Γιώργος Κατρούγκαλος: "Στην Ελλάδα λειτουργεί... παρασύνταγμα"

Από την εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς μια συνέντευξη του Γιώργου Κατρούγκαλου με ιδιαίτερα εύστοχες επισημάνσεις σε σχέση με το Σύνταγμα και την Πολιτεία.

Γιώργος Κατρούγκαλος: "Στην Ελλάδα λειτουργεί... παρασύνταγμα" 
Καταργείται η Βουλή, ανοίγει ο δρόμος για τη Χρυσή Αυγή - Υπεύθυνος και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για την προστασία του Συντάγματος. Συνέντευξη στον Μάριο Διονέλλη

Για ουσιαστική κατάργηση της Βουλής και για παράδοση της νομοθετικής εξουσίας στην τρόικα και στο Εurogroup μιλά στον Δρόμο ο Γιώργος Κατρούγκαλος, συνταγματολόγος, καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης. Τονίζει πως αυτή τη στιγμή εισάγονται μια σειρά από «παράλληλες» με το Σύνταγμα διατάξεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των πολιτών και παραλληλίζει την περίοδο αυτή με σκοτεινά χρόνια της ελληνικής Ιστορίας.
Επισημαίνει πως η καταπάτηση του Συντάγματος δίνει χώρο σε αντικοινοβουλευτικές στοχεύσεις και χαρακτηρίζει… χρυσή εφεδρεία του συστήματος τη Χρυσή Αυγή. Μιλά, επίσης, για την ανάγκη νέου Συντάγματος με περισσότερες εξουσίες στους πολίτες, που θα κατακτηθούν όμως με την ανατροπή των συσχετισμών όχι μόνο στη Βουλή, αλλά κυρίως στην κοινωνία.

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται η νομοθετική εξουσία να έχει μεταφερθεί στα χέρια των υπουργών μέσω των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Ποια είναι η γνώμη σας;
Ουσιαστικά πρόκειται για κατάργηση της Βουλής ως βασικού νομοθετικού οργάνου της πολιτείας. Ένα μεγάλο κομμάτι αρμοδιοτήτων ουσιαστικά της έχει υφαρπαγεί. Ακόμα, όμως, και όταν έρχονται για να συζητηθούν εκ των υστέρων οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, δεν γίνεται πραγματική συζήτηση γιατί η κυβέρνηση διαλέγει τη διαδικασία του επείγοντος.

Να διώξουμε τη συντεχνία κυβέρνησης - τρόικας - μνημονίων

Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τις απεργίες στα ΜΜΜ.

Να διώξουμε τη συντεχνία κυβέρνησης - τρόικας - μνημονίων

Ο απεργιακός αγώνας στα μέσα μεταφοράς, κάλεσμα παλλαϊκού αγώνα για τη διέξοδο από την καταστροφή
Η τρικομματική συγκυβέρνηση, η τρόικα, τα μνημόνια τους: Αυτή είναι η μόνη συντεχνία που όχι απλά «ταλαιπωρεί» αλλά εξαθλιώνει όλους τους εργαζόμενους, υποδουλώνει το λαό, διαλύει και καταστρέφει τη χώρα. Τρία χρόνια μνημονιακής πολιτικής και τώρα η ολοκλήρωση της καταστροφής από την κυβέρνηση Σαμαρά. Ο λαός στενάζει και δεν αντέχει άλλο. Εκατομμύρια τα θύματα, οι άνεργοι, οι απλήρωτοι, τα κλειστά μαγαζιά, τα κατεστραμμένα και καταχρεωμένα σπίτια. Η Ελλάδα πλέον στη δίνη μιας ανθρωπιστικής κρίσης. Όλα αυτά ταυτόχρονα με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Με τα πάρτι των μεγαλοαπατεώνων, των διαπλεκόμενων της λίστας Λαγκάρντ, της Siemens, των κλεφτών και μιζαδόρων υπουργών, όλης δηλαδή της μικρής μειοψηφίας, της συντεχνίας του σάπιου μνημονιακού κόσμου.
Καμιά διέξοδο δεν μπορούν να δώσουν από τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, από την καταστροφή για την οποία δούλεψαν. Τα μόνα όπλα που τους έχουν μείνει είναι το ψέμα, η συκοφαντία, η τρομοκρατία, η καταστολή. Σκύψιμο της μέσης απέναντι στην τρόικα εξωτερικού, πολιτική «πυγμής» απέναντι στο δοκιμαζόμενο λαό, απέναντι σε όποιον αγωνίζεται για τα στοιχειώδη, για την επιβίωση, για την αξιοπρέπεια. Η επιστράτευση των απεργών του Μετρό, μια ακόμα πράξη αντιδημοκρατικής εκτροπής δίπλα στα συνταγματικά πραξικοπήματα και την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου για να εφαρμοστούν τα μνημόνια και να επιβληθεί ο νόμος της τρόικας στη χώρα.
Δεν είναι το ζητούμενο απλά η «αλληλεγγύη απέναντι σε έναν κλάδο που αγωνίζεται». Είναι επιτακτική η ανάγκη να περάσουμε σε ένα νέο κύκλο μαζικών ενωτικών λαϊκών αγώνων. Μόνη λύση να ενωθούν όλες οι δυνάμεις της αγωνίας για το αύριο, της αγανάκτησης, του καθημερινού «δεν πάει άλλο», των μικρών και μεγάλων αγώνων σε ένα μεγάλο ρεύμα για την ανατροπή του μνημονιακού καθεστώτος και τη διέξοδο της χώρας. Κάθε πολιτική, κοινωνική, συνδικαλιστική δύναμη έχει θέση σε αυτό το μεγάλο ρεύμα ανατροπής της τροϊκανής επικυριαρχίας και του διαπλεκόμενου μνημονιακού πολιτικού συστήματος. Ο απεργιακός αγώνας στα μέσα μεταφοράς, οι κινητοποιήσεις σε κάθε χώρο εργαζομένων θα πρέπει να ενώνονται και να ενώνουν, να αποτελούν κάλεσμα παλλαϊκού αγώνα για τη διέξοδο από την καταστροφή.

• Ενότητα και αγώνας όλου του λαού για να μπει τέλος στα μνημόνια
• Για την απαλλαγή από την κυβέρνηση και την τρόικα
• Για τη μετάβαση σε μια Ελλάδα ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική

Η Δεξιά και η στροφή

 Ο μοναδικός Δημητρης Σεβαστάκης, από την Αυγή της Κυριακής.

 

Η Δεξιά και η στροφή

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/01/2013

Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη*

Οι κυβερνητικοί αρχαϊσμοί που έκθαμβοι βλέπουμε -κατατρομοκράτηση, πρωτόγονη επικοινωνιακή επιθετικότητα, τιμωρητική και εκδικητική εκπτώχευση, διάτμηση του δικαίου και κάθε κανονιστικής σταθεράς - δεν μπορούν να απαντηθούν με αντίστροφους αρχαϊσμούς και σπάταλες ρητορικές πομφόλυγες

Οι σκηνοθετικές πλειοδοσίες του κ. Κεδίκογλου νομίζω εκφράζουν κάτι πιο σύνθετο από την ιδιοσυγκρασία του. Πέρα από το αν μεταχειρίζεται χοντροκομμένα τεχνικές μοντάζ, στρέβλωσης του αντίπαλου λόγου, πέρα από την άτεχνη αδημονία να παράγει επιχειρήματα όταν δεν τα διαθέτει, φαίνεται ότι εκφράζει τη ραγδαία μετατόπιση της Νέας Δημοκρατίας από τον Κεντροδεξιό χώρο στον χώρο της ριζοσπαστικής Δεξιάς, της ΕΡΕ. Φαίνεται δηλαδή ότι σε κάποιο τμήμα της παράταξης, μαζί με τον εγκλωβισμό στο θνησιγενές μνημονιακό μπλοκ, συντελείται και η εκκρεμής συμφιλίωση με την ίδια την επαεννοιολόγηση της Δεξιάς. Ως οργανικό μέρος της μνημονιακής επιλογής και όχι ως ιδεοληπτική αναπόληση, συγκροτείται ένα είδος αμυντικής, ηθικής αποκατάστασης της έννοιας της Δεξιάς.
Είναι γνωστό ότι μεταδικτατορικά η Νέα Δημοκρατία πολιτεύτηκε έχοντας στο εσωτερικό της δύο αντίδρομες ροπές. Μία ενοχική και μία (συνεπακόλουθη και αντίθετη) μεσσιανική. Πολιτεύτηκε από τη μία με τη βαριά κληρονομιά της παρακρατικής προϊστορίας και του πολεμικού αντικομμουνισμού και από την άλλη με την προσωπολατρική προσήλωση στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ανακαινισμένο με τη στρατηγική της ευρωπαϊκής ιδέας, του κεντρικού, δηλαδή, μεταπολιτευτικού επίδικου. Ο λόγος της Ν.Δ. ενσωματώθηκε στη διπλή θηλιά που τον έκανε παροδικά λειτουργικό, αλλά στρατηγικά τον αδρανοποίησε. Τα πλήθη «αποδεξιοποιούσαν» και ψήφιζαν (απελευθερωμένα) τον Καραμανλή με την ευρωπαϊκή μεταφυσική και με αυτό το ιδεολογικό σωσίβιο, τα πλήθη επανεγκαθίσταντο στην πραγματικότητα, ανανεώνοντας τη νοικοκυρίστικη ηγεμονία.

Τα χαλκεία του Σαμαρά Νο2

Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης: διαβάστε (και ξαναφρίξτε με) το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Νταρζάνου Α.
Ασφυκτικός κλοιός Μαξίμου στην ΕΡΤ

Νταρζάνου Α.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/01/2013

Σε βιομηχανία κακότεχνης παραγωγής προπαγάνδας υπέρ των μέτρων της κυβέρνησης έχει μετατρέψει η Ν.Δ. τη δημόσια τηλεόραση, σφίγγοντας ασφυκτικά τον κλοιό του ελέγχου σε κάθε είδους ενημερωτική εκπομπή και δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ. Η χονδροειδής προπαγάνδα παράγεται άτεχνα στο αρχηγείο του Μαξίμου, με πρωτεργάτη τον υπεύθυνο του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γ. Μουρούτη και προωθείται στα ΜΜΕ που πρόθυμα την αναπαράγουν. Εξάλλου, το ύφος και το περιεχόμενο των ανακοινώσεων του Σ. Κεδίκογλου κάνουν φανερή την ιδιοφυή στρατηγική του Μαξίμου: να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους 65+ όπου έχει και τη μεγάλη της δύναμη η Ν.Δ.

Κακότεχνη προπαγάνδα από το κρατικό κανάλι με τρεις στόχους: λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ, λάσπη στα κινήματα και εξωραϊσμός των αβάσταχτων μέτρων

Ειδικά στην ΕΡΤ η επικοινωνία των κυβερνητικών με τους ιθύνοντες έχει πάρει τη μορφή "εντολής": έχει ξεπεράσει την απλή "πίεση" των προηγούμενων μηνών και έχει γίνει πλέον ασφυκτική πίεση έως και ανοιχτός εκβιασμός. Το αποτέλεσμα της επικοινωνιακής στρατηγικής που στηρίζεται αφενός στην κακότεχνη επιθετικότητα και αφ ετέρου στη λάσπη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν εμφανές στο γυαλί. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα εσωτερικά της ΕΡΤ.
* Στο γυαλί: Η προσπάθεια να υποβαθμίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνιμη και συνεχής από τα επιτελεία της ΕΡΤ. Η όποια δήλωση, ομιλία ή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα δεν παίζει ποτέ αυτόνομα, αλλά πάντοτε επιχειρείται η αποδόμησή της. Με... τσόντα κάποια "ευφυή" απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ή άλλου στελέχους της Ν.Δ. Η όποια παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη ΝΕΤ πρέπει να εμφανίζεται πάντοτε ως αντιπαράθεση και οπωσδήποτε ανακατεμένη με άλλα θέματα. Είναι αυτό που λένε στην τηλεοπτική γλώσσα ό,τι θέλεις να εξαφανίσεις το κάνεις "σάντουιτς".

