Όπως λέει και η λεζάντα στο site για τη διάσωση του Ελαιώνα όπου βρήκαμε το κείμενο: τα 135 στρέμματα πάρκου που ακριβώς είναι "κύριε" Δήμαρχε;
Αντισυνταγματικό κρίνει το 5ο τμήμα του ΣτΕ, Προεδρικό Διάταγμα που πρέπει να βγήκε κάπου μέσα στο 2008 και στόχος του ήταν να επιφέρει πολεοδομικές τροποποιήσεις στο προηγούμενο Π.Δ. του 1995 για τον Ελαιώνα, όπως είναι η κατάργηση και έγκριση οδών ή η δημιουργία νέων οικοδομικών τετραγώνων κ.λπ. Λόγω της αντισυνταγματικότητας των ρυθμίσεων, το διάταγμα θα κριθεί οριστικά από την Ολομέλεια.
Το 5ο τμήμα αποφαίνεται ότι με τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης επέρχεται όχι μόνον σημαντική μείωση των κοινόχρηστων χώρων πράσινου στην περιοχή, αλλά πλήρης αναίρεση της φυσιογνωμίας και του προορισμού τους, ενώ υπονομεύεται το προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς για την αναβάθμιση του Ελαιώνα. Οι νέες ρυθμίσεις συνεπάγονται σοβαρή και όχι απλώς οριακή επιβάρυνση του οικιστικού περιβάλλοντος και ανατρέπουν με αποσπασματική παρέμβαση, τον συνολικό σχεδιασμό της περιοχής. Θεσπίζονται όροι δόμησης, οι οποίοι ως προς τον συντελεστή και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος είναι ουσιωδώς μεγαλύτεροι απ’ ό,τι προέβλεπε το προηγούμενο καθεστώς, ενισχύονται δραστηριότητες του τριτογενούς τομέα και προκαλείται κυκλοφοριακή επιβάρυνση της περιοχής από τις νέες πρόσθετες, ιδιαιτέρως εντατικές, χρήσεις. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι στην «Περιβαλλοντική Έκθεση» που συνοδεύει τον νόμο διαπιστώνεται ότι υπάρχει αδήριτη ανάγκη αύξησης των κοινόχρηστων χώρων πράσινου στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας.
Το σκεπτικό της πλειοψηφίας αποτελεί κόλαφο για το ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο επικρίνεται διότι επιχείρησε να περάσει τη διπλή ανάπλαση όχι με τη συνήθη διοικητική διαδικασία αλλά με τυπικό νόμο, χωρίς προηγουμένως να εκπονηθεί περιβαλλοντική μελέτη αλλά και διεξαγωγή διαβουλεύσεων «με τις αρχές και το κοινό», όπως απαιτεί η κοινοτική οδηγία. Επίσης, αποδοκιμάζεται η επιλογή του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης να μη διαθέσουν οικονομικούς πόρους για την αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιοκτησιών που απαιτούνται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων. Ο ισχυρισμός που προβάλλουν ότι το κόστος είναι υπέρογκο και άρα καθιστά ανεφάρμοστο το Π.Δ. του 1995 «εκφέρεται αορίστως» και χωρίς τεκμηρίωση, αναφέρεται στη γνωμοδότηση.
Η υπόθεση αυτή τυπικά είναι άσχετη με την προσφυγή των 130 πολιτών. Αποτελεί σταθερή διαδικασία όπου ένα προεδρικό διάταγμα τίθεται υπό την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας για να ελεγχθεί η συνταγματικότητα του πριν εκδοθεί.
Επί της ουσίας όμως αυτό που διαφαίνεται είναι ότι είτε μέσω του νόμου της Διπλής Ανάπλασης κατά ρυθμίσεων του οποίου προσέφυγαν οι 130 πολίτες, είτε μέσω Προεδρικών Διαταγμάτων, το κράτος, το ΥΠΕΧΩΔΕ ο Δήμος, προσπάθησαν να περάσουν σχέδια υποβάθμισης του περιβάλλοντος, δήθεν ως σχέδια αναβάθμισης. Αυτό ακριβώς έκρινε το ΣτΕ επιβεβαιώνοντας 100% την επιτροπή μας όταν έλεγε, ότι η μεταφορά του γήπέδου είναι το προπέτασμα καπνού για την συνολική τσιμεντοποίηση του Ελαιώνα. Και στην ουσία μέσω αυτής της «μπίζνας» υπονόμευσαν την κατασκευή αυτού στου οποίου το όνομα πίνουν νερό, δηλαδή του γηπέδου
Αποδεικνύεται ότι οι αρμόδιοι φορείς, η Βουλή, η Νομαρχία, το ΥΠΕΧΩΔΕ, ο Δήμος, ενέκριναν και προώθησαν αντισυνταγματικές ρυθμίσεις εις βάρος της πόλης και των πολιτών και υπέρ εργολαβικών συμφερόντων. Δυστυχώς μπόρεσαν με την προπαγάνδα τους να εξαπατήσουν μέρος των πολιτών που πίστεψαν ότι οι γιγάντιες εμπορικές χρήσεις έφερναν αναβάθμιση και πράσινο, ενώ στην πραγματικότητα το καταργούσαν. Μάλιστα ο Κακλαμάνης εξαπάτησε και τους ψηφοφόρους του, βάζοντας τους να μαζέψουν 3.500 υπογραφές για την στήριξη ενός σχεδίου που αποδεικνύεται, όπως καταγγέλλαμε, αντισυνταγματικό. Δηλαδή παράνομο και επιβλαβές. Τι θα τους πει τώρα; Ότι τους έκανε συνένοχους σε άνομους σχεδιασμούς;
Η Επιτροπή μας περιμένει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και βάσιμη αισιοδοξία και την απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την προσφυγή των 130 πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου