Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

«Καπετάν Κεμάλ, ο σύντροφος»: Προβολή ντοκiμαντέρ & συζήτηση στο φεστιβάλ Resistance 2009

Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του Φώτη Λαμπρινού θα προβληθεί στο Resistance ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με τον ίδιο τον σκηνοθέτη. Διαβάστε, επίσης, μια λεπτομερή παρουσίαση του ντοκιμαντέρ στη Γαλέρα.

Το ντοκιμαντέρ του Φώτου Λαμπρινού «Καπετάν Κεμάλ, ο σύντροφος» θα προβληθεί το Σάββατο 27 Ιουνίου στις 9:30 μ.μ. στα πλαίσια του Resistance festival. Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη.
Ένα οδοιπορικό στη ζωή ενός τούρκου αριστερού που πολέμησε στο πλευρό του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Η κάµερα του Φώτου Λαµπρινού µεταβαίνει στην Τουρκία και τη Θράκη, συναντάει τον –92χρονο σήµερα– Μιχρί Μπελί και καταγράφει μια λιγότερο γνωστή πλευρά του εμφυλίου πολέμου: τη συμβολή Τούρκων, Ποµάκων και Αθίγγανων στον αντάρτικο αγώνα. Με τον «Καπετάν Κεµάλ» Μπελί, όπως ήταν το προσωνύµιό του στις τάξεις των ελλήνων κοµµουνιστών, με πλάνα και εικόνες από τις περιοχές και τα γεγονότα της εποχής, το ντοκιμαντέρ έχει μια σημαντική ιστορική αξία.
Ο Φώτος Λαµπρινός είναι σκηνοθέτης-ερευνητής που έχει αφιερώσει το κινηµατογραφικό του έργο στην υπηρεσία της ιστορικής µνήµης. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 µέχρι σήμερα έχει δηµιουργήσει περισσότερα από 250 ντοκιµαντέρ, για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τον κινηµατογράφο και με ιδιαίτερη γνώση της ιστορικής περιόδου του εμφυλίου πολέμου. Ο Φώτος Λαμπρινός ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσνίκης.

Κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα του Resistance

Δείτε το πρόγραμμα του Resistance. Υπάρχουν κάποιες αλλαγές σε σχέση με αυτό που δημοσιεύσαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας.

Palestine: What it's all about (Never Before Campaign)

Από την καμπάνια "Never Before Campaign" μας 'εστειλαν το παρακάτω μήνυμα:

Friends and colleagues,

In the midst of the struggle, and the dust of battle, many people still don't realize what this is all about... It is not only about land and rights...
Here is a video that really summarizes the Palestinian Cause in 2 minutes (well, at least from the Palestinian perspective):
The Palestinian Cause in 2 Minutes:
http://www.youtube.com/watch?v=Frm8xv5wuvs

Please view, rate, post and circulate this clip. All feedback is welcome.

Το άνοιγμα της συνεδρίασης της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε τι ειπώθηκε στην έναρξη της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μεγάλο βαθμό απαντά και στους ισχυρισμούς για καταστατικό δικαίωμα του ΣΥΝ ο πρόεδρός του να είναι και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ...

Άνοιγμα εργασιών συνεδρίασης Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ

22/6/2009

Έχουν ήδη περάσει 15 ημέρες από τις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη 2009. Χωρίς αμφιβολία, το αποτέλεσμα των εκλογών
, αρνητικό ή και κακό από την άποψη των προσδοκιών μας, αποτέλεσε ένα σοβαρό σοκ για τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ωστόσο, αυτό που κυρίως απασχολεί στο διάστημα αυτό, τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, τις Συνιστώσες του και κυρίως τον κόσμο του, είναι το δεύτερο σοκ, που αποτελεί η κρίση στο ηγετικό μας επίπεδο και η απόφαση του σ. Αλέκου Αλαβάνου να παραιτηθεί από το βουλευτικό του αξίωμα και συνακόλουθα από τη θέση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Αναμφισβήτητα, το δεύτερο σοκ είναι πολύ ισχυρότερο του πρώτου.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και τα 3 όργανα που συνεδρίασαν (κατά σειρά η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και η Κοινοβουλευτική Ομάδα), κάλεσαν το σ. Αλέκο να μην επιμείνει στην παραίτησή του, γιατί το πλήγμα στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πολύ μεγάλο.

Θα ήθελα όμως στο σημείο αυτό, να σημειώσω δυο σκέψεις σχετικά με ορισμένα φαινόμενα και επισημάνσεις, που κατά τη γνώμη μου επιχειρούν να αξιοποιήσουν την κρίση για να προωθήσουν άλλες σκοπιμότητες.

Αναδείχνονται για παράδειγμα απόψεις που ερμηνεύουν το εκλογικό αποτέλεσμα ως έκφραση του γεγονότος ότι οι Συνιστώσες με το ρόλο τους στο οργανωτικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ξεπεράσει τα όριά τους, να πάμε ξανά σε οργανωτικά σχήματα ενιαίου κόμματος, εκλογής των οργάνων από τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ κλπ και την ίδια στιγμή καταδικάζουν τον τρόπο που αναδείχτηκαν οι υποψήφιοι του ΣΥΝ στο σχετικό δημοψήφισμα, υποβαθμίζοντας σε βαθμό απαξίωσης την εκλογή του σ. Ν. Χουντή κλπ.

Οι όποιες κριτικές για την οργανωτική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν σαφώς νόημα αν συνδέονταν με τη μη εφαρμογή των αποφάσεων της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Αλλά εδώ υπάρχουν σαφείς ευθύνες που δεν είναι ίδιες για όλες τις Συνιστώσες ή για όλα τα μέλη της Γραμματείας. Κι είναι νομίζω γνωστές, ώστε να μη χρειάζεται να αναφερθώ τώρα.

Την ίδια στιγμή, γίνεται μια προσπάθεια από πλευράς ΣΥΝ να δικαιολογηθούν εκ των υστέρων αυθαίρετες επιλογές σχετικά με την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την επίκληση δήθεν καταστατικών δεσμεύσεων (σ. Φλαμπουράρης) ή αποφάσεων της ΚΠΕ του ΣΥΝ του Φλεβάρη 2007 (Επιτροπή Τεκμηρίωσης ΣΥΝ).

Σχετικά με τους ισχυρισμούς του σ. Φλαμπουράρη θα το επαναλάβω για άλλη μια φορά. Δεν υπάρχει καμιά καταστατική δέσμευση ότι ο εκάστοτε Πρόεδρος του ΣΥΝ θα είναι και επικεφαλής του σχήματος με το οποίο κατεβαίνουμε στις εκλογές ή ότι η λέξη ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θα περιλαμβάνεται στον τίτλο του εγχειρήματος. Η συμφωνία του 2002, έγινε μετά τις δημοτικές εκλογές με δεδομένο ότι δεν έγινε δυνατή η συμφωνία με το ΔΗΚΚΙ υπό τον Δ Τσοβόλα και αφορούσε ad hoc το σχήμα με το οποίο θα κατεβαίναμε στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Δεν είναι δε τυχαίο ότι έγινε προσπάθεια και το 2004 και το 2007 να αντικατασταθεί το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ στον τίτλο με το ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ή ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, χωρίς επιτυχία γιατί δεν συμφώνησε ο ΣΥΝ κι όχι γιατί υπήρχε προηγούμενη συμφωνία. Αλλά, επίσης, δεν πείθει κανένα ο σ. Φλαμπουράρης να επικαλείται ότι ως αντιπαροχή στην a priori ανάδειξη του Προέδρου του ΣΥΝ ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο ΣΥΝ αποδέχτηκε την πλουραλιστική εκπροσώπηση με τον Γιάννη Μπανιά στο Επικρατείας,τον Θοδ. Δρίτσα στον Πειραιά το 2007 και την Ελένη Σωτηρίου τώρα στις ευρωεκλογές. Δηλαδή οι υποχρεώσεις αυτές, αν είναι υποχρεώσεις του ΣΥΝ κι όχι αποφάσεις του σχήματος, αναλήφθηκαν στα πλαίσια της συμφωνίας του 2002; Με αυτόματο πιλότο;

Επίσης, η επίκληση από την Επιτροπή Τεκμηρίωσης της απόφασης της ΚΠΕ του ΣΥΝ του Φλεβ. 2007, δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της ότι το πολιτικό πλαίσιο που συζητήθηκε σ’ αυτή την ΚΠΕ και στο Διαρκές Συνέδριο που ακολούθησε, απλά έκανε λόγο για κατευθύνσεις εκλογικής συνεργασίας του ΣΥΝ και φυσικά δεν αποτέλεσε ποτέ πολιτικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο διαμορφώθηκε μετά το Πάσχα του 2007 και δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2007 και ήταν το πρώτο κείμενο που έκανε λόγο για οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, σχήμα κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με σαφείς επιλογές και πολιτικές και ιδεολογικές οριοθετήσεις απέναντι στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο, τον νεοφιλελευθερισμό, τον δικομματισμό και την κεντροαριστερά.

Αλλά για να μην υπάρχουν περισσότερες αμφιβολίες, ας ρίξουν οι σύντροφοι μια ματιά στον Κανονισμό Λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει συζητηθεί και εγκριθεί από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και φυσικά την Κ.Ο. και στο άρθρο 2 για τον Πρόεδρο της Κ.Ο. αναφέρει συγκεκριμένα: « Πρόεδρος της Κ.Ο. είναι ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, που υπογράφει τη σχετική δήλωση στον Άρειο Πάγο για συμμετοχή του συνδυασμού στις εκλογές. Σε περίπτωση μη εκλογής ως βουλευτή ή παραίτησης, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. εκλέγεται από την Κ.Ο. με τη σύμφωνη γνώμη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ». Πουθενά δεν αναφέρεται ότι Πρόεδρος της Κ.Ο. θα είναι ο εκάστοτε Πρόεδρος του ΣΥΝ και μάλιστα με δέσμευση από το παρελθόν.

Η αναζήτηση επιχειρημάτων που αναιρούν το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα πρωτότυπο εγχείρημα κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας όλων των γνωστών ρευμάτων, ιδεολογικών και πολιτικών, της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς – που φυσικά εκφράζονται με Συνιστώσες και όχι με τάσεις – δείχνει ότι ορισμένοι ή δεν έχουν καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σχήμα εκλογικής συνεργασίας ή έχουν στόχους στο όνομα μιας γενικής και αόριστης δημοκρατικής κατεύθυνσης να ψαρεύουν στα θολά νερά.

Πάντως αν έγινε ένα λάθος στη διαδικασία ανάδειξης του εκπροσώπου του Συνασπισμού Κομμάτων που παίρνει μέρος στις εκλογές, είναι καλύτερα να το παραδεχθούμε, παρά να αναζητάμε άστοχες αιτιολογικές βάσεις εκ των υστέρων. Όσοι ακολουθούν αυτές τις μεθόδους δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες ούτε στην ηγεσία του ΣΥΝ, αλλά ούτε και στην υπόθεση για την οποία πασχίζουμε όλοι και είναι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλωστε, τι φόβος υπήρχε; Δεν υπήρχε χρόνος να ασχοληθούν τα αρμόδια όργανα; Δεν είναι γνωστό ότι όταν τίθενται τέτοια ζητήματα κορυφαίας εκπροσώπησης, η άποψη και θέση του ΣΥΝ είναι πάντα βαρύνουσα και εκτιμιέται ανάλογα από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ;

Όλα αυτά βαραίνουν το κλίμα και εντείνουν την κρίση την οποία αντιμετωπίζει το εγχείρημά μας.

Ασφαλώς, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα και η παραίτηση και η μη παραίτηση του σ. Αλέκου θα έχει κόστος. Το θέμα είναι να εκτιμήσουμε ποιο θα είναι μεγαλύτερο.

Πιστεύω ότι η παραίτηση θα έχει καταλυτικές συνέπειες για τον ΣΥΡΙΖΑ και πολύ μεγαλύτερη ζημιά.

Γι αυτό καλώ για άλλη μια φορά το σ. Αλέκο να μη παραιτηθεί. Να μείνει στη θέση του και να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης. Να βοηθήσει στον οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την ουσιαστική και πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.

Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να συμβάλουμε όλοι, χωρίς καμιά εξαίρεση. Κι ακόμη πιο πολύ ο ίδιος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Που πρέπει όμως να του δοθεί η ευκαιρία να συζητήσει και να εκφράσει την άποψή του, για το καλό του εγχειρήματος.

Στη βάση αυτή θα ήθελα να διατυπώσω την ακόλουθη πρόταση και να καλέσω τον σ. Αλέκο να την αποδεχθεί:

* Να μην υποβληθεί παραίτηση.
* Να προχωρήσει άμεσα η πραγματοποίηση Συνελεύσεων όλων των Νομαρχιακών και Τοπικών Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ, που θα συζητήσουν τα συμπεράσματα για τις ευρωεκλογές και την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Ολοκλήρωση των Συνελεύσεων αυτών μέσα σε 15 μέρες.
* Να συγκληθεί, μετά την ολοκλήρωση των Συνελεύσεων, Πανελλαδικό Σώμα με τη συμμετοχή της Κεντρικής Γραμματείας και των Γραμματειών των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ, κι όπου δεν υπάρχουν Γραμματείες, ολιγομελών (3 έως 5 άτομα) αντιπροσωπειών, το οποίο θα εκτιμήσει τα αποτελέσματα των εκλογών, την εσωτερική κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και θα πάρει αποφάσεις για την οργανωτική ανασυγκρότηση και παραπέρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.
* Ύστερα, απ’ αυτά και με δεδομένη τη γνώμη του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί ο σ. Αλέκος να κρίνει αν θα επιμείνει στην παραίτησή του ή όχι.

Τέλος, θεωρώ σημαντικό, στο Πανελλαδικό αυτό Σώμα, να συζητηθούν γενικότερα και οι οργανωτικές κατευθύνσεις για την Οργανωτική Συνδιάσκεψη του Φθινοπώρου, που αποφάσισε η 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Ένα τετράδιο και ένα μολύβι για τη Γάζα (26-28 Ιούνη)

Μια σημαντική πρωτοβουλία να μαζευτούν υλικά για τους μαθητές της Γάζας. Εαν έχετε κάτι να προσφέρετε και δεν μπορείτε να ανέβετε στο Resistance, επικοινωνήστε μαζί μας μέσω του e-mail: arisxima@gmail.com ή στα τηλέφωνα 6946901764, 6936730668. Μπορούμε να παραλάβουμε υλικά μέχρι και Κυριακή μεσημέρι.

Ένα τετράδιο και ένα μολύβι για τη Γάζα (26-28 Ιούνη)
Ο χώρος "Free Palestine" του Resistance Festival 2009 ζητάει τη συμβολή σας στ
ην καμπάνια "Δικαίωμα στο διάβασμα" που διοργανώνεται από το Free Gaza Movement (Kίνημα Ελεύθερη Γάζα) σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Γάζας, Al-Aqsa. Στόχος της καμπάνιας είναι η μεταφορά εκπαιδευτικού υλικού στη Λωρίδα της Γάζας με την αποστολή “Καλοκαίρι της Ελπίδας”, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο, και τη διανομή του σε πανεπιστήμια και σχολεία. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της καμπάνιας:“Αυτό δεν είναι μία ενέργεια φιλανθρωπίας. Είναι μία πράξη αλληλεγγύης και αντίστασης στο ‘μπλοκάρισμα των κιμωλιών’ στη Γάζα και της προσπάθειας του να αρνηθεί-εμποδίσει την εκπαίδευση στους Παλαιστίνιους. Σύμφωνα με την UNWRA (ο οργανισμός του ΟΗΕ στη Γάζα), το μπλοκάρισμα του Ισραήλ εμποδίζει μελάνι, χαρτί και άλλο εκπαιδευτικό υλικό να εισέλθει στη Γάζα”. Στα πλαίσια αυτά ο Χώρος "Free Palestine" αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την συγκέντρωση εκπαιδευτικού υλικού για τους μαθητές της Παλαιστίνης και ζητάει την υποστήριξη και την συμβολή σας. Σας καλούμε να προσφέρετε: σχολικά είδη και γραφική ύλη καθημερινής χρήσης (από μολύβια και τετράδια μέχρι μπογιές και μπλοκ ζωγραφικής) και εικονογραφημένα βιβλία (χωρίς ή με ελάχιστο κείμενο λόγω γλώσσας). Οι πιο μικροί μας φίλοι (που θα φιλοξενηθούν στον παιδότοπο του φεστιβάλ , αλλά ακόμη κι αυτοί που δεν θα έρθουν) θα μπορούσαν επίσης να συμβάλουν στην καμπάνια αυτή στέλνοντας ζωγραφιές ή μία επιστολή σε έναν μαθητή ή μια μαθήτρια στη Γάζα. Η επικοινωνία με τον "έξω κόσμο" είναι η καλύτερη απόδειξη ότι "η Γάζα δεν είναι μόνη" και η μεγαλύτερη εμψύχωση του λαού της Γάζας και της Παλαιστίνης και ειδικότερα των παιδιών της στον δύσκολο αγώνα τους. Σας καλούμε να φέρετε την όποια συνδρομή σας στον Χώρο "Free Palestine" του Resistance Festival 2009, καθ’ όλη την διάρκεια του τριημέρου 26-27-28 Ιουνίου, στην Αθήνα, Γεωπονική Σχολή (Ιερά Οδός). Στο χώρο αυτό επίσης θα έχετε την ευκαιρία να δείτε εκθέσεις φωτογραφίας και εικαστικών, να μιλήσετε με νέους από την Δ. Όχθη και την ιστορική Παλαιστίνη του 1948 (προσκεκλημένους του φεστιβάλ) και να έρθετε σε επαφή με το ελληνικό κίνημα αλληλεγγύης.
Χώρος "Free Palestine"
Resistance Festival 2009

Το aristerosxima στο Resistance Festival

Στο Resistance Festival θα πραγματοποιηθεί ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εργαστήρι με θέμα "Κινήματα - Νέα Μέσα – Νέα Πολιτική Κουλτούρα". Οι διοργανωτές επικοινώνησαν μαζί μας και μας ζήτησαν να πάρουμε μέρος. Είναι αυτονόητο ότι δεν αρνηθήκαμε και πιστεύουμε θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη κουβέντα. Όσοι άλλοι "bloggers" (και από την περιοχή μας) επιθυμείτε, θα χαρούμε να σας δούμε εκεί, να ανταλλάξουμε σκέψεις και να συντονίσουμε τα βήματά μας.

Resistance Festival 2009
Την σχέση και την αλληλεπίδραση μεταξύ διαδυκτίου και κινημάτων εξετάζει το εργαστήρι ‘Νέα Μέσα – Νέα Κινήματα: Πολιτικός ακτιβισμός στην μετα-Ιντερνετ εποχή’ που θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του φεστιβάλ Resistance 2009, την Κυριακή 28 Ιουνίου στις 7μμ στην Γεωπονική Σχολή (είσοδος από Ιερά Οδός).
Στο εργαστήρι έχουν καλεστεί και θα συμμετέχουν ακτιβιστές με πολύμορφη δράση-παρέμβαση στο διαδύκτιο και σε μέσα αντιπληροφόρησης. Ανάμεσα τους ο Μάριος Διονέλης (TVXS) και η Μαρίνα Ροδιά (radiobubble και blogger) ενώ θα συντονίζει ο Χρήστος Γιοβανόπουλος (διδακτορικός ερευνητής στο Media Arts & Design, University of Westminster).

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Resistance Festival 2009-Ή εμείς ή αυτοί!

Resistance Festival 2009 - 2η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων
26-27-28 Ιούνη Αθήνα

Ή εμείς ή αυτοί!
Οι αγώνες μας απάντηση στην κρίση τους


Το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Resistance 2009

Παρασκευή 26 Ιουνίου

19:00 «Παλαιστίνη και Μέση Ανατολή»

Μαζί μας θα είναι από το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και την κίνηση «Γιοί της Γης» (Παλαιστίνιοι που ζουν στο Ισραήλ).

20:30 «Κινήματα και εξεγέρσεις της νεολαίας σε όλη την Ευρώπη»

Συμμετοχές από το ιταλικό «ανώμαλο κύμα», από το χώρο της αυτονομίας και της αριστεράς. Από τα Γαλλικά Πανεπιστήμια και από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Από τη Γερμανία και τη Χώρα των Βάσκων. Παρεμβαίνουν από το Κίνημα Αντίστασης «23 Σεπτέμβρη» Βουλγαρίας και από τη Σοσιαλιστική Νεολαία Γεωργίας.

Σάββατο 27 Ιουνίου

19:00 «Η Λατινική Αμερική στο σταυροδρόμι: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;»

Συμμετέχουν από το Επαναστατικό Κομουνιστικό Κόμμα Αργεντινής και το Νέο Κ.Κ. Αϊτής, αλλά και εκπρόσωπος της πρεσβείας της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

20:30 «Η Προοπτική της Αριστεράς στην Ευρώπη»

Με τη συμμετοχή ομιλητών από το γαλλικό NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα), το πορτογαλικό Bloco de Esquerda (Μπλόκο της Αριστεράς), τη γερμανική Die Linke (Αριστερό Κόμμα), το ιταλικό Rette di Communisti (Δίκτυο Κομμουνιστών).

Κυριακή 28 Ιουνίου

19:00 «Ο καπιταλισμός και η κρίση του»

Με τη συμμετοχή του Κ. Βεργόπουλου, του Ε. Μπιτσάκη, του Γ. Δραγασάκη.

20:30 «Η ενότητα της Αριστεράς και οι διεργασίες στην Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ»

Συμμετέχουν ομιλητές από όλο το φάσμα της Αριστεράς. Θα μιλήσει ο Αλέκος Αλαβάνος.

Παρασκευή 26 Ιουνίου

Σαββάτο 27 Ιουνίου

Κυριακή 28 Ιουνίου


Περισσότερα στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ Resistance 2009


Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Παραμένει πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ο Α. Αλαβάνος

Τελικά ο Α. Αλαβάνος δεν παραιτήθηκε. Η συγκέντρωση έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ όπου γινόταν η συνεδρίαση της γραμματείας πραγματοποιήθηκε, με πολύ μάλιστα κόσμο. Όσοι προσπάθησαν να την υπονομεύσουν είτε διασπείροντας φήμες λίγες ώρες πριν ότι ματαιώθηκε είτε μιλώντας για συγκέντρωση που δημιουργεί ένταση της πόλωσης απέτυχαν. Τα αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ζωντανά. Και το μήνυμα δεν ήταν μόνο η απαίτηση να μην παραιτηθεί ο Α. Αλαβάνος. Ήταν ένα μήνυμα προς όλους.Ότι δεν είναι μόνοι τους σε κλειστά γραφεία αλλά υπάρχει και μια βάση που περιμένει απαντήσεις - προτάσεις - λύσεις. Αυτό εκτιμήθηκε και από τη γραμματεία η οποία μέσω του Γ. Θεωνά ευχαρίστησε τον συγκεντρωμένο κόσμο για την παρουσία του. Από κει και πέρα το παρατεταμένο χειροκρότημα στην ανακοίνωση της μη παραίτησης του Α. Αλαβάνου πραγματικά ξεμούδιασε τους συγκεντρωμένους και γέμισε χαμόγελα τον πεζόδρομο της Βαλτετσίου. Έγινε το πρώτο βήμα. Περιμένουμε και τα επόμενα...
Παρακάτω η δήλωση του Α. Αλαβάνου στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τη βρήκαμε στο ΕΟΣ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΔΗΛΩΣΗ ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ
ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

«Η πρώτη ευθύνη για όσα διαδραματίστηκαν από τον Σεπτέμβρη 2007 μέχρι τον Ιούνη του 2009 και οδήγησαν στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές ανήκουν στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας.

Την αναλαμβάνω πλήρως.


Συζήτησα με τη Γραμματεία και την Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Κυρίως, όμως έλαβα ένα σκληρό μήνυμα από τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ. Γυναίκες και άνδρες από τη γενιά του Γλέζου, των Λαμπράκηδων, του Πολυτεχνείου που έχουν βιώσει βαρύ τον πέλεκυ του συστήματος και αβάσταχτη την απογοήτευση από ηγεσίες της αριστεράς. Μέχρι τις νέες και τους νέους του άρθρου 16 και τα παιδιά του Δεκέμβρη.

Αυτός ο κόσμος με τα βιώματα και τις καταβολές του είναι η μοναδική περιουσία μας, ελπίδα για τη χώρα μας.

Οι δύσκολες αυτές μέρες είχαν και τη χρησιμότητα τους. Αναδείχθηκαν προβλήματα, δύσκολα αλλά επιλύσιμα, έξω από το ημίφως κομματικών γραφείων. Αναδύθηκε ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στις φίλες και τους φίλους μας. Απελευθερώθηκε, έστω και με τη μορφή της οργής ή της διάθεσης για παραίτηση, ένα πανίσχυρο συναίσθημα αγάπης για το πρωτότυπο εγχείρημα μας.

Αυτό το συναίσθημα είναι η μεγάλη μας δύναμη. Γιατί δίπλα στη σύγχυση του σήμερα τρέφεται η ελπίδα του αύριο.

Μπορούμε λοιπόν. Όλοι μαζί.

Μπορούμε γρήγορα να ανακτήσουμε την πολιτική πρωτοβουλία, που κάμφθηκε σοβαρά την προεκλογική περίοδο, ως η ουσιαστική, κινηματική, ριζοσπαστική δύναμη της αντιπολίτευσης απέναντι στη ΝΔ με προωθημένες προτάσεις και με πολιτικό σχέδιο έξω από τα όρια του δικομματισμού.

Μπορούμε να αναζωπυρώσουμε τους δεσμούς εμπιστοσύνης με το μεγάλο δημοκρατικό ρεύμα της κοινωνίας που θέλει αλλαγή σε βάθος. Με τον κόσμο της φτώχειας, των υποβαθμισμένων συνοικιών, της ανεργίας, της αβεβαιότητας.

Μπορούμε να αναπτύξουμε τις σχέσεις με τη νέα γενιά, με την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη της αριστεράς απέναντι στην ανταγωνιστικότητα και τον ατομισμό του συστήματος.

Βρίσκω ιδιαίτερα θετικές τις σκέψεις και τις προτάσεις του συντονιστή της Γραμματείας Γ. Θεωνά για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Έχουμε προ πολλού φθάσει στο σημείο τομής. Κάθε καθυστέρηση ή αναβολή θα είναι αρνητικά καθοριστική.

Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το κόμμα μου ο Συνασπισμός, μπορούν πια να κατανοήσουν ότι η πρόκληση δεν είναι να ελέγχουν το σχήμα συνεργασίας, ή να το βλέπουν ως διαπραγμάτευση μηχανισμών αλλά να το εμπνέουν, να το πυροδοτούν, να γονιμοποιούν την κοινή δράση, να φέρνουν ιδέες, να φιλοξενούν τους ανθρώπους της διανόησης και της τέχνης, χωρίς τους οποίους είμαστε άνυδρο τοπίο.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν πια το δικαίωμα να έχουν ρόλο και λόγο, να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους, να βάζουν αυτοί τη σφραγίδα τους στις πολιτικές κατευθύνσεις και την εκλογή όχι αρχηγού, αλλά συλλογικής ηγεσίας.

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του φθινοπώρου είναι το σημείο δοκιμής για όλους μας. Και για μένα.

Με τις μικρές μου δυνάμεις από σήμερα συμμετέχω σε αυτή τη προσπάθεια. Όχι μόνο ως Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Αλλά και ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικώ να έχω την κόκκινη κάρτα για να ψηφίσω στην Συνδιάσκεψη.»

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 22/6/2009

Απεργία σε όλα τα Μ.Μ.Ε.-ανακοίνωση σωματείων τύπου

Η μη μετάδοση ειδήσεων στην τηλεόραση οφείλεται στην άμεση κήρυξη 24ης απεργίας σε όλα τα Μ.Μ.Ε. από την Ε.Σ.Η.Ε.Α. και άλλες ενώσεις του κλάδου λόγω μαζικών απολύσεων (450 δημοσιογράφων) στον όμιλο του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου. Αύριο θα κυκλοφορήσουν με μειωμένη ύλη οι εφημερίδες ενώ η συντονιστική επιτροπή προειδοποιεί με κλιμάκωση των αγώνων.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ


ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ

ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 22 Ιουνίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου, ιδιοκτητών των εφημερίδων Ελεύθερος Τύπος και Τύπος της Κυριακής, του ραδιοσταθμού «CITY 99,5» και του ειδησεογραφικού site του Ομίλου, να πετάξουν στο δρόμο 450 συναδέλφους μας, κλείνοντας τα συγκεκριμένα ΜΜΕ, αποτελεί πρόκληση και «αιτία πολέμου» για όλους τους εργαζόμενους στην ενημέρωση, ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας.

Η δραματική αυτή εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στις καθημερινές, πλέον, απολύσεις και τη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων ενημέρωσης. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τα τελευταία επεισόδια του δράματος με απλήρωτους ή απολυμένους εργαζόμενους στην «ΕΞΠΡΕΣ», τον «ΣΚΑΪ», τον «ALTER», το « STAR », τη «ΧΩΡΑ», το «DERBY», την «ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» (περιοδικό DIVA ), την «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», τον «ΞΕΝΙΟ», με την αυθαιρεσία και αδιαφάνεια για τους συμβασιούχους στην ΕΡΤ.

Συνάδελφοι, δεν πάει άλλο. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ σε έκτακτη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε, ομόφωνα, και σε συνεργασία με άλλες Ενώσεις του Κλάδου (ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ, ΕΠΠΗΤ & ΕΤΕΡ) την κήρυξη :

1. 24ωρη ς απεργία ς από σήμερα, 22/6/2009, στις 17.00 σε όλα τα ΜΜΕ, έντυπα, ραδιοτηλεοπτικά και ψηφιακά, ιδιωτικά, δημόσια ή δημοτικά.

2. Επίσης καλούνται οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ σε απεργιακή συγκέντρωση στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ αύριο Τρίτη, 23/6/2009, στις 12.00 το μεσημέρι και πορεία στη Βουλή.

Η Συντονιστική Επιτροπή προειδοποιεί την Κυβέρνηση, τα Πολιτικά Κόμματα και τις εργοδοτικές Ενώσεις, ότι ο αγώνας θα κλιμακωθεί. Τα σχέδια απαξίωσης της ενημέρωσης και εξαθλίωσης των εργαζομένων δεν θα περάσουν.

Η Συντονιστική Επιτροπή θα συνεδριάσει εκτάκτως προκειμένου να προγραμματίσει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Προτείνω την ανάσταση της λέξης "κομμουνισμός"

Ενδιαφέροντα, όπως πάντα, και αφορμή για προβληματισμό τα όσα λέει ο Αλέν Μπαντιού σε συνέντευξη στην Κυριακάτικη Αυγή:

Γιατί ονομάσετε το βιβλίο σας "η υπόθεση του κομμουνισμού"; Δεν φοβάστε μήπως σας χαρακτηρίσουν παρελθοντολόγο ή, ακόμη και οπισθοδρομικό;

Επέλεξα τη λέξη "κομμουνισμός" έχοντας πλήρως συνείδηση των όσων λέτε. Και ίσως ακριβώς εξαιτίας τους. Γιατί κατά βάθος ο στόχος μου είναι να αναστήσω τη λέξη αυτή. Να την ξαναχρησιμοποιήσω, να την ορίσω ξανά, γιατί πιστεύω ότι, όπως κι άλλες παλιές λέξεις - η "δημοκρατία" είναι ακόμη πιο παλιά από τον "κομμουνισμό" και το υπογραμμίζω γιατί συχνά την αντιπαραθέτουν στον κομμουνισμό - έχουν μια ιστορία.
Μια περίπλοκη ιστορία όπου είχαν περιόδους θετικής ή αρνητικής αξίας. Και βέβαια στα μάτια όσων ισχυρίζονται ότι η λέξη είναι καταδικασμένη, εκτίθεμαι, όπως λέτε, στις κατηγορίες ότι χρησιμοποιώ μια λέξη που περιγράφει μια εμπειρία που έχει πλήρως αποτύχει. Το κάνω επίτηδες. Πράγματι προτείνω την ανάσταση αυτής της λέξης που έχει καταδικαστεί σε θάνατο.

Αυτό σημαίνει ότι πιστεύετε ότι αυτή η ιδεολογία δεν έχει καταστεί αναξιόπιστη από την αποτυχία των κομμουνιστικών καθεστώτων;

Ακριβώς αυτό προσπαθώ να εξηγήσω στην αρχή του βιβλίου. Πράγματι υπάρχει η αποτυχία των σοσιαλιστικών κρατών. Πιστεύω ότι πρόκειται για την αποτυχία μιας απόπειρας και ότι αυτή η απόπειρα δεν πρέπει να συγχέεται με τη γενική ιδέα που περιλαμβάνει η λέξη κομμουνισμός. Η λέξη "κομμουνισμός" αποτελεί μια υπόθεση σχετικά με την εξέλιξη της ανθρωπότητας, μια υπόθεση σχετικά με την άποψη ότι δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία αποκλειστικά στηριγμένης στο ιδιωτικό συμφέρον, στην ιδιωτική ιδιοκτησία, ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό πέραν του καπιταλισμού - αυτή είναι η γενική άποψη, αυτό που υποστήριζε ο Μαρξ. Κατά τη γνώμη μου μπορούμε να διατηρήσουμε αυτή την ιδέα, αποσπώντας την από τις πρώτες απόπειρες υλοποίησής της, που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, κάνοντας έναν κριτικό, βαθύ απολογισμό των απόπειρων που απέτυχαν.

Σήμερα, ποια μπορεί να είναι ακριβώς η χρησιμότητα αυτής της ιδέας στους μισθωτούς, τους εργάτες, τους συνταξιούχους, τους φοιτητές;

Οι διεκδικήσεις των εργατών, των μισθωτών, κ.ά., έχουν δύο δυνατότητες: ή αναζητούν περιορισμένες βελτιώσεις στο πλαίσιο του σημερινού καθεστώτος ή υπερβαίνουν το καθεστώς αυτό. Αυτή είναι μια παλιά αντίθεση. Τον περασμένο αιώνα επρόκειτο για την αντίθεση μεταξύ της ιδέας των μεταρρυθμίσεων και της ιδέας της επανάστασης. Πολλές συζητήσεις διεξήχθησαν με αυτό το θέμα. Προσωπικά πιστεύω ότι η συγκεκριμένη ιδέα ήταν η απαρχή μιας κοινωνίας, μιας κοινωνίας όπου οι εργάτες, οι υπάλληλοι είναι συνέταιροι, κατά κάποιο τρόπο, των ιδιωτικών συμφερόντων και όχι υποταγμένοι στα ιδιωτικά συμφέροντα των ιδιοκτητών. Αυτήν την ιδέα πρέπει πάση θυσία να την ανοικοδομήσουμε γιατί στο πλαίσιο αυτής της ιδέας ο κόσμος μπορεί να ελπίζει. Ο κόσμος μπορεί να ζήσει με διαφορετικό τρόπο, χωρίς να είναι αιώνια καταδικασμένος σε αυτό που υφίσταται και τον καθιστά υπηρέτη των πλούσιων και των ισχυρών. Κατά βάθος λοιπόν ο κομμουνισμός είναι η σύγχρονη ιδέα της δημοκρατίας. Είναι το σύγχρονο όνομα, από τον 19ο αιώνα, της δημοκρατίας όταν γνωρίζουμε ότι η δημοκρατία πρέπει να υπερβεί την ατομική ιδιοκτησία. Υπάρχει μια δημοκρατία της ατομικής ιδιοκτησίας, που είναι αυτή που γνωρίζουμε και που είναι συμβατή με τον καπιταλισμό και υπάρχει και μια δημοκρατία ευρύτερη, βαθύτερη που είναι κοντύτερα στην αφετηριακή ιδέα της εξουσίας του λαού και που προϋποθέτει την οργάνωση της κοινωνίας σύμφωνα με διαφορετικές αρχές. Και ο κομμουνισμός είναι το γενικό όνομα αυτών. Και για να απαντήσω στο ερώτημά μας, πρόκειται για ιδέα αποφασιστικής χρησιμότητας. Είμαι πεπεισμένος ότι ο αδιέξοδος χαρακτήρας των αγώνων που δίνουν σήμερα οι εργάτες, οι νέοι, οι φτωχοί του Τρίτου κόσμου, προέρχεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει γενική ιδέα. Ότι πρόκειται για "τυφλούς" αγώνες.

Και πώς εξηγείτε ότι σήμερα με τη φοβερή κρίση, την ανεργία που καλπάζει, οι δυνάμεις της αριστεράς δεν ενισχύονται ενώ αντιθέτως οι κεντροδεξιές δυνάμεις δεν παρουσιάζουν κάμψη;

Γιατί, απλά, κυριαρχεί η άποψη ότι η γενική ιδέα είναι νεκρή. Από την άποψη αυτή, εξερχόμαστε σήμερα από μια περίοδο 30 χρόνων, που μπορούμε να ονομάσουμε "αντεπανάσταση" στο μυαλό των ανθρώπων. Επί τριάντα χρόνια επιβλήθηκε η άποψη, μαζί με την κατάρρευση των σοσιαλιστικών κρατών, ότι η οποιαδήποτε άλλη υπόθεση αποκλείεται. Ο κόσμος ζει στο εσωτερικό του καθεστώτος όπως αυτό υφίσταται, είναι υπέρ του καπιταλισμού και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ενώ οι μεγάλες, ιστορικές δυνάμεις της αριστεράς συμμάχησαν με την άποψη αυτή και αυτή ήταν η καταστροφή τους - η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία συνεργάστηκε παντού για την αποκάτασταση της άποψης ότι ο καπιταλισμός είναι το μόνο δυνατό πλαίσιο οικονομικής ανάπτυξης... Εξερχόμαστε λοιπόν από ένα τούνελ 30 ετών και τα πράγματα δεν θα αλλάξουν σε μια μέρα...

Είναι τα πρώτα βήματα μιας νέας εποχής...

Απολύτως. Είναι τα πρώτα βήματα μιας νέας εποχής και όπως πάντα αυτή αρχίζει με ιδέες και αρχές. Όχι με εκλογικές τακτικές.

Στη Γαλλία υπάρχει τόσο μεγάλη κοινωνική δυσαρέσκεια που όμως δεν βρίσκει κομματικό ή συνδικαλιστικό "υποδοχέα"... Ακόμη και το CGT αισθάνεται ότι το κύμα το υπερβαίνει...

