Δημοσιεύουμε σχόλιο για το νερό και τη συζήτηση που τελευταίες μέρες έχει ανοίξει. Την τοποθέτηση της βουλευτού Έλσας Παπαδημητρίου μπορείτε να βρείτε εδώ.
Πριν λίγες μέρες η βουλευτής Έλσα Παπαδημητρίου μίλησε για το πρόβλημα του νερού. Κάποιες σύντομες παρατηρήσεις:
1. Είναι εντυπωσιακό το ότι βουλευτής του κυβερνώντος την τελευταία πενταετία κόμματος, περιγράφει την συντήρηση των εγκαταστάσεων του Αναβάλου σαν «κάκιστη που φθάνει τα όρια της εγκατάλειψης», χωρίς να νιώσει την ανάγκη να απολογηθεί. Σαν συνέπεια δεν απαντά σε κανένα σημείο στο γιατί αυτά τα 5 χρόνια δεν έγινε τίποτα ώστε να διορθωθεί η κατάσταση. Γιατί λοιπόν; Η κυβέρνηση δεν γνώριζε την οξύτητα του προβλήματος; Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να δώσει λύσεις τότε και τώρα μπορεί; Υπάρχει και μια άλλη πιθανή απάντηση: Περίμεναν όλοι να φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. Να αγανακτήσει ο κόσμος. Να τους κυριεύσει όλους η απελπισία όταν για 2η συνεχόμενη χρονιά εμφανίζεται εκτεταμένο πρόβλημα ύδρευσης και άρδευσης. Ο χρόνος να πιέζει. Τότε θα είμαστε όλοι έτοιμοι να μπει ιδιώτης στο έργο και να πληρώνουμε (αυτό δεν θα μας το πουν από την αρχή) το νερό χρυσάφι…
2. Η κ. βουλευτής διολισθαίνει σε μια ακόμα πιο επικίνδυνη άποψη. Περιγράφει το κράτος (δυστυχώς σωστά) «ανίκανο και χωρίς προγραμματισμό», «γραφειοκρατικό» που εν τέλει δεν μπορεί να αναλάβει με επιτυχία άμεσα την υλοποίηση των αναγκαίων έργων. Προτιμά όμως, αντί να πιέσει την κυβέρνησή της να λειτουργήσει, σε ένα τέτοιο εξαιρετικά μείζον για το νομό πρόβλημα, με αντιγραφειοκρατικό τρόπο, αντί να προσπαθήσει το κράτος που διαχειρίζονται να γίνει ικανό, μιλά σαν ένας τεχνοκράτης που με βάση την νεοφιλελεύθερη λογική (ΣΔΙΤ) βρήκε λύση στο πρόβλημα. Οι κυβερνώντες είναι πολλές φορές ιδιαίτερα κυνικοί. Μας λένε πως ναι μεν κυβερνώ αλλά επειδή είμαι ανίκανος να διοικήσω σωστά τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ… θα τα πουλήσω.
3. Έχει συναίσθηση η κ. βουλευτής πόσους φορείς και επιστήμονες θίγει με την εκτίμησή της για ανικανότητα; Πόσα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα, πόσους νέους επιστήμονες απαξιώνει;
4. Το γαϊτανάκι της υποκρισίας πήραν μετά οι υπόλοιποι βουλευτές. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και δεν πωλείται, λένε. Σωστό, υπερθεματίζουμε. Τότε, όμως, γιατί τα κόμματά τους ήταν αυτά που έβαλαν στο χρηματιστήριο και πουλάνε τις δυο μεγαλύτερες επιχειρήσεις ύδρευση και αποχέτευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη; Η παιδεία και η υγεία που ολοένα γίνονται τομείς κερδοφορίας ιδιωτών δεν είναι κοινωνικά αγαθά; Εκεί τα ΣΔΙΤ είναι καλά;
Ουαί ημίν φαρισαιοι, υποκριτές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου