Κοινή δήλωση
Οι πολιτικές οργανώσεις και σχηματισμοί που υπογράφουμε πιο κάτω, συναντηθήκαμε και συζητήσαμε για το ζήτημα των χαρατσιών που επιβάλλονται στο λαό και συναποφασίσαμε τα εξής:
1. Καλούμε το λαό να μην τα πληρώσει τα συνεχή χαράτσια που του επιβάλλονται. Καλούμε το λαό περήφανα να αντισταθεί και να αρνηθεί να πληρώσει για μια ακόμη και πολλοστή φορά τους τοκογλύφους δανειστές της χώρας μας. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας, επιβίωσης, δικαιοσύνης. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι στηρίζουμε αποφασιστικά και δραστήρια με τη συμμετοχή μας και το παράδειγμα μας το «Δεν πληρώνω τα χαράτσια»
2. Καλούμε και θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις ένα μεγάλο κίνημα λαϊκής ανυπακοής απέναντι στην κυβέρνηση, στην Τρόικα (ΕΕ –ΔΝΤ- ΕΚΤ) και σε όλο το πλαίσιο μνημονίων, πακέτων μέτρων και χαρατσιών που επιβάλλουν, με την άμεση ή έμμεση συναίνεση και συνενοχή των «πρόθυμων» πολιτικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ κλπ). Δηλώνουμε ότι στόχος μας είναι ένας παλλαϊκός ξεσηκωμός για να ανατραπούν όλοι αυτοί. Να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και όσοι τη στηρίζουν. Να φύγουν όλοι τους, όλοι όσοι οδήγησαν στην χρεοκοπία και στη βαθειά καταπίεση του λαού, κυβερνώντες νυν και προηγούμενοι, «πρόθυμοι» πολιτικοί σχηματισμοί, Τρόικα (ΕΕ –ΔΝΤ- ΕΚΤ) και δανειστές. Να ανατραπεί το ειδικό αυταρχικό καθεστώς το οποίο έχουν εγκαθιδρύσει, με τάνκς τις τράπεζες και τα ΜΜΕ τους συστήματος. Ήρθε η ώρα της πραγματικής δημοκρατίας, την οποία μπορεί να επιβάλει ο λαός με τους αγώνες του.3. Στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι αν δεν πληρωθούν τα χαράτσια, τότε δεν μας δοθεί η επόμενη δόση και δεν θα υπάρχουν, τάχα, λεφτά για μισθούς και συντάξεις, απαντάμε: κάθε δόση μας οδηγεί σε χειρότερο αδιέξοδο, εδώ και τώρα να σταματήσουν οι πληρωμές στους διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους δανειστές, εδώ και τώρα ουσιαστική φορολόγηση του πλούτου και εθνικοποίηση των τραπεζών, εδώ και τώρα αναδιανομή του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.
3. Χωρίς να αναιρείται η αυτοτελής παρέμβαση κάθε δύναμης, τον αγώνα αυτόν θα τον δώσουμε σε συντονισμό και με όλες μας τις δυνάμεις. Καλούμε όλα τα μέλη μας και τους φίλους να συναντηθούν σε όλες τις γειτονιές και τις πλατείες, στα συνδικάτα και στους συλλόγους και να δημιουργήσουν κοινές και πλατειές επιτροπές πολιτών, εργαζομένων, νεολαίων. Επιτροπές, που να συσπειρώσουν και να οργανώσουν στην ανυπακοή και στην αντίσταση όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους του λαού. Επιτροπές, που να μην επιτρέψουν να κοπεί σε κανένα λαϊκό σπίτι το ηλεκτρικό και να προστατεύσουν έμπρακτα το κίνημα της ανυπακοής από τα τιμωρητικά και εκδικητικά μέτρα του κράτους.
4. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και στις Εφορίες, να συμπεριφερθούν όχι με βάση τις οδηγίες της κυβέρνησης και των τροϊκανών επιτρόπων, αλλά με βάση τις ανάγκες του λαού. Να σταθούν έμπρακτα αλληλέγγυοι στο «Δεν πληρώνω». Καλούμε τα συνδικάτα να συμβάλλουν αποφασιστικά σε αυτήν την κατεύθυνση και να συνδεθούν με το λαό.
5. Έτσι θα συμβάλλουμε όλοι στο να πάρει σάρκα και οστά ένα πανίσχυρο κίνημα λαϊκής ανυπακοής και αλληλεγγύης, ένα πανίσχυρο κίνημα ανατροπής της σημερινής κατάστασης.
Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, Αριστερή Ανασύνθεση (ΑΡ.ΑΝ.), Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση (ΑΡ.Α.Σ.), Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.Πα.Μ.), Κομμουνιστική Ανανέωση, Ξεκίνημα, Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ).
Αθήνα, 12 Οκτώβρη 2011
1 σχόλιο:
"Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε"
Θέλω να πω, δίχως περιττούς προλόγους, ότι το βιβλίο "Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε", του Νίκου Μπογιόπουλου, αποτελεί ένα σύνολο εκπλήξεων, από τις οποίες καμμία δεν είναι δυσάρεστη. Η πρώτη έκπληξη έρχεται νωρίς-νωρίς, από το εξώφυλλο όπου υπάρχει το σηματάκι των εκδόσεων "Λιβάνη". Θα περιμέναμε ότι ένας από τους γνωστότερους δημοσιογράφους του "Ριζοσπάστη" (και, μάλιστα, με ξεκάθαρη ιδεολογική και κομματική τοποθέτηση), θα εξέδιδε το βιβλίο του από την "Σύγχρονη Εποχή", τον εκδοτικό οίκο που είναι γνωστός ως "εκδοτικός οίκος του ΚΚΕ". Όμως, ο Μπογιόπουλος δεν γράφει απευθυνόμενος στους ομοϊδεάτες του αλλά για τον κάθε κοινό, απλό πολίτη. Μάλιστα, τολμώ να πω ότι η αίσθηση που αποκόμισα από τούτο το βιβλίο είναι πως ο Μπογιόπουλος απευθύνεται κυρίως στους μη-κομμουνιστές. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι επιτυγχάνει καλύτερα τον στόχο του μέσω του "Λιβάνη".
Αλλά τί πράγμα είναι τούτο το βιβλίο; Δεν είναι εύκολο να κολλήσεις μια ταμπέλλα σε ένα σύγγραμμα κάπου πεντακοσίων σελίδων, αλλά μπορούμε ανώδυνα να πούμε ότι το "Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε" αποτελεί το εγκόλπιο της οικονομικής κρίσης για κάθε κοινό νου. Το βιβλίο απευθύνεται στην κοινή λογική του αναγνώστη, όχι με φωνές, συνθήματα και τσιτάτα, αλλά με πειθώ κι επιχειρήματα, προκειμένου να του αποκαλύψει όσα πρέπει -και θέλει- να γνωρίζει για την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η δεύτερη μεγάλη έκπληξη συνίσταται στον τρόπο γραφής. Ο Μπογιόπουλος γράφει ως μαρξιστής (οι αναφορές στα κείμενα των Μαρξ και Λένιν είναι άφθονες) αλλά υποχρεώνει ακόμα και τον αντικομμουνιστή αναγνώστη να παρακολουθήσει με προσήλωση τα λεγόμενά του. Όσοι έχουν μάθει να μέμφονται τον τάχα "ξύλινο λόγο" των κομμουνιστών, σίγουρα θα υποχρεωθούν να αναθεωρήσουν αυτή την άποψη, μιας και η κοινή λογική δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητη στον παρατιθέμενο ορυμαγδό επιχειρημάτων και στοιχείων. Και για να πάω ένα βήμα παραπέρα, το "Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε" διαβάζεται ηδονικά ακόμη κι από τον πλέον αμύητο στα πολιτικά ή στα οικονομικά πράγματα αναγνώστη.
Πράγματι, σ' αυτό το βιβλίο ξεδιπλώνεται το πανόραμα της σημερινής κεφαλαιακής κρίσης με όλα τα στοιχεία της. Στο πρώτο μέρος του, ο αναγνώστης εξοικειώνεται με τις διαστάσεις της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού. Στο δεύτερο μέρος εξετάζεται η εκδήλωση της κρίσης σε Ελλάδα και ευρωζώνη. Και στο τρίτο -και τελευταίο- μέρος, ο συγγραφέας προσπαθεί να σκιαγραφήσει τα πολιτικά προτάγματα που αποτελούν λογική απόρροια της κρίσης. Επαναλαμβάνω ότι το "Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε" απευθύνεται στον απλό αναγνώστη. Επομένως, εδώ δεν πρόκειται να βρείτε βαθυστόχαστες μαρξιστικές αναλύσεις. Εδώ θα αφεθείτε στην απόλαυση της ανάγνωσης και, τελειώνοντας, θα αισθανθείτε πράγματι σοφώτεροι.
Ελπίζω ότι, με όλα όσα αράδιασα παραπάνω, σας έπεισα ότι αξίζει να θυσιάσετε κάπου 15 ευρώ για να αποκτήσετε αυτό το βιβλίο και να "τεστάρετε" την σιγουριά σας ότι έχετε μάθει τα πάντα για την κρίση από τους "αναλυτές" των καναλιών και των "έγκυρων" κυριακάτικων φυλλάδων. Οι δυο εκπλήξεις, στις οποίες αναφέρθηκα πρωτύτερα, δεν είναι τίποτε μπροστά στις αλλεπάλληλες εκπλήξεις που σας περιμένουν σελίδα με σελίδα και θα σας κάνουν να απορείτε πως "αλλοιώς μας τα έχουν πει"...
(Από το Cogito ergo sum)
Δημοσίευση σχολίου