και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί...
Μια βδομάδα μετά τις ευρωεκλογές, ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει για τα καλά και πλέον η κατάσταση είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, οργανωμένος και μη, απαιτεί ρήξεις, αλλαγές, τροποποιήσεις σε όλα τα επίπεδα. Το σίγουρο είναι ότι το καράβι δεν μπορεί να πάει όπως πριν...Και φυσικά αυτό αφορά σε μεγάλο βαθμό την εσωτερική κατάσταση του Συνασπισμού, που μοιάζει και είναι θολή.
Για του λόγου το αληθές διαβάστε από την Αυγή τα παρακάτω άρθρα που πραγματικά είναι εύστοχα:
Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση νέας αυτόνομης ομάδας μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Κυριακάκη,
Όσον αφορά τη βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, τον Συνασπισμό, Σύλλα Παπαγιαννοπούλου,
Αναζητώντας το «γιατί....», Βασίλη Πριμικήρη,
"Ένα όνομα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περισσότερα φαντάσματα", Θεοδώρας Σταθούλια,
Περί ερμηνείας, Χρήστου Λάσκου,
Εκλογικά, εκτός θέματος..., Νίκου Κοταρίδη,
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι.... δεν είχαμε καταλάβει!!!,
Τις Πταίει;, Τζίνας Πολίτη,
"Όλο μιλάω με άλλα λόγια κι όλο τα ίδια εκείνα λένε", Νίκου Σκοπλάκη,
Ούτε βήμα πίσω, Νίκου Καρανίκα.
8 σχόλια:
Του ΣΟΦΙΑΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ
ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ μάς τελείωσαν, ο καθείς σχολιάζει κατά το δοκούν. Η Εστία, λόγου χάρη, πιστεύει ότι η Ν.Δ. έχασε "επειδή πλήρωσε τον κρατισμό της" (παραβίασε, δηλαδή, τον χρυσό κανόνα του laissez faire...), ενώ Το Βήμα, την ίδια μέρα, κατέγραφε τη "Μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ" (32,37%), εν γνώσει ότι το ΠΑΣΟΚ είχε χάσει -- συγκριτικά με τις βουλευτικές εκλογές του 2007), 850.000 ψήφους.
ΘΑ ΠΕΙΤΕ ότι άρχισα ν' ασχολούμαι με τα συμβαίνοντα στην πέρα γειτονιά, ενώ προέχει, βέβαια, το ευ ζην του δικού μας χώρου. Σωστά. Φαίνεται, όμως, ότι, για τη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν ήταν τόσο βασανιστικό: Ναι -- σου λένε -- ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, συγκριτικά με τις βουλευτικές εκλογές του 2007, 120.000 ψήφους, αλλά ψήφους έχασε και το ΚΚΕ (160.000 ψήφους) και η Ν.Δ. (1.350.000 ψήφους περίπου) και το ΠΑΣΟΚ... Συνεπώς, δεν συντρέχουν λόγοι βαθύτερων αλλαγών -- ακριβέστερα δεν τίθεται θέμα "μετακίνησης του ΣΥΡΙΖΑ από την πολιτική του γραμμή".
ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ αυτό προωθείται στο τυπογραφείο Παρασκευή βράδυ. Συνεπώς, αδυνατεί να καλύψει τις εργασίες της διήμερης συνεδρίασης της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ. Και επειδή συχνά - πυκνά ταυτίζουμε (ή μπερδεύουμε) τον ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ας γράψουμε για μια ακόμη φορά το πλήρες όνομα του ΣΥΝ -- λέγε με: "Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας. Εξ ου και η κριτική επισήμανση του Φώτη Κουβέλη ότι δεν προωθήσαμε κατ' εξοχήν θέματα της ανανεωτικής αριστεράς, όπως ο ευρωπαϊκός αριστερισμός, ζητήματα του περιβάλλοντος και της οικολογίας, κ.ά. Προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι οι εργασίες της ΚΠΕ θα κυλήσουν εποικοδομητικά. Ο διάλογος κάνει καλό, οι κομματικοί "ακραιφνείς" (το έγραψα και άλλη φορά) όχι.
