Μη χάσετε το Δρόμο, εκτάκτως Παρασκευή 26 Οκτωβρίου

Μη χάσετε το Δρόμο
που εκτάκτως κυκλοφορεί
την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου

Μεταξύ άλλων διαβάστε:

·        Η κυβερνητική κρίση κορυφώνεται και αποκαλύπτει τις δεσμεύσεις και την κρυφή ατζέντα Σαμαρά

·        Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης και πρώην πρύτανης του Παντείου, Γιώργος Κοντογιώργης, μιλά στο Δρόμο για τις αιτίες της κρίσης, τη δημοκρατία και την Αριστερά

·        Το Όχι του λαού το 1940 και τα αναγκαία Όχι το 2012

·        Οι γεωπολιτικές διαστάσεις της κρίσης και η πορεία της χώρας και της κοινωνίας προς την καταστροφή

·        Η διεθνής οικονομική εποπτεία, οι απαιτήσεις της Γερμανίας και η μετατροπή της χώρας σε μεταμοντέρνα αποικία

·        Το τελευταίο χαρτί της πολιτικής τους διάσωσης παίζουν Βενιζέλος και Κουβέλης

·        Για την πειρατική επίθεση του Ισραήλ στο Estelle μιλούν στο Δρόμο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Κοδέλας και ο Λουκάς Σταμέλλος, από την Πρωτοβουλία «Ένα Καράβι για τη Γάζα»

·        Το δόγμα της μηδενικής ανοχής στις κινητοποιήσεις… πρόβαρε ο Δένδιας στις Σκουριές

·        Γιγαντώνεται το κύμα αλληλεγγύης στους διωκόμενους φοιτητές του φυσικού Κρήτης

Ακόμα διαβάστε,

·        Οι εκλογές στη χώρα των Βάσκων και οι εντεινόμενες κινητοποιήσεις στον ευρωπαϊκό Νότο

·        Ψυχρός Πόλεμος στη Μέση Ανατολή – Το χαρτί της «αλλαγής καθεστώτος» στη Συρία παίζει και ο Σαάντ Χαρίρι

Επίσης διαβάστε,

·        Στις σελίδες του πολιτισμού το άρθρο του Κώστα Σταυρόπουλου για το ριζοσπαστικό έργο του γλύπτη Γεράσιμου Σκλάβου και κριτικές για τις ταινίες Barbara του Πέτζολντ και Παράνομοι

·        Και όπως σε κάθε φύλλο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, ο Ηρόστρατος, και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Εφημερίδα Δρόμος

Αναζητήστε την εκτάκτως αυτήν την Παρασκευή στα περίπτερα

Πλατεία Δημαρχείου Ναυπλίου στις 6.00 μμ

Διαμαρτυρία στην Πλατεία Δημαρχείου Ναυπλίου στις 6.00 μμ για την παράνομη σύλληψη του βουλευτή Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Δημήτρη Κοδέλα.

Να είμαστε όλοι εκεί, η τρομοκρατία του Ισραήλ πρέπει να σταματήσει.

Πριν λίγη ώρα, το ιστιοφόρο Estelle που κατευθυνόταν προς τη Γάζα, δέχτηκε επίθεση από ταχύπλοα του ισραηλινού ναυτικού. Μασκοφόροι Ισραηλινοί στρατιώτες ανέβηκαν στο πλοίο που μεταφέρει αλληλεγγύη και ανθρωπιστική βοήθεια στο μαρτυρικό λαό της Γάζας και συνέλαβαν τα μέλη της αποστολής. Το Estelle την ώρα της επίθεσης βρισκόταν σε διεθνή ύδατα. Πρόκειται για μια πειρατική επίθεση. Το κράτος του Ισραήλ συμπεριφέρεται για μια ακόμα φορά ως διεθνής τρομοκράτης, παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Στο Estelle βρίσκονταν και πέντε Έλληνες πολίτες. Πρόκειται για τους δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Β. Διαμαντόπουλο και Δ. Κοδέλα και τους Β. Πισσία, Μ. Τικτόπουλο, Λ. Σταμέλλο. Όλοι είναι αυτή τη στιγμή δέσμιοι των Ισραηλινών πειρατών και το Estelle οδηγείται σε λιμάνι του Ισραήλ.
Καταγγέλλουμε την τρομοκρατική επίθεση του Ισραήλ. Καλούμε την κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών να σταματήσουν επιτέλους να καλύπτουν τους διεθνείς χωροφύλακες. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς που δοκιμάζονται σήμερα από τους ισχυρούς των όπλων και του πλούτου, ανάμεσα στον ελληνικό και τον παλαιστινιακό λαό. Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όσους συμμετέχουν στην αποστολή. Είμαστε αυτές τις ώρες δίπλα τους.

We have lost contact with the Estelle

Δελτίο Τύπου της Ελληνικής αποστολής από το Estelle

Ιστιοφόρο Estelle,

Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου 2012

Την Τρίτη 16 Οκτωβρίου στις 12 το μεσημέρι, η Ελληνική αποστολή επιβιβάστηκε στο ιστιοφόρο Estelle. Το ιστορικό αυτό τρικάταρτο καράβι, αφού ταξίδεψε στον Ατλαντικό και τη Δυτική Μεσόγειο επί δύο μήνες, διέπλευσε τις μέρες αυτές τις Ελληνικές θάλασσες και κατευθύνεται προς την θάλασσα της Παλαιστίνης. Η επιβίβαση της αποστολής στο ιστιοφόρο Estelle πραγματοποιήθηκε εν πλω, στα διεθνή ύδατα, 12 μίλια νότια της Κρήτης, στ' ανοιχτά της ακριτικής νήσου Γαύδου.

Την Ελληνική αποστολή αποτελούν οι:

• Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
  
  
• Δημήτρης Κοδέλας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
  
  
• Βαγγέλης Πισσίας, συντονιστής της αποστολής
  
  
• Λουκάς Σταμέλλος, μέλος της Γραμματείας της Πρωτοβουλίας “Ένα Καράβι για τη Γάζα”
  
  
• Μιχάλης Τικτόπουλος, μέλος της Γραμματείας της Πρωτοβουλίας “Ένα Καράβι για τη Γάζα”
  

Κατά την δράση νότια της Κρήτης συνεπιβιβάστηκαν ακόμα 3 μέλη Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων (από Ισπανία, Νορβηγία και Σουηδία), παραδόθηκαν για μεταφορά είδη πρώτης ανάγκης, ιατρικά όργανα καθώς και δεκάδες περιστέρια από την Άνδρο. Για την επιτυχία της επιβίβασης και την μεταφορά των προμηθειών προς το Estelle εργάστηκαν δεκάδες μέλη και πολλοί περισσότεροι υποστηρικτές της Πρωτοβουλίας σε πολλά μέρη της Ελλάδας.

Συνταξιδιώτες προς τον τελικό προορισμό, το λιμάνι της αποκλεισμένης από την θάλασσα εδώ και 40 χρόνια Γάζας, είναι πολίτες από την Φινλανδία, την Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ισπανία, την Ιταλία, τον Καναδά, καθώς και από το Ισραήλ.

Χτες η κυβέρνηση του Ισραήλ, υπεύθυνη για την ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, υπαγόρευσε στον Ο.Η.Ε. να σταματήσει το Estelle. Η απαίτηση αυτής της κυβέρνησης του Ισραήλ προς τον διεθνή οργανισμό, να πραγματοποιήσει “αντ' αυτής” πράξη πειρατείας και παραβίασης του διεθνούς δικαίου, εκτός από κυνική είναι και πολιτικά διαταραγμένη. Κι αυτό γιατί η αναμενόμενη μη ανταπόκριση του ΟΗΕ στην απαίτηση της όχι μόνο δε νομιμοποιεί την ανάληψη “έργω” της πειρατείας από το Ισραηλινό πολεμικό ναυτικό, αλλά αντίθετα απονομιμοποιεί την -ούτως ή άλλως έκνομη- σχεδιαζόμενη απ' αυτό επιχείρηση.

Οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα του Estelle γνωρίζουν τις μεθόδους προπαγάνδας των κατοχικών κυβερνήσεων και ιδιαίτερα την επίκληση λόγων “εθνικής ασφάλειας”. Για τον λόγο αυτό η αποστολή του Estelle αντιστρέφει την Ισραηλινή υπαγόρευση προς τον ΟΗΕ και διατυπώνει την πρόταση προς αυτόν, εφ' όσον το κρίνει σκόπιμο, για έλεγχο του φορτίου του πλοίου και σε δημόσια καταγραφή του. Για να αναιρεθεί το ψέμα και να καταδειχθεί η αλήθεια.

Σήμερα Πέμπτη 18 Οκτώβρη, ημέρα που ο Ελληνικός λαός δοκιμάζει τις αγωνιστικές του αντοχές ενάντια στα σκληρά μέτρα που του επιβάλλονται, η Ελληνική αποστολή κομίζει στην Παλαιστίνη το μήνυμα του για Αλληλεγγύη και Ελευθερία. Το Estelle συνεχίζει το ταξίδι προς τον τελικό του προορισμό με προβλεπόμενη ημέρα άφιξης το Σάββατο 20 Οκτωβρίου.

Γνωρίζοντας ωστόσο πως το νόημα του εγχειρήματος δεν συναρτάται μόνο με τον προορισμό αλλά κυρίως με το ίδιο το ταξίδι και πως εκείνοι που επιχειρούν σε θάλασσα και στεριά να χτίσουν τείχη κινδυνεύουν να κλείσουν, στο τέλος, τον ίδιο τον λαό τους μέσα σε αυτά, το ταξίδι αυτό της ελευθερίας και αλληλεγγύης για όλους και προς όλους θα συνεχιστεί. Πιστεύουμε ότι το Ισραήλ οφείλει να αποκριθεί άμεσα στα μηνύματα των καιρών, να εγκαταλείψει την φιλοπόλεμη λογική του και να βρει λύση συνύπαρξης του λαού του με τον λαό της Παλαιστίνης και τους γειτονικούς λαούς.

Συνεχίζουμε…

Ο Δημήτρης Κοδέλας για τον αποκλεισμό στην Γάζα

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ!

Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την απεργία της Πέμπτης 18 Οκτώβρη

ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ, ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ-ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ! Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ!

Τα νέα προωθούμενα μέτρα λιτότητας και ο προϋπολογισμός του 2013 οδηγούν τους εργαζόμενους και την ελληνική κοινωνία σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική και ανθρωπιστική καταστροφή, που όμοιά της άλλες χώρες μόνο εν καιρώ πολέμου έχουν βιώσει.

Η απεργιακή κινητοποίηση, που αποφάσισαν τα συνδικάτα για την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμα βήμα για την αναγκαία κλιμάκωση των αγώνων διαρκείας των εργαζομένων ενάντια στα αντικοινωνικά και βάρβαρα νέα μνημονιακά μέτρα, που επιβάλλουν κυβέρνηση και τρόικα και να στείλει ηχηρό μήνυμα ανυπακοής και ανατροπής στους ηγέτες της ΕΕ, οι οποίοι θα συνεδριάσουν την ίδια μέρα στις Βρυξέλλες μεταξύ άλλων και για το ζήτημα της Ελλάδας.

Η βαθιά ταξικότητα των προωθούμενων μέτρων είναι πλέον όχι μόνο ξεκάθαρη αλλά και απροκάλυπτα κυνική και επιθετική ενάντια στον κόσμο της εργασίας και στα δικαιώματά του, απειλώντας θεμελιώδεις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.

Απέναντι σε αυτή τη ακραία νεοφιλελεύθερη λαίλαπα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη δυναμική, μαζική και ενωτική κλιμάκωση στους αγώνες των εργαζομένων, όπως απαιτούν οι σημερινές περιστάσεις.

