ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ
Όχι στην παραχώρηση του Ανάβαλου σε ιδιώτες
Εδώ και αρκετά χρόνια το πρόβλημα του νερού απασχολεί έντονα τους κατοίκους του νομού μας. Χρόνο με το χρόνο προστίθενται νέες περιοχές όπου το νερό κρίνεται ακατάλληλο για την ύδρευση. Οι κάτοικοι των δήμων του νομού, όσοι είναι τυχεροί και δεν αντιμετωπίζουν πολύωρες διακοπές, νιώθουν μια διαρκή ανασφάλεια για τη διαρκώς κυμαινόμενη ποιότητα του νερού και αναγκάζονται να ξοδεύουν εκατοντάδες ευρώ για την αγορά εμφιαλωμένου. Οι δε αγρότες, ζουν καθημερινά με το άγχος της πτώσης της στάθμης των γεωτρήσεων και αρκετοί να αναγκάζονται να επιλέξουν ποια κτήματά τους θα εγκαταλείψουν.
Αδιάφορη Πολιτεία!
Το Κράτος, παραμένει για χρόνια αδιάφορο για το πρόβλημα, χωρίς σχέδια ολοκληρωμένης διαχείρισης υδάτινων πόρων, με ελάχιστα εγγειοβελτιωτικά έργα, με σοβαρές ελλείψεις, των σχετικών υπηρεσιών που έχουν συσταθεί, σε προσωπικό, εξοπλισμό και υποδομές. Πέρασαν δεκαετίες, με το πρόβλημα να χτυπά συχνά τον κώδωνα κινδύνου και τις κυβερνήσεις να καταφεύγουν σε δεήσεις μήπως και ο Θεός στείλει καμιά βροχή.
Ο Ανάβαλος στην εποχή νεοφιλελευθερισμού!
Εγκληματική είναι η αδράνεια των διαδοχικών κυβερνήσεων εδώ και πάρα πολλά χρόνια σχετικά με τη (μη) αξιοποίηση των πηγών του Ανάβαλου, αποτέλεσμα των πολιτικών συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους και της αδιαφορίας για το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους. Στην εποχή του νεοφιλελευθερισμού ελαχιστοποιούνται τα έργα που δεν είναι ανταποδοτικά. Μεγάλα έργα γίνονται μόνο όταν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κερδοφορίας ιδιωτών (βλέπε Αττική Οδός, γέφυρα Ρίο-Αντίρριο, και πιο πρόσφατα την παραχώρηση της εθνικής Κορίνθου-Καλαμάτας).
Και «ξαφνικά» Σ.Δ.Ι.Τ.!
Με βάση τα παραπάνω ήταν απλά θέμα χρόνου να πέσει στο τραπέζι η πρόταση για αξιοποίηση των πηγών του Ανάβαλου μέσω Σ.Δ.Ι.Τ. (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα). Τον ρόλο αυτό ανέλαβε η βουλευτής Έλσα Παπαδημητρίου, προτείνοντας την εκμετάλλευση του Αναβάλου από ιδιώτες (μέσω Σ.Δ.Ι.Τ.), αφού πρώτα χαρακτήρισε την κατάσταση των εγκαταστάσεων του Ανάβαλου σαν «κάκιστη που φθάνει τα όρια της εγκατάλειψης» και περιέγραψε το κράτος (το οποίο κυβερνά το κόμμα της!) σαν «ανίκανο και χωρίς προγραμματισμό» (ποιος ευθύνεται άραγε;). Κατέληξε λοιπόν στο να αναλάβει ιδιώτης τα αναγκαία έργα και την διαχείριση του νερού, φωτογραφίζοντας τις λίγες πολυεθνικές που διεθνώς λυμαίνονται τη διαχείριση των ιδιωτικοποιημένων υδάτινων πόρων. Σημειωτέων, ελάχιστες είναι οι περιοχές στον πλανήτη που έχουν αναθέσει σε ιδιώτες τη διαχείριση του νερού, με αποτελέσματα στις περιπτώσεις αυτές καταστροφικά για την ποιότητα και το κόστος του νερού.
Λέμε ΌΧΙ στη διαχείριση του νερού από ιδιώτες!
Διατυπώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην εκμετάλλευση των νερών του Αναβάλου από ιδιώτες και στα ΣΔΙΤ. Το νερό αποτελεί κοινωνικό αγαθό και όχι ευκαιρία για να αυξήσουν τα κέρδη τους τα μονοπώλια. Όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι πολιτικές, οδήγησαν σε:
· Αύξηση του κόστους χρήσης και κατανάλωσης.
· Υποβάθμιση των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας, σωστής συντήρησης και διαχείρισης.
· Αποκλεισμό κοινωνικών στρωμάτων από την πρόσβαση στο κοινωνικό αγαθό του νερού.
