Δύο μήνες μετά την πρώτη απόπειρα να μεταρρυθμιστεί» το ασφαλιστικό σύστημα η κυβέρνηση προχωρά στην δεύτερή της προσπάθεια. Η πρώτη διακόπηκε κάπως άδοξα, αφού οι δεκάδες χιλιάδες που απέργησαν και κινητοποιήθηκαν στην μεγάλη απεργία της 12ης Δεκέμβρη, έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα πως δεν αντέχουν και δεν θα επιτρέψουν άλλες περικοπές δικαιωμάτων. Επιστέγασμα της μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης ήταν η παραίτηση Μαγγίνα (μόνο αφορμή ήταν η ιστορία με το «αναψυκτήριο»).
Η 12η Δεκέμβρη ήταν ένα ακόμη πλήγμα (ύστερα από το κίνημα για το άρθρο 16, απεργίες δασκάλων…) στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ακολούθησε ο καταιγισμός σκανδάλων και διαπλοκής επιχειρηματικού, εκδοτικού, δημοσιογραφικού και πολιτικού κόσμου. Ο δικομματισμός δικαίως ταυτίζεται με τη ρεμούλα, τη διαπλοκή, την αδιαφάνεια, τις μίζες, τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος, τις κάθε είδους συνεννοήσεις και συναλλαγές. Γίνεται ολοένα και πιο διακριτό, ένα κοινωνικό σχίσμα. Από τη μια, ο κόσμος των οικονομικά ισχυρών με ένα γαλαξία πολιτικών και δημοσιογραφικών υπαλλήλων και από την άλλη, ο κόσμος των εργαζόμενων που αγωνιούν για την επόμενη μέρα και καθημερινά επιδεινώνονται οι συνθήκες ζωής τους. Πιθανώς κάποιοι να αδικούνται από αυτή την κατηγοριοποίηση, όμως ακόμα κι αν δεν είναι όλοι άμεσα εμπλεκόμενοι, το σίγουρο είναι ότι ξέρανε. Όλοι ήξεραν. Το θέμα της siemens, των ειδικών λογαριασμών, των ασύμφορων προμηθειών, των απευθείας αναθέσεων ήταν γνωστά. Αφορούσαν κυβερνητικές επιλογές όχι σημερινές, ούτε χθεσινές, αλλά δεκαετιών.
Ύστερα λοιπόν από ενάμιση περίπου μήνα σκανδαλολογίας, η κυβέρνηση ξανανοίγει το ασφαλιστικό. Με νέα αυτή τη φορά υπουργό Απασχόλησης, στις ίδιες όμως κατευθύνσεις. Δεν φτάνει που με τους νόμους Σιούφα και Ρέππα μειώνονται σταδιακά οι συντάξεις και αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, δεν φτάνει που συνεχίζονται να παίζονται τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο (τελευταίες μάλιστα μέρες οι απώλειες με βάση τη βουτιά των χρηματιστηρίων φτάνουν τα 600 εκ ευρώ!), δεν φτάνει που η πλειοψηφία των συντάξεων στέλνουν ανθρώπους στο όριο φτώχειας και εξαθλίωσης, οι εργαζόμενοι, και κυρίως οι νέοι εργαζόμενοι, καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων, με συνεχείς περικοπές δικαιωμάτων (κατάργηση Βαρέων, αύξηση ορίων, υφαρπαγή αποθεματικών…).
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση αποτελεί μια θρασύτατη πολιτική επιλογή. Ο κόσμος των εργαζομένων καλείται να χορέψει για μια ακόμη φορά στο ρυθμό που επιτάσσει ο κόσμος των ισχυρών και των διεθνών οργανισμών. Τα εκατομμύρια ευρώ πάνε κι έρχονται μεταξύ χρηματιστηρίου, ευνοϊκών ρυθμίσεων προς μεγαλοφειλέτες, τεραστίων κερδών τραπεζών, ειδικών λογαριασμών, πολεμικών προμηθειών, μιζαδόρων και διαπλεκομένων, και ο λαός καλείται να στερηθεί από τα 400 ευρώ σύνταξης ή να δουλέψει παραπάνω χρόνια.
Στις 13 Φλεβάρη η κυβερνητική πολιτική, η πολιτική του δικομματισμού, ο νεοφιλελευθερισμός πρέπει να δεχτούν ένα ακόμα πλήγμα. Πρέπει πιο συχνά, πιο σταθερά, πιο δυνατά και πιο οργανωμένα να ακούγεται από δω και πέρα η φωνή του δεύτερου κόσμου. Ενωμένοι με όσους θέλουν να συμμετέχουν σε έναν αγώνα υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αλλά και διακριτοί απέναντι σε όσους μιλάνε για τα συμφέροντα του λαού χωρίς αυτό να επιβεβαιώνεται από τις πράξεις τους.
Δημήτρης Κοδέλας
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας
1 σχόλιο:
Στην Αργολίδα την Τετάρτη, μέρα της απεργίας, θα στηριχτεί η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου στο Άργος.
Δημοσίευση σχολίου