Με τον σκοπό αυτό συμμετέχουμε μαζικά:

• Στη γενική, πανεργατική απεργία κατά των προωθούμενων μέτρων λιτότητας στις 18 Οκτωβρίου και στην απεργιακή συγκέντρωση, στην Αθήνα, με προσυγκέντρωση στο Μουσείο στις 10:30 το πρωί της ίδιας ημέρας ή στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις άλλες πόλεις.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για να μην ψηφιστούν τα μέτρα-«λαιμητόμος» για την κοινωνία.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για την ανατροπή των ασκούμενων, νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των πολιτικών εκφραστών τους, για την ακύρωση των μνημονίων, για την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης για μια κοινωνικά δίκαιη Ελλάδα.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Η ΝΙΚΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!

Σοφία Σακοράφα: "Η εισβολή του λαού στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, προϋπόθεση για την ανατροπή"

Αναδημοσιεύουμε από το blog Συριζάκι (ενωτικό ενημερωτικό blog Λασιθίου) την πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία της Σοφίας Σακοράφα στο πρώτο φεστιβάλ νέων του ΣΥΡΙΖΑ στο Ρέθυμνο.


Συριζίτες από το Λασίθι παρευρεθήκαμε στο Ρέθυμνο τις προηγούμενες μέρες για να παρακολουθήσουμε και να βοηθήσουμε στο πρώτο φεστιβάλ των νέων του ΣΥΡΙΖΑ που διοργανώθηκε στην πόλη. Η κεντρική εκδήλωση είχε ομιλητές τη Σοφία Σακοράφα (βουλευτής Β' Αθηνών και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ), τον Ανδρέα Ξανθό (βουλευτής Ρεθύμνου και επικεφαλής του Τομέα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) και τον Σπύρο Παναγιώτου (μέλος της οργανωτικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)

Ακολουθεί η ομιλία της συντρόφισσας Σακοράφα, που μας παραχωρήθηκε για το blog μας. Την ευχαριστούμε θερμά και πιστεύουμε οτι είναι μία σημαντική παρέμβαση που δίνει βοήθεια σε όλους μας στο δρόμο προς την πρώτη συνδιάσκεψη του ενιαίου φορέα. 

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης έχει χαρακτηρίσει τούτες τις λέξεις, τη λέξη σύντροφος και συντρόφισσα, μεγάλες λέξεις και θα συμφωνήσω απολύτως μαζί του.

Θα υπερθεματίσω κιόλας, λέγοντας ότι σήμερα που βιώνουμε την πιο βάρβαρη, την πιο βίαιη επίθεση του συστήματος, τούτες οι λέξεις σημαίνουν πια, στάση ζωής.

Σήμερα, είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ, να θρέψει ο ένας τον άλλον και να τρεφόμαστε ο ένας από τον άλλον.

Να θρέψει ο ένας τον άλλον και τα τρεφόμαστε ο ένας από τον άλλον

στις απόψεις μας,

στις θέσεις μας,

στις αγωνίες μας,

στον προβληματισμό μας γύρω από το πιο αμείλικτο πολιτικό ερώτημα:

και τώρα τι κάνουμε ;

Και για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, έχει μεγάλη σημασία να αποκωδικοποιήσουμε αυτό το τώρα.

Τι συμβαίνει τώρα, ελάχιστους μόλις μήνες μετά τις εκλογές, κατά τις οποίες, παρά τις δικές μας αδυναμίες,

παρά τον στυγνό εκβιασμό που άσκησαν ντόπια και ευρωπαικά ιερατεία,

ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ πραγματοποίησε ένα σοβαρότατο πολιτικό άλμα.

Δεν πρόλαβε λοιπόν να καθαρογραφεί το εκλογικό αποτέλεσμα και η τρικομματική κυβέρνηση, η τρόικα εσωτερικού,

απολύτως συνεπής στα μεγάλα αφεντικά της, ξεκαθάρισε αμέσως τον απροκάλυπτο μνημονιακό της χαρακτήρα.

Τα νέα μέτρα, που κατασπαράζουν ό,τι έχει απομείνει στο λαό μας,

που ξεπουλούν κάθε οικονομική δυνατότητα και δυναμική της πατρίδας μας, έχουν δημιουργήσει στο λαό μας ένα κενό πολιτικής εκπροσώπησης.

Είναι πέρα για πέρα αλήθεια ότι αυτή τη στιγμή, ο πολίτης που ψήφισε κάποιο από τα τρία κόμματα, βλέπει να μετατρέπεται η περιβόητη επαναδιαπραγμάτευση σε τυφλή υποταγή στις απαιτήσεις των αφεντικών τους και σε περαιτέρω εξόντωση και καταστροφή της ζωής του.

Οι πολίτες αυτοί, που αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, αφενός είναι προδομένοι, αφετέρου αναζητούν,

με ένα πείσμα και μία αγωνία που δεν είναι αμιγώς πολιτικά,

αλλά κυρίως ζωτικά,

την οικοδόμηση ενός μεγάλου μετώπου λαικής αντίστασης και κοινωνικής ανασυγκρότησης.

Ενός μετώπου, που να αποτελεί την πιο στιβαρή, την πιο αξιόπιστη απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει βαθιά την σημερινή περίοδο.

Γιατί και ο λαός μας αντιλαμβάνεται ,

αλλά και αυτή είναι η αλήθεια ,

ότι μετά τις τελευταίες εκλογές έκλεισε ο ιστορικός κύκλος της αριστεράς, κατά τον οποίο η αντίσταση και η καταγγελία από μόνες τους, υπήρξαν ο κύριος άξονας της πολιτικής μας.

Έκλεισε ο πολιτικός κύκλος, κατά τον οποίο ο ρόλος της αριστεράς δικαιωνόταν από την διεκδίκηση και την απόσπαση κατακτήσεων στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού.

Έκλεισε ο πολιτικός κύκλος, κατά τον οποίο μας αφορούσαν μόνο και κυρίως

η διαμόρφωση όρων παραδοσιακής εκλογικής τακτικής και αριθμητικής μικροδιεύρυνσης,

μόνον η απλή βελτίωση των εγγενών αδυναμιών μας, μόνον η οικοδόμηση συνασπισμών με στενό εκλογικό ορίζοντα

Και τώρα ανοίγει ένας νέος κύκλος,

και σαν λαική απαίτηση,

και σαν πολιτική αναγκαιότητα,

αλλά και σαν ώριμη δυνατότητα .

Ένας νέος κύκλος, που θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά ενός ιστορικού μπλοκ.

Ιστορικό μπλοκ σημαίνει ζωντανή οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας, όλων μας, για έναν πολιτικό αγώνα από όλους μας με στόχους :

την αποτροπή του ξεπουλήματος της χώρας και της καταδίκης των εργαζόμενων και του λαού στην φτώχεια.

την ανατροπή της κυβέρνησης του ειδικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στην χώρα,

την απαλλαγή από την Τρόικα και το σάπιο πολιτικό σύστημα,

την καταγγελία του μνημονίου.

Ιστορικό μπλοκ σημαίνει ζωντανή οργάνωση της κοινωνίας, όλων μας, που θα επιχειρήσουμε μαζί την ανατροπή και, κυρίως, θα στηρίξουμε τη μετάβαση.

Θα στηρίξουμε δηλαδή μια λαϊκή κυβέρνηση στον αγώνα για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που θα βάλει τις βάσεις για την πραγματική δημοκρατία,

την ανεξαρτησία,

την παραγωγική ανασυγκρότηση,

την νέα θέση της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο,

τις αλλαγές στις κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις.

Για να συμβεί αυτό σύντροφοι και συντρόφισσες

χρειάζεται από όλους μας μια δουλειά η οποία θα σπάει λογικές του παρελθόντος.

Χρειάζεται να σπάσουμε αυτή τη νοητή, αλλά και σκληρή διαχωριστική γραμμή του “πάνω” με το “κάτω” και να αντιδράσουμε σε κάθε γραφειοκρατική διαδικασία.

Να γκρεμίσουμε τη λογική του “εμείς για εσάς”.

Να διαλύσουμε πρακτικές περιχαράκωσης και αποκλεισμών, όπως και κάθε ελιτίστικη συμπεριφορά παραγωγής πολιτικής γραμμής μέσα σε κλειστά γραφεία, μακριά και ερήμην της κοινωνίας.

Χρειάζεται να εμπιστευθούμε χωρίς φόβους και προκαταλήψεις τις συμμετοχικές διαδικασίες βάσης.

Και θα υπογραμμίσω ότι αυτές οι διαδικασίες και αποτελούν και πρέπει να αποτελούν διπλό ζητούμενο.

Καταρχήν εκτιμώ ότι είναι ζητούμενο από το λαό μας.

Αναδείχθηκαν ως αδήριτη πολιτική ανάγκη τα τελευταία χρόνια από τα κινήματα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση μέχρι τις πλατείες, από τις συνελεύσεις της γειτονιάς και το Σύνταγμα, μέχρι και το συνδικαλισμό.

Έφεραν και φέρνουν μαζί τους ένα πλούσιο υλικό που έχει πια εμπεδωθεί στη συνείδηση του κινήματος σαν το κρίσιμο ζητούμενο.

Κι εδώ φυσικά αναφέρομαι και στα αυθόρμητα κινήματα, που πολλές φορές παρήγαγαν αποτελέσματα σημαντικότερα, ίσως, από το περιώνυμο συνειδητό.

Εκτιμώ παράλληλα ότι οι συμμετοχικές διαδικασίες βάσης θα έπρεπε να αποτελούν και ένα πάγιο δικό μας ζητούμενο.

Αγαπητοί συναγωνιστές

κατά τις δύο εκλογικές διαδικασίες απευθυνθήκαμε στο λαό λέγοντας σε όλους τους τόνους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, μόνος του στην κυβέρνηση, χωρίς την ενεργό συμμετοχή και εμπλοκή του αγωνιζόμενου λαού, δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Και αυτό ίσως ήταν η πιο ριζοσπαστική πολιτική μας πρόταση.

Καλούσαμε το λαό σε έναν διαρκή αγώνα μετάβασης, όπου τον πρώτο λόγο θα είχε το κίνημα και όχι σε έναν αγώνα για την επίτευξη απλά μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Η προσέγγιση σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι η ίδια.

Η ουσιαστική συμμετοχή του λαού μας στις πολιτικές μας διεργασίες και , στην κυριολεξία, η εισβολή του κόσμου στο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ είναι η προυπόθεση για τη συγκρότηση του μετώπου αυτού.

Και μιλάω για εισβολή, γιατί ταυτόχρονα εξυπακούεται ότι εμπιστεύομαι απόλυτα το κριτήριο του λαού μας,

εξυπακούεται ότι εμπιστεύομαι απόλυτα τη δύναμη των συμμετοχικών διαδικασιών,

και πιστεύω ότι με αυτά τα δυναμικά φίλτρα,

κάθε τυχοδιωκτική αντίληψη,

κάθε προσχηματική στοίχιση,

κάθε συμμετοχή που δεν απαντά στην ανατροπή,

κάθε βολική μεταστέγαση με προοπτική τον παράδεισο της εξουσίας,

κάθε καιροσκοπική συμπεριφορά,

απομονώνονται και ξεβράζονται αυτόματα.

Μανώλης Γλέζος: Σεισάχθεια για το χρέος διαφορετικά χρεωστάσιο

Από την Αυγή της Κυριακής

Στόχος της επίσκεψης Μέρκελ στην Αθήνα είναι η σταθεροποίηση του καθεστώτος της λιτότητας, τονίζει στη συνέντευξή του στην "Αυγή" της Κυριακής ο Μανώλης Γλέζος, ο μόνος Έλληνας, ίσως και ο Μίκης Θεοδωράκης, που δεν χρειάζεται άλλες συστάσεις. Αναφερόμενος στο ζήτημα του χρέους, προτείνει η Ελλαδα να ζητήσει σεισάχθεια, αλλά, επειδή θα την αρνηθούν, όπως εκτιμά, να ζητηθεί χρεωστάσιο για τουλάχιστον δέκα χρόνια, κατά το προηγούμενο των Συμμάχων στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Ακόμη ο Μανώλης Γλέζος υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μετασχηματισθεί σε ενιαίο κόμμα, αλλά να συνεχίσει την κοινή δράση μέσα απο συλλογικές διαδικασίες και χωρίς ηγεμονισμούς.

* Ποια είναι η πρώτη εκτίμηση από το ταξίδι της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα. Αποτελεί προσπάθεια στήριξης της κυβέρνησης Σαμαρά και της σκληρής πολιτικής που εφαρμόζει;
Η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη της προέδρου του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, στον πρόεδρο του αντίστοιχου κόμματος στην Ελλάδα, Αντώνη Σαμαρά, της Νέας Δημοκρατίας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κομματική αλληλοϋποστήριξη.

* Αυτό από πρώτη ανάγνωση. Αλλά...
Αλλά, παράλληλα:
Πρώτον: Σταθεροποίησε το καθεστώς της λιτότητας. Παγίωσε δηλαδή την αφαίμαξη και της τελευταίας ικμάδας του ελληνικού λαού υπέρ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.
Δεύτερον: Διόρισε ως γκαουλάιτερ για την Ελλάδα τον Γερμανό υφυπουργό Εργασίας Χ. Φούχτελ, ο οποίος θα εποπτεύει την εφαρμογή των αποφάσεων της τρόικας και της Γερμανίας σε βάρος της Ελλάδας.
Τρίτον: Πραγματοποίησε σύσκεψη με τους εκπροσώπους του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου για τους τρόπους διαχείρισης των ελληνικών πόρων προς όφελος της Γερμανίας (ορυκτός πλούτος - πηγές ενέργειας - λιμάνια, νησιά).

* Δηλαδή; Τι εννοείτε;
Όπως ακριβώς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόλις τα γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την Ελλάδα, ένα επιτελείο οικονομολόγων της Γερμανίας εφάρμοσε αμέσως το σχέδιο της πλήρους υποταγής της οικονομίας της χώρας στη Γερμανία, με στόχο τη γενοκτονία του ελληνικού λαού.

* Επιμένετε σταθερά στην ανάγκη για σεισάχθεια των χρεών, κατά το προηγούμενο της Γερμανίας μεταπολεμικά, καθώς και στη διεκδίκηση τόσο των πολεμικών αποζημιώσεων όσο και του κατοχικού δανείου από το Βερολίνο. Η γερμανική πλευρά με κάθε τρόπο διαμηνύει ότι δεν υπάρχει θέμα αποζημιώσεων. Με ποιο τρόπο μπορεί να τεθεί ξανά το θέμα αυτό και να αποκτήσει πιθανότητες υλοποίησης;
Βεβαίως και επιμένω. Το πρώτο που πρέπει να ζητήσει η Ελλάδα είναι η σεισάχθεια. Δηλαδή η παραγραφή του χρέους. Επειδή θα αρνηθούν τη σεισάχθεια, τότε πρέπει να ζητηθεί χρεωστάσιο για δέκα τουλάχιστον χρόνια. Στη Γερμανία, το 1953, οι Σύμμαχοι πρόσφεραν χρεωστάσιο, που κράτησε 42 χρόνια. Επιπλέον, πρόσφεραν οικονομική βοήθεια, στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα. Για ποιο λόγο λοιπόν να μην επιδειχθεί ανάλογη συμπεριφορά, σήμερα, και στην Ελλάδα;
Όσον αφορά στις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα -επανορθώσεις, κατοχικό δάνειο, επιστροφή αρχαιολογικών θησαυρών και αποζημιώσεις στα θύματα-, το θέμα είναι κατεξοχήν πολιτικό και πρέπει, επιτέλους, να διεκδικηθούν όλες αυτές οι οφειλές από ελληνικής πλευράς. Στην τελευταία συνάντηση Σαμαρά - Μέρκελ, έγινε έστω κάποια νύξη και μας την κρύβουν; Ας μην αυταπατώνται όμως. Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται.

Γενική απεργία την Πέμπτη

Από το Δρόμο του Σαββάτου

 

Θα αποτελέσει η απεργία της Πέμπτης ένα βήμα στον αγώνα για να φύγουν η κυβέρνηση, η τρόικα και τα μνημόνια;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι είναι μια ακόμα απεργία, ότι αρκεί να κινητοποιηθούν κάποια συνδικαλισμένα τμήματα των εργαζομένων, να διατρανωθεί το δίκιο γενικά των εργατικών αιτημάτων και τα πράγματα να κυλήσουν σαν να μιλάμε για μια απεργία το 2001, το 2004, το 2006…
Δυστυχώς επιβιώνουν τέτοιες αντιλήψεις και σήμερα. Η τελευταία απεργία, παρά το ότι είχε μαζικότητα, καθορίστηκε εμφανώς από έλλειψη παλμού και κεντρικής στόχευσης. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος έχουν γιγαντωθεί, στον ιδιωτικό τομέα οι δυσκολίες είναι μεγάλες, ενώ και στον δημόσιο πλέον το οικονομικό κόστος υπολογίζεται. Εκτός κι αν κλείσουμε τα μάτια και πούμε «τι είναι ένα μεροκάματο όταν οι ζωές μας καταστρέφονται;». Σωστό, αλλά με μία ένσταση: πρέπει να πειστεί ο κόσμος ότι αυτή η απεργία κάτι θα προσθέσει στον αγώνα να μην καταστρέφονται, αλλιώς το δίλημμα αυτό δεν έχει κανένα νόημα.
Κάθε οργανωμένη δύναμη θα πρέπει να ενισχύσει τη συμμετοχή στην απεργία, την επιτυχία της σε κάθε χώρο. Χρειάζεται όμως να ενισχυθεί η πολιτική της σημασία. Σε κάθε χώρο και κεντρικά να περάσει το μήνυμα της ενότητας, της συστράτευσης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, της ενεργοποίησης του λαϊκού παράγοντα, της ανάπτυξης πολιτικού κινήματος για την ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος και τη διέξοδο της χώρας.
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη λογική και να μη θεωρήσει την απεργία αυτή, απλά μια υπόθεση των συνδικάτων την οποία πρέπει να ενισχύσει, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Πολιτική λύση: Να τους διώξουμε!

Από το Δρόμο του Σαββάτου 6/10:

Πολιτική λύση: Να τους διώξουμε!

Η ανατροπή του πολιτικού συστήματος προϋπόθεση οποιασδήποτε ουσιαστικής αλλαγής. Του Ρούντι Ρινάλντι

Τις τελευταίες μέρες έγινε λόγος για «πολιτική λύση» στις σχέσεις Ελλάδας με την τρόικα και υπονοήθηκε σαφώς, από την πλευρά Σαμαρά, ότι αυτά που ζητούνται δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν.
Έτσι το μνημονιακό υπηρετικό πολιτικό προσωπικό, βρισκόμενο στα πρόθυρα της κατάρρευσης, εκλιπαρεί μια «πολιτική λύση» για να μπορέσει να σταθεί. Ίσως όμως να έχει τελειώσει οριστικά ο χρόνος και αυτού του σχήματος και το βάθος της κρίσης, της ολόπλευρης κρίσης (οικονομίας, πολιτικής, κοινωνίας, θεσμών, ιδεολογίας, ηγεμονίας κλπ), να έχει συμπαρασύρει το μνημονιακό μπλοκ εσωτερικού σε μια απέλπιδα προσπάθεια που η κατάληξή της είναι φανερή: η πτώση.
Το ερώτημα είναι με ποιους όρους αυτή θα επέλθει, σε ποιες συνθήκες και με ποιο κόστος για όλες τις πλευρές.
Εδώ έχουν τη θέση τους και τρεις παρατηρήσεις για τις γενικότερες συνθήκες:
α) Το στρατόπεδο της τρόικας εξωτερικού είναι διχασμένο, σε αναμονή εξελίξεων, και σε μεγάλο βαθμό μπλεγμένο σε πολλές «εστίες» (ευρωπαϊκή κρίση, αμερικάνικες εκλογές, πόλεμος στην Συρία, συνέχιση της ύφεσης, συγκρούσεις ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ κλπ) με αποτέλεσμα τα σημάδια κατάρρευσης της Ελλάδας να «παρακολουθούνται» με μια ορισμένη ιεράρχηση, ή ακόμα με την ενεργοποίηση από πλευράς τους λογιών – λογιών μηχανισμών για τις νέες συνθήκες που δημιουργούνται.
β) Στην πολιτική σκηνή της χώρας μας, μέσα σε μια βδομάδα, ήρθαν στην επιφάνεια ορισμένα μεγάλα ζητήματα: η υπόθεση Μεϊμαράκη, οι «αποκαλύψεις» του Συγκροτήματος για τις κινήσεις στο στρατό, το στικάκι του Βενιζέλου, η παρέμβαση Σαμαρά και το αιφνιδιαστικό ταξίδι της Μέρκελ για να στηρίξει τους ετοιμόρροπους εκλεκτούς της. Παράλληλα η κυκλοφορία διαφόρων λιστών που κάποιοι βγάζουν στην κυκλοφορία για δημιουργία κλίματος, είναι απόδειξη ασίγαστων διενέξεων και αντιθέσεων στο εσωτερικό του αστισμού και των πολιτικών κορυφών.
γ) οι συνθήκες διαβίωσης εργασίας, ανεργίας, απόγνωσης κλπ έχουν οδηγήσει πλέον στις παρυφές της εξέγερσης και αυτό το διαισθάνονται όλοι. Ο πολιτικός και κοινωνικός έλεγχος της χώρας δεν είναι εύκολος όπως πριν από δύο χρόνια…

Η πολιτική και ο πολιτικός αγώνας στο προσκήνιο
Είναι επομένως ολοφάνερο ότι η πολιτική ξαναέρχεται στο επίκεντρο με πιο επίμονο τρόπο, με πιο ριζικό τρόπο από ότι μέχρι τώρα. Ξανά και ξανά με ολοένα και πιο καθαρό τρόπο αναδεικνύεται η συμμετοχή του πολιτικού συστήματος στο «πάρτυ» λεηλασίας και διάλυσης της χώρας. Και όχι απλά η συμμετοχή, αλλά η βαθιά αξεπέραστη συνενοχή του πολιτικού κόσμου, των δυνάμεων που υπηρέτησαν και υπηρετούν το Μνημόνιο.
Με πάταγο έρχεται ξανά το πολιτικό ζήτημα, η ανάγκη ανατροπής του πολιτικού συστήματος του ειδικού καθεστώτος, ως προϋπόθεση οποιασδήποτε ουσιαστικής αλλαγής. Ο αγώνας ενάντια σε αυτό το πολιτικό σύστημα, ο αγώνας για να τους διώξουμε, είναι η βασική «πολιτική λύση» στο πρόβλημα Ελλάδα. Αυτός ο πολιτικός αγώνας, είναι μάχη καθολική, έχει χαρακτηριστικά ξεσηκωμού του λαού, ανατροπής.
Οφείλουμε να κάνουμε μια βασική παραδοχή. Το πολιτικό στοιχείο είναι αυτό που συγκροτεί και συνέχει την κοινωνία, δεν είναι ξεκομμένο και αυθαίρετο, παρά τους βαθμούς αυτονομίας που έχει, ακριβώς για να επιτελεί αυτό το ρόλο. Η αποσάθρωση και κατάρρευση της μνημονιακής πολιτικής εδράζεται σε μια τεράστια οικονομική, κοινωνική καταστροφή και στη διάλυση κάθε στοιχείου κοινωνικού συμβολαίου που είχε συναφθεί στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Ας δεχτούμε ότι η κατάρρευση είναι αναπότρεπτη. Τι μπορεί να μπει στη θέση της, τι πρέπει να οικοδομηθεί από σήμερα;

Μέρκελ ημών...

Η προσευχή που σαρώνει στο facebook:

Μέρκελ ημών
η εν τοις Γερμανοίς,
αγιασθήτω το δάνειό Σου.
Ελθέτω η χορηγεία Σου.
Εφαρμοσθήτω το πρόγραμμά Σου, ως εν Γερμανώ και επί της Greece.

Την δόσιν ημών την επιούσιον δος ημίν Τζήμερον.
Και λάβε ημάς δια τα θελήματα υμών,
μήπως και ημείς κουρέψομεν τες οφειλές ημών.


Και μη εισενέγκης ημάς εις Τσιπρισμόν,
αλλά ρύσαι ημάς και από τη Συγγρού,
Αμήηηηηηην"

Δήλωση για την επίσκεψη Μέρκελ, τις κινητοποιήσεις εργαζομένων και τα νέα μέτρα

Αναδημοσιεύουμε δήλωση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Δημήτρη Κοδέλα σχετική με την επίσκεψη Μέρκελ, τις κινητοποιήσεις εργαζομένων και τα νέα μέτρα, όπως τη βρήκαμε στο blog kodelasdimitris.blogspot.com

 Δήλωση για την επίσκεψη Μέρκελ, τις κινητοποιήσεις εργαζομένων και τα νέα μέτρα

• “Η υποτελής στάση της τρικομματικής κυβέρνησης δεν απηχεί 
  
  
  
  τις διαθέσεις του ελληνικού λαού.”
  
  
  
  
  
  
   
• “...“άκρα” δεν είναι οι απλήρωτοι και εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι.”
  
  
  
  
  
  
  
  
• “...θα μετατρέψουν την χώρα σε ένα απέραντο πτωχοκομείο...”

Σε σημερινή δήλωσή του και με αφορμή τις συνελεύσεις που οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο Νομό Αργολίδας, ο βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Δημήτρης Κοδέλας, αναφέρθηκε στα εξής ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας:

• Σχετικά με την επίσκεψη Μέρκελ στην Ελλάδα:

“Η κ. Μέρκελ έρχεται για να στηρίξει την καταρρέουσα τρικομματική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που καταρρέει υπό το βάρος της αθέτησης των προεκλογικών της δεσμεύσεων και της εξαπάτησης των πολιτών, των σκανδάλων συγκάλυψης όσων ισχυρών φοροδιαφεύγουν, της λαϊκής οργής για τα νέα εξοντωτικά μέτρα. Έρχεται επίσης για να εξασφαλίσει τη λεία που θα αρπάξει από την χώρα το γερμανικό κεφάλαιο.

Η κ. Μέρκελ αποτελεί πολιτικά την αιχμή του δόρατος απέναντι στον ελληνικό λαό και ένθερμο υποστηρικτή των πρωτοφανών προγραμμάτων λιτότητας που επιβλήθηκαν στο “πειραματόζωο Ελλάδα”. Είναι εκφραστής της νέας αρχιτεκτονικής της Ε.Ε. που θα είναι πιο αντιδημοκρατική και συγκεντρωτική, θα ευνοεί πρωτίστως τα συμφέροντα των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, θα έχει ένα ανεπτυγμένο κέντρο και μια τριτοκοσμική, λεηλατημένη και ανατιναγμένη περιφέρεια.

Η υποδοχή της κυβέρνησης θα αφορά γονυκλισίες και θα είναι συνέχεια του “ουδείς αναμάρτητος” και της αντίληψης ότι το μνημόνιο είναι “ιδιοκτησία” μας, ενώ είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει η παραμικρή αναφορά στις γερμανικές οφειλές. Η υποτελής στάση της τρικομματικής κυβέρνησης δεν απηχεί τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Γι' αυτό η φωνή και το μήνυμα του ελληνικού λαού στις αυριανές συγκεντρώσεις θα είναι ηχηρό: “Δεν είμαστε ζητιάνοι – Δεν είμαστε παρίες - Στοπ στη λεηλασία της χώρας – Τα μέτρα δεν θα περάσουν - Τέλος στα μνημόνια και στο πολιτικό σύστημα της διαφθοράς και της υποταγής”.”

• Σχετικά με τη στάση της κυβέρνσης απέναντι σε εργαζόμενους που κινητοποιούνται:

“Με αφορμή τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία Σκαραμανγκά αλλά και μόλις σήμερα στους εργαζόμενους στο Δρομοκαΐτειο φαίνεται ότι στη μνημονιακή Ελλάδα οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπεται να αντιδρούν. Όσοι το κάνουν χαρακτηρίζονται από την κυβέρνηση και τα παρανόμως λειτουργούντα ΜΜΕ ως “άκρα” και “πραξικοπηματίες”. Όμως “άκρα” δεν είναι οι απλήρωτοι και εξαθλιωμένοι εργαζόμενοι. Άκρα είναι η μνημονιακή πολιτική και οι υπηρέτες της από τη μία και οι δυνάμεις εκφασισμού της κοινωνίας από την άλλη. Οι συλλήψεις έπρεπε να αφορούν όσους προστατεύουν μια μικρή ολιγαρχία του πλούτου στη χώρα και όχι εργαζόμενους. Ίσως το επόμενο μέτρο της κυβέρνησης είναι να φτιάξει κέντρα κράτησης απλήρωτων εργαζομένων/ ανέργων/ φτωχών για να μην αλλοιώνουν την εικόνα και την “αξιοπιστία” της χώρας.”

