Μάλλον είναι η στιγμή της ησυχίας πριν την μεγάλη καταιγίδα.
Είναι σίγουρο πως από το Σάββατο και μετά όλα θα είναι διαφορετικά στην Γερμανία. Το θερμόμετρο παρά τις ξαφνικές μπόρες έχει ανέβει πολύ και πλέον όλοι και όλες εδώ συζητάνε για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο G8. Σε όλα τα δελτία ειδήσεων, σε πολλές ενημερωτικές εκπομπές, σχεδόν σε κάθε εφημερίδα μπορείς να βρεις κάποιον αναλυτή να λέει αν θα τα σπάσει η ριζοσπαστική αριστερά ή όχι, κάποιον εκπρόσωπο της αστυνομίας με σοβαρό και συγκρατημένο ύφος να αναφέρει όσα δεν θα επιτρέψουν, κάποιο εκπρόσωπο ή σχεδόν εκπρόσωπο του κινήματος να υπερασπίζεται το αυτονόητο δικαίωμα όλου του κόσμου που αντιστέκεται, να βρεθεί στο Ροστόκ, να διαδηλώσει, αντιπαρατεθεί στους υπεύθυνους της φτώχειας, της ανεργίας, του πολέμου και της καταστροφής του περιβάλλοντος.
1 σχόλιο:
τι έγινε ως τα τώρα...
Ας πάρουμε όμως λίγο τα πράγματα από την αρχή προσπαθώντας να μεταδώσω λίγο το κλίμα.
Η γενική εικόνα αλλάζει περίπου τις τελευταίες έξι βδομάδες. Έχουν προηγηθεί εκατοντάδες εκδηλώσεις ενημέρωσης και δράσης σε όλη την Γερμανία αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι εκείνη η στιγμή που όλοι καταλαβαίνουν πως οι κινητοποιήσεις ενάντια στο G8 δεν θα είναι μια περιθωριακή εκδήλωση αλλά θα αποτελέσει το επίκεντρο της συνόδου. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνουν πως για άλλη μια φορά θα τους αφαιρέσουμε το δικαίωμα να μιλάνε για μας χωρίς εμάς. Πως η δική μας φωνή είναι πιο δυνατή, πως δεν την σταματάνε φράχτες και συρματοπλέγματα.
Τότε ακριβώς είναι που με μια φωνή σχεδόν το πολιτικό προσωπικό των κυρίαρχων μαζί με την αστυνομία και τα ΜΜΕ αρχίζουν να επιτίθενται ενάντια σε όποιον θέλει να διαδηλώσει. Η ιστορία είναι παλιά και μάλλον ούτε η γερμανικη κοινωνία δεν μπορεί να την πιστέψει. «Τρομοκρατία», βία, τι θέλουν και έρχονται όλοι αυτοί, θέλουν το κακό μας, θα έρθουν οι βάρβαροι, το περιθώριο, οι οπισθοδρομικοί να μας καταστρέψουν και αλλά τέτοια. Ο υπουργός Εσωτερικών δηλώνει πως όσοι θα έρθουν είναι από τα πριν ένοχοι, νομιμοποιούν παράνομες πρακτικές και δεν θα τα καταφέρουν, ενώ άλλο πολιτικό στέλεχος της συντηρητικής παράταξης δήλωνε «γνωρίζουμε πολύ καλά πως ένας στους 50 διαδηλωτές είναι βίαιος, κάτι πρέπει να κάνουμε».
Κάπως έτσι, λίγο για την σχέση αριστεράς και «τρομοκρατίας», λίγο για τους βίαιους διαδηλωτές γίνονται οι επιθέσεις σε στέκια και καταλήψεις, συλλαμβάνονται και ανακρίνονται αγωνιστές, προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβάλλουν οι ίδιοι ένα κλίμα τρομοκρατίας, χωρίς εισαγωγικά αυτή τη φορά.
Η απάντηση όμως του κινήματος είναι άμεση με χιλιάδες κόσμο στο δρόμο (μόνο στο Κρόιτσμπεργκ το ίδιο βράδυ διαδήλωσαν 5000 άνθρωποι) και με αυτή τη διαδικασία το κίνημα συσπειρώνεται και πάρα πολύς κόσμος που μέχρι τότε ήταν αμέτοχος ενεργοποιείτε, παίρνει θέση, αρχίζει να κινητοποιείται για το Ρόστοκ.
...και τι γίνεται τώρα
Από εκείνη την στιγμή και μετά τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει μας λέει μια συντρόφισσα στο Κέντρο Συντονισμού (Κατάληψη New Yorck im Bethanien). Είναι σίγουρο πως το Σάββατο στο Ρόστο θα γίνει μια τεράστια διαδήλωση. Σίγουρα η μεγαλύτερη της Γερμανίας από το αντιπολεμικό κίνημα και μετά.
Ξέρουμε πως δεν θα το δούμε αυτό στα ΜΜΕ, μας λένε, αλλά και η κοινωνία το ξέρει. Θα οργανώσουμε όμως και τα δικά μας «μέσα». Ήδη στο καμπ του Redelich ετοιμάζεται το κέντρο των indymedia ενώ θα υπάρξει μεγάλη συμμετοχή ακτιβιστών που θα μας βοηθήσουν, όπως για παράδειγμα με την αναμετάδοση των δράσεων σε 4 γλώσσες (δείτε και εδώ http://g8-tv.org/ )
Η γερμανική κοινωνία, όπως και κάθε άλλη, έχει πολλές αδυναμίες μας λέει ο Όλιβερ αλλά δεν είναι και ηλίθια. Η πλειοψηφία ξέρει ότι δεν κάνουν κάτι εναντίον της, άλλα εναντίον σε κάποιους που ούτε αυτή τους συμπαθεί. Σε μια δομή που κάνει μόνο φιέστες και χαλάει ένα σωρό λεφτά. Σε ποιον εξάλλου μπορεί να αρέσει που το γερμανικό κράτος πλήρωσε 16.000.000€ για να φτιάξει ένα φράχτη που μετά θα του είναι άχρηστος ή ποιος μπορεί να συμφωνεί με την οποία θα ζουν για μια βδομάδα στο Kampinski Hotel συζητώντας για την φτώχεια στην Αφρική.
Επίσης υπάρχει και ένα ζήτημα με τους κατοίκους της περιοχής. Ήδη ένα κομμάτι είναι εξαγριωμένο που αναγκάζεται να κυκλοφορεί ανάμεσα στους 18.000 αστυνομικούς και του στερούνται αυτονόητα δικαιώματα ενώ οι υπόλοιποι περιμένουν απλά να τελειώσει το κακό που τους έστειλε η μοίρα...
η αστυνομία ειδικά...
Στην κυβερνητική συμμαχία υπήρχε από την αρχή το ερώτημα για το ποια θα ήταν η καταλληλότερη στάση, μα φαίνεται πως δεν τους πήρε και πολύ καιρό να καταλήξουν. Όσο διαρκούσε η συζήτηση εσωτερικά και δημόσια, η αστυνομία (σε ένα από τα κρατίδια που είναι νομικά πιο ανεξάρτητη σχεδόν από οπουδήποτε αλλού στην Γερμανία) προσπαθούσε να μας δυσκολέψει την ζωή όσο περισσότερο γινόταν λένε τα παιδιά που με πολύ κόπο δουλεύουν για την διαμονή μας στα 3 τελικά κάμπινγκ της περιοχής. Όλα για μας είχαν εξαντληθεί και η ελεύθερη αγορά με τον σιδερένιο νόμο του ανόθευτου ανταγωνισμού δεν μπορούσε να μας εξυπηρετήσει. Δεν υπήρχαν χώροι, ούτε γεννήτριες, ούτε καν τέντες για να αγοράσουμε.
Σύντομα η κυβέρνηση αποφάσισε και η αστυνομία ανακοίνωσε: «θα εργαστούμε σκληρά και μεθοδικά για να προστατέψουμε τους καλεσμένους μας».
...και η απάντηση μας
Σήμερα οι σχέσεις μέσα στο γερμανικό κίνημα είναι μάλλον καλύτερες από ποτέ. Είναι κοινή η διαπίστωση όλων πως δεν ξέρουν τι θα γίνει από τις 10 Ιουνίου και μετά (που κατά πάσα πιθανότητα θα ξεκουράζονται) αλλά τα 600 πούλμαν που θα φτάσουν στο Ρόστοκ από όλη την Γερμανία (χωρίς να υπολογίσουμε τα τρένα, τα αυτοκίνητα και τον κόσμο που θα έρθει αεροπορικώς) είναι η καλύτερη απάντηση στην αστυνομία, στην κυβέρνηση και σε αυτούς τους 8.
Έπρεπε με κάποιο τρόπο, κάποιος να τους θυμίσει πως είναι 8 και είμαστε 6 δις και όλα δείχνουν πως θα τα καταφέρουμε.
Τελευταίο το καλό νέο της τελευταίας στιγμής
Η γερμανική δικαιοσύνη απαγόρευσε τη φασιστική διαδήλωση στο Schwerin με την δικαιολογία πως η αστυνομία θα έχει όλους τους άντρες της στο Ρόστοκ.
Όλα είναι έτοιμα για την ολοκαίνουργια μεγάλη μας γιορτή
Δημοσίευση σχολίου