Έχετε απολύτως δίκιο. Είναι συνέπεια των όσων είπαμε. Όλοι οι θεσμικοί οργανισμοί της κλασικής αριστεράς δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, σε θέση να περιλάβουν το σημερινό κίνημα. Το πνευματικό, υποκειμενικό στοιχείο, μέσα στο οποίο βιώνονται όλες αυτές οι εμπειρίες, αλλάζει. Δηλαδή υπερβαίνουμε την άποψη ότι όλα θα λυθούν αν εκλεγεί μια αριστερή πλειοψηφία. Έχουμε πολλές φορές εκλέξει αριστερή πλειοψηφία, και ξέρουμε ότι δεν άλλαξε σε βάθος την κατάσταση αλλά συνέβαλε στην εγκαθίδρυση του συναισθήματος της ανημποριάς και της ήττας. Να θυμίσω ότι η οικονομική απορρύθμιση στη Γαλλία εισήχθη από τον Μπερεγκοβουά, που ήταν σοσιαλιστής υπουργός, ότι ο Ζοσπέν στην εξουσία, όταν διαμαρτύρονταν οι εργαζόμενοι της Μισλέν, έλεγε ότι δεν θα επιστρέψουμε στην κρατική οικονομία... Η αριστερά έχει εμπλακεί στη διαδικασία της ήττας και δεν εκπλήσσει το ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τη σημερινή κατάσταση. Πρέπει να προσέχουμε τις κρίσεις: στο Μεσοπόλεμο οδήγησαν στον φασισμό, την ξενοφοβία και τέλος, στον πόλεμο. Αν όμως η σημερινή κρίση έχει ένα πλεονέκτημα, αυτό είναι ότι καταδεικνύει μια κατάσταση. Καταδεικνύει ότι ενώ ο καπιταλισμός ισχυρίζεται, με πολλά επιχειρήματα, ότι αποτελεί τον παράδεισο επί της γης, οι δυνάμεις της αριστεράς είναι ανίκανες να ηγηθούν ενός κινήματος ενώ υφίσταται λαϊκή διαμαρτυρία.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ

Ανακοίνωση της ΚΟΕ

ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ

Για έναν ΣΥΡΙΖΑ ενωτικό και αριστερό

Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας με τη υποβολή παραίτησης του Αλέκου Αλαβάνου θέτουν –με καλό ή κακό τρόπο- στο κέντρο του προβλήματος το πώς και από ποιους καθορίζεται η πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και άρα και το πρόβλημα της σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με τις συνιστώσες του και ειδικά με τη μεγαλύτερη.
Τη στιγμή αυτή είναι φανερό και αυτονόητο, τουλάχιστον για μας, ότι σημασία δεν έχουν τα προσωπικά στοιχήματα, αλλά οι συγκεκριμένες ανατροπές στην πολιτική και οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορέσουν να ξανακάνουν την ενωτική και ριζοσπαστική Αριστερά πρωταγωνίστρια δύναμη. Η απαίτηση του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ να μην παραιτηθεί ο σ. Αλαβάνος σημαίνει ταυτόχρονα και απαίτηση να προσδιοριστούν η πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, οι διαδικασίες και οι οργανωτικές λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία ανοίγει ο δρόμος, κάτω από όρους, να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά και να μετατρέψουμε την εκλογική ήττα σε μια νίκη για το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και για την προσπάθεια δημιουργίας μιας μεγάλης Αριστεράς, αποτελεσματικής και ικανής να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα.
Να μιλήσουμε επομένως πολιτικά, να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και να δώσουμε εξηγήσεις.
  • Πρώτον να μπει στο κέντρο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ η απάντηση της αριστεράς στην κρίση. Να μπει τέρμα στην επικοινωνιακή διαχείριση - διαστρέβλωση του λόγου και της δράσης της ενωτικής αριστεράς. Η απάντηση στην κρίση για την αριστερά σημαίνει να δώσει όλες τις δυνάμεις για ένα πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό.
  • Δεύτερον να μετατεθεί το κέντρο βάρους στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι στις γραφειοκρατικές, απαρχαιωμένες και ιντριγκαδόρικες λειτουργίες και ισορροπίες μηχανισμών, άτυπων ηγετικών ομάδων, τάσεων ή συνιστωσών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σχήμα εκλογικής υποστήριξης, είναι ένα ριζοσπαστικό και πρωτότυπο εγχείρημα πολιτικής ενότητας της αριστεράς. Η παραμονή του σ. Αλαβάνου ως επικεφαλής του εγχειρήματος, αντικειμενικά θα βοηθήσει στην κατοχύρωση αυτής της ταυτότητας.
  • Τρίτον να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μία και ενιαία ηγεσία, κόβοντας μαχαίρι τα πολλαπλά κέντρα, τα καπελώματα, την αντιφατική και αλλοπρόσαλλη εκφώνηση, την αντιδημοκρατική πρακτική των τετελεσμένων, τις αιφνιδιαστικές ηγετικές ανακοινώσεις από τα μικρόφωνα ή τα μεγάφωνα. Να σεβαστούμε έστω την ύστατη στιγμή τις αποφάσεις για το γραφείο τύπου και τη δημόσια εκπροσώπηση που έχουν παρθεί, έχουν χιλιοειπωθεί αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί μετά την Α΄ πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Τέταρτον να αποκτηθεί κοινή λειτουργία σε επίπεδο βάσης, από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση της πολιτικής γραμμής της ενότητας της αριστεράς και του μετώπου στον νεοφιλελευθερισμό. Αυτή η απόφαση μπορεί να δώσει πραγματική και όχι επίπλαστη φωνή στον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικό και όχι δημοψηφισματικό χαρακτήρα στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Να μελετήσουμε, να αξιοποιήσουμε την εμπειρία -πέρα από σχηματικές λογικές για κόμμα κλπ-, να ακούσουμε και να μάθουμε από εγχειρήματα ενότητας και ανασύνθεσης της αριστεράς όπως το Μπλόκο της Πορτογαλίας ή το Αριστερό Κόμμα της Γερμανίας.
Οι όροι και οι προϋποθέσεις στην πολιτική και οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο πολιτικός επαναπροσδιορισμός της ταυτότητας της αριστεράς σε συνθήκες ολόπλευρης κρίσης, είναι τα εκ των ουκ άνευ στοιχεία για να βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να προχωρήσει, δεν μπορεί να γυρίσει στο πρώτο στάδιο της ύπαρξής του, δηλαδή στην εποχή Κωνσταντόπουλου, τότε που ήταν θνησιγενές και μίζερο σχήμα εκλογικής και μόνον ομπρέλας και επιβίωσης.
Πραγματικά από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν περισσεύει κανείς. Αλλά και κανείς δεν μπορεί να υπονομεύει μόνιμα και αμετανόητα το ενωτικό εγχείρημα της αριστεράς με έναν δημόσιο λόγο που αναιρεί και ακυρώνει κάθε φορά το σύνολο των κατακτήσεων και της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η συγκέντρωση φίλων και μελών του ΣΥΡΙΖΑ τη Δευτέρα, έξω από τη συνεδρίαση της γραμματείας, μπορεί να αποδειχθεί απολύτως προωθητική, αν πέρα από τις εκκλήσεις ενότητας, πετύχει την ενότητα όχι με όρους ήττας, αλλά με όρους ανατροπής των αιτιών της ήττας. Να μην προχωρήσουμε όπως πριν. Η ανάκληση της παραίτησης του σ. Αλαβάνου είναι αυτή τη στιγμή μονόδρομος για έναν πραγματικό, ισχυρό, ενωτικό, αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, είναι μονόδρομος για να διατηρηθεί και να φουντώσει η ελπίδα για μια μεγάλη στροφή στην πολιτική και κοινωνική ζωή.

Εμείς δεν χάσαμε τίποτα και θα νικήσουμε γιατί δεν χάσαμε τον τρόπο να μαθαίνουμε!

21/6/09

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας τοποθετείται πάνω στα ζητήματα που απασχολούν το τελευταίο διάστημα τα μέλη και φίλους του ΣΥΡΙΖΑ. Ζητά τη μη παραίτηση του Αλαβάνου, επαρκείς εξηγήσεις από τη γραμματεία για το αποτέλεσμα, τη συλλογική λειτουργία επιτέλους του ΣΥΡΙΖΑ... Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον που παραμένουν αναπάντητα όλα τα πολύ σοβαρά ζητήματα που έθεσε ο Α. Αλαβάνος και δημοσιοποιήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση, που μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα αλλά είναι μια συγκεκριμένη βάση συζήτησης, η μόνη συγκεκριμένη κριτική και αυτοκριτική. Κατονομάζει ευθέως πολιτικές, συμπεριφορές και ανθρώπους. Ας ανοίξει η συζήτηση. Όχι δημοσίως αλλά στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα όμως. Συγκεκριμένοι απολογισμοί και ευθύνες. Συγκεκριμένες προτάσεις. Συγκεκριμένες αλλαγές. Δημόσια διατυπωμένες που να τους δεσμεύουν όλους. Αλλιώς, ποιός να πιστεψει τα δάκρυα για την παραίτησή του; Αλλιώς με ποιά αξιοπιστία να εμπνευστεί η βάση από αυτούς που θέλουν να ηγηθούν; Αλλιώς τι να θεωρήσουμε ότι ευθύνεται για το μη ικανοποιητικό εκλογικό αποτέλεσμα; Ο καιρός (που λέει και ο Μαρκογιαννάκης); Το άγιο Πνεύμα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ

Με αυτό το κείμενο θέλουμε να εκφράζουμε την αγωνία των μελών, των φίλων και των ψηφοφόρων μας για τις εσωτερικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και για την προοπτική του. Έχουμε να δηλώσουμε τα παρακάτω:

1. Καλούμε τον σ. Αλέκο Αλαβάνο να μην παραιτηθεί, να παραμείνει πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας και να συμβάλλει αποφασιστικά (όπως έκανε πάντα) στη συνέχιση και τη διεύρυνση (πολιτική και οργανωτική) του ΣΥΡΙΖΑ.

2. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν κατώτερο του αναμενόμενου. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν αποτελεί καταστροφή για τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε οδηγεί στο συμπέρασμα για αλλαγή πολιτικής ή του γενικού προσανατολισμού του εγχειρήματός μας, όπως αυτό έχει καθοριστεί από τις αποφάσεις των συνδιασκέψεων, της Γραμματείας, τις παρεμβάσεις της κοινοβουλευτικής ομάδας, κ.λπ.
3. Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει άμεσα να μας ενημερώσει για το ποιες θεωρεί ότι είναι οι αιτίες του μη αναμενόμενου εκλογικού αποτελέσματος και ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να πάρει ώστε να μην επαναληφθούν δυσλειτουργίες που παρατηρήθηκαν ή λάθη που έγιναν.
4. Πρέπει σύντομα να προχωρήσουμε σε πρωτοβουλίες σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων αλλά και στις αναγκαίες ρήξεις που απαιτούνται ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των μελών του αλλά και μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Ειδικά σήμερα που οι συστημικές δυνάμεις προσπαθούν με κάθε τρόπο να οδηγήσουν τον κόσμο της αριστεράς στην απογοήτευση και την αποστράτευση, να πείσουν τη νεολαία ότι «όλοι ίδιοι είναι», με απώτερο στόχο να την οδηγήσουν στο περιθώριο και σε αδιέξοδες επιλογές.
5.Είναι αναγκαιότητα να εφαρμοστούν άμεσα όλες οι αποφάσεις των Συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν σχέση με την οργανωτική συγκρότηση, την λειτουργία γραφείου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, τις δημοκρατικές λειτουργίες, τη διαφάνεια και συμμετοχή της βάσης στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων. Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος άμεσα, χωρίς καμία αναβολή, να αναλάβει άμεσα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες.
Είναι καιρός να προχωρήσουμε τολμηρά και αποφασιστικά, στην παραπέρα ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ σε στερεότερες βάσεις, ως του κύριου υποκειμένου της σύγχρονης αριστεράς.
Στη δύσκολη περίοδο που περνάει ο λαός μας είναι απαραίτητος ένας ΣΥΡΙΖΑ ενωτικός, ριζοσπαστικός και κινηματικός, ένας ΣΥΡΙΖΑ στο πλευρό αυτών που καταπιέζονται, ένας ΣΥΡΙΖΑ που απέναντι στο σύστημα και στα κόμματα της κρίσης θα αντιπαραβάλλει το δικό του σχέδιο για να αλλάξουν τα πράγματα στην χώρα μας προς όφελος των «από κάτω».
Είμαστε στον ΣΥΡΙΖΑ, παραμένουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων. Ας λειτουργήσουμε συλλογικά και με αίσθημα ευθύνης!

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
19/06/2009

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Τι είπε ο Αλαβάνος στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 17/6/2009

Αναδημοσιεύουμε την τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στη συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στις 17/6. Επίσης παραθέτουμε και την εισαγωγή από το μπλογκ που τη βρήκαμε, γιατί έχει κι αυτή ενδιαφέρον.

Δημοσιεύουμε αυτό το κείμενο γιατί θεωρούμε ότι αποτελεί ένα κτύπημα στους μηχανισμούς παραπληροφόρησης για τα θέματα που συζητήθηκαν στην γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στις 17/06/2009. Δεν αναφερόμαστε στις διαδόσεις και εκτιμήσεις που γράφονται στα αστικά ΜΜΕ, αλλά σε παραπληροφόρηση που μεταδίδεται ως «έγκυρη πληροφορία» από πολιτικά κέντρα του ΣΥΝ και άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά ακούσαμε αυτές τις ημέρες που μας έκαναν να βγούμε έξω από τα ρούχα μας. Ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές όλοι μας δικαιούμαστε την πληρέστερη πληροφόρηση έτσι ώστε να μπορούμε ελεύθερα και ανεπηρέαστοι από μικροσκοπιμότητες να σχηματίσουμε γνώμη και να πάρουμε θέση.

Τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ στις 17/6/2009

Καταρχήν έχει μία βάση αυτό που λέει ο Μανώλης, κι ο Μανώλης αγαπάει τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό το λέει αλλά και από τυπική άποψη, το θέμα έχει σχέση άμεσα με το ΣΥΡΙΖΑ και με τη θέση μου ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Λυπάμαι που αυτά που ήθελα να πω μαθεύτηκαν πριν από τη συνάντησή μας. Με πολλούς συντρόφους, και εδώ παρόντες, που ζητήσανε να ‘χουμε μια συνάντηση, και γίνεται αυτή η συνάντηση, γνωρίζουν τι θα πω.
Και πάρα πολλοί σύντροφοι επίσης στον Συνασπισμό γνωρίζουν τι θα πω. Και μ’ αυτή την έννοια νομίζω ότι η κατάσταση είναι τόσο απαξιωτική για το ΣΥΡΙΖΑ ώστε δεν έχουμε δυνατότητες να παρατείνουμε αυτή την εικόνα και αυτή την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο χώρο και αυτό ήθελα να τονίσω κι εγώ χθες, όταν λέω ότι οι μετασεισμικές δονήσεις μπορεί να είναι και ισχυρές αλλά οι μετασεισμικές δονήσεις σταματάνε σύντομα.

Μ’ αυτή την έννοια θα ‘θελα να σας πω τις παρακάτω σκέψεις.

Πρώτη σκέψη
Πηγαίναμε προς τις ευρωεκλογές, δεν θέλαμε μαζί την ταυτόχρονη διεξαγωγή ευρωεκλογών και εκλογών, ξέραμε ότι υπήρχαν πιεστικές καταστάσεις και οπωσδήποτε το ενδεχόμενο, που έγινε πραγματικότητα, ότι πηγαίνουμε μόνο στις ευρωεκλογές έδωσε μια άνεση σε μας και μας έδινε πάρα πολλές δυνατότητες.

Στις ευρωεκλογές πηγαίναμε με αρνητικές και με θετικές προϋποθέσεις όσον αφορά στο πολιτικό κλίμα.

Οι αρνητικές ήταν μια συνεχιζόμενη κάμψη των δυνάμεών μας, όπως εκφραζόταν από τις δημοσκοπήσεις κι όπως εμείς οι ίδιοι προφανώς τις αντιλαμβανόμασταν. Οι αρνητικές ήταν επίσης η επίδραση του Δεκέμβρη σε ένα χώρο ο οποίος σε ένα βαθμό μπορεί να ήταν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ήταν και γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με όλη αυτή την καμπάνια και την κινητοποίηση που ‘γινε από όλο το σύστημα ενάντιά μας. Από όλο το σύστημα, πρώτα-πρώτα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πράγμα το οποίο αναίρεσε μια γενικά θετική, ας το πούμε, στάση ακόμα και ανθρώπων που δεν ψηφίζανε ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον δικό μας χώρο.
Οι δύο κυρίως όμως αρνητικές εξελίξεις ήταν το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια είχαμε μία ανάκαμψη, όχι μόνο μία αναζωπύρωση του δικομματισμού σχετική, αλλά είχαμε για πρώτη φορά την παρουσία του ΠΑΣΟΚ μπροστά από τη ΝΔ. Στην πραγματικότητα αυτό είχαμε να το δούμε από τις εκλογές του 2000, όπου παρ’ ότι βγήκε τελικά το ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις και το κλίμα γενικά ήταν υπέρ της ΝΔ.

Το δεύτερο κύριο αρνητικό στοιχείο ήταν η πλήρης αδυναμία η δικιά μας και κυρίως των συνιστωσών που έχουν και τη μεγάλη δύναμη, να συνεχίσουν τη δικιά μας θέση για τον Δεκέμβρη με πρωτοβουλίες, με ικανότητα να συγκεντρώσουν τα πρωτοποριακά στοιχεία, πλήρης ανικανότητα και αδυναμία η οποία εκφράστηκε από μια μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη μου, που δεν είχαμε δει στο άρθρο 16, ήττα με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην όλη εξέλιξη της πολιτικής ζωής δηλαδή το ότι ο χώρος των αντιεξουσιαστών και μάλιστα ο σκληρός χώρος των αντιεξουσιαστών μπόρεσε να αναπτύξει μια ηγεμονική παρουσία με τις δράσεις και τις μορφές που χρησιμοποιεί οι οποίες επηρεάζουν την πολιτική ζωή. Και που αν θέλετε κατά κάποιο τρόπο βιώνουμε και σήμερα ακόμη, με τα γεγονότα τα σημερινά. Εκφράστηκε επίσης με την πλήρη ρήξη που ήρθε μέσα στις δυνάμεις των καθηγητών που εκφράστηκε με την ΠΟΣΔΕΠ και με τη συνεργασία ενός τμήματος των καθηγητών με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και με το προδρομικό και πολύ προειδοποιητικό αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών.

Την ίδια στιγμή όμως νομίζω ότι είχαμε μια σειρά θετικές προϋποθέσεις τις οποίες μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε.

Πρώτον, τον Δεκέμβρη. Η ικανότητά μας, η στάση μας, σε αντιπαράθεση με το σύστημα, με όλο το σύστημα, με εξαίρεση ίσως την ηγεσία, τη στενή ηγεσία κι όχι τα στελέχη, του ΠΑΣΟΚ, που στάθηκαν απέναντί μας, μας έδωσε μια ταυτότητα. Ενίσχυσε αυτή την ταυτότητά μας ως μία δύναμη, η οποία είναι αντισυστημική και η οποία ακόμη και με κόστος, διαμορφώνει ας πούμε τις τοποθετήσεις μας σε τόσο κρίσιμα και συγκρουσιακά ζητήματα. Παραπέρα κινήσεις όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση του προέδρου της Δημοκρατίας ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση, εκεί έγινε η μεγάλη συζήτηση, ενίσχυε αυτή μας την άποψη και μας έδινε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε εμείς τα θετικά του Δεκέμβρη. Θετικό στοιχείο αυτό.

Το δεύτερο θετικό είναι ότι παρά την αναζωπύρωση τη σχετική του δικομματισμού και τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να είναι μπροστά από τη ΝΔ, αυτό ήταν χωρίς δυναμισμό, δεν είχε κινητήριες δυνάμεις, ήταν σ’ ένα βαθμό «ψόφιο», ας το πούμε έτσι, που μας έδινε δυνατότητα εμάς να παρέμβουμε σ’ αυτές τις διεργασίες του νέου τοπίου.

Ένα τρίτο είναι ότι αυτός ο μεγάλος κύκλος ο οποίος επηρέασε και ήταν το κεντρικό ζήτημα επί μήνες μέσα στην πολιτική ζωή της χώρας και επανηλήφθηκε κατά τη διάρκεια των εκλογών, δηλαδή τα θέματα της διαφθοράς. Τις τελευταίες μέρες παίζανε τα θέματα της διαφθοράς, ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα έβγαλε με μία νίκη, δηλαδή η προσπάθεια η δικιά μας να δώσουμε μια θετική έκβαση σ’ αυτό το ζήτημα με την ακύρωση των δεσμευτικών δράσεων του άρθρου 86 του συντάγματος που οδηγούσαν σ’ όλη αυτή την κατάσταση, στην ατιμωρησία, στην παράλυση της Βουλής, στην απόσταση της Βουλής από τα μεγάλα ζητήματα κατέληξε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι μικρό πράγμα, για να μην το αξιοποιήσουμε, το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε προεκλογική κατάσταση είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που έκαναν προχθές, που είπαν «θα κάνουμε την επιτροπή θεσμών και διαφάνειας» και βάζει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

Θετικά στοιχεία επίσης υπήρχαν σε σχέση με την παρουσία μας στον Οικολογικό τομέα. Και στο ζήτημα σε σχέση με τον Βοτανικό και τον Παναθηναϊκό ο οποίος μας δημιούργησε ένα πλήγμα. Και θέματα όπως η μονή Τοπλού, και ζητήματα όπως είναι ο Λιθάνθρακας, και άλλα. Είχαμε μία πάρα πολύ ενεργή παρουσία που έγινε αισθητή αρκετά.

Και το κύριο βέβαια θέμα, η κρίση. Ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα ‘χουμε ένα τόσο θετικό πεδίο για την ανάδειξη και προώθηση της πολιτικής μας όσο αυτόν τον κλονισμό του νεοφιλελευθερισμού και σε εθνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποτέ δεν περιμέναμε ότι οι προτάσεις Λαφαζάνη για κρατικοποιήσεις, θα γίνονταν, τρόπος του λέγειν, κι απ’ τον Ομπάμα. Είχαμε ένα υπόβαθρο κρίσης, άσχετα αν δεν έφτασε ίσως ακόμη στα σημεία τα οποία περιμέναμε, πάνω σε εκτεταμένες κοινωνικές ομάδες πάνω στις οποίες μπορούσαμε να κάνουμε ιδιαίτερη δουλειά. Εδώ να πούμε ότι μία δικιά μας αδυναμία ήταν η έλλειψη ικανότητας να δούμε και να αναδείξουμε ως το στοιχείο εκείνο στο οποίο θα πολιτικοποιηθεί η κρίση, το θέμα των μεταναστών. Παρότι υπήρχε η ευρωπαϊκή εμπειρία και παρότι και εμείς το βλέπαμε, στους μετανάστες κρατήσαμε μια θέση αρχής πάρα πολύ σημαντική, ανθρωπισμός, όχι στο ρατσισμό κ.λπ., την ίδια στιγμή όμως δεν συλλαμβάναμε τις διεργασίες που γίνονταν σε εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα, κι όχι μόνο στον Αγ. Παντελεήμονα, στο Αρκαδοχώρι στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα, που οδηγούσαν σε μια αντιδραστικοποίηση και σ’ έναν ακραίο ρατσισμό εκτεταμένες κοινωνικές δυνάμεις, τις οποίες εμείς έπρεπε να αφουγκραστούμε. Και είχαμε τη δυνατότητα να τις ακούσουμε και να προτείνουμε λύσεις μέσα ακριβώς στα πλαίσια της αντιρατσιστικής πολιτικής που έχουμε, όπως αυτά που προτείναμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ελευθερία διακίνησης μεταναστών κ.λπ. Προσπάθησα, εγώ προσωπικά, περίμενα και μια ερώτηση και στο ίδιο το debate γι’ αυτό το θέμα, προσπάθησα στον ομιλία της Θεσσαλονίκης να το βάλω, όμως ήταν αργά πλέον.

Δεύτερη σκέψη
Με αυτά τα πλαίσια οι στόχοι που έπρεπε να μπουν για μας, οι πολιτικοί, ήταν να αναδείξουμε μία εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ, πέρα από τη γνωστή λύση της εναλλαγής στο δικομματισμό και μάλιστα με ένα κόμμα το οποίο δεν έχει δυναμισμό, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο παρότι είχε μια μεγάλη νίκη, πάνω από 4%, βλέπω ότι πολιτικά δεν μπορεί να την αξιοποιήσει καν. Να αναδείξουμε τα στοιχεία της σημασίας της αλλαγής συσχετισμού στο χώρο της Αριστεράς, και να αναδείξουμε ως κεντρικά μια σειρά ζητήματα της κρίσης.
Κατά τη γνώμη μου ακολουθήσαμε μία πορεία εντελώς αυτοκαταστροφική. Και δυστυχώς ανόητη πορεία.

Δεν περίμενε κανείς από την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει με ηγεσία εταιρίες δημοσκοπήσεων. Όσο κι αν σ’ αυτές τις εταιρίες δημοσκοπήσεων δουλεύουν αξιόλογοι άνθρωποι. Μια παρουσία η οποία δεν ήταν πολιτική, αλλά ήταν επικοινωνιακή.

Ακούσαμε τα εξής τρία στάδια, τους εξής τρεις κεντρικούς στόχους των ευρωεκλογών. Τέσσερις ευρωβουλευτές. Τι σημαίνει πολιτικά 4 ευρωβουλευτές; Σημαίνει ότι έχουμε απλώς μία θεαματική δημοσκοπική ανάπτυξη. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχει ουδέν πολιτικό περιεχόμενο. Και θυμάστε καλά και με την παρέμβασή μου στην συνδιάσκεψη προσπάθησα να πολιτικοποιήσω τον κεντρικό μας στόχο, ερχόμενος αν θέλετε σε διάσταση με την εισήγηση η οποία ακούστηκε, και λέγοντας ότι να δούμε, ξέρουμε τις δυνάμεις μας, ας βάλουμε το στόχο των «3 ευρωβουλευτών και του τρίτου κόμματος» που τι σημαίνει; Τρίτο κόμμα σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού και νέο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό, αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα σε μας και στο ΚΚΕ, το οποίο δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο στην Αριστερά, πολλοί –και το ΔΗΚΚΙ το ξέρει-, απ’ τον ευρύτερο χώρο τον σοσιαλδημοκρατικό, δημοκρατικό, πώς να τον πούμε, χώρο ενδιαφέρονται γι’ αυτό το θέμα. Και τρεις ευρωβουλευτές τι σημαίνει; Ότι δίνουμε μία μεγάλη μάχη και το αναδεικνύουμε. Να βγάλουμε ευρωβουλευτή τον Παπαδημούλη. Και προσέχουμε πάρα πολύ αυτό ρεύμα. Αυτό το ρεύμα είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, είναι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί συστατικό του στοιχείο. Η απώλεια αυτού του ρεύματος ή η αποστασιοποίηση από το ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μεγάλο κόστος. Και έχει μεγάλο κόστος. Και πληρώσαμε ήδη ένα μέρος αυτού του κόστους.

