Ένα εξαιρετικό ποίημα του Γκιχάντ Αλί που μας έστειλε φίλη του blog:
Του Γκιχάντ Αλί από την Παλαιστίνη
Εγώ γνωρίζω την τρομοκρατία,
για πενήντα πέντε χρόνια και περισσότερο.
Είναι ο άκαρπος κήπος που βρίσκεται ξεριζωμένος στην αυλή μου,
οι μπουλντόζες μπροστά από την πόρτα μου.
Η τρομοκρατία αναπνέει τον αέρα που αναπνέω.
Είναι τα σημεία ελέγχου καθώς πηγαίνω στο σχολείο,
η απαγόρευση κυκλοφορίας που με φυλακίζει στο δικό μου σπίτι,
και οι ποινές για την παραβίαση αυτής της απαγόρευσης.
Η τρομοκρατία είναι η ληστεία της γης μου,
και τα βασανιστήρια της μητέρας μου,
η φυλάκιση του αθώου πατέρα μου,
η σφαίρα στον μικρό μου αδερφό.
Έτσι Αμερικάνε, μην μου πεις ότι ξέρεις
για πράγματα που εγώ νιώθω και βλέπω.
Τρομοκρατούμαι στη δική μου πατρίδα,
και η ευθύνη ρίχνεται σε μένα.
Αλλά εγώ δεν θα ησυχάσω, δεν πρόκειται ποτέ να ανεχθώ,
την αδικία που ο λαός μου ζει.
Η Παλαιστίνη είναι η δική μας γη και έτσι θα παραμείνει,
μέχρι την ημέρα που η πατρίδα μας είναι ξανά ασφαλής.
Και αν αυτή η ώρα δεν πρόκειται ποτέ να έλθει,
τότε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε την ημέρα της ειρήνης.
Δεν θα τους αφήσω να με πετάξουν από το δικό μου σπίτι,
και ούτε ο αγώνας μου για δικαιοσύνη θα σταματήσει ποτέ.
Και αν με σκοτώσουν, θα είναι στην Παλαιστίνη.
Αυτή είναι γραμμένη σε κάθε μου ανάσα.
Έτσι, για να σου πω με τα δικά σου πατριωτικά λόγια,
δώσε μου την ελευθερία ή δώσε μου τον θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου