Μπόμπολας - κυβέρνηση - ΜΑΤ δολοφονούν. Ήταν απλά θέμα χρόνου στην κατεχόμενη αλλά και εξεγερμένη Κερατέα να υπάρχει θύμα. Να πληρώσουν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί.
Το πρώτο αθώο θύμα από την εισβολή των ΜΑΤ στην Κερατέα...
Ένα μικρό αγγελούδι που δεν πρόλαβε καν να δει το φως του Αττικού ήλιου έφυγε από κοντά μας μια ημέρα μετά την βάρβαρη εισβολή των ΜΑΤ στην πόλη της Κερατέας.
Μια νεαρή μητέρα η οποία κυοφορούσε το τρίτο της παιδάκι υπέστη ισχυρό σοκ όταν αλλόφρονες αστυνομικοί των ΜΑΤ έφτασαν κάτω από το διαμέρισμά της και με πρωτοφανή αγριότητα άρχισαν να εκτοξεύουν χημικά προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να υπολογίζουν τίποτα.
Από τις φωνές και τους δυνατούς κρότους των χειροβομβίδων κρότου – λάμψης τα δύο μικρά παιδάκια της οικογένειας τρομοκρατήθηκαν και ανήμπορα να αναπνεύσουν από τα δακρυγόνα και τα αέρια πιπεριού, έπεσαν σχεδόν λιπόθυμα στο πάτωμα.
Η νεαρή μητέρα τους όταν τα είδε να σωριάζονται μπροστά της υπέστη ισχυρό νευρικό κλονισμό με αποτέλεσμα να διαταραχθεί ανεπανόρθωτα η κύηση του εμβρύου και λίγες ώρες μετά απέβαλε, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών να κρατήσουν το έμβρυο στη ζωή.
Ένα αθώο αγγελούδι που έφυγε τόσο αναπάντεχα και άδικα από κοντά μας θύμα της βαρβαρότητας μιας πολιτείας που δεν υπολογίζει τίποτα μπροστά στην υλοποίηση ενός περιβαλλοντικού εγκλήματος με σκοτεινούς χρηματοδότες και ανοιχτά γραμμάτια ξεπουλημένων πολιτικών.
Οι γονείς του εμβρύου προβληματίζονται πλέον πολύ σοβαρά να καταθέσουν μήνυση για ανθρωποκτονία κατά των αστυνομικών των ΜΑΤ που διέπραξαν αυτό το απεχθές έγκλημα. Όποια απόφαση κι αν πάρουν τελικά οι δύο χαροκαμένοι γονείς, να γνωρίζουν απλά ότι όλη η πόλη της Κερατέας και όλοι οι κάτοικοι του Δήμου Λαυρεωτικής θα είναι μαζί τους, συμπαραστάτες.
Κουράγιο φίλοι μας.
πηγή:
Η Κερατέα αποχαιρετά το παιδί της
Είναι οι στιγμές που παγώνεις... Που η καρδιά ματώνει..Που οι σκέψεις γίνονται μια χιονόμπαλα κουβάρι... Εικόνες που έρχονται και φεύγουν, μπερδεύεται το χθες με το σήμερα, ξεφεύγει από τον πόνο η σκέψη για να σωθείς, και ξαναγυρίζει εκεί όταν παίρνει ανάσα... εκεί που αγαπάει, εκεί που συναντά στιγμές ζωής και ξαναφεύγει, γιατί το τώρα είναι νεκρό...Η Κερατέα κλαίει σήμερα... σπαράζει πάνω από το άψυχο σώμα ενός δικου της παιδιού.
Η νεολαία της Κερατέας, σήμερα γονατίζει από τον πόνο...αρχαία τραγωδια στη γη του Οβριόκαστρου.. στη γη που μόλυναν τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα ... σ' αυτή τη γη της κρατικής χούντας, στη γη της αντίστασης και του αγώνα θα θάψει το παλικάρι της... ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ.... Το ΣΠΛΑΧΝΟ από τα σπλάχνα της...
Το δάκρυ θα παγώσει άραγε, αυτή τη λιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα του Γενάρη, η θα κυλήσει βαρύ και θα πνίξει τη βρώμα που επιχειρούν να της επιβάλλουν;
Στα μυρωμένα λιόδενδρα της Κερατιώτικης γης και στις αλάνες έτρεξαν κι έπαιξαν "κλέφτες κι αστυνόμους" ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ και οι φίλοι του..... που τώρα απόμειναν μόνοι χωρίς αυτόν...πάνω στα σπιτάκια στο Οβριόκαστρο, τραγουδησαν με μια κιθάρα για τούτη τη γη...
Δεν σε γνώρισα, γιέ μου, μα θα μπορούσες νάσαι δικό μου παιδί.... θα μπορουσες νάσαι παιδί της κάθε μάνας... μα θαρρώ πως σε γνώρισα μέσα από τον πόνο των φίλων σου, μέσα από το θρήνο του τόπου σου...
Καλό σου ταξίδι, παλικάρι μου...
Και μη σκιάζεσαι... ο Αγώνας για τη γη του Οβριόκαστρου, θάχει τ' όνομά σου... θάχει την πάλικαριά σου... θάναι ΟΡΚΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ, ΘΑΝΑΣΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου