Δάσος στην Ερμιονίδα, βορά στους «πράσινους επενδυτές»

Από την εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς του Σαββάτου.

Σοβαρές καταγγελίες σχετικά με την αποψίλωση εκατοντάδων στρεμμάτων για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Του Σωτήρη Γεωργόπουλου

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται εδώ και 15 μέρες οι κάτοικοι του χωριού Λουκαΐτι στην Ερμιονίδα της Αργολίδας. Καθημερινά αφήνουν τις εργασίες τους για να προστατεύσουν από τις μπουλντόζες της «πράσινης ανάπτυξης» εκατοντάδες στρέμματα δάσους από βένια (άρκευθος φοινικική, τύπος κέδρου που φτάνει τα 10 μέτρα και είναι υπεραιωνόβιο).
Το δάσος αυτό, λόγω της προνομιακής του θέσης (ξερό κλίμα και νοτιοανατολικός προσανατολισμός, κοντά σε ηλεκτρικό σταθμό, άρα μειωμένα έξοδα μεταφοράς ενέργειας) έχει βρεθεί στο στόχαστρο εταιρίας εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σταθμών. Πρώτο βήμα ήταν ο χαρακτηρισμός του από τις αρμόδιες υπηρεσίες, ως δασική έκταση. Η εταιρία που έχει αναλάβει το... ξερίζωμα του δάσους είναι η AIMS ENERGY S.A., οι μπουλντόζες της οποίας πρόλαβαν μέσα σε 15 ώρες (μέχρι την ενεργοποίηση των κατοίκων δηλαδή), να εκχερσώσουν εκατοντάδες στρέμματα με κύρια κάλυψη από βένια, ένα είδος που θέλει πολλές δεκάδες χρόνια για να αναπτυχθεί αλλά και δεν αναδασώνεται.
Από την πρώτη στιγμή που αντιλήφθηκαν οι κάτοικοι της περιοχής την καταστροφή βρέθηκαν στην περιοχή Πλάσα Διδύμων και από εκείνη τη μέρα βρίσκεται σε εξέλιξη μια μάχη για τη διάσωση των υπόλοιπων στρεμμάτων και την αναστολή των έργων. Όπως δηλώνουν οι ίδιοι, είναι έτοιμοι να αντισταθούν με κάθε τρόπο στο περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελείται, εξαιτίας του οποίου τίθενται εξάλλου σε κίνδυνο και οι κτηνοτροφικές δραστηριότητες του χωριού καθώς χιλιάδες αιγοπρόβατα, η τελευταία πηγή εσόδων του χωριού, θα βρεθούν χωρίς ζωτικό χώρο και περάσματα (σ.σ. σημειώνεται ότι επιτρέπεται η βοσκή σε τέτοιου είδους δάση). Πρέπει επιπροσθέτως να υπογραμμισθεί ότι η πλαγιά για την οποία γίνεται λόγος, καταλήγει στην περιοχή Καταφύκι, ένα κατάφυτο φαράγγι στο οποίο καταλήγουν όλα τα όμβρια ύδατα. Η συγκράτηση των υδάτων από το δάσος είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα και για την προστασία της περιοχής του Καταφυκιού από πλημμυρικά φαινόμενα.

Μια σημαντική πρωτοβουλία της ΚΟΕ!

H oμιλία του Αλ. Τσίπρα στη Βουλή, 7/11/2012

Η Αριστερά μπροστά στις ευθύνες της

Η Αριστερά μπροστά στις ευθύνες της 

Ώρα μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών. Του Ρούντι Ρινάλντι

Από όλους τονίζεται ότι η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι κρίσιμη. Οι ημερομηνίες πιέζουν και φτάνει η ώρα της αληθείας: τι θα πράξει ο καθένας απέναντι στα περίφημα μέτρα -το Μνημόνιο 3- που πρέπει να ψηφιστεί στις 7/11 με διαδικασίες εξπρές, τη στιγμή που ακόμα κανείς δεν γνωρίζει επ’ ακριβώς τι περιλαμβάνει. Το περίφημο έργο «έρχονται τα μέτρα, σε λίγο έρχονται, άντε μια βδομάδα ακόμα, η διαπραγμάτευση δεν έχει ολοκληρωθεί, περιμένουμε τη έκθεση της τρόικας κ.λπ.», με το οποίο μας βομβάρδισαν για μήνες, μας συντρόφευσε μέχρι του ορίου της διεξαγωγής των αμερικανικών εκλογών και της πιθανής(;) άρσης των αντιθέσεων μεταξύ ΔΝΤ και Ε.Ε.
Το παράδοξο είναι πως όσο πλησιάζει η ώρα «x», η εσωτερική τρόικα τρεκλίζει, η ΔΗΜΑΡ παίρνει κάποιες αποστάσεις, το ΠΑΣΟΚ δοκιμάζει διαδικασίες αυτοδιάλυσης, και μόνο ο Σαμαράς, λαβωμένος κι αυτός με τις τελευταίες ψηφοφορίες στη Βουλή, στις οποίες δεν συγκέντρωσε ούτε 150 ψήφους (οι αποκρατικοποιήσεις πέρασαν με 148) παίζει τα ρέστα του και θεωρεί ότι με λίγη τύχη και σπρώξιμο (και πολλή καταστολή που πλησιάζει τα όρια της εκτροπής) να τα καταφέρει.
Κοντολογίς, η τρόικα εσωτερικού παραπαίει και παρουσιάζει εικόνα κατάρρευσης και εσωτερικής κρίσης, λίγο πριν έρθουν στη Βουλή για επικύρωση το Μνημόνιο 3 και ο Προϋπολογισμός. Όλα με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στην επόμενη βδομάδα. Μια βδομάδα κρίσιμη, δύσκολη, με πιθανές εκπλήξεις και αποφάσεις που θα επηρεάσουν την πορεία του τόπου για πολύ καιρό.
Αντικειμενικά πρόκειται για μια βδομάδα πυκνή, μια βδομάδα αναμέτρησης ανάμεσα στις μνημονιακές δυνάμεις (τρόικα εξωτερικού - τρόικα εσωτερικού) και τους μηχανισμούς στήριξής τους από τη μια, και το λαό, τους εργαζόμενους, τις αντιμνημονικές πολιτικές δυνάμεις και πρωτίστως την Αριστερά και το μαζικό λαϊκό κίνημα από την άλλη.
Η κρίση και η απονομιμοποίηση που έχει το μνημονιακό πολιτικό στρατόπεδο, που εκφράζεται με τους τριγμούς της τρόικας εσωτερικού, η καθολική αντίθεση του λαού με τις μνημονιακές πολιτικές και ειδικά το Μνημόνιο 3, θέτουν με επίταση την ανάγκη μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών που να δίνουν προοπτική, να συσπειρώνουν το λαό σε στόχους ρεαλιστικούς και αναγκαίους, που να παίζουν καταλυτικό ρόλο στην αλλαγή των συσχετισμών.
Η αναμέτρηση ανάμεσα στην κοινωνία και το Μνημόνιο 3 δεν επιτρέπεται να γίνει με τους όρους που έγιναν οι αντίστοιχες αναμετρήσεις για τα Μνημόνια 1 και 2. Ποια είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη σημερινή κατάσταση και αυτήν που υπήρχε όταν ψηφίζονταν τα Μνημόνια 1 και 2; Η μεγάλη διαφορά έγκειται στο ότι κατέρρευσαν οι κυβερνήσεις που τα στήριξαν και μεσολάβησαν δύο εκλογικές διαδικασίες που ανέδειξαν την Αριστερά σε αξιωματική αντιπολίτευση. Δικαιολογημένα, επομένως, ο λαός περιμένει περισσότερα πράγματα από μια δύναμη του 27% από ό,τι περίμενε από μια δύναμη του 4,7%. Και έχει δίκιο. Από αυτά προκύπτει ότι είναι η στιγμή μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών που πρέπει να πάρει η Αριστερά.

Η κρυφή ατζέντα αριθ. 2

Να μην περάσει το Μνημόνιο 3 - Να διώξουμε την κυβέρνηση - Να μιλήσει ο λαός

Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ - 2/11/2012
Η κυβέρνηση Σαμαρά παραπαίει κάτω από το βάρος της εγκληματικής μνημονιακής πολιτικής της. Το φιάσκο κατά την ψηφοφορία του νομοσχεδίου ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, οι συνεχείς παλινωδίες και οι θεατρικοί χειρισμοί για τα μέτρα και τη «διαπραγμάτευσή» τους, το διαρκές κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με τις εξπρές διαδικασίες και την καταπάτηση των κανονισμών, η διαλυτική αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ και οι έντονοι κλυδωνισμοί στη ΔΗΜΑΡ, η προσφυγή στην εκτροπή, τη φίμωση και τη λογοκρισία, όλα δείχνουν καθαρά: Ότι το μνημονιακό μπλοκ ταρακουνιέται εξαιτίας της διάστασής του με τη θέληση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Ότι δεν μπορούν να προχωρήσουν χωρίς εμπόδια ακριβώς γιατί η πολιτική της καταστροφής της χώρας συναντάει παντού τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή. Ότι δεν μπορούν με στήριγμα μόνο την τρόικα εξωτερικού και ξεφτιλίζοντας ακόμα και τις δικές τους προγραμματικές διακηρύξεις να σταθούν, αγνοώντας τη λαϊκή βούληση.
Η μνημονιακή κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για το λαό και τη χώρα. Δεν έχει καμιά αναστολή, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κανένα μέσο προκειμένου να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο, υπηρετώντας πιστά τους ξένους αφέντες της και την εγχώρια κλεπτοκρατία. Όσο παρατείνεται η ζωή αυτής της κυβέρνησης, θα υποθηκεύονται το μέλλον και η ίδια η υπόσταση της χώρας, κάθε ελπίδα να ζήσει ο λαός με αξιοπρέπεια και ελευθερία, κάθε προοπτική δημοκρατίας και ανεξαρτησίας.
Για αυτό είναι ζωτικής σημασίας για το λαό: Να μην περάσει το νέο μνημόνιο. Να διώξει τη Ν.Δ. του Σαμαρά και τους καταρρέοντες συνεταίρους της. Να βάλει τέλος στην τροϊκανή επικυριαρχία και το ειδικό καθεστώς που αυτή επιβάλλει. Για μια μεταπολίτευση του λαού, ανοίγοντας μια νέα σελίδα για τη χώρα. Αυτό είναι σήμερα εφικτό! Με παλλαϊκό δημοκρατικό συναγερμό και ξεσηκωμό. Με κλιμάκωση του πολιτικού αγώνα ενάντια στις τρόικες εσωτερικού – εξωτερικού. Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι διαδηλώσεις, η περικύκλωση της Βουλής, η συνεχής παρουσία στους δρόμους, όλα πρέπει να οδηγούν στο φούντωμα ενός ποταμιού που θα πνίξει όσους οδηγούν το λαό στην απόγνωση και τη χώρα στην ασφυξία. Για την Αριστερά, και ιδιαίτερα για το ΣΥΡΙΖΑ, είναι ώρα ευθύνης. Είναι ώρα πολιτικής πρωτοβουλίας για να μιλήσει ο λαός, για να αποτραπεί η καταστροφή. Είναι ώρα καλέσματος για τη συστράτευση όλων των αριστερών, προοδευτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών, πατριωτικών δυνάμεων, όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θέλουν τη διέξοδο της χώρας. Για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή που να ανοίξει ορίζοντες πραγματικής δημοκρατίας, παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανεξαρτησίας.
Όλοι στον αγώνα - Λαϊκός Ξεσηκωμός!

6/7 ΝΟΕΜΒΡΗ-ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Μη χάσετε τον Δρόμο το Σάββατο 3 Νοεμβρίου

Μη χάσετε τον Δρόμο
το Σάββατο 3 Νοεμβρίου

Μεταξύ άλλων διαβάστε:

·         Καταρρέει ο κυβερνητικός θίασος της υποτέλειας

·         Η ψήφιση των αποκρατικοποιήσεων απέδειξε τα όρια και τις δεσμεύσεις τους

·         Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται και η ΔΗΜΑΡ απεγνωσμένα ψάχνει ντρίπλες διάσωσης

·         Έφτασε η ώρα των μεγάλων πολιτικών πρωτοβουλιών για την Αριστερά

·         Η 48ωρη γενική απεργία και οι δυνατότητες να μην περάσουν τα θανατηφόρα μέτρα από τη Βουλή

·         Η χούντα είναι εδώ: Από την παραδειγματική δίωξη εναντίον του Κ. Βαξεβάνη ώς την ωμή λογοκρισία στην πρωινή ενημέρωση της ΝΕΤ η κυβέρνηση δείχνει με τον πιο κυνικό τρόπο το αυταρχικό της πρόσωπο

·         Μια μεγάλη έρευνα του Δρόμου για τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

·         Ο πανεπιστημιακός Στράτος Γεωργούλας γράφει για τον… τυπολάτρη Ζούπερμαν και τη Χρυσή Αυγή

Ακόμα διαβάστε,

·         Μια αποκαλυπτική «ακτινογραφία» της Κίνας λίγες μέρες πριν το συνέδριο του ΚΚΚ

• Συνέντευξη του Μοχάμαντ Μπάρακε, Παλαιστίνιου κάτοικου του Ισραήλ και βουλευτή στην ισραηλινή Βουλή με το Μέτωπο Χαντάς

Επίσης διαβάστε,

·         Στις σελίδες του πολιτισμού, μεταξύ άλλων, άρθρο του Κυριάκου Κατζουράκη και ένα αφιέρωμα στη θεατρική σεζόν που μόλις ξεκίνησε

·         Και όπως κάθε Σάββατο, το Περίπτερο Ιδεών του Στέλιου Ελληνιάδη, το 5λεπτο διάλειμμα του Σωκράτη Μαντζουράνη, τον Ηρόστρατο και αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία και τους εργαζόμενους

Εφημερίδα Δρόμος

Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Όλγα Τρέμη: Φεύγω από την Ελλάδα

Αλ. Τσίπρας: Η τρικομματική μνημονιακή κοινοπραξία βρίσκεται πια σε αποσύνθεση και κατάρρευση

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Αλ. Τσίπρας, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου Κρήτης, τόνισε:

Η τρικομματική μνημονιακή κοινοπραξία βρίσκεται πια σε αποσύνθεση και κατάρρευση. Δεν έχει πια ούτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία να περάσει το νομοσχέδιο διάλυσης της κοινωνίας. Οι 179 βουλευτές που ψήφισαν τις προγραμματικές δηλώσεις έγιναν πια 148 στη ψηφοφορία για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Πλέον οι μάσκες έπεσαν. Είναι φανερό  ότι δεν πρόκειται για μια συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά για μια κυβέρνηση κοινοβουλευτικής πια μειοψηφίας, με ειδικό σκοπό να διαλύσει τα κοινωνικά δικαιώματα και κεκτημένα, να εφαρμόσει ένα σχέδιο που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή.

Είμαστε έτοιμοι να αποκρούσουμε την καταστροφή. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ευθύνη να ανασυγκροτήσουμε τη χώρα. Και καλούμε τις υγιείς δυνάμεις τις κοινωνικές δυνάμεις, τον ελληνικό λαό -γι αυτό και βρίσκομαι σήμερα στο Εργατικό Κέντρο- Καλούμε τους εργαζόμενους, με τη δυναμική τους παρουσία, να δώσουν τέλος σ΄ αυτόν το διαρκή εκβιασμό, να δώσουν τέλος σε μια πολιτική που συνθλίβει την ίδια την προοπτική επιβίωσης της χώρας, σε μια πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε οικονομική αποικία. 

Πιστεύουμε ότι η άμμος στην κλεψύδρα της κυβέρνησης τελειώνει. Βρίσκονται μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις: Ή θα αλλάξουν στρατηγική ή θα βρεθούν στην κρίση του λαού.

Τραγικός ήρωας της ελληνικής γλυπτικής

Άρθρο στη εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς για το Γεράσιμο Σκλάβο

Τραγικός ήρωας της ελληνικής γλυπτικής

Για το ριζοσπαστικό έργο του Γεράσιμου Σκλάβου. Του Κώστα Σταυρόπουλου

Μπορεί να είναι κανείς μοντέρνος και κλασικός; Το ερώτημα έθεσε ευθέως ο Ελληνογάλλος τεχνοκριτικός, αισθητικός και ιστορικός τέχνης Κριστιάν Ζερβός, στην προσπάθειά του να προσδιορίσει, ν’ αναλύσει και να συνθέσει το έργο του γλύπτη Γεράσιμου Σκλάβου.
Αυτό μπορεί να συμβεί όταν ένας εικαστικός καλλιτέχνης, γλύπτης όπως ο Σκλάβος, αξιοποίησε γόνιμα το μείγμα των δύο διαφορετικών ειδών γραφής του αυτονομημένου εικαστικού λόγου των μορφών.
Πάντως δεν έχω την πρόθεση, ως τεχνοκριτικός, ν’ αναλύσω θεωρητικά με το σημερινό μου κείμενο το έργο του Γεράσιμου Σκλάβου στο σύνολό του στον αναγνώστη γνώμης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς. Στην εν λόγω εφημερίδα λειτουργώ περισσότερο ως δημοσιογράφος και λιγότερο ως τεχνοκριτικός κι αισθητικός της τέχνης του εικαστικού χώρου.
Άλλο ερώτημα που προκύπτει από τον αναγνώστη, είναι πώς ο Σκλάβος, που έχει σπουδάσει στην ΑΣΚΤ Αθήνας με δάσκαλο τον Μιχάλη Τόμπρο και στο Παρίσι με τριετή κρατική υποτροφία κοντά στο δάσκαλο της γλυπτικής τον Οσίπ Ζάτκιν κι έχει εγκαταστήσει γλυπτικές συνθέσεις του σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου, εγώ τον καταχωρώ στην αθέατη πλευρά της Ιστορίας.
Ευτυχώς που υπερβαίνω πολλές φορές τον εαυτό μου κι εκτιμώ για διαφορετικούς λόγους εξωθεσμικά το βίο ενός καλλιτέχνη. Στον Σκλάβο αναφέρομαι με στόχο ν’ αποκαλύψω στον αναγνώστη ότι έδρασε στην πιο πικρή μοναξιά και την ενεργό ποιητική σιωπή, ανυποχώρητος ενάντια σ’ όποια μορφή κοινωνικής εξουσίας.
Ο Σκλάβος γεννήθηκε το 1927 στα Ντοματάτα της Κεφαλονιάς και πέθανε το 1967, σε ηλικία 40 ετών, σε προάστιο του Παρισιού, όπου είχε το εργαστήριό του. Εκεί, σ’ αυτό το εργαστήριο, τον καταπλάκωσε -ηθελημένα ή αθέλητα- ένα βαρύ και ψηλό άγαλμά του: Η φίλη που δεν έμεινε. Έκοψε σ’ όλους μας την ανάσα, αυτή η νεοαισχυλική τραγική είδηση και βουβαθήκαμε για πολύ καιρό από το απίστευτο του ατυχήματος.
Τρεις κορυφαίοι Κεφαλονίτες σε μια οικουμενική συσκευασία, Κριστιάν Ζερβός, Γεράσιμος Σκλάβος και Γεράσιμος Στέρης, σημάδεψαν την εικαστική ταυτότητα του 20ού αιώνα.

H Ελλάδα... Γάζα της Ευρώπης;

Άρθρο στην εφημερίδα Δρόμος της αριστεράς του προηγούμενου Σαββάτου

 

H Ελλάδα... Γάζα της Ευρώπης; 

Αναπόφευκτοι παραλληλισμοί, παρά τις διαφορές. Του Δημήτρη Κοδέλα

 

Το Παλαιστινιακό ζήτημα έχει τις ρίζες του δεκαετίες πίσω και αποτελεί μια ιδιαίτερη και μοναδική ιστορία καταπίεσης και αντίστασης. Το Ελληνικό ζήτημα εμφανίζεται με πρωτοφανή τρόπο και ένταση τα τελευταία 3 χρόνια, παρ' όλο που οι αιτίες βρίσκονται σε πολιτικές και οικονομικές επιλογές της άρχουσας τάξης της τελευταίας τριακονταετίας. Ταξιδεύοντας για τη Γάζα η σκέψη δημιουργεί διάφορους παραλληλισμούς της κατάστασης στη Γάζα με αυτή στη χώρα μας, παρόλο που οι διαφορές είναι φυσικά μεγάλες και χρειάζονται πολλές ποιοτικές και ποσοτικές αφαιρέσεις:
1. Η τελευταία έκθεση του ΟΗΕ για την κατάσταση στη Γάζα έχει τίτλο Γάζα 2020: Ένας μη βιώσιμος τόπος. Στη χώρα μας χαρακτηρίζεται ως «μη βιώσιμο» το χρέος. Αλήθεια, πόσο μακριά βρισκόμαστε, εφόσον συνεχιστούν οι καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές από το να χαρακτηριστεί και η Ελλάδα του 2020, ίσως και η Ελλάδα του 2015, ως «μη βιώσιμος» τόπος;
2. Οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα βιώνουν μια ακραία ανθρωπιστική κρίση ως συνέπεια και του ισραηλινού αποκλεισμού που είχε στόχο να επιβάλει τη συλλογική τιμωρία των κατοίκων της Γάζας για την αντίστασή τους. Στη χώρα μας ήδη βρισκόμαστε στην αρχή μιας ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία θα ενταθεί ραγδαία εφόσον περάσει το νέο αιματηρό πακέτο μέτρων. Τότε, ίσως, όπως ανέφερα μεταξύ σοβαρού και αστείου σε μέλη της σουηδικής αποστολής στο Estelle, θα πρέπει να οργανωθεί από τους ίδιους μια αποστολή με θέμα: «Ένα καράβι για την Ελλάδα».
3. Οι Παλαιστίνιοι βιώνουν την ακραία επιθετικότητα, εποικισμό, κατοχή και απομόνωση από το κράτος του Ισραήλ. Στην Ελλάδα βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου για ευρωπαϊκή χώρα, πολιτική και οικονομική επέμβαση και επιβολή πολιτικών εξοντωτικής λιτότητας και γενικού ξεπουλήματος και διάλυσης της χώρας, που εκπορεύεται από την επιθετική και κατακτητική πολιτική του ΔΝΤ και μιας γερμανοποιημένης και υπό τραπεζιτικό έλεγχο Ευρώπης.
Με βάση αυτά, και με άλλα που θα μπορούσαν να αναφερθούν, η Ελλάδα κινδυνεύει να μετατραπεί σε μεταμοντέρνο προτεκτοράτο και ίσως σε μια ιδιότυπη «Γάζα», έναν «μη βιώσιμο» τόπο της Ευρώπης. Μάλιστα, λίγες ώρες μετά την επιστροφή μας από το Ισραήλ, ο όρος «προτεκτοράτο» χρησιμοποιήθηκε ακόμα και από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ενώ άλλοι μιλούν για μετατροπή της χώρας σε Κόσοβο. Ποιος ξέρει, άραγε, η χώρα σε τι θα μετατραπεί, πώς θα υπάρχει και με τι θα μοιάζει εάν συνεχίσει να είναι πειραματόζωο και μια «αποικία χρέους» όπως ανέφερε ο Αλ. Τσίπρας;
Αυτό που αγνοούν οι κυρίαρχοι κύκλοι της τρόικας είναι ότι ένας λαός δεν μπορεί να δεχτεί το βιασμό του, την εξόντωσή του, τη σύνθλιψή του και ο παλαιστινιακός λαός δίνει τέτοια παραδείγματα ανυποχώρητης αντίστασης έχοντας μετατρέψει τη σημαία του σε σύμβολο αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης. Μη βιώσιμες είναι οι πολιτικές τους και ένα γενοκτονικό σύστημα που παράγει παντού ανισότητες, εκμετάλλευση και πολέμους.
Τέλος, πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου και είναι βέβαιο ότι θα περισσέψει η υποκρισία, με τους μνημονιακούς να ισχυρίζονται ότι περιφρουρούν την εθνική μας ανεξαρτησία υποθηκεύοντας τη χώρα και παραδίδοντας τη διακυβέρνησή της στην τρόικα και την ακροδεξιά να φλερτάρει με την πατριδοκαπηλεία.
Είναι εύκολο καθένας, ανεξαρτήτως τι πιστεύει και τι πράττει, να κρατά τη σημαία του. Είναι πιο δύσκολο η σημαία ενός λαού να συμβολίζει την αντίσταση, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την ισότιμη συνεργασία αντί να συμβολίζει είτε την υποτέλεια και το ραγιαδισμό είτε την εθνικιστική φλυαρία, τη μισαλλοδοξία και την απομόνωση. Το ακόμα πιο δύσκολο είναι τη σημαία ενός λαού να τη σηκώνουν και άλλοι λαοί. Δυστυχώς, είτε η σταδιακή ταύτιση της εξωτερικής πολιτικής με ένα κράτος που δρα εμπρηστικά στην περιοχή της Μέσης Ανατολής καταπατώντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου είτε η μισαλλόδοξη, ρατσιστική και φασιστική ρητορεία και πρακτική, τοποθετούν την χώρα στους εχθρούς των λαών και του Δικαίου.
Η πρωτοβουλία του ταξιδιού αλληλεγγύης στη Γάζα και κυρίως οι αγώνες του λαού μας για ανεξαρτησία, δημοκρατία, επιβίωση επιδιώκουν πραγματικά να δημιουργήσουν συμμαχίες και την αλληλεγγύη των άλλων λαών. Έτσι δικαιώνεται και το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στον φασισμό και την κατοχή ξανακατατάσσοντάς τον στους αγωνιζόμενους, αξιοπρεπείς και περήφανους λαούς της Ευρώπης, της Μεσογείου και του κόσμου. Μετασχηματίζοντας τη χώρα σε έναν βιώσιμο τόπο για τους ανθρώπους της.

*Ο Δημήτρης Κοδέλας είναι βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