• Σχετικά με το νέο πακέτο μέτρων:

“Όσο “διαπραγματεύεται” η κυβέρνηση τόσο ανεβαίνουν τα δισεκατομμύρια των περικοπών. Τα νέα μέτρα θα μετατρέψουν την χώρα σε ένα απέραντο πτωχοκομείο. Οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να μην περάσουν, για να φύγουν οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού, για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη πορεία της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γι'αυτό θα αγωνιστεί και με τις συνελεύσεις που οργανώνουμε τις επόμενες μέρες στην Αργολίδα θα προσπαθήσουμε κι εμείς να συμβάλουμε ώστε να μην επιτρέψουμε η καταρρέουσα τρικομματική κυβέρνηση να παρασύρει μαζί της και την χώρα.”

Δρόμος της Αριστεράς!

Ένας από τους καλύτερους Δρόμους των 2,5 χρόνων!
Σταχυολογούμε τα άρθρα που μας άρεσαν περισσότερο:

Πολιτική

editorial: Όταν σπάει η ομερτά

 

Πολιτική κρίση και γεωπολιτικές αναταράξεις, του Ρούντι Ρινάλντι

 

«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν», του Χρίστου Καραμάνου 

 

Ομολογία ενοχής την ώρα της αλήθειας, του Δημήτρη Υφαντή

 

Βρε, μπας και το ΔΝΤ είναι… φίλος μας;, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

 

Χριστόφορος Βερναρδάκης: "Το πολιτικο σύστημα αναζητά σωσίβιο και βρίσκει... Χρυσή Αυγή"

 

Διεθνή

Σε ελληνική τροχιά η Ισπανία

 

Η Βενεζουέλα στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας της

 

Πολιτισμός  

Βάσω Κατράκη – Κορυφαία ποιήτρια του εικαστικού λόγου, του Κώστα Σταυρόπουλου

 

Βρε, μπας και το ΔΝΤ είναι… φίλος μας;

Καταπληκτικό άρθρο του Γιάννη Κιμπουρόπουλου στο Δρόμο του Σαββάτου. Παρόλο που διαπραγματεύεται ιδιαίτερα δύσκολα ζητήματα είναι αποκαλυπτικό για την περίπτωση Ελλάδα.

Γιατί ο παγκόσμιος «συλλογικός τοκογλύφος» ρισκάρει μια οριστική ρήξη με την ηγεσία της Ευρωζώνης και εκβιάζει για τρίτο ελληνικό κούρεμα.

Η εικόνα που παρουσίασαν προ λίγων ημερών οι κυρίες Λαγκάρντ και Μέρκελ ήταν χαρακτηριστική. Η επικεφαλής του ΔΝΤ διέσχισε τον Ατλαντικό και τη μισή Γηραιά Ήπειρο για ένα διαφημισμένο ραντεβού με τη Γερμανίδα καγκελάριο. Το ραντεβού κράτησε μια ώρα κι έληξε χωρίς δηλώσεις. Ούτε λέξη. Σπάνιο, αν όχι αδιανόητο, για τους λαλίστατους αξιωματούχους που έχουν επενδύσει ποταμούς δηλώσεων και αναλύσεων στη διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης.
Αλλά, καμία έκπληξη. Ο κόσμος βοά εδώ και εβδομάδες ότι ανάμεσα στους «συνεταίρους» της κρίσης χρέους έχει επέλθει βαθύ ρήγμα. Το ρήγμα αυτό έχει δυο επίκεντρα: τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης και τον τρόπο εμπλοκής του ΔΝΤ στη στήριξη των χωρών που θα προσφύγουν στο ευρωπαϊκό ταμείο ESM που ενεργοποιήθηκε πια και με γερμανική βούλα.
Η ηγεσία του ΔΝΤ έχει επισημοποιήσει πια την πίεσή της προς την ΕΚΤ, την Κομισιόν και τη γερμανική ηγεσία για επανεξέταση του ελληνικού προγράμματος χρηματοδότησης και την ανάγκη για νέο κούρεμα του χρέους ή για ισοδύναμες εναλλακτικές λύσεις. Η πίεση αυτή έχει γίνει αισθητή σε διάφορες αναφορές που διαρρέουν σε διεθνή πρακτορεία, αλλά και στη διαπραγμάτευση που γίνεται στην Ελλάδα μεταξύ τρόικας «εσωτερικού» και «εξωτερικού». Πολλοί διατυπώνουν απορία για το πώς συνδυάζονται οι δημόσιες διακηρύξεις του ΔΝΤ ότι πρέπει να μετριαστεί η δόση της λιτότητας στα προγράμματα δημοσιονομικής σταθεροποίησης, με τη στάση του εκπροσώπου του στην τρόικα, Πολ Τόμσεν, ο οποίος εμφανίζεται ως ο «Ταλιμπάν» της λιτότητας, απαιτώντας ακόμη και αυτόματες περικοπές μισθών και συντάξεων κάθε φορά που το πρόγραμμα πέφτει έξω. Στην πραγματικότητα ο κ. Τόμσεν χρησιμοποιεί τη διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση για να μεταδώσει το εξής απλό μήνυμα των προϊσταμένων του: όσα μέτρα περικοπών κι αν θεσπιστούν, όση λιτότητα κι αν επιβληθεί σε μισθωτούς και συνταξιούχους, το πρόγραμμα δεν βγαίνει, η ύφεση θα βαθύνει και το ελληνικό χρέος θα αποδειχθεί ακόμη πιο… αβίωτο. Όπερ μεθερμηνευόμενο, κουρέψτε κι άλλο το ελληνικό χρέος, που έτσι κι αλλιώς βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα, δηλαδή των κρατών και της ΕΚΤ.