11 ερωτήματα για την κρίση

Έντεκα θεμελιώδους σημασίας ερωτήματα για την κρίση, έθεσε προς τη διεθνή κοινότητα, ο κ. Δημήτρης Μυλωνάκης, αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης, κατά τη διάλεξη που έδωσε στο «Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο» που οργάνωσε την περασμένη Κυριακή 9/05/2010, ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με το Οικονομικό Επιμελητήριο Ανατολικής Κρήτης & το Παράρτημα Αγίου Νικολάου Τ.Ε.Ι. Κρήτης «Τμήμα Χρηματοοικονομικής και Ασφαλιστικής» & «Τμήμα Επιχειρηματικού Σχεδιασμού και Πληροφοριακών Συστημάτων».

1. Γιατί οι Τράπεζες μπορούν να διασώζονται με χρήματα φορολογουμένων χωρίς όρους, ενώ για τα κράτη η διάσωση γίνεται με τεράστιο κοινωνικό κόστος για τους πολίτες; (ΗΠΑ: 700 δις, ΕΕ: 1 τρις, Ελλάδα: 2 δις). Γιατί για τις τράπεζες υπάρχει δανειστής ύστατης καταφυγής, ενώ για τα κράτη όχι;

2. Γιατί ακόμα και όταν διασώζονται κράτη από το Μηχανισμό θα πρέπει κάποιοι να βγάζουν κέρδη από τη διάσωση; (Υπενθυμίζω το επιτόκιο 5% του δανείου της Ελλάδας από το Μηχανισμό Στήριξης.)

3. Γιατί επιτρέπεται στις τράπεζες που διασώθηκαν με τα χρήματα των φορολογουμένων από μία κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν, να συνεχίσουν να εγκληματούν κερδοσκοπώντας κατά των κρατών που τις διέσωσαν;

4. Γιατί η διεθνής και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν προχωράει σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους για να πληρώσουν και οι τράπεζες ένα μέρος του χρέους αφαιρώντας το από τους ώμους των πολιτών;

5. Γιατί θεωρείται αυτονόητο να ζητούνται αιματηρές θυσίες από ολόκληρους λαούς που στο κάτω-κάτω δεν έφταιξαν σε τίποτα, και δεν ζητείται από τις Τράπεζες, οι οποίες εν πολλοίς είναι υπεύθυνες για την κρίση, να θυσιάσουν κάποια από τα κέρδη τους;

6. Γιατί οι οίκοι αξιολόγησης, ενώ έχουν αποδειχτεί στο παρελθόν παντελώς αναξιόπιστοι και διαπλεκόμενοι (έχουμε δεκάδες παραδείγματα όπως τις περιπτώσεις της Long Term Capital Management, τη Bear Sterns και τη Lehman Brothers, τις οποίες βαθμολόγησαν με «Α» λίγες μέρες πριν χρεοκοπήσουν, όπως και την Ιρλανδία και την Ισλανδία για τις οποίες έκαναν το ίδιο) δεν καταργούνται αλλά εξακολουθούν να επηρεάζουν τις τύχες κρατών με τόσο καθοριστικό τρόπο;

7. Υπενθυμίζω ότι τα προβλήματα δανεισμού της Ελλάδας αλλά και της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, και η εκτίναξη των spreads, ξεκίνησαν όταν άρχισαν οι υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής τους ικανότητας από τους οίκους. Υποβαθμίσεις που έγιναν τελικά αυτοεκπληρούμενες προφητείες. Είναι τυχαίο αυτό το γεγονός;

8. Είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε ο σχηματισμός του Μηχανισμού Στήριξης η Standard and Poor's υποβάθμιζε τη χώρα μας για άλλη μία φορά, όπως επίσης και λίγο πριν ανακοινωθεί το πακέτο στήριξης και τα μέτρα της κυβέρνησης και μάλιστα μισή ώρα πριν κλείσουν οι αγορές, για να προκαλέσουν μέγιστο κόστος;

9. Ποιος είναι ο κ. Baffet (για όσους δε γνωρίζουν ο κ. Baffet είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο και μεγαλομέτοχος της Moody's) και ο κάθε κύριος Baffet που μπορεί να καθορίζει τις τύχες ολόκληρων κρατών; Γιατί η διεθνής κοινότητα του έχει εκχωρήσει τέτοιες αρμοδιότητες;

10. Γιατί η Γερμανία και η κα Μέρκελ, κωλυσιέργησε τόσο πολύ έτσι ώστε το χρέος που ήταν διαχειρίσιμο μέχρι και τον Ιανουάριο ακόμα, μέσα σε δύο μήνες να μετατραπεί σε θηλιά στο λαιμό μας;

11. Γιατί ενώ οι πάντες από τον Στρος-Καν και τον Τρισέ, μέχρι το Σαρκοζί και τη Μέρκελ, διακήρυτταν ότι το πρώτο πακέτο μέτρων ήταν αρκετό, τελικά μας επέβαλαν το δεύτερο καταστροφικό πακέτο;