Περνάμε στο 2ο σύνθημα, το οποίο εκφράζει κεντρικό στόχο, ο οποίος εκφράζεται στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να παρουσιάσει την πολιτική του και το πρόγραμμα του στις εκλογές. «Να έχουμε τη μεγαλύτερη εκλογική δύναμη που έχει πάρει ποτέ ο χώρος». Τι σημαίνει αυτό; Το μόνο που σημαίνει είναι ότι έχουμε τον καλύτερο ηγέτη, που μας έφερε περισσότερους ψήφους. Δεν σημαίνει τίποτα άλλο. Δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για την κοινωνία αυτό το πράγμα, απολύτως τίποτα.

Και το τρίτο, το οποίο πετάμε μέσα από μια αγωνία τι επικοινωνιακό μπορούμε να πετάξουμε την τελευταία βδομάδα προκειμένου να δώσουμε μια παρουσία δικιά μας, τον «τρίτο πόλο». Έρχεται και πέφτει ο τρίτος πόλος. Και ξαναρωτάω τίνος αποφάσεις είναι όλες αυτές. Σε σχέση και με τα τρία συνθήματα αυτά, τους τρεις κεντρικούς στόχους. Ο τρίτος πόλος έχει μια βάση, ότι εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει το ανεξάρτητο ρεύμα της Αριστεράς, δεν μπορεί να διαχυθεί μέσα στο χώρο το σοσιαλιστικό, τον κεντρώο χώρο, το δημοκρατικό χώρο. Έχει την ιστορία του, έχει τις ρίζες του και έχει το μέλλον του. Ο τρίτος πόλος εκφράζεται και από τις προτάσεις που έχει κάνει και ο Γλέζος, ΚΚΕ, Ανταρσύα κ.λπ., ο Μπιτσάκης, έχει μια βάση. Όμως όταν την τελευταία βδομάδα που έχεις ένα τεράστιο πρόβλημα σε σχέση με όλον αυτό το χώρο τον ευρωπαϊστικό, ο οποίος είναι στοιχείο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι στοιχείο του Συνασπισμού, είναι στοιχείο συνιστωσών, ορισμένων συνιστωσών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έρχεσαι και τους βάζεις ότι θα κάνουμε συζήτηση με το ΚΚΕ και θα πάρουμε πρωτοβουλίες με το ΚΚΕ μετά τις εκλογές τότε ουσιαστικά ενισχύεις τις αποδυναμωτικές τάσεις.

Πήγαμε εντελώς απολίτικα, χωρίς σχεδιασμό, με λάθος σχεδιασμό, με άρπα-κόλλα συνθήματα τα οποία ερχόντουσαν, χωρίς να λειτουργεί το κέντρο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν η εκλογική επιτροπή. Ενώ θέλαμε να αναδείξουμε τα θέματα της κρίσης, 1-2-3 θέματα εδώ στις πρώτες συναντήσεις είχαμε πει να πούμε ότι ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει 1-2-3, το θυμάστε αυτό το πράγμα, τη σημασία της αλλαγής των συσχετισμών, να δώσουμε το μήνυμα σ’ αυτόν τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος με δυσκολία ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ ότι δώστε ακόμα και στην ηγεσία σας ένα άλλο μήνυμα, ότι θέλουμε να είναι αριστερή η αλλαγή, φτάσαμε σε αυτήν την απολίτικη κατάσταση.

Τρίτη σκέψη
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα, ότι διαμορφώσαμε ένα σύστημα το οποίο έβγαζε όλα τα αρνητικά. Ο καθένας από μας και η κάθε συνιστώσα και το κάθε σημείο δράσης μας έχει ένα θετικό πρόσημο και ένα αρνητικό πρόσημο. Εξαρτάται αν ακολουθείς μια πολιτική τέτοια που να ενισχύσεις το θετικό και να αποδυναμώσεις το αρνητικό ή το αντίθετο. Εμείς σε όλα τα στοιχεία τα οποία είχαμε, βγάζαμε το αρνητικό πρόσημο με τη μεγαλύτερη τέχνη που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.

Παράδειγμα, κατά τη γνώμη μου για το Συνασπισμό είναι ένα συν το ότι έχει το δημοψήφισμα, το ότι τα ίδια τα μέλη του αποφασίζουν για τους υποψηφίους και τη σειρά που έχουν οι υποψήφιοι. Παρουσιάσαμε έναν υποψήφιο ο οποίος επιεικώς εμφανιζόταν και χαρακτηριζόταν, χωρίς ο ίδιος να έχει ευθύνες, ως γκρίζος, ως μη αιχμηρός κ.λπ.
Δεύτερον, ένα στοιχείο της δυναμικής μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ότι είμαστε η ενότητα της Αριστεράς, απέναντι στο ΚΚΕ είμαστε η ενότητα της Αριστεράς. Εμείς καταφέραμε να φέρουμε σε σύγκληση αντιμαχόμενα, ξένα ρεύματα, οργανώσεις, κόμματα, κινήσεις μέσα στο χώρο της Αριστεράς. Πως εμφανίστηκε αυτό; Ότι έχουμε στη δεύτερη θέση μια υποψήφια που τη φόρεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Συνασπισμό, η οποία είναι άσχετη και θα έπρεπε να είναι στο ΚΚΕ.
Άλλο θέμα, είχαμε τον καλύτερο ευρωβουλευτή από το ανανεωτικό, ευρωπαϊστικό ας το πούμε, ρεύμα, ο οποίος παρότι ήταν ευρωβουλευτής του Συνασπισμού σεβάστηκε το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε καμία δράση που να έφερε σε δύσκολη θέση οποιαδήποτε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά μετατρέπεται σε αδυναμία μας γιατί πάμε να τον πνίξουμε, σε όλα τα ζητήματα σύντροφοι.

Και το βίωσα και εγώ ο ίδιος αυτό, και το βίωσα πολύ έντονα και με ευθύνη που ξεκινάει από αυτόν εδώ το χώρο. Σε σχέση με το θέμα του ντιμπέιτ. Όταν έβλεπα στις εφημερίδες όλη αυτή τη φιλολογία περί «παιδοκτόνου» και ενάντια στη νεολαία, ακολουθήσαμε μια πορεία η οποία αποδιάρθρωνε το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέταρτη σκέψη
Γιατί αυτά σύντροφοι; Κατά τη γνώμη μου οι ευθύνες των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων πλην του Συνασπισμού είναι μικρές. Όντας στον Συνασπισμό και μένοντας στον Συνασπισμό γνωρίζω την αμηχανία των συντρόφων και των συντροφισσών του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζω ότι περιμένουν την πρόταση από τον Συνασπισμό. Γνωρίζω, ότι με εξαίρεση ίσως το Μανόλη το Γλέζο, τον οποίο πρέπει να ακούμε περισσότερο, ενδεχομένως όπως τα θέματα με το ψηφοδέλτιο, οι σύντροφοι μόνο σε ακραίες στιγμές έρχονται σε σύγκρουση με το Συνασπισμό, μόνο όταν είναι κάτι το οποίο είναι ακραίο. Επομένως η ευθύνη, κατά τη γνώμη μου, των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο ότι, θα μπορούσε να πει κανείς, χρειαζόταν μια πιο ενεργητική δράση απέναντι σ’ όλα αυτά τα οποία γίνονται.

Εγώ έγινα δέκτης αυτής της ανησυχίας από πολλούς συντρόφους, την ΚΟΕ, την ΑΚΟΑ, το Γιάννη το Θεωνά, το Μανόλη, το Κόκκινο, από αρκετούς συντρόφους, τους περισσότερους συντρόφους εδώ μέσα. Στην πορεία όμως σύντροφοι αυτό που υπερίσχυσε στην προσπάθεια αυτή των εκλογών ήταν μια ομάδα συντρόφων μέσα στο Συνασπισμό έξω από λειτουργίες του Συνασπισμού ή του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προωθούσανε δικούς τους στόχους, θεωρούσανε μια σίγουρη επιτυχία την οποία δεν έπρεπε να μοιραστεί με κανένα, ανατρέψανε αυτό το κλίμα και τις αξίες της συλλογικότητας τις οποίες είχαμε. Και εδώ θέλω να αναφέρω δύο στοιχεία.

Το πρώτο είναι το ντιμπέιτ. Εμφανίστηκε ότι διεκδίκησα εγώ το ντιμπέιτ. Δεν διεκδίκησα τίποτα. Είχα ενημερώσει. Ήρθε και με βρήκε ο Θεωνάς, όχι. Με βρήκε η ΚΟΕ, όχι. Με βρήκε η ΑΚΟΑ, όχι. Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι και εγώ είχα στο μυαλό μου την ιδέα ότι θα μπορούσε ίσως να σκιάζεται ας το πούμε μια νεολαιίστικη δυναμική που θα μπορούσε να αποκτήσει το εγχείρημα με έναν άλλο κεντρικό λόγο, όχι με τον δικό μου.

Και προέκυψε με τυχαίο τρόπο την τελευταία στιγμή όταν δημοσκοπήσεις μας είχαν φέρει ήδη στο 4% από ένα τυχαίο τηλέφωνο και από μια επίμονη αίτηση δική μου να επιβεβαιωθεί ότι ήταν ομόφωνη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού και με μια άμεση επικοινωνία με τον ίδιο το Φλαμπουράρη.

Για ποιο λόγο σύντροφοι όλα αυτά τα παπαγαλάκια; Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο όλα αυτά τα σχέδια; Για ποιο λόγο σύντροφοι δεχόμαστε ότι είναι «προσωπικό στοίχημα» του οποιουδήποτε το πώς θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Το δεύτερο, στις αρχές της προεκλογικής εκστρατείας έγινε μια συνάντηση δική μου με τον πρόεδρο του ΣΥΝ σχετικά με αυτά τα ζητήματα. Όπου χωρίς να το πιστεύω εγώ, αλλά λέω ας αφήσουμε αυτή τη δυνατότητα, ναι εντάξει να εξελιχτεί με αυτό τον τρόπο. Στην πορεία όμως μπήκε και ένα ζήτημα το οποίο είχε σχέση με την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, τη νομική και πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία είναι δεδομένη, προβλέπεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Και το οποίο είναι ασήμαντο πράγμα στην πραγματικότητα, άνευ σημασίας. Όλα αυτά με εντυπωσίασαν εμένα. Η στάση του συντρόφου και των συντρόφων από το Συνασπισμό διότι είχα μπροστά μου τις θέσεις και τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ήρθαμε σε πλήρη διαφωνία. Και είπα, δεν κάνω προεκλογικά θέμα εγώ.

Ρωτάω όμως. Πως γίνεται αυτό, το οποίο το ήξερα, να παίρνονται αυτές οι αποφάσεις για την πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξαναλέω, καταλαβαίνω την αμηχανία των συντρόφων, πως γίνεται να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ούτε ο Συνασπισμός, όχι ότι αρκούσε, δεν τις είχε συζητήσει καν ο Συνασπισμός. Τις είχε συζητήσει ούτε καν μια τάση του Συνασπισμού. Μία ομάδα συντρόφων χωρίς καμία ευθύνη. Μια ομάδα, η οποία καθοδήγησε και οδήγησε σε αυτή τη διάσπαση δυνάμεων, σε αυτή τη διαίρεση, σε αυτή τη μιζέρια, σε αυτήν την απολιτικότητα το όλο εγχείρημα.

Τελευταίο σημείο
Όπως καταλαβαίνετε, για τον καθένα από μας και για μένα προσωπικά μπαίνουν μια σειρά ερωτήματα. Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα δεν σταμάτησε με τις εκλογές, δεν ήταν δίδαγμα οι εκλογές.

Η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού ήταν προκλητική, προκλητική όχι γιατί έχει δίκιο ή άδικο, δεν με ενδιαφέρει αν έχει δίκιο ή άδικο, αλλά γιατί σε μια στιγμή που έχει ανέβει η ακροδεξιά, που βλέπουμε κινδύνους από μια στρατηγική έντασης στη χώρα μας και από ένα εντελώς άλλο τοπίο, το οποίο θα μας θέσει εμάς στη γωνία, που αναδείχνεται κεντρικό θέμα το θέμα των μεταναστών στο οποίο έχουμε μια δυσκολία να μπούμε με νέους όρους χωρίς να αφήνουμε τις αρχές μας, που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ότι είναι μια δύναμη που μπορεί να κερδίσει την αυτοδυναμία, που εμείς όχι μόνο δεν ήρθαμε τρίτο κόμμα αλλά ήρθαμε πέμπτο κόμμα ασχολείται με την επετηρίδα στην προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ.

Το βίωσα στα Χανιά που ήρθαμε έκτο κόμμα. Αυτή τη στιγμή, κεντρικό ζήτημα ή ένα από τα κεντρικά ζητήματα έχει αναδειχθεί το ποιος θα είναι ο πρόεδρος και ποιος θα είναι ο κεντρικός αρχηγός.

Πιστεύω ότι έχουμε περάσει σε μια απαξίωση, σε μια φάση απαξίωσης και αποδόμησης του εγχειρήματος. Εγώ ακολούθησα την τακτική, σε ένα νοσηρό κλίμα που είχε διαμορφωθεί πριν τις ευρωεκλογές, και το ξέρετε το νοσηρό κλίμα που υπήρχε, το ξέρετε, κάθε φορά που λέγαμε θα κάνουμε μια συνέλευση, μια πρωτοβουλία κ.λπ., υπήρχε μια νοσηρή κατάσταση. Την ανέχτηκα. Ανέχτηκα ξέροντας ποιοι είναι και πως καθοδηγείται και που πηγαίνει αυτό το εγχείρημα στις ευρωεκλογές.