H ΣΤΗΛΗ δεν παθιάζεται με τα κομματικά. Και, φυσικά, δεν πιστεύει σε Λάρητες θεούς... Αλλά αυτή η χυδαιότητα (όπως την κατέγραψα, τις μέρες αυτές, από τις στήλες της Αυγής) εναντίον του Λεωνίδα Κύρκου, υπερβαίνει κάθε έννοια "διαλόγου". Έφθασαν, μάλιστα, σε σημείο να ειρωνεύονται ακόμη και την πολιτική (άρα και εκλογική) προσφορά του Λ.Κ., όταν ήταν εν ενεργεία ηγέτης της ανανεωτικής αριστεράς. Αλλά αφού τους αρέσουν οι αριθμοί, θα τους θυμίσω κι εγώ μερικούς: Στις ευρωεκλογές, λοιπόν, του 1984, το τότε ΚΚΕ Εσωτερικού είχε συγκεντρώσει 204.813 ψήφους (ή 3,42%) όταν ο πανίσχυρος δικομματισμός (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) συγκέντρωνε το 80% των ψήφων (79,9% για την ακρίβεια) και το ΚΚΕ -- κρατούντος ακόμη του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, στη Μόσχα -- 693.000 ψήφους ή 10,91%. Από τότε (1984) και επί 25 χρόνια, συνέρρεαν, κάθε χρόνο, 180.000 νέοι ψηφοφόροι. Οπότε το ερώτημα που αναπηδά είναι: Πόσους, από τους νέους αυτούς ψηφοφόρους κερδίσαμε ως Συνασπισμός ή ως ΣΥΡΙΖΑ;
ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ να κλείσω και με μερικά απ' όσα ειπώθηκαν, την περασμένη Πέμπτη, στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ από την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ), με ομιλητές την Ελένη Σωτηρίου και τους Ρούντι Ρινάλντι και Νίκο Γαλάνη. Και η μεν κυρία ή συναγωνίστρια ή συντρόφισσα Ε. Σωτηρίου αισθάνθηκε την ανάγκη να υπενθυμίσει ότι την υποψηφιότητά της πολέμησαν όχι μόνο τα συγκροτήματα και η ακροδεξιά αλλά -- προσέξετε τη φρασεολογία -- "και τμήμα ανθρώπων που αυτοανακηρύσσονται ανανεωτικοί και αριστεροί, ξεχνώντας ότι έκαναν χρόνια να ξεφύγουν από το 1,5%, έχοντας φιλοευρωπαϊκές θέσεις ακόμα και όταν η Ευρώπη και το ευρωπαϊκό ιδεώδες είχε μια αίγλη". [Τα σχόλια δικά σας]. Όσο για τον Ν. Γαλάνη είχε την ευγένεια να δηλώσει ότι δεν θα απαντήσει στον Λεωνίδα Κύρκο, εκτός και αν δηλώσει ότι "είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε πολύ ευχαρίστως να απαντήσουμε στον Λεωνίδα". Αξιοσημείωτη, όμως, είναι και η δήλωση του Νίκου Γαλάνη: Δεν θέλει -- είπε -- "έναν ΣΥΡΙΖΑ, κομματικό εργαλείο και ομπρέλα διάσωσης του Συνασπισμού". Καταλάβατε; Ίσως ναι, ίσως όχι.
Τα 3 έλεος:
α) Έλεος με την ευρωλαγνεία
β) Έλεος με την επίθεση στην συντρόφισσα Ε. Σωτηρίου που μέχρι χθες έδινε μάχες από το σωματείο της και όχι από τις στήλες εφημερίδων ή τα τηλεπαράθυρα.
γ) Έλεος με το εικόνισμα του Λ. Κύρκου. Ούτε το ΚΚΕ για το Στέλιν δεν κάνει έτσι. Μην τον αγγίζετε!!!
Τα ελέη του θεού στη βασιλεία των ουρανών !
O Κυρκος και οι ελαφρα νεωτεροι στην ηλικια συνεχιστες του κρατανε απο την δεκαετια του 50.Ειναι συνεπεις σςτην αποψη τους γνησια παιδια της ηττας του εμφυλίου της αποδοχης του συστηματος και της βαθμιαιας αλλαγης με μεταρυθμισεις και ευρειες συνεναισεις.Γι αυτο μιλουσαν με τον Μαρκεζίνη στη Χουντα για αυτο θελανε την ΕΑΔΕ στην μεταπολιτευση γι αυτο ενιωθαν το βαρος του Κομουνιστικου στο κομμα τους και θελανε να το κανουν ανοιξιατικο σαν τους Ιταλους συντροφους τους.Και ομως οι συναινεσεις τελειωσαν οταν η πλειοψηφία της νεολαιας του κομματος τους αποφασισε διαφορετικα απο τους αντισταλινικους ηγετες στην Β Πανελλαδικη συνδιασκεψη του Ρηγα Φεραιου .Μας πεταξαν εξω με συνοπτικες διαδικασιες.Ειμασταν εργατιστες αριστεριστες κομμουνιστες.Τα ιδια και τωρα.Θα σαμποταρουν θα συκοφαντησουν θα απομονωσουν καθε φωνη που δεν ειναι μαζίτους .Τις πλατιες συνεργασίες που ονειρευονται τις θελουν με ΚΟΔΗΣΟ η ΠΑΣΟΚ οχι με τιποτα αγωνιστες "του δρόμου".
Τις θελουν με ευρωπαικο προφίλ οχι με επεισοδια στους δρομους απο την αγρια νεολαια και τους εργατες.Ο Κυρκος και η παρεα του μας κρατανε καποιους ανθρωπους επιφυλακτικους απεναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ολοι αυτοι οι Ανδρουλακηδες οι Δαμανακηδες οι Κωσταντοπουλοι.
Να κι ένα κείμενο που εκφράζει ,στην υπερβολή του βέβαια , κάποιες πολιτικές θέσεις που αξίζουν απάντησης ως προς τα δρώμενα της τότε εποχής .
Ήμουν αρκετά μικρός σε ηλικία τότε αλλά λόγω οικογενειακών καταβολών είχα την τύχη να τα ζήσω από κοντά και σε πρώτο πρόσωπο.
Μήπως θυμάσαι άγνωστε φίλε μου στην πρώτη σύνθεση του μεταπολιτευτικού Κ.Σ του Ρήγα όταν ετέθει το θέμα της αντικατάστασης του ΠΑΟΣ από το ΠΟΝ η ΕΚΟΝ τι θέση έπαιρναν αρκετά από τά στελέχη της μετέπειτα Β ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ .
Το κλοιό της προστασίας του Αντώνη Μπριλλάκη (μετέπειτα βουλευτή τουΠΑΣΟΚ) όταν εκφωνούσε τους πύρινους λόγους της αριστερής συνείδησης όπως έλεγε.
Την εξαφάνισή του μετά τον επαναπατρισμό του Αρίστου Καμαρινού και τις καταγελίες του για τα χρόνια της παρανομίας.
Τά νυχτερινά του ταξιδια στην Αράχωβα όταν εκλιπαρούσε μια δήλωση εξιλέωσης από τον Πρεκεζέ.
Χρειάστηκε τότε και η παρέμβαση Θεοδωράκη για να σωθούν τα προσχήματα.
Τον ηφαιστειώδη Χρύσανθο Λαζαρίδη τον θυμάσαι;
Αλήθεια είναι ακόμα μυστικοσύμβουλος του Σαμαρά;
Δεν απορρίπτω συλλήβδην το κείμενό σου περιέχει και ανατριχιαστικές αλήθειες αλλά υπάρχει και αυτή η πλευρά που φυσικά θα την θυμάσαι.
Η μήπως όχι;
Ξέχασα να σου πω οτι έχω τακτικές επαφές με τον Θανάση τον Τσακίρη τον περίφημο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΞ εκείνης της εποχής όπως επίσης και με τον Χρήστο το Δεληβοριά που ήταν ο γραμματέας του Ρήγα της Πάτρας οταν αποχώρησε με την Β ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ .
Η γυναίκα του είναι απο το Ανυφί και μένει αρκετο καιρό στήν περιοχή μας .
Ασφαλώς θα τον θυμάσαι γιατι σαν πιανίστας είχε επενδύσει μουσικά αρκετά απο τα Φεστιβάλ του Ρήγα στο Πάρκο της Νέας Σμύρνης και στο Φρούριο της Πάτρας.
Έλα σε επαφή μαζί μου αν θές να τους συναντήσεις και ασφαλώς θα έχουμε να θυμηθούμε πολλά.
Στον Γιαννη Δαρλαση
Τους θυμαμε θολά οσο μπορω να θυμηθω μεσα απο το πρισμα τριαντα χρονων την νεοτητα μου.Φυσικα θυμαμαι τον Λαζαριδη πανω στο βημα να αγορευει(πριν φυγει για Αμερικη)και εμεις αντιπροσωποι του εργατικου Αθηνας να ακουμε απο κατω γοητευμενοι.
Τα δυο τελευταια χρονια της χουντας και η μεταπολιτευση μεχρι το 1985 ηταν χρονια μαγικα. Ολα αλλαζαν τοσο γρηγορα και εμεις μαζι τους,εμεις αλλαζαμε τον κοσμο και τους εαυτους μας.Μεσα κι εξω απο τα κομματα.Και στην συνεχεια ολοι αλλαξαμε μεσα στο περασμα του χρονου.Μη ξεχνας πως η νεοτης κουβαλα το απολυτο, την αληθεια που μονο αυτη βλεπει και ζητα να την δειξει στους αλλους με το καλο η το αγριο. Απορωντας μαλιστα πως τοσο καιρο κανεις δεν τα εβλεπε ολα αυτα. Κοιτωντας πισω στα χρονια δεν φτυνω εκει οπου φιλουσα οπως κανει ο Λαζαριδης για παραδειγμα. Αναγνωριζω τα λαθη μου αλλα η πυξιδα δειχνει παντα αριστερα ελευθεριακα συλλογικά.Οπως και τοτε.
Και η δεξια ταση της αριστερας( η σοσιαλδημοκρατια που το ΠΑΣΟΚ της πηρε την μπουκια μεσα απο το στομα )κραταει την πυξιδα της σταθερα προσανατολισμενη στην ιδια κατευθυνση.Συμμετοχη σταδιακη αλλαγη νομιμοφροσυνη λογικη.Γνησιος εκφραστης της ο Κυρκος και η παρεα του ολα αυτα τα χρονια.Αυτο το νοημα ειχε το σχολιο μου.
Κριμα για τον Συριζα και τον ΣΥΝ οσα γινονται αυτες τις μερες.Δεν ειναι καταστροφη ομως .Παιχνιδια παιζονται σε ολους τους χωρους και τους οικολογους πρασινους και αν δεν γινει δυνατο να κυριαρχησουν ζωντανες δυναμεις αν οι καρεκλοκενταυροι παρουν παλι το πανω χερι ο δρομος ειναι εκει ανοικτος να βρεθουμε οσοι θελουμε και μπορουμε και να γυρισουμε τον τροχό.Δεν ειναι μονο τα συγκεκριμενα κομματα που μπορουν να αλλαξουν την κοινωνία.Ισως μαλιστα γενικωτερα πλεον τα κομματα να μην αλλαζουν τις κοινωνίες αλλα να προσπαθουν να τις κρατησουν ακινητες.
Δεν ειμαι ανωνυμος απλα βρισκω δυσκολιες να γραψω το σχολιο με ταυτοτητα
http://sikam.wordpress.com
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ
Παρότι φαντάζομαι έχεις μεγαλώσει εξακολουθείς να έχεις συναισθηματική ματιά στην ανάγνωση των γεγονότων, ίσως και να σε ζηλεύω γι αυτό.
Λυπάμαι αλλά εγω δεν μπορώ να τα δώ έτσι .
Είναι μια παρτίδα σκάκι που ο παπούς (επέτρεψέ μου την τρυφερή έκφραση) κάποτε έχασε από τον μετριώτατο Ψαρουδάκη και φούσκωσε αυτό το κύμα αγανάκτησης που προκάλεσε την θεματολογία των γραπτών σου.
Τώρα βλέπει τον εφιάλτη να επανέρχεται στον πρόσωπο του ικανότατου και εξαιρετικά συγκροτημένου Γαλάνη και παίρνει τα μέτρα του οχι γι αυτόν αλλά γιά τους επιγόνους του.
Τα υπόλοιπα ειναι γιά κατανάλωση.
Δημοσίευση σχολίου