· Μεγάλα κέρδη για τους ιδιώτες.
Διαφωνούντες και μικροπολιτική!
Η αντιπαράθεση συνεχίστηκε, με τους άλλους δύο βουλευτές του νομού να διαφωνούν με την πρόταση της κ. Παπαδημητρίου, τονίζοντας ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα. Ενώ προσυπογράφουμε την θέση ότι το νερό είναι αγαθό και όχι εμπόρευμα, θα θέλαμε να παρατηρήσουμε πως τα κόμματά τους είναι αυτά που έπραξαν ακριβώς το αντίθετο, προβάλλοντας επί χρόνια την αναγκαιότητα των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τη μετοχοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δυο μεγαλύτερων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (ΔΕΥΑΑ και ΔΕΥΑΘ).
Θα ήταν συνεπείς με όσα λένε εάν εναντιώνονταν στην είσοδο ιδιωτών και σε άλλα κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, οι μεταφορές, οι δημόσιες υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, γέφυρες κλπ).
Οι προτάσεις μας
Το πρόβλημα της διαχείρισης υδάτινων πόρων οφείλει να βασίζεται σε επιστημονικές προσεγγίσεις και να υπερβαίνει τα μικροπολιτικά συμφέροντα που μέχρι τώρα έδιναν τον τόνο. Οι υδάτινοι πόροι αποτελούν φυσικούς πόρους εν ανεπαρκεία. Απαιτείται άμεσα η χάραξη μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής που αφορά σίγουρα το σύνολο του νομού μας αλλά και γειτονικούς (υδρογεωλογική λεκάνη Ανατολικής Πελοποννήσου), το οποίο άλλωστε προβλέπεται και από την ισχύουσα νομοθεσία.
Προτείνουμε:
· Να χρηματοδοτηθούν και να λειτουργήσουν άμεσα οι φορείς που εμπλέκονται με την ορθή διαχείριση του νερού, ώστε να υπάρχει επάρκεια προσωπικού, υποδομών, εξοπλισμού.
· Δημιουργία Φορέα Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, τουλάχιστον σε επίπεδο νομού, με την συμμετοχή της κεντρικής διοίκησης, της τοπικής αυτοδιοίκησης (ά και ΄β βαθμού), επιστημόνων, των αγροτών.
· Σχεδιασμός και υλοποίηση, ήπιων και χωρίς περιβαλλοντικό κόστος, εγγειοβελτιωτικών έργων (φράγματα, υδατοδεξαμενές, ταμιευτήρες…) που βελτιώνουν τη σχέση διαθέσιμων-αξιοποιήσιμων υδατικών πόρων.
· Πολιτικές εξοικονόμησης υδατικών πόρων. Διαρκής και μόνιμη καμπάνια σε όλους τους δημότες του νομού για το πρόβλημα του νερού και τρόπους εξοικονόμησης. Πλήρης επιδότηση νέων συστημάτων άρδευσης (στάγδην άρδευση). Σωστή συντήρηση των δικτύων μεταφοράς νερού, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι σημερινές μεγάλες απώλειες, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν και το 50% της συνολικής ποσότητας του νερού. Να μετατραπούν σε κλειστά τα ανοιχτά τμήματα των συλλογικών δικτύων άρδευσης. Σημειώνουμε ότι μεγάλο τμήμα των καναλιών του Αναβάλου είναι ασκεπές.
· Το κράτος (υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.) άμεσα και με αντιγραφειοκρατικό τρόπο να χρηματοδοτήσει έργα συντήρησης, εκσυγχρονισμού και επέκτασης των υποδομών του Αναβάλου. Να επεκταθεί άμεσα το δίκτυο σε όλες τις περιοχές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Επιστημονικοί φορείς να μελετήσουν και να ενημερώσουν για την ποιότητα του νερού και για πιθανούς τρόπους βελτίωσής της.
· Προστασία όλων των πηγών πόσιμου νερού, και ιδίως της Λέρνας, που τροφοδοτούν υδροληπτικά έργα ύδρευσης της Αργολίδας, από την ρύπανση και αυστηρός έλεγχος στις αντλούμενες ποσότητες νερού με επιστημονικά και περιβαλλοντικά κριτήρια.
· Μέτρα για την άμεση μείωση της νιτρορύπανσης, ιδίως από τα γεωργικά λιπάσματα, με την παράλληλη προώθηση της βιολογικής γεωργίας και μη υδροβόρων καλλιεργειών. Να υπάρξει άμεσα ένα εθνικό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης που να λαμβάνει υπόψη την επάρκεια των υδατικών πόρων και την κάλυψη των διατροφικών αναγκών της χώρας.
Γραμματεία ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αργολίδας