Τα χαλκεία του Σαμαρά

Από την Αυγή της Κυριακής, διαβάστε (και φρίξτε με) το αποκαλυπτικό άρθρο του Γ. Μελλιγγώνη.

Τα χαλκεία του Σαμαρά

Μελιγγώνης Γιώργος

Ημερομηνία δημοσίευσης: 27/01/2013

Η συκοφαντική αλλοίωση των δηλώσεων του βουλευτή Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγ. Διαμαντόπουλου, που άφησε βαρύτατα εκτεθειμένο το Μαξίμου, αλλά και τη Συγγρού, έφερε ξανά στο προσκήνιο μια ομάδα επαγγελματιών "γκεμπελίσκων". Μια ομάδα - φάντασμα, το βασικό έργο της οποίας είναι να βρίσκει -κυρίως να εφευρίσκει- τη... λάσπη, που στη συνέχεια η Ν.Δ. πετά στον ανεμιστήρα κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για την περίφημη "Ομάδα Αλήθειας" της Ν.Δ. Ένα δίκτυο "σαμαρικών" ταλιμπάν, που συγκροτήθηκε πριν από τις διπλές εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου και επιφορτίστηκε να παρακολουθεί καθημερινά δημόσιες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιες προς... παραποίηση και μικροκομματική εκμετάλλευση στο πλαίσιο ενός βρόμικου πολιτικού παιχνιδιού με "χτυπήματα κάτω από τη μέση".

Από τα υπόγεια της Συγγρού και του Μαξίμου στα "σαλόνια" των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, η λάσπη κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Η "Ομάδα Αλήθειας" της Ν.Δ. και η Ακροδεξιά

Η συγκεκριμένη ομάδα-φάντασμα προέκυψε από την αγωνία του επιτελείου Σαμαρά για τη μάχη στήθος με στήθος που έδινε η Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές. Στήθηκε ένα δίκτυο φανατικών "σαμαρικών" νεολαίων, με κοινό χαρακτηριστικό τις έντονες ακροδεξιές ιδέες και την προσήλωση προσωπικά στον Αντ. Σαμαρά, οι οποίοι καθημερινά παρακολουθούσαν όλα τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, διάβαζαν όλες τις εφημερίδες, "σέρφαραν" σε όλα τα blogs και προέβαλλαν, μέσω της ιστοσελίδας truthteam.gr, δήθεν "παρεξηγήσιμες" δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Ομφάλιος λώρος
Στην ιστοσελίδα της, η "Ομάδα Αλήθειας", που γεννά συνειρμούς με το οργουελικό υπουργείο Αλήθειας του "1984", διευκρινίζει ότι "είναι μια ομάδα πολιτικής ανάλυσης που πρόσκειται στην Ν.Δ. χωρίς να την εκφράζει επίσημα".

Καμπανάκι για τον ΣΥΡΙΖΑ

Άρθρο στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς που βάζει εύλογους προβληματισμούς για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζουμε (και θα πασχίσουμε γι' αυτό) ότι σύντομα θα υπάρξει μια ανάταση του ΣΥΡΙΖΑ στις ανάγκες των περιστάσεων.

Ανάγκη κεντρικών πρωτοβουλιών, τολμηρού ανοίγματος και σχεδίου για τη διέξοδο της χώρας. Του Δημήτρη Υφαντή

Πρέπει τώρα να αναγνωριστεί πως η ψεύτικη πραγματικότητα, που το κυβερνητικό κέντρο έχει χτίσει από την επομένη της υπογραφής του τρίτου Μνημονίου, καταγράφει ήδη ένα μίνι success story, ακριβώς εκεί, που εξαρχής είχε στοχεύσει. Στην εντελώς πραγματική υπόσταση των συνειδήσεων. Ο λαϊκός κόσμος υφίσταται όσα υφίσταται και άμεσα θα αντιμετωπίσει πρωτοφανείς καταστροφικές συνέπειες. Παρ’ όλα αυτά η απροκάλυπτη επικοινωνιακή παραχάραξη σημειώνει οριακή επιτυχία. Μετά την αναιμική κορύφωση του αγωνιστικού κλίματος για την απόκρουση του νέου πακέτου μέτρων, η κοινωνική νηνεμία αποτυπώνεται σε ορατές μετατοπίσεις υπέρ του μπλοκ του Μνημονίου στις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων. Και τα δυσοίωνα προκύπτουν περισσότερο από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, παρά από την ανατροπή του εκλογικού συσχετισμού υπέρ της Ν.Δ.
Ίσως, λοιπόν, ο τίτλος του σημειώματος να είναι επιεικής. Χτυπάει καμπάνα, όχι καμπανάκι. Ποιες επείγουσες πρωτοβουλίες θα καλύψουν τα κενά και τις καθυστερήσεις ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στο ρόλο του, εκεί που ο ίδιος ο λαός τον έχρισε, μέσα από τους αγώνες του και τη διπλή πολιτική μάχη του περασμένου Μάη και Ιούνη; Ανταποκρίνεται η ηγεσία του στην πρόκληση της ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό φορέα του ρεύματος ανατροπής και διεξόδου που πρέπει να συνεγείρει τη χώρα ολόκληρη για να μπει φρένο στον κατήφορο και να γυρίσει σελίδα στο μέλλον του τόπου;

Εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς

Μη χάσετε το Δρόμο
της Αριστεράς
το Σάββατο 19 Ιανουαρίου

Μεταξύ άλλων διαβάστε:

• Η χώρα στο βούρκο της κλεπτοκρατίας - Διαδικασία - οπερέτα από τον τρικομματικό θίασο συγκάλυψης του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ
• Η κεντρική πολιτική ευθύνη Σαμαρά για το κουκούλωμα των ευθυνών και ο πανικός Βενιζέλου
• Για τη συνεδρίαση – πλυντήριο του πολιτικού συστήματος γράφει ο Δημήτρης Κοδέλας, βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ
• Αποκλειστική συνέντευξη του συνταγματολόγου, Γιώργου Κατρούγκαλου, ο οποίος κάνει λόγο για κατάργηση της Βουλής και παραΣύνταγμα
• Η μεταστροφή της κοινωνικής δυναμικής και η αμηχανία της αριστεράς
• Έλληνες εις γην ξένην; Άρθρο του Ευτύχη Μπιτσάκη
• Η Ελένη Πορτάλιου γράφει για την πολιτική έντασης και τις αντιδράσεις
• Δεν καταδικάζουν τη βία, αλλά τη βία των άλλων, των κυριαρχούμενων. Άρθρο του Σταύρου Κωνσταντακόπουλου
• «Σοκ και δέος» από τις αυξήσεις της ΔΕΗ. Γράφει ο Θανάσης Πετράκος, βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, υπεύθυνος του τομέα Ενέργειας
• Πώς ο κινεζικός γίγαντας Cosco τα παίρνει όλα παρανόμως…
• Απολύσεις-αυθαιρεσία στη Nokia Siemens

Ακόμα διαβάστε,

• Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι και τα σχέδια γεωστρατηγικού ελέγχου περιοχών της Αφρικής

• Ο ευρωσκεπτικισμός των Βρετανών και η ανακατανομή ρόλων και θέσεων στην παγκόσμια σκακιέρα
• Ο πόλεμος ενάντια στους Σιίτες
• Στις σελίδες του πολιτισμού, μεταξύ άλλων, διαβάστε άρθρο για τον ένα χρόνο από το θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, τη συνέχεια «περί πολιτιστικών προσχημάτων - Με αφορμή τη Βίλα Αμαλίας και το κτίριο Σκαραμαγκά», της Έλενας Πατρικίου και κριτική για τη νέα ταινία του Γαβρά
• Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, τον Ηρόστρατο, το δισέλιδο της… άλλης Θεσσαλονίκης, τη σελίδα του αθλητισμού και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς

Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Γιάννης Πατίλης: "Ο θάνατος είναι ευκαιρία μόνο για όσους πιστεύουν στην Ανάσταση"

Από την εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς του Σαββάτου:

Συνέντευξη στον Σταμάτη Μαυροειδή. Αν αυτό που ήταν κάποτε ανθρώπινο έχει πράγματι υποχωρήσει τόσο πολύ - ή και τελειώσει όπως κάποιοι επιμένουν - τότε ίσως να τέλειωσε και η ποίηση.

Όμως, όσο και να μας… ωθεί το ρητορικό ερώτημα του Χαίντερλιν να πιστοποιήσουμε τον «θάνατό της» η ποίηση ανθίσταται σθεναρά: Εξακολουθούν δηλαδή να γράφονται ποιήματα, εξακολουθούν να υπάρχουν αναγνώστες που καταφεύγουν στη λυτρωτική τους λειτουργία. Θα λέγαμε μάλιστα, πως ιδιαίτερα τώρα, στους ζοφερούς και μικρόψυχους καιρούς της κρίσης, η προσφυγή στον ποιητικό στοχασμό εμπνέει και εμψυχώνει ναρκωμένα σώματα και συνειδήσεις. Αυτός είναι ένας απ’ τους λόγους που (ξανα)συναντήσαμε τον Γιάννη Πατίλη. Αφορμή, η φρεσκοτυπωμένη ποιητική του συλλογή, που κυκλοφόρησε από τις Eκδόσεις Ύψιλον με τίτλο Αποδρομή του αλκοόλ… Τα υπόλοιπα στη συνέχεια…

Αποδρομή του αλκοόλ τιτλοφορείτε την τελευταία σας ποιητική συλλογή. Ο τίτλος παραπέμπει σε μια μεθυσμένη κοινωνία που συνέρχεται;
Θα το ευχόμουν. Περισσότερο παραπέμπει σε μια κοινωνία που βιώνει έντονα τα συμπτώματα της υποχώρησης του αλκοόλ από το αίμα, ύστερα από αλόγιστο μεθύσι. Αίσθηση κενού, μελαγχολία και αυτομεμψία, αγωνία για το αν θα επιστρέψουμε σώοι στη νηφαλιότητα, όρκοι συχνά ότι δεν θα ξαναβάλουμε σταγόνα στο στόμα... Γίνονται, όμως, αυτά;..

Kαι αφού ξεκινήσαμε με το τελευταίο σας βιβλίο, που είναι έντονα πολιτικό, θα μου επιτρέψετε να συνδέω, όπου αυτό είναι δυνατό, τα ερωτήματά μου με κάποιους στίχους σας: Γράφετε κάπου για κείνες «τις παρέες / του εξήντα πέντε που όλο ορμή / φωνές συνθήματα και πίστη / με τους ληστές της Δύσης / κινούσαν να τα βάλουν...». Ο «κύκλος της μεταπολίτευσης που… κλείνει» είναι πια στην καθημερινή ατζέντα των πολιτικών συζητήσεων. Κλείνει, όμως, πράγματι ή αναπαράγεται; Ποιοι κατά τη γνώμη σας θα ήταν οι πραγματικοί όροι και οι προϋποθέσεις που θα εξασφάλιζαν μια νέα αρχή;