Θυμάται καλά ο Ρούντι, από την πρώτη στιγμή του ‘λεγα κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι έχουμε την Ελένη τη Σωτηρίου σίγουρη. Είναι έτσι ή όχι;
Έχουμε μια κατάσταση η οποία πολιτικά δεν μας οδηγεί πουθενά κατά τη γνώμη μου και έχουμε τώρα μια εικόνα αποδόμησης, όπου για μένα ένα κεντρικό στοιχείο, το κεντρικό στοιχείο το οποίο προσπάθησα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την προεδρία του Συνασπισμού και ενεργό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ ήτανε να δώσουμε μια εικόνα εναλλακτική. Ότι έχουμε άλλους κώδικες αξιών και λειτουργούμε με διαφορετικό τρόπο από τα άλλα κόμματα και σ’ αυτή τη βάση έγιναν οι αλλαγές στην προεδρία του Συνασπισμού, η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του Ηρακλείου.

Και να κάνω εδώ μια παρένθεση, θα σας το πω αυτό, ότι έχουμε εδώ μέσα συντρόφους και στελέχη στη μεγάλη τους πλειοψηφία υψηλού ήθους, πολύ υψηλού ήθους. Θέλω να πω εδώ ότι πριν από τις εκλογές του 2007 είχα μια συνάντηση με τη Νάντια όπου ήτανε και ο Δήμος, όπου τους ζήτησα να ενισχύσουν η Νάντια το ΣΥΡΙΖΑ και να είναι υποψήφια και δέχτηκε. Λένε, σε ποια περιφέρεια, σκεφτόμαστε μια περιφέρεια της Αθήνας. Τους λέω όχι θαρθείτε στο Ηράκλειο για να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια για να βγει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και να δούμε μέσα από τις αλλαγές σε λίγους μήνες ενδεχομένως να υπάρχει και η αλλαγή στον βουλευτή Ηρακλείου και ήταν οι πρώτοι που με πιέζαν συνεχώς να μη παραιτηθώ από το Ηράκλειο.

Θέλω να πω, μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι αποδόμηση σύντροφοι, χάνει το κύριο προσόν του ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασε το προσόν της δύναμης η οποία συμμετέχει στην πολιτική ζωή και τη διαμορφώνει και προσωρινά το πήρε το ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ επιχειρεί να κάνει αυτό που κάναμε εμείς μετά το άρθρο 16. Εμείς διαμορφώναμε την ατζέντα σε πολύ μεγάλο βαθμό, εμείς φέραμε τα θέματα της παιδείας, εμείς αποδομήσαμε τη Νέα Δημοκρατία, πρώτα απ’ όλα εμείς. Εντάξει; Εκφράζοντας, πυροδοτώντας, συμμαχώντας με τα κινήματα τα οποία γίνανε. Εμείς διαμορφώσαμε αυτόν τον εναλλακτικό ριζοσπαστικό λόγο. Και έχουμε σήμερα πολιτικό πρωταγωνιστή το ΛΑΟΣ. Χάσαμε αυτό το πολιτικό αν θέλετε πλεονέκτημα που δύσκολα κατακτιέται με το άρθρο 16 και χάνουμε και το ηθικό πλεονέκτημα το οποίο μας το κληροδοτεί η γενιά του Μανόλη του Γλέζου.

Δεν μπορώ να βλέπω εγώ αυτά τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες ούτε για το ΣΥΡΙΖΑ ούτε και για τον εαυτό μου. Δεν γίνεται. Δεν γίνεται να βλέπω του Χατζόπουλου το σκίτσο τη μέρα που πέθανε ο Παπαγιαννάκης που να λέει «εις μνήμην του Παπαγιαννάκη» ο Αλαβάνος με τον Τσίπρα τσακώνονται για το ποιος θα πάει στο ντιμπέιτ επειδή υπήρξαν τα παπαγαλάκια, τα οποία θέσαν αυτό το θέμα.

Με αυτήν την έννοια σύντροφοι για να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και για να προστατεύσω και τον εαυτό μου, θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου, πιστεύω ότι κάθε βήμα που προστατεύει από μια αρνητική πορεία είναι κάτι το οποίο μένει στην ιστορία της Αριστεράς. Και για να υπάρξει διέξοδος σε αυτό το θέμα, δεν θα δώσω κανέναν αγώνα εγώ για καμία καρέκλα, ούτε θα χρησιμοποίησω το ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό ή ορισμένους του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό. Είναι έξω από τις δυνατότητες μου. Και για να πω ξανά ότι δεν μας ενδιαφέρει η καρέκλα και για να υπάρξει μια διέξοδος όπου θα αξιοποιηθούν όλοι οι σύντροφοι, όπου θα εναρμονιστούν οι σχέσεις του Συνασπισμού με το ΣΥΡΙΖΑ.

Στις συνθήκες αυτές έχω αποφασίσει να σας ανακοινώσω την παραίτησή μου από βουλευτής προκειμένου να υπάρξει μια διέξοδος, προκειμένου να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να προστατεύσω αυτά τα λίγα πράγματα τα οποία έχω δώσει μαζί με τις αδυναμίες μου –για να κάνω την αυτοκριτική μου, βαθιά αυτοκριτική για τους τρόπους με τους οποίους χειρίστηκα μετά τις εκλογές του 2007 πάρα πολλά πράγματα, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι θα είναι ωφέλιμο για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

«Δεν βλέπεις τους Ινδιάνους, μωρέ;»

Όπως πάντα ο Διονύσης Ελευθεράτος σχολιάζει με καυστικό τρόπο και αριστερή αντίληψη τα γεγονότα της επικαιρότητας. Διαβάστε παρακάτω το άρθρο του για τις δηλώσεις Μαρκογιαννάκη για τις φωτιές.

Ελευθεράτος Διονύσης

Σαφή εντολή δίνει στον μάγο της ορεινής φυλής ο ερυθρόδερμος αρχηγός: «Μάθε αν θα έχουμε φέτος βαρύ χειμώνα. Είπα στους άνδρες να κόψουν ξύλα από το δάσος, αλλά δεν πρέπει να πληγώνουμε υπερβολικά τη Μητέρα Φύση. Θέλω να ξέρω πότε πρέπει να σταματήσουν». Οι οιωνοί δεν είναι καθαροί, ο μάγος επί μία εβδομάδα αδυνατεί να κάνει διάγνωση. Ο αρχηγός τον πιέζει.
Ντροπιασμένος επειδή δεν βγάζει άκρη, ο μάγος αποφασίζει να μάθει τι προβλέπουν τα χλομά πρόσωπα. Βάφεται λευκός, μεταμφιέζεται σε καουμπόι και κατεβαίνει στην πλησιέστερη πόλη. Στο σαλούν βλέπει τον σερίφη και τον ρωτά. Εκείνος είναι κατηγορηματικός: «Θα είναι χειμώνας βαρύτατος». Ανακουφισμένος ο μάγος κάνει ένα τελευταίο, τυπικό ερώτημα: «Σέριφ, πώς είσαι τόσο σίγουρος;». Ο σερίφης απαντά: «Στραβός είσαι; Δεν βλέπεις τους Ινδιάνους που ξέρουν από αυτά; Δεν έχουν αφήσει δέντρο για δέντρο στο βουνό».

Θυμήθηκα το παλιό ανέκδοτο χάρη στην απίστευτη δήλωση του σύγχρονου Ελληνα αρχισερίφη (σε σημερινούς όρους, υπεύθυνου για τη Δημόσια Τάξη) Χρ. Μαρκογιαννάκη: «Γιατί να προμηθευτούμε ελικόπτερα; Βροχές περιμέναμε!». Σωστά. Δεν γνωρίζω αν ο εν λόγω «επαγγελματισμός» παραπέμπει περισσότερο στον ερυθρόδερμο μάγο ή τον λευκό σερίφη του ανέκδοτου. Γνωρίζω απλώς ότι το «λιγότερο κράτος» κομίζει περισσότερη φαιδρότητα. Το καλοκαίρι του 2007 έφταιγε ο μισητός «στρατηγός άνεμος». Το καλοκαίρι του 2009 αρχίζει με τον καταλογισμό ευθυνών στην «υπολοχαγό Βροχούλα» των φίλιων δυνάμεων. Αργησε, η άτιμη, να φέρει ενισχύσεις στον Υμηττό. Πάντως, αν δείτε κάτι πυκνό να πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας, είναι αυτό που λένε «η κοροϊδία πάει σύννεφο»...
Μην αναζητήσετε τον εμπαιγμό μόνο στην ανεπάρκεια πυροσβεστικών μέσων και ανθρώπινου δυναμικού. Ούτε στην αντιδιαστολή όλων αυτών προς τις βαρύγδουπες εξαγγελίες που γίνονταν το 2007, εν μέσω υποκριτικών λυγμών για τη γενική καταστροφή. Αναζητήστε την κοροϊδία πρωτίστως στο νομοθετικό έργο: αυτό είναι που φανερώνει προθέσεις. Ανάμεσα στην επέλαση του εχθρικού «στρατηγού ανέμου» το 2007 και τη σημερινή ολιγωρία της συμμάχου «υπολοχαγού Βροχούλας», μεσολάβησε μια παρέμβαση του αρχιστράτηγου Σουφλιά για την Πάρνηθα. Πρόκειται για τις ρυθμίσεις που «άναψαν πράσινο» (ναι, τέτοια... πράσινα επιβιώνουν μια χαρά) για την οικοδόμηση 216 στρεμμάτων στους πρόποδες του βουνού, συν κάτι «ψιλά» –κάπου 31 στρέμματα– για κατασκηνώσεις και κτίρια Ιερών Μονών. Α, να μην ξεχάσουμε: «Τεχνολογικό πάρκο» ονομάζεται το σύνολο των μελλοντικών εγκαταστάσεων υψηλής τεχνολογίας, για τις οποίες προορίζονται τα 216 στρέμματα. Για γραφεία και κτίρια μιλάμε, αλλά η λέξη «πάρκο» διασώζει –ηχητικά– κάποια περιβαλλοντική υγεία. Φέρ' ειπείν, αν επρόκειτο να κτιστούν εκεί ουρανοξύστες θα το ονόμαζαν «ουράνιο πάρκο». Εάν προοριζόταν η έκταση για ταβέρνες και ψησταριές, θα είχαμε το «πάρκο της χοληστερίνης». Λες «πάρκο» και ξεμπερδεύεις.
Το νόστιμο είναι ότι η έκταση των 216 στρεμμάτων ονομάστηκε... «ζώνη προστασίας Ε7». Κάπως έτσι παρακάμφθηκαν (;) τα εμπόδια που παρενέβαλε, τον Ιούνιο του 2006, το Ε' τμήμα του ΣτΕ, αφενός απορρίπτοντας τις κατασκηνώσεις και αφετέρου αποφασίζοντας πως παρανόμως είχαν αποσπαστεί από την προστατευόμενη ζώνη οι εκτάσεις που προορίζονται για «τεχνολογικό πάρκο». Ναι, «ζώνη προστασίας» η υπό οικοδόμηση έκταση. Στο βουνό δεν ζει το ψάρι, αλλά άμα είναι κρέας και το βαφτίζουμε «ψάρι», πρόβλημα ουδέν.
Σκεφθείτε: τέτοια μεταχείριση επιφύλαξε η κυβέρνηση στην Πάρνηθα, ένα χρόνο έπειτα από την καταστροφή του 2007! Ενα χρόνο έπειτα από τους δικούς της ψεύτικους θρήνους και τις κάλπικες διαβεβαιώσεις – για άμεσες αναδασώσεις. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν περιορίζεται σε «παραλείψεις» και «ανικανότητες». Αυτές είναι οι ελαφρύτερες αιτιάσεις απ' όσες βαραίνουν τους πρυτάνεις ενός (εγχώριου) μοντέλου, το οποίο θεωρεί ταυτόσημες τις έννοιες «οικονομική δραστηριότητα» και «οικιστική ανάπτυξη» – όπου λάχει κι όπως λάχει. Λες και η δεύτερη είναι a priori προϋπόθεση για την πρώτη.
Τι λείπει από το όλο σκηνικό; Μα φυσικά μια Ντόρα να μας πει ότι τις φωτιές τις βάζουν πιθανότατα οι αναρχικοί, γιορτάζοντας την παρέλευση εξαμήνου από τα «δεκεμβριανά». Α, κι ένα ΠΑΣΟΚ να καταγγείλει την κυβέρνηση (και) για την Πάρνηθα. Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με τον νόμο 3139/2003 είχε εξαιρέσει από την αναδάσωση 62,5 στρέμματα καμένου δάσους, ώστε να μπορέσει να επεκταθεί εκεί το καζίνο. Βλέπετε, εν αντιθέσει προς τον ερυθρόδερμο μάγο του ανέκδοτου που ένιωθε ντροπή, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ανήκουν στην κατηγορία των χλομών προσώπων τα οποία ποτέ δεν κοκκινίζουν...

Επιδότηση κλιματιστικών, "πράσινο" deal και πράσσειν άλογα...

Ένα σχόλιο για την επιδότηση της αγοράς κλιματιστικών.



Ξαφνικά όλοι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και τη σωτηρία του. Η νέα μόδα της εποχής είναι να αντικαταστήσουμε όλα τα παλιά ενεργοβόρα προϊόντα με αντίστοιχα "πράσινα", να κάνουμε δηλαδή ένα "πράσινο" deal που λέει και το ΠΑΣΟΚ...Πάνω σε αυτή τη λογική, μια "φανταστική" λύση που βρήκε η κυβέρνηση είναι να επιδοτήσει την αγορά νέων κλιματιστικών που είναι λιγότερο ενεργοβόρα, δηλαδή τρόπον τινά οικολογικά! Η αλήθεια όμως είναι για άλλη μια φορά διαφορετική από την εικονική πραγματικότητα που μας πλασάρουν!
Αν αντιστρέψουμε τη λογική αυτής της αθώας επιδότησης θα δούμε την σκληρή πραγματικότητα. Βρισκόμαστε σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση που συγκρίνεται ευθέως με αυτή του '29. Τι είναι όμως οικονομική κρίση; Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, και όχι μόνο, η κρίση αυτή είναι μια κρίση υπερπαραγωγής. Οι πολυεθνικές ρίχνουν συνέχεια το κόστος παραγωγής των προϊόντων μεταβιβάζοντας το στις πλάτες των εργαζόμενων (μισθοί). Οι ίδιοι εργαζόμενοι βεβαίως αδυνατούν να αγοράσουν τα προϊόντα λόγω της μειωμένης αγοραστικής δύναμής τους. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, πολλά προϊόντα, λίγοι αγοραστές. Έτσι μένουν διάφορα στο ράφι όπως και κλιματιστικά...
Ποια λύση υπάρχει για να πουληθούν τα αποθέματα; Αν η λύση του πολέμου(καταστροφή=ανοικοδόμηση) είναι δύσκολη τότε πάντα υπάρχει η λύση της παραμύθας: βρίσκεις μια κυβέρνηση ξεπουλημένη(ΝΔ) και ζητάς επιδότηση. Για ένα κλιματιστικό 1500 ευρώ τα 500 ευρώ πάνε εμμέσως στην εταιρία (φόροι του κράτους) και τα υπόλοιπα 1000 αμέσως (τα χρήματα του ιδιώτη).
Αντίστοιχα παραμύθια φτιάχνονται και σε άλλες περιπτώσεις όπως με τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τα υβριδικά αυτοκίνητα, λες και δεν είναι καταστροφή για το περιβάλλον να αλλάζουμε αυτοκίνητο κάθε 3 χρόνια.
Εξού και οι διακόσιες (200) υβριδικές λιμουζίνες Lexus των βουλευτών μας θεωρούνται "πράσινες" παρόλο που κοστίζουν 55.000 ευρώ...

Είδηση ΣΟΚ! Παραιτήθηκε για 29η φορά ο Γ. Μανώλης!

Ο Γ. Μανώλης δήλωσε ότι από Σεπτέμβρη θα (ξανα)παραιτηθεί... Πολλοί έκαναν ότι δεν άκουσαν τη δήλωσή του




ενώ άλλοι την θεώρησαν του κώλου...







Εμείς, στην παραπολιτική διαβάσαμε το παρακάτω πετυχημένο σχόλιο (από το οποίο προέρχεται και ο τίτλος της ανάρτησης) για τον βουλευτή της ΝΔ Γ. Μανώλη. Επίσης στην άλλη πρόταση ένα σχόλιο που λέτε να βγει αληθινό; Θα νοσταλγήσουμε τον Σωτηρόπουλο αν ισχύσει...


Παραιτήθηκε για 29η φορά ο βουλευτής Μανώλης !
Για ακόμα μια φορά τα τελευταία 2 χρόνια ο Γιάννης Μανώλης ενημέρωσε τον πρωθυπουργό ότι σκοπεύει να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα !

Το πρωί , ο λατρευτός Αντώναρος δήλωσε ότι δεν γνώριζε το περιεχόμενο της επιστολής !

Το γνώριζαν όμως οι δημοσιογράφοι...

Περίεργα πράγματα...

Το καλύτερο είναι ότι ο Μανώλης ενημερώνει τον Καραμανλή ότι θα παραιτηθεί στις 9 Σεπτεμβρίου , όταν θα ξεκινήσουν δηλαδή οι εργασίες του θερινού τμήματος της Βουλής...
Πρώτη φορά βλέπουμε μια παραίτηση να ανακοινώνεται 3 μήνες νωρίτερα...
Τι άλλο θα ακούσουμε...


Τι άλλο να του ευχηθούμε πέραν του: "Ο Θεός μαζί του..."

Δεν βρέχει Μαρκογιαννάκη...

Έστω και καθυστερημένα ανακαλύψαμε ένα πολύ έξυπνο βίντεο για τις δηλώσεις Μαρκογιαννάκη περι βροχών... Σε αυτό το υπ. Δημόσιας Τάξης πώς γίνεται και μαζεύουν τους πιο μακάκες!!!

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Το καρτούν που εξοργίζει το Ισραήλ

Ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που δημοσιεύτηκε μέσω ‘Ιντερνετ και φέρει τη σφραγίδα του βραβευμένου Εβραίου σκηνοθέτη Γιόνι Γκούντμαν (Βαλς με τον Μπασίρ), προκάλεσε αντιδράσεις στο Ισραήλ. Ο λόγος είναι ότι το 90 δευτερολέπτων φιλμάκι ευελπιστεί να περιγράψει την περιορισμένη ζωή των κατοίκων της Γάζας. Το φιλμ, που ονομάζεται «Κλειστή Ζώνη» περιγράφει την προσπάθεια ενός παιδιού που ζει στη Λωρίδα της Γάζας, να κυνηγήσει ένα πουλί η οποία είναι μάταιη καθώς ο δρόμος κλείνει συνεχώς μπροστά του.Διαβάστε περισσότερα στο cosmo.gr

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Αναγνώσεις του Αναγνώστη

Διαβάσαμε στον Αναγνώστη: "Εκτροπές είχαμε και από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ στην πόλη του Άργους με συνθήματα στον τοίχο των Καποδιστριακών Στρατώνων και με μικρή αφισορύπανση στα καφάο του ΟΤΕ." Στο ίδιο κείμενο επαναλαμβάνει μετά από λίγες γραμμές: "Μικρής έκτασης αφισορύπανση έκαναν και μικρότερα κόμματα κυρίως προερχόμενα από την Αριστερά". Γυρνώντας δυο σελίδες ξαναπέφτουμε σε σχόλιο κάτω από φωτογραφία των στρατώνων όπου υπάεχει σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ : "Ωραίος πολιτικός κόσμος. Απορώ γιατί κάθε φορά θα πρέπει να κατακεραυνώνουμε τους χούλιγκανς για τις φθορές στα δημόσια κτίρια και στα μνημεία, όταν ο ενυπόγραφος πολιτικός πολιτισμός γίνεται χειρότερος και από το τελευταίο αφιονισμένο πιτσιρίκι. Το περίεργο είναι ότι τον συγκεκριμένο χώρο τον σεβάστηκαν οι χούλιγκανς αλλά δεν το σεβάστηκαν οι "προοδευτικοί". Φυσικά αυτού του είδους οι βανδαλισμοί ελάχιστα έχουν να κάνουν με την κουλτούρα της αριστεράς που πάντα προστάτευε και προστατεύει και σήμερα τον πολιτισμό μας."
Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στον τοίχο των στρατώνων είναι γραμμένο πάνω από 1 χρόνο. Μάλιστα αντίστοιχα σχόλια έχουν γραφτεί εδώ και μήνες και από άλλες τοπικές αφημερίδες. Ο αρθρογράφος φαίνεται ή έχει πάνω από 1 χρόνο να κυκλοφορήσει στο Άργος ή αναζητά απεγνωσμένα να γράψει κάτι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι από τα δύο ισχύει;
Και επειδή γίνεται λόγος και για "προοδευτικότητα" ελπίζουμε τα στήθη που ξεπροβάλλουν σε κάθε τεύχος στο οπισθόφυλλο να είναι αισθητικός βανδαλισμός του τυπογράφου και όχι της εφημερίδας...

Υποσημείωση. Για να σοβαρευτούμε όμως και να πάμε στην ουσία του ζητήματος. Η ΔΕΗ βγάζει τις κολώνες και υπογειοποιεί τα καλώδια, ο ΟΤΕ έχει αφαιρέσει από τις γειτονιές πολλά καφάο... Ε, πού να κολλήσουμε αφίσες; Ασε που πρόβλημα υπάρχει και με άλλου τύπου ανακοινώσεις (κηδειόχαρτα...)!

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Διευκρινιστική δήλωση της ΚΟΕ για τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ

Είναι πιθανό κάποιους επισκέπτες του μπλογκ (όπως και την πλειοψηφία της κοινωνίας) να μην τους ενδιαφέρει η συζήτηση που έχει ανοίξει εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο θα συνεχίσουμε να ανεβάζουμε κάποιες αναρτήσεις σχετικές με την εξέλιξη του εγχειρήματος, γιατί α) θεωρούμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο ελπιδοφόρο εγχείρημα των τελευταίων ετών και β) γιατί απέναντι στον καταιγισμό δηλώσεων και σχολιασμών οφείλουμε να προβάλλουμε απόψεις που δεν πολυακούγονται αλλά αφορούν τον πυρήνα του προβλήματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Αναρτούμε μια "Διευκρινιστική δήλωση της ΚΟΕ" όπου ένα σημαντικό στοιχείο που θέτει είναι στο δεύτερο σημείο και αναφέρεται προφανώς στην ομιλία του προέδρου του ΣΥΝ Α. Τσίπρα στην ΚΠΕ ("...οι δύο όροι που αφορούν στα δικαιώματα του ΣΥΝ, δηλαδή ότι στην ονομασία του σχήματος υπάρχει το συνθετικό Συνασπισμός και ότι ο εκάστοτε επικεφαλής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τίθεται και επικεφαλής του συνδυασμού στη εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ, τηρούνται ευλαβικά όλα αυτά τα χρόνια. Τη δίκη μας υποχρέωση, να εξαντλούμε κάθε δυνατότητα για να διασφαλίζουμε τη πλουραλιστική εκπροσώπηση στις αιρετές θέσεις"). Πραγματικά απορούμε! Πού συμφωνήθηκαν αυτά;

Διευκρινιστική δήλωση εξέδωσε η ΚΟΕ για τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ. Η δήλωση έχει ως εξής:

«1.Επειδή ορισμένα από όσα υποστηρίξαμε στη Συνέντευξη Τύπου που δώσαμε στις 11/6/09 αποδόθηκαν μονομερώς, θέλουμε να τονίσουμε
ότι δεν θεωρούμε υπεύθυνη την Ανανεωτική Πτέρυγα για το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνολικά τον Συνασπισμό και τον τρόπο που αντιμετώπισε, διαχειρίστηκε, εξέφρασε και διεύθυνε την προεκλογική μάχη. Ακόμα, υπάρχουν ευθύνες για το πώς αντιμετώπισε η ηγεσία του ΣΥΝ τόσο τον πόλεμο που γινόταν στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη συνολική εκπροσώπησή του στα ΜΜΕ, καθώς και την εφαρμογή των αποφάσεων των συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ.

2.Στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πάντα μιλούσαμε για ισοτιμία ανάμεσα στα μέρη του και δεν είχαμε συνομολογήσει «δύο δικαιώματα του ΣΥΝ» μέσα στα πλαίσιά του. Ως «δύο δικαιώματα του ΣΥΝ» εννοούνται ότι α) στην ονομασία του θα υπάρχει το συνθετικό Συνασπισμός και β) ότι ο εκάστοτε επικεφαλής του Συνασπισμού τίθεται και επικεφαλής του συνδυασμού στην εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα τα «δύο αυτά δικαιώματα του ΣΥΝ» να «τηρούνται με ευλάβεια». Και απλά ο ΣΥΝ να τηρεί την υποχρέωση να «εξαντλεί κάθε δυνατότητα για να διασφαλίζουμε την πλουραλιστική εκπροσώπηση στις αιρετές θέσεις». Αυτές οι πρόσφατες αναφορές δεν ταιριάζουν σε συνεργασία αριστερών δυνάμεων, δεν συνεπάγονται ισότιμη σχέση και συλλογική απόφαση για το τι κάθε φορά κρίνεται πιο αναγκαίο και καλό. Αυτό δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, είναι ΣΥΝ και κάποιοι συνεργαζόμενοι μαζί του, είναι ΣΥΝ/Σύριζα. Τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει. Όποιος ανατρέξει σε αρχεία και αποφάσεις δεν θα βρει κάτι τέτοιο.

3.Θέλουμε να θυμίσουμε για άλλη μια φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεργασία αριστερών δυνάμεων και όχι μια παράταξη της «ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς». Οι δύο τελευταίοι όροι χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στην προεκλογική περίοδο και δεν αποδίδουν σωστά το εύρος και το βάθος του εγχειρήματος.

4.Επειδή όντως υπάρχει κούραση από την επανάληψη ίδιων κατά βάση καταστάσεων (που στις σημερινές συνθήκες είναι και παραλυτικές και διαλυτικές), δεν φτάνει να αναφέρεται γενικόλογα η ανάγκη ρήξεων και τομών για τη επίλυση δομικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Μας ενδιαφέρουν συγκεκριμένες προτάσεις για τη λειτουργία, τη δομή, την οργάνωση και φυσικά την πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο αν γίνει κάτι τέτοιο θα πιστοποιηθεί ότι γίνεται μια αυτοκριτική στην πράξη κι όχι η επανάληψη της γνωστής πεπατημένης… »

linkwithin

Related Posts with Thumbnails