Ελάχιστοι στην αριστερά αναφέρονται στο κρίσιμο ζήτημα της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Έτσι χαρακτηρισμοι όπως "κατοχή", "νέα καθεστωτική φάση", "χούντα", κατάλυση λαϊκής κυριαρχίας", "κυβέρνηση εντολοδόχων" χαρακτηρίζοτναι σαν παράδοξα, λοιδορούνται, υποτιμούνται κτλ.
Για όποιον θέλει να σκέπτεται χωρίς συμπλέγματα οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι προφανείς. Όταν είσαι συνεχώς επιτηρούμενος και εκβιαζόμενος για να πάρεις την υπόλοιπη δόση του ληστρικού δανείου, όταν αποφασίζεται ότι οι εθνικοί προϋπολογισμοί θα εγκρίνονται πρώτα από το Ecofin και μετά από τα εθνικά κοινοβούλια-γλάστρες, όταν εγκαθίστανται στην χώρα υπάλληλοι των Βρυξελλών και του ΔΝΤ οι οποίοι πάνε για έλεγχο σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο (βλ. Ευαγγελισμός) τότε για τι άλλο μπορούμε να μιλάμε;
Απαντάνε κάποιοι ότι έτσι βγαίνει λάδι η κυβέρνηση. Μα πώς είναι δυνατόν να βγαίνει λάδι η κυβέρνηση όταν την κατηγορείς ότι έχει παραχωρήσει τις τύχες μας σε αντιδημοκρατικούς υπερεθνικούς οργανισμούς και σε κερδοσκόπους; Πώς βγαίνει λάδι κάποιος όταν τον κατηγορείς για αντιδημοκρατική, αντισυνταγματική, προδοτική απέναντι στον λαό και τη δημοκρατία στάση;
Αυτά τα ζητήματα στην πρώτη στροφή της συγκυρίας θα τα αναδείξουν με λαϊκίστικο και ξεδοντιασμένο τρόπο δεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις. Και επειδή τα αντιλαμβάνεται ο λαός σαν προβλήματα,θα "τσιμπίσει" πολύς κόσμος. Η αριστερά θα συνεχίζει να μιλά για την "άλλη ευρώπη" και για την "λαϊκή εξουσία" αλλά θα είναι ακόμα πιο περιθωριακή και ανίκανη να πείσει.
Δείτε και εξαιρετικά εξαιρετικά αποκαλυπτικά κομμάτια του μνημονίου (από την ΠΑΣΑ):
Πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι η δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου ότι η κυβέρνηση θυμίζει "κυβέρνηση του Ιράκ μετά την εισβολή των ΗΠΑ";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου