Στην χθεσινή Αυγή δημοσιεύεται άρθρο του Ν. Γεωργακάκη που θίγει ένα πρόβλημα που τείνει να πάρει μορφή μάστιγας. 23 αυτοκτονίες μέσα σε 18 μόλις μήνες πραγματοποιήθηκαν στην France Telecom. Στην χώρα μας οι καταγεγραμμένες αυτοκτονίες (οι πραγματικές είναι περισσότερες) έφτασαν το 2007 τις 328.Οι συνθήκες εργασίας, οι συνθήκες ζωής, ο ανταγωνισμός, η ανασφάλεια δολοφονούν ανθρώπους. Και όλες αυτές οι καταστάσεις δεν δημιουργούνται από μόνες τους. Κάποιο σύστημα τις αναπαράγει, τις πολλαπλασιάζει και τις μεγεθύνει...
Το μήνυμα με τις αυτοκτονίες στην France Τelecom
Διαβάσαμε στον τύπο για τις αλλεπάλληλες (23) αυτοκτονίες στον γαλλικό τηλεπικοινωνιακό κολοσσό France Τelecom στο διάστημα των τελευταίων 18 μηνών. Τα συνδικάτα αποδίδουν τις αυτοκτονίες στο εργασιακό στρες που προκαλεί ο εξοντωτικός ανταγωνισμός στην άλλοτε δημόσια επιχείρηση και στη διαρκή αναδιάρθρωση που γίνεται τα τελευταία χρόνια. Τελευταίο θύμα ήταν 32χρονη υπάλληλος που έβαλε τέλος στη ζωή της πηδώντας τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας στο Παρίσι, μετά από κάποια σύσκεψη που αποφασίστηκε η μετάθεση της σε άλλη διεύθυνση.
Οι εργαζόμενοι της FT χαρακτήρισαν τις ισχύουσες σήμερα συνθήκες εργασίας ως απερίγραπτες ως «μεσαιωνικές» (εφημερίδα «Le Μonde»). Όπως αναφέρουν «Ζητάμε την άδεια για να πάμε στην τουαλέτα και αν καθυστερήσουμε λίγο από διάλειμμα πρέπει να δίνουμε γραπτή εξήγηση».
Τα αιτήματα για άδεια μένουν αναπάντητα... μας υποχρεώνουν να μετακινούμαστε σε πιο χαμηλές θέσεις “για το καλό της εταιρείας”». «Θέλουν να ελαχιστοποιήσουν το κόστος χωρίς να ενδιαφέρονται για τον ανθρώπινο παράγοντα» είπε στον «Μonde» μια εργαζόμενη. Δεν είναι λοιπόν άσχετες οι αυτοκτονίες αυτές με τις συνθήκες που επικρατούν.
Τα επακόλουθα της ιδιωτικοποίησης
Όμως οι συνθήκες εργασίας δεν ήταν πάντα έτσι. Ενόσω η εταιρεία ήταν στο δημόσιο, λειτουργούσε πιο ορθολογικά, οι συνθήκες εργασίας πιο αξιοπρεπείς.
Την περίοδο (1975-1985) που υπήρχε συνολικός δημόσιος έλεγχος (100%), η εταιρεία αναπτύχθηκε μέσω ενός φιλόδοξου επενδυτικού σχεδίου, πέτυχε να είναι πρωτοπόρα στην ποιότητα των τηλεφωνικών υπηρεσιών παραμένοντας κερδοφόρα κάτι που δημιούργησε φθόνο. Παρόμοια φαινόμενα αυτοκτονιών δεν υπήρχαν.
Στο διάστημα αυτό η FT εξελίχθηκε σε πρωτοπόρα στις νέες (ψηφιακές) τεχνολογίες και στα δίκτυα δεδομένων.
Όμως σταδιακά ιδιωτικοποιείται και μάλιστα την περίοδο (1997-2003) με ιδιαίτερα αυξημένους ρυθμούς
Όπως αποδεικνύεται σήμερα η εξέλιξη αυτή επέδρασε στις εργασιακές σχέσεις που έγιναν τελείως καταπιεστικές,
Μόνο μετά από τόσες αυτοκτονίες και μετά τις πιέσεις της γαλλικής κυβέρνησης, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ντιντιέ Λομπάρ, υποσχέθηκε πιο «ανθρώπινο πρόσωπο» στην εταιρεία, και δεσμεύθηκε να αλλάξει ορισμένες από τις διοικητικές μεθόδους προκειμένου να βάλει τέλος σε αυτή την «εφιαλτική κατάσταση ».
Επιπλέον ανακοινώθηκε ότι θα συγκροτηθεί ειδική αντιπροσωπεία εργαζομένων η οποία θα διαπραγματευθεί με τη διοίκηση τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του «φαύλου κύκλου των αυτοκτονιών».
Έχω την εντύπωση ότι με ίδιο εργοδότη δεν θα καλυτερέψουν τα πράγματα, δε νομίζω πως είναι δυνατό ένας λύκος να γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη πρόβατο, όμως το θέμα αφορά τους εργαζόμενους της F.Τ. και οι ίδιοι θα αντιμετωπίσουν το θέμα
Εγώ αυτό που θέλω να αναφέρω είναι ότι οι εργαζόμενοι, γενικά, πρέπει να δουν την περίπτωση αυτή, όχι σαν κάτι μακρινό τους αλλά κάτι που τους αφορά,
Ο Νεοφιλελευθερισμός κάνει το σύστημα πιο απάνθρωπο
Όλοι οι εργαζόμενοι, μαζί και οι Έλληνες, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως τέτοιους διευθυντές και τέτοιες συμπεριφορές δημιουργεί το ίδιο το σύστημα στη σημερινή ακραία έκφρασή του.
Εμείς δεν υπερασπιζόμαστε τον υπάρχοντα δημόσιο τομέα, όμως εναντιωνόμαστε πολύ σθεναρά στο σημερινό νεοφιλελεύθερο δόγμα διαχείρισης που επιτρέπει τη χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων όχι μόνο στις καθαρά ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά και στις κρατικές. Σήμερα και στις κρατικές επιχειρήσεις εισάγεται σαν κυρίαρχο κριτήριο λειτουργίας, αυτό της κερδοφορίας, που και εμείς δεν αρνούμαστε όταν είναι σε λογικά επίπεδα. Δεν είναι όμως δυνατό να εξαφανίζεται το κοινωνικό κριτήριο λειτουργίας (ποιότητα και τιμολόγια υπηρεσιών) δεν είναι δυνατό να ανεχόμαστε οι εργασιακές σχέσεις (μισθοί , καταπίεση, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας κ.λπ.), να γίνονται απάνθρωπες.
Το σημερινό σύστημα ανέχεται την ασυδοσία των ιδιωτών και αλλά εισάγοντας σαν αποκλειστικό στόχο το κέρδος και στις δημόσιες επιχειρήσεις εισάγει την ασυδοσία και επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και σ' αυτές.
Τα συχνά ατυχήματα που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σε δημόσιες επιχειρήσεις (π.χ. ΔΕΗ,ΟΣΕ, ΛΑΡΚΟ, ΕΥΔΑΠ κ.λπ.) αλλά και τις αρνήσεις εφαρμογής συμβάσεων(π.χ. τράπεζες, Ολυμπιακή κ.λπ.) δεν είναι άσχετα με τον ιδιαίτερο αναπροσανατολισμό των Δ.Ε. σήμερα στο ταμιακό αποτέλεσμα και όχι στην κοινωνική και αναπτυξιακή αποστολή των Δ.Ε.
Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας δεν πρέπει να πέφτουν στις παγίδες διάσπασης εργαζομένων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που προωθεί η νεοφιλελεύθερη ελίτ. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως με εξαίρεση ένα ποσοστό (golden boys, ανθρώπων που υπηρετούν στις αυλές των διοικητών) που δεν ξεπερνά το 10% των εργαζομένων στις Δ.Ε., οι υπόλοιποι εργαζόμενοι δεν έχουν προνόμια, αλλά κανονιστικές ρυθμίσεις που τους προστατεύει από απολύσεις και από αυθαιρεσίες των διοικήσεων. Για τέτοιες ρυθμίσεις πρέπει να παλέψουν να εφαρμοστούν και στον ιδιωτικό τομέα και όχι το αντίθετο που συμβαίνει στις μέρες μας δηλαδή η εφαρμογή του εργασιακού μεσαίωνα στον δημόσιο τομέα.
Η δική μου έκκληση σε σχέση με το θέμα που παρουσίασα είναι ότι στις επικείμενες εκλογές οι Έλληνες εργαζόμενοι οφείλουν να τιμωρήσουν τα κόμματα (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) που έχουν ενστερνιστεί, εφαρμόσει το Νεοφιλελεύθερο δόγμα και επιμένουν σ’αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου