίζεται από το αν είναι με τον Τσίπρα ή με τον Αλαβάνο ή πάει μαζί με το Ρούντι ή οτιδήποτε άλλο. Από ‘κει προσδιοριζόμαστε σύντροφοι. Και αυτό το έχει επιβάλλει ο Συνασπισμός σήμερα, η ηγεσία του Συνασπισμού. Κι αυτό είναι το μεγάλο της λάθος. Βλέπω εδώ πέρα τον Γιάννη Μπάρκα και τον Χρονόπουλο. Είμαι εχθρός τους. Είμαι εχθρός τους σύντροφοι. Στελέχη της ηγεσίας της νεολαίας, ηγετικά στελέχη. Είμαι εχθρός τους. Γιατί έτσι; Γιατί αυτά λέει η κομματική λογική. Ότι όταν πεις μια διαφορετική αντίληψη που τα στενά και αδιαφανή όργανα δεν την έχουν υιοθετήσει, δεν πρέπει να την ασπαστείς. Όχι σύντροφοι. Κι εδώ δεν είναι μόνο η δοκιμασία και η επιλογή για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι για τον καθένα μας προσωπικά. Και να οικοδομήσετε κι εσείς ως νέοι άνθρωποι την ανεξαρτησίας σας και την επαφή με τη συνείδησή σας και όχι τη γραμμή.
Πού θέλω να καταλήξω; Πιστεύω σύντροφοι ότι ακούστηκαν και μέσες προτάσεις και μέσες λύσεις κ.λπ. Ό,τι κι αν γίνει πια είναι κακό. Έχουμε κάνει πολύ μεγάλη φθορά. Παρόλα αυτά ,το άλλο τι είναι; Η διάσπαση. Το άλλο τι είναι; Δύο ψηφοδέλτια. Το άλλο τι είναι; Ένα ψηφοδέλτιο με τον άλλο χώρο απογοητευμένο ο οποίος θα περιμένει να χαιρεκακήσει. Αν το ένα ψηφοδέλτιο δεν θα μπει στη Βουλή. Επομένως, η μέση λύση, η συμβιβαστική λύση. Πάρα πολλές οι προτάσεις που ακούστηκαν. Εγώ τις υποστηρίζω όλες. Απ’ του Νταβανέλλου μέχρι του οποιουδήποτε. Σύντροφοι, η πρόταση πρέπει να ‘χει ένα στοιχείο: Ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα πάμε με δημοκρατικές διαδικασίες σε επιλογή των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ότι δεν θα επιβληθούνε με διαδικασίες από τα πάνω, κάτι το οποίο το ‘χουμε νιώσει όλοι μας. Αυτή είναι η πρόταση. Θα ήθελα ο Συνασπισμός να εξετάσει αυτή την πρόταση.
Και επίσης εγώ θέτω να δοθεί μια απάντηση από τον Συνασπισμό στη δέσμευση των υποψηφίων ότι θα ακολουθήσουν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράζεται σήμερα από τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα των μεγάλων επιλογών που θα γίνουν, ανάμεσα στις οποίες η ψήφος εμπιστοσύνης, όχι απλώς η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση κεντροαριστεράς, αλλά στα θέματα ψήφου εμπιστοσύνης ή δυσπιστίας στην κυβέρνηση. Εμείς θα θέλαμε μια απάντηση από το Συνασπισμό αύριο –πιστεύω ότι θα ‘ναι θετική- ότι σ’ αυτά τα θέματα υπάρχει πλήρης συμφωνία.
Τι μπορεί να γίνει. Επιλέξτε σύντροφοι, όποια πρόταση θέλετε, όποια θέλετε. Ξαναλέω, είμαστε σε κακό δρόμο πια. Ας σώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε. Επιλέξτε. Πρότεινα χθες κάποιο άλλο στέλεχος με κύρος και το προτείνω με ανακούφιση. Είπα χτες για παράδειγμα τη Νάντια Βαλαβάνη. Σας προτείνω κάποιο στέλεχος του Συνασπισμού, το οποίο μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη αυτού του χώρου. Λέω μια δικιά μου σκέψη, ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης. Σας κάνουμε προτάσεις σύντροφοι. Τραβάτε το όλο εγχείρημα σε μια κατάσταση αναξιοπιστίας. Να βρούμε έναν τρόπο ώστε να μην τους κάνουμε τη χάρη, να μην υπάρχουν δύο ψηφοδέλτια, να μην υπάρχει απογοήτευση, να μην υπάρχει πλήρης αναξιοπιστία και να προσπαθήσουμε, έχοντας όμως ως στόχο ότι δημοκρατική ανασυγκρότηση και δημοκρατική επιλογή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, να ‘χουμε αυτή την πρ